ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 491 ਜੋ ਭਟ ਕਾਹੂੰ ਤੇ ਨੈਕੁ ਡਰੇ ਨਹਿ; ਸੋ ਰਿਸ ਕੈ ਤਿਹ ਸਾਮੁਹੇ ਆਏ ॥ जो भट काहूं ते नैकु डरे नहि; सो रिस कै तिह सामुहे आए ॥ ਗਾਲ ਬਜਾਇ ਬਜਾਇ ਕੈ ਦੁੰਦਭਿ; ਜਿਉ ਘਨ ਸਾਵਨ ਕੇ ਘਹਰਾਏ ॥ गाल बजाइ बजाइ कै दुंदभि; जिउ घन सावन के घहराए ॥ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਬਾਨ ਛੁਟੇ; ਨ ਟਿਕੇ ਪਲ ਏਕ ਤਹਾ ਠਹਰਾਏ ॥ स्री जदुबीर के बान छुटे; न टिके पल एक तहा ठहराए ॥ ਏਕ ਪਰੇ ਹੀ ਕਰਾਹਤ ਬੀਰ; ਬਲੀ ਇਕ ਅੰਤ ਕੇ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਏ ॥੧੯੯੫॥ एक परे ही कराहत बीर; बली इक अंत के धामि सिधाए ॥१९९५॥ ਐਸੀ ਨਿਹਾਰਿ ਦਸਾ ਦਲ ਕੀ; ਸਿਸੁਪਾਲ ਤਬੈ ਰਿਸ ਆਪਹਿ ਆਯੋ ॥ ऐसी निहारि दसा दल की; सिसुपाल तबै रिस आपहि आयो ॥ ਆਇ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਐਸੋ ਕਹਿਓ; ਨ ਜਰਾਸੰਧਿ ਹਉ, ਜੋਊ ਤੋਹਿ ਭਗਾਯੋ ॥ आइ कै स्याम सो ऐसो कहिओ; न जरासंधि हउ, जोऊ तोहि भगायो ॥ ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਕਹਿ ਕੈ ਕਸ ਕੈ ਧਨੁ; ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਬਾਨ ਚਲਾਯੋ ॥ यौ बतीया कहि कै कस कै धनु; कान प्रमान लउ बान चलायो ॥ ਮਾਨਹੁ ਕ੍ਰੋਧ ਸਭੈ ਤਿਹ ਕੋ ਸੁ; ਪ੍ਰਤਛ ਹੈ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਊਪਰ ਧਾਯੋ ॥੧੯੯੬॥ मानहु क्रोध सभै तिह को सु; प्रतछ है स्याम के ऊपर धायो ॥१९९६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸੋ ਸਰ ਆਵਤ ਦੇਖ ਕੈ; ਕ੍ਰੁਧਤ ਹੁਇ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ॥ सो सर आवत देख कै; क्रुधत हुइ ब्रिजनाथ ॥ ਕਟਿ ਮਾਰਗ ਭੀਤਰ ਦਯੋ; ਏਕ ਬਾਨ ਕੇ ਸਾਥ ॥੧੯੯੭॥ कटि मारग भीतर दयो; एक बान के साथ ॥१९९७॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਸਰ ਕਾਟਿ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਕਾਟਿ ਦਯੋ; ਅਰੁ ਸੂਤ ਕੋ ਸੀਸ ਦਯੋ ਕਟਿ ਕੈ ॥ सर काटि कै स्यंदन काटि दयो; अरु सूत को सीस दयो कटि कै ॥ ਅਰੁ ਚਾਰੋ ਹੀ ਅਸ੍ਵਨ ਸੀਸ ਕਟੇ; ਬਹੁ ਢਾਲਨ ਕੇ ਤਬ ਹੀ ਝਟਿ ਕੈ ॥ अरु चारो ही अस्वन सीस कटे; बहु ढालन के तब ही झटि कै ॥ ਫਿਰਿ ਦਉਰਿ ਚਪੇਟ ਚਟਾਕ ਹਨਿਓ; ਗਿਰ ਗਯੋ ਜਬ ਚੋਟ ਲਗੀ ਭਟਿ ਕੈ ॥ फिरि दउरि चपेट चटाक हनिओ; गिर गयो जब चोट लगी भटि कै ॥ ਤੁਮ ਹੀ ਨ ਕਹੋ ਭਟ ਕਉਨ ਬੀਯੋ? ਜਗ ਮੈ, ਜੋਊ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਸੋ ਅਟਕੈ ॥੧੯੯੮॥ तुम ही न कहो भट कउन बीयो? जग मै, जोऊ स्याम जू सो अटकै ॥१९९८॥ ਚਿਤ ਮੈ ਜਿਨ ਧਿਆਨ ਧਰਿਯੋ ਹਿਤ ਕੈ; ਸੋਊ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਲੋਕਹਿ ਕੋ ਸਟਿਕਿਯੋ ॥ चित मै जिन धिआन धरियो हित कै; सोऊ स्रीपति लोकहि को सटिकियो ॥ ਪਗ ਰੋਪ ਜੋਊ ਅਟਕਿਯੋ ਪ੍ਰਭੂ ਸੋ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਪਲ ਸੋ ਨ ਟਿਕਿਯੋ ॥ पग रोप जोऊ अटकियो प्रभू सो; कबि स्याम कहै पल सो न टिकियो ॥ ਅਟਕਿਯੋ ਜੋਊ ਪ੍ਰੇਮ ਸੋ ਬੇਧ ਕੈ ਲੋਕ; ਚਲਿਯੋ, ਤਿਹ ਕਉ ਨ ਕਿਨ ਹੀ ਹਟਕਿਯੋ ॥ अटकियो जोऊ प्रेम सो बेध कै लोक; चलियो, तिह कउ न किन ही हटकियो ॥ ਜਿਹ ਨੈਕੁ ਬਿਰੋਧ ਹੀਯੋ ਸਟਕਿਯੋ; ਨਰ ਸੋ ਸਭ ਹੀ ਭੂਅ ਮੋ ਪਟਕਿਯੋ ॥੧੯੯੯॥ जिह नैकु बिरोध हीयो सटकियो; नर सो सभ ही भूअ मो पटकियो ॥१९९९॥ ਫਉਜ ਬਿਦਾਰ ਘਨੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ; ਬਿਮੁੰਛਤ ਕੈ ਸਿਸੁਪਾਲ ਗਿਰਾਯੋ ॥ फउज बिदार घनी ब्रिजनाथ; बिमुंछत कै सिसुपाल गिरायो ॥ ਅਉਰ ਜਿਤੋ ਦਲੁ ਠਾਂਢੋ ਹੁਤੋ; ਸੋਊ ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਕਰਿ ਤ੍ਰਾਸ ਪਰਾਯੋ ॥ अउर जितो दलु ठांढो हुतो; सोऊ देखि दसा करि त्रास परायो ॥ ਫੇਰਿ ਰਹੇ ਤਿਨ ਕੋ ਬਹੁ ਬਾਰਿ; ਕੋਊ ਫਿਰਿ ਜੁਧ ਕੇ ਕਾਜ ਨ ਆਯੋ ॥ फेरि रहे तिन को बहु बारि; कोऊ फिरि जुध के काज न आयो ॥ ਤਉ ਰੁਕਮੀ ਦਲ ਲੈ ਬਹੁਤੋ; ਸੰਗਿ ਆਪਨੇ, ਆਪ ਹੀ ਜੁਧ ਕੋ ਧਾਯੋ ॥੨੦੦੦॥ तउ रुकमी दल लै बहुतो; संगि आपने, आप ही जुध को धायो ॥२०००॥ ਬੀਰ ਬਡੇ ਇਹ ਕੀ ਦਿਸ ਕੇ; ਰਿਸ ਸੋ ਜਦੁਬੀਰ ਕਉ ਮਾਰਨ ਧਾਏ ॥ बीर बडे इह की दिस के; रिस सो जदुबीर कउ मारन धाए ॥ ਜਾਤ ਕਹਾ ਫਿਰਿ? ਸ੍ਯਾਮ ! ਲਰੋ; ਹਮ ਸੋ, ਸਭ ਹੀ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬੁਲਾਏ ॥ जात कहा फिरि? स्याम ! लरो; हम सो, सभ ही इह भांति बुलाए ॥ ਤੇ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਹਨੇ ਸਭ ਹੀ; ਕਹਿ ਕੈ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਏ ॥ ते ब्रिजनाथ हने सभ ही; कहि कै उपमा कबि स्याम सुनाए ॥ ਮਾਨਹੁ ਹੇਰਿ ਪਤੰਗ ਦੀਆ ਕਹੁ; ਟੂਟਿ ਪਰੇ ਫਿਰਿ ਜੀਤ ਨ ਆਏ ॥੨੦੦੧॥ मानहु हेरि पतंग दीआ कहु; टूटि परे फिरि जीत न आए ॥२००१॥ ਜਬ ਸੈਨ ਹਨਿਯੋ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਸਭੈ; ਰੁਕਮੀ ਕੁਪ ਕੈ ਤਬ ਐਸੇ ਕਹਿਓ ॥ जब सैन हनियो घन स्याम सभै; रुकमी कुप कै तब ऐसे कहिओ ॥ ਜਬ ਗੂਜਰ ਹ੍ਵੈ ਧਨ ਬਾਨ ਗਹਿਯੋ; ਛਤ੍ਰਾਪਨ ਛਤ੍ਰਿਨ ਤੇ ਤੋ ਰਹਿਓ ॥ जब गूजर ह्वै धन बान गहियो; छत्रापन छत्रिन ते तो रहिओ ॥ ਜਿਮ ਬੋਲਤ ਥੋ ਬਧ ਕੈ ਸਰ ਸ੍ਯਾਮ; ਬਿਮੁੰਛਤ ਕੈ ਸੁ ਸਿਖਾ ਤੇ ਗਹਿਓ ॥ जिम बोलत थो बध कै सर स्याम; बिमुंछत कै सु सिखा ते गहिओ ॥ ਗਹਿ ਕੈ ਤਿਹ ਮੂੰਡ ਕੋ ਮੂੰਡ ਦਯੋ; ਉਪਹਾਸ ਕੈ ਜਿਉ ਚਿਤ ਬੀਚ ਚਹਿਓ ॥੨੦੦੨॥ गहि कै तिह मूंड को मूंड दयो; उपहास कै जिउ चित बीच चहिओ ॥२००२॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |