ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 494

ਜਬ ਮਛ ਕੋ ਪਾਰਨ ਪੇਟ ਲਗੇ; ਤਬ ਸੁੰਦਰ ਬਾਰਿਕ ਏਕ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

जब मछ को पारन पेट लगे; तब सुंदर बारिक एक निहारियो ॥

ਹੋਇ ਦਇਆਲ ਵਤੀ ਸੁ ਤ੍ਰੀਆ; ਕਰੁਨਾ ਰਸੁ ਪੈ ਚਿਤ ਮੈ ਤਿਨਿ ਧਾਰਿਯੋ ॥

होइ दइआल वती सु त्रीआ; करुना रसु पै चित मै तिनि धारियो ॥

ਤੇਰੋ ਕਹਿਯੋ ਪਤਿ ਹੈ ਇਮ ਨਾਰਦ; ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

तेरो कहियो पति है इम नारद; स्याम भनै इह भांति उचारियो ॥

ਸੋ ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਕੈ ਮੁਨਿ ਨਾਰਿ; ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸੋ ਭਰਤਾ ਕਰਿ ਪਾਰਿਯੋ ॥੨੦੧੮॥

सो बतीआ सुनि कै मुनि नारि; भली बिधि सो भरता करि पारियो ॥२०१८॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਪੋਖਨ ਬਹੁਤੁ ਦਿਵਸ ਜਬ ਕਰੀ ॥

पोखन बहुतु दिवस जब करी ॥

ਤਬ ਇਹ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਤ੍ਰੀਆ ਕੀ ਧਰੀ ॥

तब इह द्रिसटि त्रीआ की धरी ॥

ਕਾਮ ਭਾਵ ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਚਹਿਯੋ ॥

काम भाव चित भीतर चहियो ॥

ਰੁਕਮਿਨਿ ਸੁਤ ਸਿਉ ਬਚ ਇਹ ਕਹਿਯੋ ॥੨੦੧੯॥

रुकमिनि सुत सिउ बच इह कहियो ॥२०१९॥

ਮੈਨਵਤੀ ਤਬ ਬੈਨ ਸੁਨਾਏ ॥

मैनवती तब बैन सुनाए ॥

ਤੁਮ ਮੋ ਪਤਿ ਰੁਕਮਿਨਿ ਕੇ ਜਾਏ ॥

तुम मो पति रुकमिनि के जाए ॥

ਤੁਮ ਕੋ ਸੰਬਰ ਦਾਨਵ ਹਰਿਯੋ ॥

तुम को स्मबर दानव हरियो ॥

ਆਨਿ ਸਿੰਧੁ ਕੇ ਭੀਤਰ ਡਰਿਯੋ ॥੨੦੨੦॥

आनि सिंधु के भीतर डरियो ॥२०२०॥

ਤਬ ਇਕ ਮਛ ਲੀਲ ਤੁਹਿ ਲਯੋ ॥

तब इक मछ लील तुहि लयो ॥

ਸੋ ਭੀ ਮਛ ਫਾਸਿ ਬਸਿ ਭਯੋ ॥

सो भी मछ फासि बसि भयो ॥

ਝੀਵਰ ਫਿਰਿ ਸੰਬਰ ਪੈ ਲਿਆਯੋ ॥

झीवर फिरि स्मबर पै लिआयो ॥

ਤਿਹ ਹਮ ਪੈ ਭਛਨ ਹਿਤ ਦਿਆਯੋ ॥੨੦੨੧॥

तिह हम पै भछन हित दिआयो ॥२०२१॥

ਜਬ ਹਮ ਪੇਟ ਮਛ ਕੋ ਫਾਰਿਯੋ ॥

जब हम पेट मछ को फारियो ॥

ਤਬ ਤੋਹਿ ਕਉ ਮੈ ਨੈਨਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

तब तोहि कउ मै नैनि निहारियो ॥

ਮੋਰੇ ਹ੍ਰਿਦੈ ਦਇਆ ਅਤਿ ਆਈ ॥

मोरे ह्रिदै दइआ अति आई ॥

ਅਉ ਨਾਰਦ ਇਹ ਭਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥੨੦੨੨॥

अउ नारद इह भात सुनाई ॥२०२२॥

ਇਹ ਅਵਤਾਰ ਮਦਨ ਕੋ ਆਹੀ ॥

इह अवतार मदन को आही ॥

ਢੂੰਢਤ ਫਿਰਤ ਰੈਨ ਦਿਨ ਜਾਹੀ ॥

ढूंढत फिरत रैन दिन जाही ॥

ਮੈ ਪਤਿ ਲਖਿ ਤੁਹਿ ਸੇਵਾ ਕਰੀ ॥

मै पति लखि तुहि सेवा करी ॥

ਅਬ ਮੈ ਮਦਨ ਕਥਾ ਚਿਤ ਧਰੀ ॥੨੦੨੩॥

अब मै मदन कथा चित धरी ॥२०२३॥

ਰੁਦ੍ਰ ਕੋਪ ਕਾਇਆ ਤੁਹਿ ਜਰੀ ॥

रुद्र कोप काइआ तुहि जरी ॥

ਤਬ ਮੈ ਪੂਜਾ ਸਿਵ ਕੀ ਕਰੀ ॥

तब मै पूजा सिव की करी ॥

ਬਰੁ ਸਿਵ ਦਯੋ ਹੁਲਾਸ ਬਢੈ ਹੈ ॥

बरु सिव दयो हुलास बढै है ॥

ਭਰਤਾ ਵਹੀ ਮੂਰਤਿ ਤੂ ਪੈ ਹੈ ॥੨੦੨੪॥

भरता वही मूरति तू पै है ॥२०२४॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਤਬ ਹਉ ਸੰਬਰ ਦੈਤ ਕੀ; ਭਈ ਰਸੋਇਨ ਆਇ ॥

तब हउ स्मबर दैत की; भई रसोइन आइ ॥

ਅਬ ਭਰਤਾ ਮੁਹਿ, ਰੁਦ੍ਰ ਤੂ; ਸੁੰਦਰ ਦਯੋ ਬਨਾਇ ॥੨੦੨੫॥

अब भरता मुहि, रुद्र तू; सुंदर दयो बनाइ ॥२०२५॥

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

ਸੁਤ ਕਾਨ੍ਹ ਕੇ ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਕੈ; ਆਪਨੇ ਚਿਤ ਮੈ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਬਢਾਯੋ ॥

सुत कान्ह के यौ बतीया सुनि कै; आपने चित मै अति क्रोध बढायो ॥

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਗਹਿ; ਕੈ, ਅਰਿ ਕੇ ਬਧ ਕਾਰਨ ਧਾਯੋ ॥

बान कमान क्रिपान गदा गहि; कै, अरि के बध कारन धायो ॥

ਧਾਮ ਜਹਾ ਤਿਹ ਬੈਰੀ ਕੋ ਥੇ; ਤਿਹ ਦ੍ਵਾਰ ਪੈ ਜਾਇ ਕੈ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥

धाम जहा तिह बैरी को थे; तिह द्वार पै जाइ कै बैन सुनायो ॥

ਜਾਹਿ ਕਉ ਸਿੰਧੁ ਮੈ ਡਾਰ ਦਯੋ; ਅਬ ਸੋ ਤੁਹਿ ਸੋ ਲਰਬੇ ਕਹੁ ਆਯੋ ॥੨੦੨੬॥

जाहि कउ सिंधु मै डार दयो; अब सो तुहि सो लरबे कहु आयो ॥२०२६॥

ਯੌ ਜਬ ਬੈਨ ਕਹੁ ਸੁਤ ਸ੍ਯਾਮ; ਤੋ ਸੰਬਰ ਸਸਤ੍ਰ ਗਦਾ ਗਹਿ ਆਯੋ ॥

यौ जब बैन कहु सुत स्याम; तो स्मबर ससत्र गदा गहि आयो ॥

ਜੈਸੇ ਕਹੀ ਬਿਧਿ ਜੁਧਹਿ ਕੀ; ਤਿਹ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਤਾਹੀ ਨੇ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥

जैसे कही बिधि जुधहि की; तिह भांति सो ताही ने जुध मचायो ॥

ਆਪ ਭਜਿਯੋ ਨਹਿ ਤਾ ਭੂਅ ਤੇ; ਨਹਿ ਵਾਹਿ ਕਉ ਤ੍ਰਾਸ ਦੈ ਪੈਗੁ ਭਜਾਯੋ ॥

आप भजियो नहि ता भूअ ते; नहि वाहि कउ त्रास दै पैगु भजायो ॥

ਆਹਵ ਯਾ ਬਿਧਿ ਹੋਤ ਭਯੋ; ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਯੋ ॥੨੦੨੭॥

आहव या बिधि होत भयो; कहि कै इह भात सो स्याम सुनायो ॥२०२७॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth