ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 499 ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਪੁਤ੍ਰ ਬਧੂ ਹੂ ਕੋ ਦੇਵਕੀ ਆਇ ਸੁ; ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਬਿਧਿ ਯਾ ਸਮਝਾਯੋ ॥ पुत्र बधू हू को देवकी आइ सु; स्याम भनै बिधि या समझायो ॥ ਜੋ ਹਰਿ ਜੂਝ ਮਰੇ ਰਨ ਮੋ; ਜਰਿਬੋ ਤੁਹਿ ਕੋ ਨਿਸਚੈ ਬਨਿ ਆਯੋ ॥ जो हरि जूझ मरे रन मो; जरिबो तुहि को निसचै बनि आयो ॥ ਜਉ ਮਨਿ ਢੂੰਢਤ ਯਾ ਜੜ ਕੀ; ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਘਨੇ ਪੁਨਿ ਕੋਸ ਸਿਧਾਯੋ ॥ जउ मनि ढूंढत या जड़ की; ब्रिजनाथ घने पुनि कोस सिधायो ॥ ਤਾ ਤੇ ਰਹੋ ਚੁਪਿ ਕੈ ਸੁਧਿ ਲੈ; ਅਰੁ ਯੌ ਕਹਿ ਪਾਇਨ ਸੀਸ ਝੁਕਾਯੋ ॥੨੦੫੯॥ ता ते रहो चुपि कै सुधि लै; अरु यौ कहि पाइन सीस झुकायो ॥२०५९॥ ਐਸੋ ਸਮੋਧ ਕੈ ਪੁਤ੍ਰ ਬਧੂ ਕੋ; ਭਵਾਨੀ ਕੋ ਪੈ ਤਿਨ ਜਾਇ ਮਨਾਯੋ ॥ ऐसो समोध कै पुत्र बधू को; भवानी को पै तिन जाइ मनायो ॥ ਠਾਈਸ ਦਿਵਸ ਲਉ ਸੇਵ ਕਰੀ; ਤਿਹ ਕੀ, ਤਿਹ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਰਿਝਵਾਯੋ ॥ ठाईस दिवस लउ सेव करी; तिह की, तिह को अति ही रिझवायो ॥ ਰੀਝਿ ਸਿਵਾ ਤਿਨ ਪੈ ਤਬ ਹੀ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਇਹੀ ਬਰੁਦਾਨ ਦਿਵਾਯੋ ॥ रीझि सिवा तिन पै तब ही; कबि स्याम इही बरुदान दिवायो ॥ ਆਇ ਹੈ ਸ੍ਯਾਮ ਨ ਸੋਕ ਕਰੋ; ਤਬ ਲਉ ਹਰਿ ਲੀਨੇ ਤ੍ਰੀਆ ਮਨਿ ਆਯੋ ॥੨੦੬੦॥ आइ है स्याम न सोक करो; तब लउ हरि लीने त्रीआ मनि आयो ॥२०६०॥ ਕਾਨ੍ਹ ਕੋ ਹੇਰਿ ਤ੍ਰੀਆ ਮਨਿ ਕੇ ਜੁਤ; ਸੋਕ ਕੀ ਬਾਤ ਸਭੈ ਬਿਸਰਾਈ ॥ कान्ह को हेरि त्रीआ मनि के जुत; सोक की बात सभै बिसराई ॥ ਡਾਰਿ ਕਮੰਡਲ ਮੈ ਜਲੁ ਸੀਤਲ; ਮਾਇ ਪੀਯੋ ਪੁਨਿ ਵਾਰ ਕੈ ਆਈ ॥ डारि कमंडल मै जलु सीतल; माइ पीयो पुनि वार कै आई ॥ ਜਾਦਵ ਅਉਰ ਸਭੈ ਹਰਖੈ; ਅਰੁ ਬਾਜਤ ਭੀ ਪੁਰ ਬੀਚ ਬਧਾਈ ॥ जादव अउर सभै हरखै; अरु बाजत भी पुर बीच बधाई ॥ ਅਉਰ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਿਵਾ ਸੁ; ਸਭੋ ਜਗਮਾਇ ਸਹੀ ਠਹਰਾਈ ॥੨੦੬੧॥ अउर कहै कबि स्याम सिवा सु; सभो जगमाइ सही ठहराई ॥२०६१॥ ਇਤਿ ਜਾਮਵੰਤ ਕੋ ਜੀਤ ਕੈ ਦੁਹਿਤਾ ਤਿਸ ਕੀ ਮਨਿ ਸਹਿਤ ਲਿਆਵਤ ਭਏ ॥ इति जामवंत को जीत कै दुहिता तिस की मनि सहित लिआवत भए ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਹੇਰ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਸਤ੍ਰਾਜਿਤ ਕਉ; ਮਨਿ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਫੁਨਿ ਤਾ ਸਿਰ ਮਾਰੀ ॥ हेर कै स्याम सत्राजित कउ; मनि लै कर मै फुनि ता सिर मारी ॥ ਜਾ ਹਿਤ ਦੋਸ ਦਯੋ ਸੋਈ ਲੈ ਜੜ ! ਕੋਪ ਭਰੇ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥ जा हित दोस दयो सोई लै जड़ ! कोप भरे इह भांति उचारी ॥ ਚਉਕਿ ਕਹੈ ਸਭ ਜਾਦਵ ਯੌ; ਸੁ ਪਿਖੋ ਰਿਸਿ ਕੈਸੀ ਕਰੀ ਗਿਰਧਾਰੀ ॥ चउकि कहै सभ जादव यौ; सु पिखो रिसि कैसी करी गिरधारी ॥ ਸੋ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਕਬਿਤਨ ਬੀਚ; ਕਥਾ ਜਗ ਮੈ ਕਬ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਥਾਰੀ ॥੨੦੬੨॥ सो इह भांति कबितन बीच; कथा जग मै कब स्याम बिथारी ॥२०६२॥ ਹਾਥਿ ਰਹਿਓ ਮਨਿ ਕੋ ਧਰਿ ਕੈ; ਤਿਨਿ ਨੈਕੁ ਨ ਕਾਹੂੰ ਕੀ ਓਰਿ ਨਿਹਾਰਿਓ ॥ हाथि रहिओ मनि को धरि कै; तिनि नैकु न काहूं की ओरि निहारिओ ॥ ਲਜਿਤ ਹ੍ਵੈ ਖਿਸਿਯਾਨੋ ਘਨੋ; ਦੁਬਿਧਾ ਕਰਿ ਧਾਮ ਕੀ ਓਰਿ ਸਿਧਾਰਿਓ ॥ लजित ह्वै खिसियानो घनो; दुबिधा करि धाम की ओरि सिधारिओ ॥ ਬੈਰ ਪਰਿਯੋ ਹਮਰੋ ਹਰਿ ਸੋ; ਰੁ ਕਲੰਕ ਚੜਿਯੋ ਗਯੋ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰ ਮਾਰਿਓ ॥ बैर परियो हमरो हरि सो; रु कलंक चड़ियो गयो भ्रात्र मारिओ ॥ ਭੀਰ ਪਰੀ ਤੇ ਅਧੀਰ ਭਯੋ; ਦੁਹਿਤਾ ਦੇਉ ਸ੍ਯਾਮ ਇਹੀ ਚਿਤਿ ਧਾਰਿਓ ॥੨੦੬੩॥ भीर परी ते अधीर भयो; दुहिता देउ स्याम इही चिति धारिओ ॥२०६३॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਕੰਧੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਸਤ੍ਰਾਜਿਤ ਕੋ ਮਣਿ ਦੈਬੋ ਬਰਨਨਣ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥ इति स्री दसम सकंधे बचित्र नाटक क्रिसनावतारे सत्राजित को मणि दैबो बरननण धिआइ समापतं ॥ ਅਥ ਸਤ੍ਰਾਜਿਤ ਕੀ ਦੁਹਿਤਾ ਕੋ ਬ੍ਯਾਹ ਕਥਨੰ ॥ अथ सत्राजित की दुहिता को ब्याह कथनं ॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਬੋਲਿ ਦਿਜੋਤਮ ਬੇਦਨ ਕੀ ਬਿਧਿ; ਜੈਸ ਕਹੀ ਤਿਸ ਬ੍ਯਾਹ ਰਚਾਯੋ ॥ बोलि दिजोतम बेदन की बिधि; जैस कही तिस ब्याह रचायो ॥ ਸਤਿ ਭਾਮਨਿ ਕੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ; ਜਿਹ ਕੋ ਸਭ ਲੋਗਨ ਮੈ ਜਸੁ ਛਾਯੋ ॥ सति भामनि को कबि स्याम भनै; जिह को सभ लोगन मै जसु छायो ॥ ਪਾਵਤ ਹੈ ਉਪਮਾ ਲਛਮੀ ਕੀ; ਨ ਤਾ ਸਮ ਯੌ ਕਹਿਬੋ ਬਨਿ ਆਯੋ ॥ पावत है उपमा लछमी की; न ता सम यौ कहिबो बनि आयो ॥ ਤਾਹੀ ਕੇ ਬ੍ਯਾਹਨ ਕਾਜ ਸੁ ਦੈ ਮਨਿ; ਮਾਨਿ ਭਲੈ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬੁਲਾਯੋ ॥੨੦੬੪॥ ताही के ब्याहन काज सु दै मनि; मानि भलै घनि स्याम बुलायो ॥२०६४॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |