ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 528 ਅਥ ਸੁਦਛਨ ਜੁਧੁ ਕਥਨੰ ॥ अथ सुदछन जुधु कथनं ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਸੈਨ ਭਜਿਯੋ ਜਬ ਸਤ੍ਰਨ ਕੋ; ਤਬ ਆਪਨੇ ਸੈਨ ਮੈ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਆਏ ॥ सैन भजियो जब सत्रन को; तब आपने सैन मै स्याम जू आए ॥ ਆਵਤ ਦੇਵ ਹੁਤੇ ਜਿਤਨੇ; ਤਿਤਨੇ ਹਰਿ ਪਾਇਨ ਸੋ ਲਪਟਾਏ ॥ आवत देव हुते जितने; तितने हरि पाइन सो लपटाए ॥ ਦੈ ਕੈ ਪ੍ਰਦਛਨ ਸ੍ਯਾਮ ਸਭੋ ਤਿਨ; ਸੰਖ ਬਜਾਇ ਕੈ ਧੂਪ ਜਗਾਏ ॥ दै कै प्रदछन स्याम सभो तिन; संख बजाइ कै धूप जगाए ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਸਭ ਹੂ ਮਨ ਮੈ; ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਬੀਰ ਸਹੀ ਕਰਿ ਪਾਏ ॥੨੨੭੩॥ स्याम भनै सभ हू मन मै; ब्रिज नाइक बीर सही करि पाए ॥२२७३॥ ਉਤ ਕੈ ਉਪਮਾ ਗ੍ਰਿਹਿ ਦਛ ਗਏ; ਇਤਿ ਦ੍ਵਾਰਵਤੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਯੋ ॥ उत कै उपमा ग्रिहि दछ गए; इति द्वारवती ब्रिज नाइक आयो ॥ ਜਾਇ ਉਤੈ ਸਿਰੁ ਭੂਪ ਕੋ ਕਾਸੀ ਕੇ; ਬੀਚ ਪਰਿਯੋ ਪੁਰਿ ਸੋਕ ਜਨਾਯੋ ॥ जाइ उतै सिरु भूप को कासी के; बीच परियो पुरि सोक जनायो ॥ ਭਾਖਤ ਭੇ ਸਭ ਯੌ ਬਤੀਯਾ; ਸੋਈ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਯੋ ॥ भाखत भे सभ यौ बतीया; सोई यौ कहि कै कबि स्याम सुनायो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਸੋ ਹਮਰੇ ਜੈਸੇ ਭੂਪਤਿ; ਕਾਜ ਕੀਯੋ, ਫਲੁ ਤੈਸੋ ਈ ਪਾਯੋ ॥੨੨੭੪॥ स्याम जू सो हमरे जैसे भूपति; काज कीयो, फलु तैसो ई पायो ॥२२७४॥ ਜਾ ਚਤੁਰਾਨਨ ਨਾਰਦ ਕੋ; ਸਿਵ ਕੋ ਉਠ ਕੈ ਜਗ ਲੋਕ ਧਿਆਵੈ ॥ जा चतुरानन नारद को; सिव को उठ कै जग लोक धिआवै ॥ ਨਾਰ ਨਿਵਾਇ ਭਲੇ ਤਿਨ ਕੋ; ਫੁਨਿ ਸੰਖ ਬਜਾਇ ਕੈ ਧੂਪ ਜਗਾਵੈ ॥ नार निवाइ भले तिन को; फुनि संख बजाइ कै धूप जगावै ॥ ਡਾਰ ਕੈ ਫੂਲ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸੋ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਸੋ ਸਿਰ ਨਾਵੈ ॥ डार कै फूल भली बिधि सो; कबि स्याम भनै तिह सो सिर नावै ॥ ਤੇ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੇ ਸਾਧਨ ਕੋ; ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਗਾਵਤ ਪਾਰ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨੨੭੫॥ ते ब्रिजनाथ के साधन को; गुन गावत गावत पार न पावै ॥२२७५॥ ਕਾਸੀ ਕੇ ਭੂਪ ਕੋ ਪੂਤ ਸੁਦਛਨ; ਤਾ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਬਢਾਯੋ ॥ कासी के भूप को पूत सुदछन; ता मन मै अति क्रोध बढायो ॥ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਕੋ ਕੀਯੋ ਬਧੁ, ਜਾਇ; ਹਉ ਤਾਹਿ ਹਨੋ, ਚਿਤ ਬੀਚ ਬਸਾਯੋ ॥ मेरे पिता को कीयो बधु, जाइ; हउ ताहि हनो, चित बीच बसायो ॥ ਸੇਵ ਕਰੀ ਸਿਵ ਕੀ ਹਿਤ ਸੋ; ਤਿਹ ਗਾਲ੍ਹ ਬਜਾਇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਕਰਾਯੋ ॥ सेव करी सिव की हित सो; तिह गाल्ह बजाइ प्रसंन करायो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਹਨੋ ਝਟ ਦੈ ਛਿਨ ਮੈ; ਤਿਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਟ ਦੈ ਬਰੁ ਪਾਯੋ ॥੨੨੭੬॥ स्याम हनो झट दै छिन मै; तिनि स्याम भनै तट दै बरु पायो ॥२२७६॥ ਰੁਦ੍ਰ ਬਾਚ ਦਛ ਸੋ ॥ रुद्र बाच दछ सो ॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਬ ਸਿਵ ਜੂ ਫਿਰ ਯੌ ਉਚਰੋ ॥ तब सिव जू फिर यौ उचरो ॥ ਹਰਿ ਕੇ ਬਧ ਹਿਤ ਹੋਮਹਿ ਕਰੋ ॥ हरि के बध हित होमहि करो ॥ ਤਾ ਤੇ ਮੂਰਤਿ ਏਕ ਨਿਕਰਿ ਹੈ ॥ ता ते मूरति एक निकरि है ॥ ਸੋ ਹਰਿ ਜੀ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨਨ ਹਰਿ ਹੈ ॥੨੨੭੭॥ सो हरि जी के प्रानन हरि है ॥२२७७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਏਕ ਕਹੀ ਤਿਹ ਜੁਧ ਸਮੈ; ਜੋ ਕੋਊ ਬਿਮੁਖ ਕਰਾਇ ॥ एक कही तिह जुध समै; जो कोऊ बिमुख कराइ ॥ ਤਾ ਪੈ ਬਲੁ ਨਹਿ ਚਲਿ ਸਕੈ; ਤੁਹਿ ਮਾਰੈ ਫਿਰਿ ਆਇ ॥੨੨੭੮॥ ता पै बलु नहि चलि सकै; तुहि मारै फिरि आइ ॥२२७८॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਐਸੇ ਸੁਦਛਨ ਕੋ ਜਬ ਹੀ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਅਸ ਰੁਦ੍ਰ ਬਖਾਨਿਯੋ ॥ ऐसे सुदछन को जब ही; कबि स्याम भनै अस रुद्र बखानियो ॥ ਸੋ ਉਨਿ ਕਾਜ ਕੀਯੋ ਉਠ ਕੈ; ਅਪੁਨੇ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਹਰਿਖਾਨਿਯੋ ॥ सो उनि काज कीयो उठ कै; अपुने मन मै अति ही हरिखानियो ॥ ਹੋਮ ਕੀਓ ਤਿਨਿ ਪਾਵਕ ਮੈ ਘ੍ਰਿਤ; ਅਛਤ ਜਉ ਜੈਸੇ ਬੇਦਨ ਬਖਾਨਿਯੋ ॥ होम कीओ तिनि पावक मै घ्रित; अछत जउ जैसे बेदन बखानियो ॥ ਰੁਦ੍ਰ ਕੇ ਭਾਖਬੇ ਕੋ ਸੁ ਕਛੂ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜੜ ਭੇਦ ਨ ਜਾਨਿਯੋ ॥੨੨੭੯॥ रुद्र के भाखबे को सु कछू; कबि स्याम भनै जड़ भेद न जानियो ॥२२७९॥ ਤਉ ਨਿਕਸੀ ਤਿਹ ਤੇ ਪ੍ਰਿਤਮਾ; ਇਹ ਦੇਖਤ ਹੀ ਸਭ ਕਉ ਡਰੁ ਆਵੈ ॥ तउ निकसी तिह ते प्रितमा; इह देखत ही सभ कउ डरु आवै ॥ ਕਉਨ ਬਲੀ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਜਗ ਮੈ? ਇਹ ਧਾਵਤ ਅਗ੍ਰਜ ਕੋ ਠਹਰਾਵੈ ॥ कउन बली प्रगटियो जग मै? इह धावत अग्रज को ठहरावै ॥ ਠਾਢੀ ਭਈ ਕਰਿ ਲੈ ਕੈ ਗਦਾ; ਅਤਿ ਰੋਸ ਕੈ ਦਾਂਤ ਸੋ ਦਾਂਤ ਬਜਾਵੈ ॥ ठाढी भई करि लै कै गदा; अति रोस कै दांत सो दांत बजावै ॥ ਐਸੇ ਲਖਿਯੋ ਸਭ ਹੂ, ਇਹ ਤੇ; ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਜੀਵਤ ਜਾਨ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨੨੮੦॥ ऐसे लखियो सभ हू, इह ते; ब्रिज नाइक जीवत जान न पावै ॥२२८०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |