ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 517 ਜਾਗਤਿ ਹੀ ਬਿਰਲਾਪ ਕੀਓ; ਅਤਿ ਹੀ ਚਿਤਿ ਸੋਕ ਕੀ ਬਾਤ ਜਨਾਈ ॥ जागति ही बिरलाप कीओ; अति ही चिति सोक की बात जनाई ॥ ਅੰਗਨ ਮੈ ਡਗਰੀ ਸੀ ਫਿਰੈ; ਪਤਿ ਕੀ ਕਰਿ ਕੈ ਮਨ ਮੈ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥ अंगन मै डगरी सी फिरै; पति की करि कै मन मै दुचिताई ॥ ਪ੍ਰੇਤ ਲਗਿਯੋ ਕਿਧੌ ਪ੍ਰੀਤ ਲਗੀ; ਕਿ ਕਛੂ ਅਬ ਯਾ ਠਗਮੂਰੀ ਸੀ ਖਾਈ ॥ प्रेत लगियो किधौ प्रीत लगी; कि कछू अब या ठगमूरी सी खाई ॥ ਭਾਖਤ ਭੀ ਸਖੀ ! ਮੋ ਕਉ ਅਬੈ; ਮੇਰੋ ਦੈ ਗਯੋ ਪ੍ਰੀਤਮ ਆਜ ਦਿਖਾਈ ॥੨੧੯੩॥ भाखत भी सखी ! मो कउ अबै; मेरो दै गयो प्रीतम आज दिखाई ॥२१९३॥ ਏਤੀ ਹੀ ਕੈ ਬਤੀਯਾ ਮੁਖ ਤੇ; ਗਿਰ ਭੂ ਪੈ ਪਰੀ ਸਭ ਸੁਧਿ ਭੁਲਾਈ ॥ एती ही कै बतीया मुख ते; गिर भू पै परी सभ सुधि भुलाई ॥ ਯੌ ਬਿਸੰਭਾਰ ਪਰੀ ਧਰਨੀ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਮਨੋ ਨਾਗਿਨ ਖਾਈ ॥ यौ बिस्मभार परी धरनी; कबि स्याम भनै मनो नागिन खाई ॥ ਮਾਨਹੁ ਅੰਤ ਸਮੋ ਪਹੁਚਿਯੋ ਇਹ; ਦੈ ਗਯੋ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੋਤਿ ਦਿਖਾਈ ॥ मानहु अंत समो पहुचियो इह; दै गयो प्रीतम सोति दिखाई ॥ ਤਉ ਲਗਿ ਚਿਤ੍ਰ ਰੇਖਾ ਜੁ ਹੁਤੀ; ਸੁ ਸਖੀ ਇਹ ਕੀ, ਇਹ ਕੇ ਢਿਗਿ ਆਈ ॥੨੧੯੪॥ तउ लगि चित्र रेखा जु हुती; सु सखी इह की, इह के ढिगि आई ॥२१९४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸਖਿਨ ਦਸਾ ਜਬ ਯਾਹਿ ਸੁਨਾਈ ॥ सखिन दसा जब याहि सुनाई ॥ ਚਿਤ੍ਰ ਰੇਖ ਤਬ ਸੋਚ ਜਨਾਈ ॥ चित्र रेख तब सोच जनाई ॥ ਇਹ ਜੀਏ ਜੀਯ ਹੋ ਨਹੀ ਮਰਿ ਹੋ ॥ इह जीए जीय हो नही मरि हो ॥ ਜਾਨਤ ਜਤਨੁ ਏਕ ਸੋਊ ਕਰਿ ਹੋ ॥੨੧੯੫॥ जानत जतनु एक सोऊ करि हो ॥२१९५॥ ਜੋ ਮੈ ਨਾਰਦ ਸੋ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥ जो मै नारद सो सुनि पायो ॥ ਵਹੈ ਜਤਨੁ ਮੇਰੇ ਮਨਿ ਆਯੋ ॥ वहै जतनु मेरे मनि आयो ॥ ਜਤਨੁ ਆਜ ਸੋਊ ਮੈ ਕਰਿ ਹੋ ॥ जतनु आज सोऊ मै करि हो ॥ ਬਾਨਾਸੁਰ ਤੇ ਨੈਕੁ ਨ ਡਰਿ ਹੋ ॥੨੧੯੬॥ बानासुर ते नैकु न डरि हो ॥२१९६॥ ਸਖੀ ਬਾਚ ਚਿਤ੍ਰ ਰੇਖਾ ਸੋ ॥ सखी बाच चित्र रेखा सो ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਆਤੁਰ ਹ੍ਵੈ ਤਿਹ ਕੀ ਸਖੀ; ਤਿਹ ਕੋ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਾਇ ॥ आतुर ह्वै तिह की सखी; तिह को कहियो सुनाइ ॥ ਜੋ ਜਾਨਤ ਹੈ ਜਤਨ ਤੂ; ਸੋ ਅਬ ਤੁਰਤੁ ਬਨਾਇ ॥੨੧੯੭॥ जो जानत है जतन तू; सो अब तुरतु बनाइ ॥२१९७॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਤਿਹ ਕੀ ਬਤੀਯਾ; ਤਬ ਹੀ ਇਹ ਚਉਦਹ ਲੋਕ ਬਨਾਏ ॥ यौ सुनि कै तिह की बतीया; तब ही इह चउदह लोक बनाए ॥ ਜੀਵ ਜਨਾਵਰ ਦੇਵ ਨਿਸਾਚਰ; ਭੀਤ ਕੇ ਬੀਚ ਲਿਖੇ ਚਿਤ ਲਾਏ ॥ जीव जनावर देव निसाचर; भीत के बीच लिखे चित लाए ॥ ਅਉਰ ਸਭੈ ਰਚਨਾ ਜਗ ਹੂ ਕੀ; ਲਿਖੀ ਕਹਿ ਲਉ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਏ? ॥ अउर सभै रचना जग हू की; लिखी कहि लउ कबि स्याम सुनाए? ॥ ਤਉ ਇਹ ਆਇ ਸਮੁਛਤ ਕੈ; ਬਹੀਆ ਗਹਿ ਯਾ ਸਭ ਹੀ ਦਰਸਾਏ ॥੨੧੯੮॥ तउ इह आइ समुछत कै; बहीआ गहि या सभ ही दरसाए ॥२१९८॥ ਜਉ ਬਹੀਆ ਗਹਿ ਕੈ ਇਹ ਕੀ; ਉਨ ਚਿਤ੍ਰ ਸਭੈ ਇਹ ਕਉ ਦਰਸਾਏ ॥ जउ बहीआ गहि कै इह की; उन चित्र सभै इह कउ दरसाए ॥ ਦੇਖਤਿ ਦੇਖਤਿ ਗੀ ਤਿਹ ਠਾਂ; ਜਹ ਦ੍ਵਾਰਵਤੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬਨਾਏ ॥ देखति देखति गी तिह ठां; जह द्वारवती ब्रिजनाथ बनाए ॥ ਸੰਬਰ ਕੋ ਅਰਿ ਥੋ ਜਿਹ ਠਉਰ; ਲਿਖਿਯੋ ਇਹ ਤਾ ਪਿਖਿ ਨੈਨ ਨਿਵਾਏ ॥ स्मबर को अरि थो जिह ठउर; लिखियो इह ता पिखि नैन निवाए ॥ ਤਾ ਸੁਇ ਦੇਖਿ ਕਹਿਯੋ ਇਹ ਭਾਂਤਿ; ਸਹੀ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਏ ਸਖੀ ! ਪਾਏ ॥੨੧੯੯॥ ता सुइ देखि कहियो इह भांति; सही मेरे प्रीतम ए सखी ! पाए ॥२१९९॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਕਹਿਯੋ ਸਖੀ ਅਬ ਢੀਲ ਨ ਕੀਜੈ ॥ कहियो सखी अब ढील न कीजै ॥ ਪ੍ਰੀਤਮ ਮੁਹਿ ਮਿਲਾਇ ਕੈ ਦੀਜੈ ॥ प्रीतम मुहि मिलाइ कै दीजै ॥ ਜਬ ਸਜਨੀ ਇਹ ਕਾਰਜ ਕੈ ਹੋ ॥ जब सजनी इह कारज कै हो ॥ ਜੀਵ ਦਾਨ ਤਬ ਮੋਕਹ ਦੈ ਹੋ ॥੨੨੦੦॥ जीव दान तब मोकह दै हो ॥२२००॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |