ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 484 ਜੋ ਭਟ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਜੂਝ ਕੋ ਆਵਤ; ਜੂਝਤ ਹੈ ਸੁ ਲਗੇ ਭਟ ਭੀਰ ਨ ॥ जो भट स्याम सो जूझ को आवत; जूझत है सु लगे भट भीर न ॥ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੇ ਤੇਜ ਕੇ ਅਗ੍ਰ; ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਧਰੈ ਕੋਊ ਧੀਰ ਨ ॥ स्री ब्रिजनाथ के तेज के अग्र; कहै कबि स्याम धरै कोऊ धीर न ॥ ਭੂਪਤਿ ਦੇਖ ਦਸਾ ਤਿਨ ਕੀ ਸੁ; ਕਹਿਓ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਭਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਰਨ ॥ भूपति देख दसा तिन की सु; कहिओ इह भांति भयो अति ही रन ॥ ਮਾਨੋ ਤੰਬੋਲੀ ਹੀ ਕੀ ਸਮ ਹ੍ਵੈ ਨ੍ਰਿਪ; ਫੇਰਤ ਪਾਨਨ ਕੀ ਜਿਮ ਬੀਰਨਿ ॥੧੯੩੯॥ मानो त्मबोली ही की सम ह्वै न्रिप; फेरत पानन की जिम बीरनि ॥१९३९॥ ਇਤ ਕੋਪ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਮੁਸਲੀਧਰ; ਸਤ੍ਰਨ ਸੈਨ ਭਲੇ ਝਕਝੋਰਿਯੋ ॥ इत कोप गदा गहि कै मुसलीधर; सत्रन सैन भले झकझोरियो ॥ ਜੋ ਭਟ ਆਇ ਭਿਰੇ ਸਮੁਹੇ; ਤਿਹ ਏਕ ਚਪੇਟਹਿ ਸੋ ਸਿਰੁ ਤੋਰਿਯੋ ॥ जो भट आइ भिरे समुहे; तिह एक चपेटहि सो सिरु तोरियो ॥ ਅਉਰ ਜਿਤੀ ਚਤੁਰੰਗ ਚਮੂੰ; ਤਿਨ ਕੋ ਮੁਖ ਐਸੀ ਹੀ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਮੋਰਿਯੋ ॥ अउर जिती चतुरंग चमूं; तिन को मुख ऐसी ही भांति सो मोरियो ॥ ਜੀਤ ਲਏ ਸਭ ਹੀ ਅਰਿਵਾ; ਤਿਨ ਤੇ ਅਜਿਤਿਓ ਭਟ ਏਕ ਨ ਛੋਰਿਯੋ ॥੧੯੪੦॥ जीत लए सभ ही अरिवा; तिन ते अजितिओ भट एक न छोरियो ॥१९४०॥ ਕਾਨ੍ਹ ਹਲੀ ਮਿਲਿ ਭ੍ਰਾਤ ਦੁਹੂੰ; ਜਬ ਸੈਨ ਸਬੈ ਤਿਹ ਭੂਪ ਕੋ ਮਾਰਿਯੋ ॥ कान्ह हली मिलि भ्रात दुहूं; जब सैन सबै तिह भूप को मारियो ॥ ਸੋ ਕੋਊ ਜੀਤ ਬਚਿਯੋ ਤਿਹ ਤੇ; ਜਿਨਿ ਦਾਤਨ ਘਾਸ ਗਹਿਓ ਬਲੁ ਹਾਰਿਯੋ ॥ सो कोऊ जीत बचियो तिह ते; जिनि दातन घास गहिओ बलु हारियो ॥ ਐਸੀ ਦਸਾ ਜਬ ਭੀ ਦਲ ਕੀ; ਤਬ ਭੂਪਤਿ ਆਪਨੇ ਨੈਨਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥ ऐसी दसा जब भी दल की; तब भूपति आपने नैनि निहारियो ॥ ਜੀਤ ਅਉ ਜੀਵ ਕੀ ਆਸ ਤਜੀ; ਰਨ ਠਾਨਤ ਭਯੋ ਪੁਰਖਤ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥੧੯੪੧॥ जीत अउ जीव की आस तजी; रन ठानत भयो पुरखत स्मभारियो ॥१९४१॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਦੀਨੀ ਗਦਾ ਚਲਾਇ; ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਪਤਿ ਨ੍ਰਿਪ ਹੇਰਿ ਕੈ ॥ दीनी गदा चलाइ; स्री जदुपति न्रिप हेरि कै ॥ ਸੂਤਹਿ ਦਯੋ ਗਿਰਾਇ; ਅਸ੍ਵ ਚਾਰਿ ਸੰਗ ਹੀ ਹਨੇ ॥੧੯੪੨॥ सूतहि दयो गिराइ; अस्व चारि संग ही हने ॥१९४२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪਾਵ ਪਿਆਦਾ ਭੂਪ ਭਯੋ; ਅਉਰ ਗਦਾ ਤਬ ਝਾਰਿ ॥ पाव पिआदा भूप भयो; अउर गदा तब झारि ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਸੰਗ ਏਕ ਹੀ; ਘਾਇ ਕੀਯੋ ਬਿਸੰਭਾਰ ॥੧੯੪੩॥ स्याम भनै संग एक ही; घाइ कीयो बिस्मभार ॥१९४३॥ ਤੋਟਕ ॥ तोटक ॥ ਸਬ ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਬਿਸੰਭਾਰ ਭਯੋ ॥ सब संधि जरा बिस्मभार भयो ॥ ਗਹਿ ਕੈ ਤਬ ਸ੍ਰੀ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਲਯੋ ॥ गहि कै तब स्री घनि स्याम लयो ॥ ਗਹਿ ਕੈ ਤਿਹ ਕੋ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਕਹਿਯੋ ॥ गहि कै तिह को इह भांति कहियो ॥ ਪੁਰਖਤ ਇਹੀ ਜੜ ! ਜੁਧੁ ਚਹਿਯੋ ॥੧੯੪੪॥ पुरखत इही जड़ ! जुधु चहियो ॥१९४४॥ ਹਲੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਹ ਸੋ ॥ हली बाच कान्ह सो ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕਾਟਤ ਹੋ ਅਬ ਸੀਸ ਇਹ; ਮੁਸਲੀਧਰ ਕਹਿਯੋ ਆਇ ॥ काटत हो अब सीस इह; मुसलीधर कहियो आइ ॥ ਜੋ ਜੀਵਤ ਇਹ ਛਾਡਿ ਹੋਂ; ਤਉ ਇਹ ਰਾਰਿ ਮਚਾਇ ॥੧੯੪੫॥ जो जीवत इह छाडि हों; तउ इह रारि मचाइ ॥१९४५॥ ਜਰਾਸੰਧਿ ਬਾਚ ॥ जरासंधि बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਸੁਧਿ ਲੈ ਤਬ ਭੂਪ ਡਰਾਤੁਰ ਹ੍ਵੈ; ਤਜਿ ਸਸਤ੍ਰਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪਾਇ ਪਰਿਯੋ ॥ सुधि लै तब भूप डरातुर ह्वै; तजि ससत्रन स्याम के पाइ परियो ॥ ਬਧ ਮੋਰ ਕਰੋ ਨ ਅਬੈ ਪ੍ਰਭੁ ਜੂ; ਨ ਲਹਿਓ ਤੁਮਰੋ ਬਲੁ, ਭੂਲਿ ਪਰਿਯੋ ॥ बध मोर करो न अबै प्रभु जू; न लहिओ तुमरो बलु, भूलि परियो ॥ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਭਯੋ ਘਿਘਯਾਤ ਘਨੋ ਨ੍ਰਿਪ; ਤ੍ਵੈ ਸਰਨਾਗਤਿ ਐਸੇ ਰਰਿਯੋ ॥ इह भांति भयो घिघयात घनो न्रिप; त्वै सरनागति ऐसे ररियो ॥ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭੂਪ ਕੀ ਦੇਖਿ; ਦਸਾ, ਕਰੁਣਾਨਿਧਿ ਲਾਜਿ ਭਰਿਯੋ ॥੧੯੪੬॥ कबि स्याम कहै इह भूप की देखि; दसा, करुणानिधि लाजि भरियो ॥१९४६॥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਬਾਚ ਹਲੀ ਸੋ ॥ कान्ह जू बाच हली सो ॥ ਤੋਟਕ ॥ तोटक ॥ ਇਹ ਦੈ ਰੇ ਹਲੀ ! ਕਹਿਯੋ ਛੋਰ ਅਬੈ ॥ इह दै रे हली ! कहियो छोर अबै ॥ ਮਨ ਤੇ ਤਜਿ ਕ੍ਰੋਧ ਕੀ ਬਾਤ ਸਬੈ ॥ मन ते तजि क्रोध की बात सबै ॥ ਕਹਿਓ, ਕਿਉ ਹਮ ਸੋ ਇਹ ਜੂਝ ਚਹਿਯੋ? ॥ कहिओ, किउ हम सो इह जूझ चहियो? ॥ ਤਬ ਯੌ ਹਸਿ ਕੈ ਜਦੁਰਾਇ ਕਹਿਯੋ ॥੧੯੪੭॥ तब यौ हसि कै जदुराइ कहियो ॥१९४७॥ |
Dasam Granth |