ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 495 ਅਤਿ ਹੀ ਤਿਹ ਠਾਂ ਜਬ ਮਾਰ ਮਚੀ; ਅਰਿ ਜਾਤ ਭਯੋ ਨਭਿ ਮੈ ਛਲੁ ਕੈ ਕੈ ॥ अति ही तिह ठां जब मार मची; अरि जात भयो नभि मै छलु कै कै ॥ ਲੈ ਕਰਿ ਪਾਹਨ ਬ੍ਰਿਸਟ ਕਰੀ; ਸੁਤ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪੈ, ਅਤਿ ਕ੍ਰੁਧਤ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥ लै करि पाहन ब्रिसट करी; सुत स्याम के पै, अति क्रुधत ह्वै कै ॥ ਸੋ ਇਨ ਪਾਹਨ ਬਿਅਰਥ ਕਰੇ; ਤਿਨ ਕੋ ਸਰ ਏਕਹਿ ਏਕ ਲਗੈ ਹੈ ॥ सो इन पाहन बिअरथ करे; तिन को सर एकहि एक लगै है ॥ ਸਸਤ੍ਰਨ ਸੋ ਤਿਹ ਕੋ ਤਨ ਬੇਧ ਕੈ; ਭੂਮਿ ਡਰਿਓ ਅਤਿ ਰੋਸ ਬਢੈ ਕੈ ॥੨੦੨੮॥ ससत्रन सो तिह को तन बेध कै; भूमि डरिओ अति रोस बढै कै ॥२०२८॥ ਅਸਿ ਐਚਿ ਝਟਾਕ ਲਯੋ ਕਟਿ ਤੇ; ਸਿਰਿ ਸੰਬਰ ਕੈ ਸੁ ਝਟਾਕ ਦੇ ਝਾਰਿਯੋ ॥ असि ऐचि झटाक लयो कटि ते; सिरि स्मबर कै सु झटाक दे झारियो ॥ ਦੇਵਨ ਕੇ ਗਨ ਹੇਰਤ ਜੇ; ਤਿਨ ਪਉਰਖ ਦੇਖ ਕੈ ਧੰਨਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ देवन के गन हेरत जे; तिन पउरख देख कै धंनि उचारियो ॥ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਇ ਦਯੋ ਕੈ ਬਿਮੁਛਿਤ; ਸ੍ਰੋਨ ਸੰਬੂਹ ਧਰਾ ਪੈ ਬਿਥਾਰਿਯੋ ॥ भूमि गिराइ दयो कै बिमुछित; स्रोन स्मबूह धरा पै बिथारियो ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਕੋ ਪੂਤ ਸਪੂਤ ਭਯੋ; ਜਿਨਿ ਏਕ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਤੇ ਸੰਬਰ ਮਾਰਿਯੋ ॥੨੦੨੯॥ कान्ह को पूत सपूत भयो; जिनि एक क्रिपान ते स्मबर मारियो ॥२०२९॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਪਰਦੁਮਨ ਸੰਬਰ ਦੈਤ ਹਰਿ ਲੈ ਗਯੋ ਇਤ ਸੰਬਰ ਕੋ ਪਰਦੁਮਨ ਬਧ ਕੀਓ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे परदुमन स्मबर दैत हरि लै गयो इत स्मबर को परदुमन बध कीओ धिआइ समापतम ॥ ਅਥ ਪਰਦੁਮਨ ਸੰਬਰ ਕੋ ਬਧਿ ਰੁਕਮਿਨ ਕੋ ਮਿਲੇ ॥ अथ परदुमन स्मबर को बधि रुकमिन को मिले ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਿਹ ਕੋ ਬਧ ਕੈ ਪਰਦੁਮਨਿ; ਆਯੋ ਆਪਨੇ ਗ੍ਰੇਹ ॥ तिह को बध कै परदुमनि; आयो आपने ग्रेह ॥ ਰਤਿ ਆਪਨੇ ਪਤਿ ਸੰਗਿ ਤਬੈ; ਕਹਿਓ ਬਢੈ ਕੈ ਨੇਹ ॥੨੦੩੦॥ रति आपने पति संगि तबै; कहिओ बढै कै नेह ॥२०३०॥ ਚੀਲਿ ਆਪ ਹੁਇ ਆਪਨੇ; ਊਪਰਿ ਪਤਹਿ ਚੜਾਇ ॥ चीलि आप हुइ आपने; ऊपरि पतहि चड़ाइ ॥ ਰੁਕਮਿਨਿ ਕੋ ਗ੍ਰਿਹ ਥੋ ਜਹਾ; ਤਹਿ ਹੀ ਪਹੁੰਚੀ ਆਇ ॥੨੦੩੧॥ रुकमिनि को ग्रिह थो जहा; तहि ही पहुंची आइ ॥२०३१॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਛੋਰ ਕੈ ਚੀਲ ਕੋ ਰੂਪ ਦਯੋ; ਤ੍ਰੀਆ ਕੋ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਰੂਪ ਬਨਾਯੋ ॥ छोर कै चील को रूप दयो; त्रीआ को अति सुंदर रूप बनायो ॥ ਵਾਹਿ ਉਤਾਰ ਕੈ ਕੰਧਹਿ ਤੇ; ਤਿਹ ਕੰਧਿ ਪਟੰਬਰ ਪੀਤ ਧਰਾਯੋ ॥ वाहि उतार कै कंधहि ते; तिह कंधि पट्मबर पीत धरायो ॥ ਸੋਰਹ ਹਜਾਰ ਤ੍ਰੀਆ ਸਭ ਥੀ; ਜਹਿ ਠਾਂਢਿ ਤਿਨੈ ਇਹ ਰੂਪ ਦਿਖਾਯੋ ॥ सोरह हजार त्रीआ सभ थी; जहि ठांढि तिनै इह रूप दिखायो ॥ ਸੁ ਸੁਕਚੀ ਚਿਤ ਬੀਚ ਸਭੈ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਲਖਿਯੋ, ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਯੋ ॥੨੦੩੨॥ सु सुकची चित बीच सभै; इह भांति लखियो, ब्रिज नाइक आयो ॥२०३२॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਸੀ ਮੂਰਤਿ; ਤ੍ਰੀਅ ਸਭੈ ਮਨ ਮੈ ਸੁਕਚਾਹੀ ॥ ताहि निहारि कै स्याम सी मूरति; त्रीअ सभै मन मै सुकचाही ॥ ਲਿਆਯੋ ਹੈ ਆਨਿ ਬਧੂ ਕੋਊ ਬ੍ਯਾਹਿ; ਕਹੈ ਸਖੀ ਕੀ ਸੁ ਸਖੀ ਗਹਿ ਬਾਹੀ ॥ लिआयो है आनि बधू कोऊ ब्याहि; कहै सखी की सु सखी गहि बाही ॥ ਏਕ ਨਿਹਾਰਿ ਕਹੈ ਤਿਹ ਕੈ ਉਰਿ; ਓਰਿ ਬਿਚਾਰ ਭਲੇ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥ एक निहारि कहै तिह कै उरि; ओरि बिचार भले मन माही ॥ ਲਛਨ ਅਉਰ ਸਭੈ ਹਰਿ ਕੇ ਇਹ; ਏਕ ਲਤਾ ਭ੍ਰਿਗੁ ਕੀ ਉਰਿ ਨਾਹੀ ॥੨੦੩੩॥ लछन अउर सभै हरि के इह; एक लता भ्रिगु की उरि नाही ॥२०३३॥ ਪੇਖਤ ਤਾਹਿ ਰੁਕਮਨਿ ਕੇ; ਸੁ ਪਯੋਧਰ ਵਾ ਪਯ ਸੋ ਭਰਿ ਆਏ ॥ पेखत ताहि रुकमनि के; सु पयोधर वा पय सो भरि आए ॥ ਮੋਹੁ ਬਢਿਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਚਿਤ ਮੈ; ਕਰੁਨਾ ਰਸੁ ਸੋ ਢੁਰਿ ਬੈਨ ਸੁਨਾਏ ॥ मोहु बढियो अति ही चित मै; करुना रसु सो ढुरि बैन सुनाए ॥ ਐਸੇ ਸਖੀ ! ਕਹਿਓ ਮੋ ਸੁਤ ਥੋ; ਪ੍ਰਭ ਦੈ ਹਮ ਕੋ ਹਮ ਤੇ ਜੁ ਛਿਨਾਏ ॥ ऐसे सखी ! कहिओ मो सुत थो; प्रभ दै हम को हम ते जु छिनाए ॥ ਯੌ ਕਹਿ ਸਾਸ ਉਸਾਸ ਲਯੋ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਦੋਊ ਨੈਨ ਬਹਾਏ ॥੨੦੩੪॥ यौ कहि सास उसास लयो; कबि स्याम कहै दोऊ नैन बहाए ॥२०३४॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |