ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 482 ਏਕ ਬਿਚਾਰ ਕੀਯੋ ਚਿਤ ਮੈ; ਭਜ ਹੌ, ਇਹ ਤੇ ਇਹ ਪਾਛੇ ਪਰੈ ਹੋ ॥ एक बिचार कीयो चित मै; भज हौ, इह ते इह पाछे परै हो ॥ ਜੈਹੋ ਹਉ ਥੋਰੇਈ ਬੀਚ ਚਲਿਯੋ; ਤਨ ਭੇਟਨ ਯਾਹਿ ਮਲੇਛ ਨ ਦੈ ਹੋ ॥ जैहो हउ थोरेई बीच चलियो; तन भेटन याहि मलेछ न दै हो ॥ ਸੋਵਤ ਹੈ ਮੁਚਕੁੰਦ ਜਹਾ; ਧਸਿ ਵਾਹੀ ਗੁਫਾ ਮਹਿ ਜਾਇ ਜਗੈ ਹੋ ॥ सोवत है मुचकुंद जहा; धसि वाही गुफा महि जाइ जगै हो ॥ ਜੈਹੋ ਬਚਾਇ ਮੈ ਆਪਨ ਕੈ; ਤਿਹ ਡੀਠਹ ਸੋ ਇਹ ਕੋ ਜਰਵੈ ਹੋ ॥੧੯੨੧॥ जैहो बचाइ मै आपन कै; तिह डीठह सो इह को जरवै हो ॥१९२१॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਤਉ ਇਹ ਸ੍ਵਰਗਹਿ ਜਾਇ; ਜਉ ਇਹ ਰਨ ਭੀਤਰ ਹਨਿਓ ॥ तउ इह स्वरगहि जाइ; जउ इह रन भीतर हनिओ ॥ ਅਗਨ ਭਏ ਜਰਵਾਇ; ਖ੍ਵੈ ਹੋ ਧਰਮ ਮਲੇਛ ਕੋ ॥੧੯੨੨॥ अगन भए जरवाइ; ख्वै हो धरम मलेछ को ॥१९२२॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਛੋਰ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਸਸਤ੍ਰਨ ਤ੍ਯਾਗ; ਕੈ ਕਾਨ੍ਹ ਭਜਿਯੋ ਜਨੁ ਤ੍ਰਾਸ ਬਢਾਯੋ ॥ छोर कै स्यंदन ससत्रन त्याग; कै कान्ह भजियो जनु त्रास बढायो ॥ ਵਾਹਿ ਲਖਿਯੋ ਕਿ ਭਜਿਯੋ ਮੁਹਿ ਤੇ; ਮਥੁਰਾ ਹੂ ਕੇ ਨਾਇਕ ਹ੍ਵੈ ਕਹਿ ਧਾਯੋ ॥ वाहि लखियो कि भजियो मुहि ते; मथुरा हू के नाइक ह्वै कहि धायो ॥ ਸੋਵਤ ਥੋ ਮੁਚਕੁੰਦ ਜਹਾਂ; ਸੁ ਤਹਾਂ ਹੀ ਗਯੋ ਤਿਹ ਜਾਇ ਜਗਾਯੋ ॥ सोवत थो मुचकुंद जहां; सु तहां ही गयो तिह जाइ जगायो ॥ ਆਪੁ ਬਚਾਇ ਗਯੋ ਤਨ ਕੋ; ਇਹ ਆਵਤ ਥੋ ਇਹ ਕੋ ਜਰਵਾਯੋ ॥੧੯੨੩॥ आपु बचाइ गयो तन को; इह आवत थो इह को जरवायो ॥१९२३॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਆਪਨ ਕੋ ਬਚਵਾਇ; ਗਯੋ ਕਾਨ੍ਹ ਮੁਚਕੁੰਦ ਤੇ ॥ आपन को बचवाइ; गयो कान्ह मुचकुंद ते ॥ ਤਜੀ ਨੀਦ ਤਿਹ ਰਾਇ; ਹੇਰਤ ਭਸਮ ਮਲੇਛ ਭਯੋ ॥੧੯੨੪॥ तजी नीद तिह राइ; हेरत भसम मलेछ भयो ॥१९२४॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜਰਿ ਛਾਰ ਮਲੇਛ ਭਯੋ ਜਬ ਹੀ; ਮੁਚਕੁੰਦ ਪੈ ਤਉ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਆਯੋ ॥ जरि छार मलेछ भयो जब ही; मुचकुंद पै तउ ब्रिजभूखन आयो ॥ ਆਵਤ ਹੀ ਤਿਹ ਕਾਨ੍ਹ ਕੋ ਹੇਰ ਕੈ; ਪਾਇਨ ਊਪਰਿ ਸੀਸ ਝੁਕਾਯੋ ॥ आवत ही तिह कान्ह को हेर कै; पाइन ऊपरि सीस झुकायो ॥ ਅਉਰ ਜਿਤੌ ਦੁਖੁ ਥੋ ਤਿਹ ਕੋ; ਹਰਿ ਬਾਤਨ ਸੋ ਤਿਹ ਤਾਪ ਬੁਝਾਯੋ ॥ अउर जितौ दुखु थो तिह को; हरि बातन सो तिह ताप बुझायो ॥ ਐਸੇ ਸਮੋਧਿ ਕੈ ਤਾ ਤਿਹ ਜਾਰਿ ਕੈ; ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਡੇਰਨ ਆਯੋ ॥੧੯੨੫॥ ऐसे समोधि कै ता तिह जारि कै; स्री ब्रिज नाइक डेरन आयो ॥१९२५॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਕਾਲ ਜਮਨ ਬਧਹਿ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे काल जमन बधहि धिआइ समापतं ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜਉ ਲਗਿ ਡੇਰਨ ਆਵਤ ਥੋ; ਤਬ ਲਉ ਇਕਿ ਆਇ ਸੰਦੇਸ ਸੁਨਾਯੋ ॥ जउ लगि डेरन आवत थो; तब लउ इकि आइ संदेस सुनायो ॥ ਧਾਮ ਚਲੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕਹਾ? ਤੁਮ ਪੈ ਸਜਿ ਸੈਨ ਜਰਾਸੰਧਿ ਆਯੋ ॥ धाम चलो ब्रिजनाथ कहा? तुम पै सजि सैन जरासंधि आयो ॥ ਅਉ ਸੁਨਿ ਕੈ ਬਤੀਯਾ ਤਿਹ ਕੀ; ਮਨ ਮੈ ਭਟ ਅਉਰਨ ਤ੍ਰਾਸ ਬਢਾਯੋ ॥ अउ सुनि कै बतीया तिह की; मन मै भट अउरन त्रास बढायो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜਦੁਬੀਰ ਹਲੀ; ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਆਪਨ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥੧੯੨੬॥ स्याम भनै जदुबीर हली; अति ही मन आपन मै सुख पायो ॥१९२६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਏਈ ਬਾਤੈ ਕਰਤ ਭਟ; ਨਿਜ ਪੁਰ ਪਹੁੰਚੇ ਆਇ ॥ एई बातै करत भट; निज पुर पहुंचे आइ ॥ ਭੂਪ ਬੈਠਿ ਬੁਧਿਵੰਤ ਸਭ; ਅਪੁਨੇ ਲੀਏ ਬੁਲਾਇ ॥੧੯੨੭॥ भूप बैठि बुधिवंत सभ; अपुने लीए बुलाइ ॥१९२७॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜੋਰਿ ਘਨੋ ਦਲੁ ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਨ੍ਰਿਪ; ਆਯੋ ਹੈ ਕੋਪਿ ਅਬੈ ਕਹਿ ਕਈਯੈ? ॥ जोरि घनो दलु संधि जरा न्रिप; आयो है कोपि अबै कहि कईयै? ॥ ਸੈਨ ਘਨੋ ਇਹ ਕੈ ਸੰਗਿ ਹੈ; ਜੋ ਪੈ ਜੁਧੁ ਕਰੈ, ਨਹੀ ਜਾਤਿ ਬਚਈਯੈ ॥ सैन घनो इह कै संगि है; जो पै जुधु करै, नही जाति बचईयै ॥ ਕੈ ਇਹ ਕੋ ਸਭ ਜਾਇ ਮਿਲੈ; ਪੁਰਿ ਛਾਡਿ ਨਹੀ ਅਨਤੈ ਕਉ ਸਿਧਈਯੈ ॥ कै इह को सभ जाइ मिलै; पुरि छाडि नही अनतै कउ सिधईयै ॥ ਬਾਤ ਕੁਪੇਚ ਬਨੀ ਸਭ ਹੀ; ਇਨ ਬਾਤਨ ਤੇ ਧੌ ਕਹਾ ਅਬ ਕਈਯੈ? ॥੧੯੨੮॥ बात कुपेच बनी सभ ही; इन बातन ते धौ कहा अब कईयै? ॥१९२८॥ |
Dasam Granth |