ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 519 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਮੁਨਿ ਕੀ ਸਕਲ; ਜਦੁਪਤਿ ਸੈਨ ਬਨਾਇ ॥ बतीआ सुनि मुनि की सकल; जदुपति सैन बनाइ ॥ ਜਹਿ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਪੁਰ ਹੁਤੋ; ਤਹਿ ਹੀ ਪਹੁਚਿਯੋ ਆਇ ॥੨੨੦੯॥ जहि भूपति को पुर हुतो; तहि ही पहुचियो आइ ॥२२०९॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਆਵਤ ਸ੍ਯਾਮ ਜੀ ਕੋ ਸੁਨਿ ਕੈ; ਨ੍ਰਿਪ ਮੰਤ੍ਰ ਪੁਛਿਯੋ, ਤਿਨ ਮੰਤ੍ਰਨ ਦੀਨੋ ॥ आवत स्याम जी को सुनि कै; न्रिप मंत्र पुछियो, तिन मंत्रन दीनो ॥ ਏਕ ਕਹੀ, ਹਮ ਜੋ ਦੁਹਿਤਾ ਇਹ; ਦੈ ਸੁ ਕਹਿਯੋ ਤੁਹਿ, ਮਾਨਿ ਨ ਲੀਨੋ ॥ एक कही, हम जो दुहिता इह; दै सु कहियो तुहि, मानि न लीनो ॥ ਮਾਂਗ ਲਯੋ ਸਿਵ ਤੇ ਰਨ ਕੋ; ਬਰੁ ਜਾਨਤ ਹੈ ਤੂ ਭਯੋ ਮਤਿ ਹੀਨੋ ॥ मांग लयो सिव ते रन को; बरु जानत है तू भयो मति हीनो ॥ ਛੋਰਿਹੋ ਦ੍ਵੈ ਕਰਿ ਕੇ ਕਰ ਆਜੁ ਸੁ; ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਇਹੈ ਪ੍ਰਨ ਕੀਨੋ ॥੨੧੧੦॥ छोरिहो द्वै करि के कर आजु सु; स्री ब्रिजनाथ इहै प्रन कीनो ॥२११०॥ ਮਾਨੋ ਤੋ ਬਾਤ, ਕਹੋ ਨ੍ਰਿਪ ! ਏਕ; ਜੋ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਹਿਤ ਕੈ ਧਰੀਐ ॥ मानो तो बात, कहो न्रिप ! एक; जो स्रउनन मै हित कै धरीऐ ॥ ਦੁਹਿਤਾ ਅਨਰੁਧ ਕੋ ਲੈ ਅਪੁਨੇ ਸੰਗਿ; ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪਾਇਨ ਪੈ ਪਰੀਐ ॥ दुहिता अनरुध को लै अपुने संगि; स्याम के पाइन पै परीऐ ॥ ਤੁਮਰੇ ਨ੍ਰਿਪ ! ਪਾਇ ਪਰੈ ਸੁਨੀਐ; ਨਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਸੰਗਿ ਕਬੈ ਲਰੀਐ ॥ तुमरे न्रिप ! पाइ परै सुनीऐ; नही स्याम के संगि कबै लरीऐ ॥ ਅਰਿਹੋ ਨ ਜੋ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਹਰਿ ਸੋ; ਭੂਅ ਪੈ ਤਬ ਰਾਜੁ ਸਦਾ ਕਰੀਐ ॥੨੨੧੧॥ अरिहो न जो स्याम भनै हरि सो; भूअ पै तब राजु सदा करीऐ ॥२२११॥ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਜੋ ਰਿਸ ਕੈ; ਰਨ ਮੈ ਕਰਿ ਜੋ ਧਨੁ ਸਾਰੰਗ ਲੈ ਹੈ ॥ स्री ब्रिज नाइक जो रिस कै; रन मै करि जो धनु सारंग लै है ॥ ਕਉਨ ਬਲੀ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਭੂਅ ਪੈ? ਤੁਮ ਹੂ ਨ ਕਹੋ ਬਲਿ ਜੋ ਠਹਰੈ ਹੈ ॥ कउन बली प्रगटियो भूअ पै? तुम हू न कहो बलि जो ठहरै है ॥ ਜੋ ਹਠ ਕੈ ਭਿਰਿਹੈ ਤਿਹ ਸੋ; ਤਿਹ ਕਉ ਛਿਨ ਮੈ ਜਮਲੋਕਿ ਪਠੈ ਹੈ ॥ जो हठ कै भिरिहै तिह सो; तिह कउ छिन मै जमलोकि पठै है ॥ ਅਉਰ ਭੁਜਾ ਕਟਿ ਕੈ ਤੁਮਰੀ ਸਬ; ਦ੍ਵੈ ਭੁਜ ਰਾਖਿ ਤ੍ਵੈ ਪ੍ਰਾਨ ਬਚੈ ਹੈ ॥੨੨੧੨॥ अउर भुजा कटि कै तुमरी सब; द्वै भुज राखि त्वै प्रान बचै है ॥२२१२॥ ਮੰਤ੍ਰੀ ਕੀ ਬਾਤ ਨ ਮਾਨਤ ਭਯੋ ਨ੍ਰਿਪ; ਆਪਨੋ ਓਜ ਅਖੰਡ ਜਨਾਯੋ ॥ मंत्री की बात न मानत भयो न्रिप; आपनो ओज अखंड जनायो ॥ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਹਾਥਨ ਮੈ; ਫੁਨਿ ਬੀਰਨ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਗਰਬਾਯੋ ॥ ससत्र स्मभार कै हाथन मै; फुनि बीरन मै अति ही गरबायो ॥ ਸੈਨ ਪ੍ਰਚੰਡ ਹੁਤੋ ਜਿਤਨੋ; ਤਿਸ ਕਉ ਨ੍ਰਿਪ ਆਪਨੇ ਧਾਮਿ ਬੁਲਾਯੋ ॥ सैन प्रचंड हुतो जितनो; तिस कउ न्रिप आपने धामि बुलायो ॥ ਰੁਦ੍ਰ ਮਨਾਇ ਜਨਾਇ ਘਨੋ ਬਲੁ; ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਸੋ ਲਰਬੈ ਕਹੁ ਧਾਯੋ ॥੨੨੧੩॥ रुद्र मनाइ जनाइ घनो बलु; स्याम जू सो लरबै कहु धायो ॥२२१३॥ ਉਤ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਬਾਨ ਚਲਾਵਤ ਭਯੋ; ਇਤ ਤੇ ਦਸ ਸੈ ਭੁਜ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥ उत स्याम जू बान चलावत भयो; इत ते दस सै भुज बान चलाए ॥ ਜਾਦਵ ਆਵਤ ਭੇ ਉਤ ਤੇ; ਇਤ ਤੇ ਇਨ ਕੇ ਸਭ ਹੀ ਭਟ ਧਾਏ ॥ जादव आवत भे उत ते; इत ते इन के सभ ही भट धाए ॥ ਘਾਇ ਕਰੈ ਮਿਲ ਆਪਸ ਮੈ; ਤਿਨ ਯੌ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਏ ॥ घाइ करै मिल आपस मै; तिन यौ उपमा कबि स्याम सुनाए ॥ ਮਾਨਹੁ ਫਾਗੁਨ ਕੀ ਰੁਤਿ ਭੀਤਰ; ਖੇਲਨ ਬੀਰ ਬਸੰਤਹਿ ਆਏ ॥੨੨੧੪॥ मानहु फागुन की रुति भीतर; खेलन बीर बसंतहि आए ॥२२१४॥ ਏਕ ਭਿਰੇ ਕਰਵਾਰਿਨ ਸੌ ਭਟ; ਏਕ ਭਿਰੇ ਬਰਛੀ ਕਰਿ ਲੈ ਕੈ ॥ एक भिरे करवारिन सौ भट; एक भिरे बरछी करि लै कै ॥ ਏਕ ਕਟਾਰਿਨ ਸੰਗ ਭਿਰੇ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਅਤਿ ਰੋਸਿ ਬਢੈ ਕੈ ॥ एक कटारिन संग भिरे; कबि स्याम भनै अति रोसि बढै कै ॥ ਬਾਨ ਕਮਾਨਨ ਕਉ ਇਕ ਬੀਰ; ਸੰਭਾਰਤ ਭੇ ਅਤਿ ਕ੍ਰੁਧਤ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥ बान कमानन कउ इक बीर; स्मभारत भे अति क्रुधत ह्वै कै ॥ ਕਉਤੁਕ ਦੇਖਤ ਭਯੋ ਉਤ ਭੂਪ; ਇਤੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਨੰਦ ਕੈ ਕੈ ॥੨੨੧੫॥ कउतुक देखत भयो उत भूप; इतै ब्रिज नाइक आनंद कै कै ॥२२१५॥ |
Dasam Granth |