ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 520 ਜਾ ਭਟ ਆਹਵ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ; ਕਹੈ, ਭਗਵਾਨ ਸੋ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥ जा भट आहव मै कबि स्याम; कहै, भगवान सो जुधु मचायो ॥ ਤਾਹੀ ਕੋ ਏਕ ਹੀ ਬਾਨ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ; ਧਰਾ ਪਰਿ ਕੈ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਗਿਰਾਯੋ ॥ ताही को एक ही बान सो स्याम; धरा परि कै बिनु प्रान गिरायो ॥ ਜੋ ਧਨੁ ਬਾਨਿ ਸੰਭਾਰਿ ਬਲੀ ਕੋਊ; ਅਉ ਇਹ ਕੇ ਰਿਸਿ ਊਪਰ ਆਯੋ ॥ जो धनु बानि स्मभारि बली कोऊ; अउ इह के रिसि ऊपर आयो ॥ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ ਅਪਨੈ ਗ੍ਰਿਹਿ; ਕੋ, ਫਿਰਿ ਜੀਵਤ ਜਾਨ ਨ ਪਾਯੋ ॥੨੨੧੬॥ सो कबि स्याम भने अपनै ग्रिहि; को, फिरि जीवत जान न पायो ॥२२१६॥ ਗੋਕੁਲ ਨਾਥ ਜੂ ਬੈਰਿਨ ਸੋ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜਬ ਹੀ ਰਨ ਮਾਂਡਿਯੋ ॥ गोकुल नाथ जू बैरिन सो; कबि स्याम भनै जब ही रन मांडियो ॥ ਜੇਤਿਕ ਸਤ੍ਰਨ ਸਾਮੁਹੇ ਭੇ; ਰਿਸਿ ਸੋ ਸਭਿ ਗਿਧ ਸ੍ਰਿੰਗਾਲਨ ਬਾਂਡਿਯੋ ॥ जेतिक सत्रन सामुहे भे; रिसि सो सभि गिध स्रिंगालन बांडियो ॥ ਪਤਿ ਰਥੀ ਗਜਿ ਬਾਜ ਘਨੇ; ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਕੀਏ ਕੋਊ ਜੀਤ ਨ ਛਾਡਿਯੋ ॥ पति रथी गजि बाज घने; बिनु प्रान कीए कोऊ जीत न छाडियो ॥ ਦੇਵ ਸਰਾਹਤ ਭੇ ਸਭ ਹੀ; ਸੁ ਭਲੇ ਭਗਵਾਨ ਅਖੰਡਨ ਖਾਂਡਿਯੋ ॥੨੨੧੭॥ देव सराहत भे सभ ही; सु भले भगवान अखंडन खांडियो ॥२२१७॥ ਜੀਤੇ ਸਭੈ ਭਯ ਭੀਤ ਭਏ; ਤਜਿ ਆਹਵ ਕੋ ਸਭ ਹੀ ਭਟ ਭਾਗੇ ॥ जीते सभै भय भीत भए; तजि आहव को सभ ही भट भागे ॥ ਠਾਂਢੋ ਬਨਾਸੁਰ ਥੋ ਜਿਹ ਠਉਰ; ਸਭੈ ਚਲਿ ਕੈ ਤਿਹ ਪਾਇਨ ਲਾਗੇ ॥ ठांढो बनासुर थो जिह ठउर; सभै चलि कै तिह पाइन लागे ॥ ਛੂਟ ਗਯੋ ਸਭਹੂਨ ਤੇ ਧੀਰਜ; ਤ੍ਰਾਸਹਿ ਕੇ ਰਸ ਮੈ ਅਨੁਰਾਗੇ ॥ छूट गयो सभहून ते धीरज; त्रासहि के रस मै अनुरागे ॥ ਭਾਖਤ ਭੇ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਭਜੀਐ; ਬਚ ਹੈ ਨ ਕੋਊ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੇ ਆਗੇ ॥੨੨੧੮॥ भाखत भे न्रिप सो भजीऐ; बच है न कोऊ ब्रिजनाथ के आगे ॥२२१८॥ ਭੀਰ ਪਰੀ ਜਬ ਭੂਪਤਿ ਪੈ; ਤਬ ਆਪਨੇ ਜਾਨ ਕੈ ਈਸ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥ भीर परी जब भूपति पै; तब आपने जान कै ईस निहारियो ॥ ਸੰਤ ਸਹਾਇ ਕੋ ਜਾਇ ਭਿਰਿਯੋ; ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਸੋ ਚਿਤ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥ संत सहाइ को जाइ भिरियो; ब्रिज नाइक सो चित बीच बिचारियो ॥ ਆਯੁਧ ਲੈ ਅਪਨੇ ਸਭ ਹੀ; ਹਰਿ ਓਰ ਸੁ ਜੁਧ ਕੇ ਕਾਜ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥ आयुध लै अपने सभ ही; हरि ओर सु जुध के काज सिधारियो ॥ ਆਵਤ ਹੀ ਸੁ ਕਹੋ ਅਬ ਹਉ; ਜਿਹ ਭਾਂਤਿ ਦੁਹੂ ਤਿਹ ਠਾਂ ਰਨ ਪਾਰਿਯੋ ॥੨੨੧੯॥ आवत ही सु कहो अब हउ; जिह भांति दुहू तिह ठां रन पारियो ॥२२१९॥ ਰੁਦ੍ਰ ਹ੍ਵੈ ਰੁਦ੍ਰ ਜਬੈ ਰਨ ਮੈ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਰਿਸਿ ਨਾਦ ਬਜਾਯੋ ॥ रुद्र ह्वै रुद्र जबै रन मै; कबि स्याम भनै रिसि नाद बजायो ॥ ਸੂਰ ਨ ਕਾਹੂੰ ਤੇ ਨੈਕੁ ਟਿਕਿਯੋ ਗਯੋ; ਭਾਜ ਗਏ ਨ ਰਤੀ ਕੁ ਦ੍ਰਿੜਾਯੋ ॥ सूर न काहूं ते नैकु टिकियो गयो; भाज गए न रती कु द्रिड़ायो ॥ ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਦੁਹੂ ਸਤ੍ਰਨ ਸੰਗ ਲੈ; ਰੋਖ ਹਲੀ ਸੁ ਸੋਊ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥ सत्रन के दुहू सत्रन संग लै; रोख हली सु सोऊ डर पायो ॥ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ; ਤਬ ਹੀ ਸਿਵ ਆਇ ਕੈ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥੨੨੨੦॥ स्री ब्रिजनाथ सो स्याम भनै; तब ही सिव आइ कै जुधु मचायो ॥२२२०॥ ਜੇ ਸਭ ਘਾਇ ਚਲਾਵਤ ਭਯੋ; ਸਿਵ ਤੇ ਸਭ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬਚਾਏ ॥ जे सभ घाइ चलावत भयो; सिव ते सभ ही ब्रिजनाथ बचाए ॥ ਤਉਨ ਸਮੈ ਸਿਵ ਕੋ ਆਪੁਨੇ; ਸਭ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ ਤਕਿ ਘਾਇ ਲਗਾਏ ॥ तउन समै सिव को आपुने; सभ स्याम भने तकि घाइ लगाए ॥ ਜੁਧੁ ਕੀਯੋ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਦੁਹੂ; ਜਿਹ ਕੋ ਸਭ ਹੀ ਸੁਰ ਦੇਖਨ ਆਏ ॥ जुधु कीयो बहु भांति दुहू; जिह को सभ ही सुर देखन आए ॥ ਅੰਤਿ ਖਿਸਾਇ ਰਿਸਾਇ ਕ੍ਰਿਪਾਨਿਧਿ; ਏਕ ਗਦਾ ਹੂੰ ਸੋ ਰੁਦ੍ਰ ਗਿਰਾਏ ॥੨੨੨੧॥ अंति खिसाइ रिसाइ क्रिपानिधि; एक गदा हूं सो रुद्र गिराए ॥२२२१॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਬ ਰੁਦ੍ਰਹਿ ਹਰਿ ਘਾਇ ਲਗਾਯੋ ॥ जब रुद्रहि हरि घाइ लगायो ॥ ਬਿਸੁਧੋ ਕਰਿ ਕਰਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥ बिसुधो करि करि भूमि गिरायो ॥ ਸੰਕਿਤ ਭਯੋ ਨ ਫਿਰਿ ਧਨੁ ਤਾਨਿਯੋ ॥ संकित भयो न फिरि धनु तानियो ॥ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਸਹੀ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਨਿਯੋ ॥੨੨੨੨॥ स्री जदुबीर सही प्रभु जानियो ॥२२२२॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |