ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 478 ਉਤ ਸੰਕਿਤ ਹੁਇ ਤ੍ਰੀਯਾ ਧਾਮਿ ਗਈ; ਇਤ ਬੀਰ ਸਭਾ ਮਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਆਯੋ ॥ उत संकित हुइ त्रीया धामि गई; इत बीर सभा महि स्याम जू आयो ॥ ਹੇਰਿ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਹਿ ਭੂਪਤਿ; ਦਉਰ ਕੈ ਪਾਇਨ ਸੀਸ ਲੁਡਾਯੋ ॥ हेरि कै स्री ब्रिजनाथहि भूपति; दउर कै पाइन सीस लुडायो ॥ ਆਦਰ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ; ਨ੍ਰਿਪ ਲੈ ਸੁ ਸਿੰਘਾਸਨ ਤੀਰ ਬੈਠਾਯੋ ॥ आदर सो कबि स्याम भनै; न्रिप लै सु सिंघासन तीर बैठायो ॥ ਬਾਰਨੀ ਲੈ ਰਸੁ ਆਗੇ ਧਰਿਯੋ; ਤਿਹ ਪੇਖਿ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਮਹਾ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥੧੮੯੧॥ बारनी लै रसु आगे धरियो; तिह पेखि कै स्याम महा सुख पायो ॥१८९१॥ ਬਾਰੁਨੀ ਕੇ ਰਸ ਸੌ ਜਬ ਸੂਰ; ਛਕੇ ਸਬ ਹੀ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਚਿਤਾਰਿਯੋ ॥ बारुनी के रस सौ जब सूर; छके सब ही बलिभद्र चितारियो ॥ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਸਮਾਜ ਮੈ ਬਾਜ; ਹਨੇ ਗਜ ਰਾਜ ਨ ਕੋਊ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥ स्री ब्रिजराज समाज मै बाज; हने गज राज न कोऊ बिचारियो ॥ ਸੋ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਕੀਯੋ ਛਿਨ ਮੈ; ਰਿਸ ਕੈ ਜਿਹ ਬਾਨ ਸੁ ਏਕ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥ सो बिनु प्रान कीयो छिन मै; रिस कै जिह बान सु एक प्रहारियो ॥ ਬੀਰਨ ਬੀਚ ਸਰਾਹਤ ਭਯੋ; ਸੁ ਹਲੀ ਯੁਧ ਸ੍ਯਾਮ ਇਤੋ ਰਨ ਪਾਰਿਯੋ ॥੧੮੯੨॥ बीरन बीच सराहत भयो; सु हली युध स्याम इतो रन पारियो ॥१८९२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਭਾ ਬੀਚ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸੋ; ਹਲੀ ਕਹੈ ਪੁਨਿ ਬੈਨ ॥ सभा बीच स्री क्रिसन सो; हली कहै पुनि बैन ॥ ਅਤਿ ਹੀ ਮਦਰਾ ਸੋ ਛਕੇ; ਅਰੁਨ ਭਏ ਜੁਗ ਨੈਨ ॥੧੮੯੩॥ अति ही मदरा सो छके; अरुन भए जुग नैन ॥१८९३॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਦੀਬੋ ਕਛੁ ਮਯ, ਪੀਯੋ ਘਨੋ; ਕਹਿ ਸੂਰਨ ਸੋ ਇਹ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥ दीबो कछु मय, पीयो घनो; कहि सूरन सो इह बैन सुनायो ॥ ਜੂਝਬੋ ਜੂਝ ਕੈ ਪ੍ਰਾਨ ਤਜੈਬੋ; ਜੁਝਾਇਬੋ ਛਤ੍ਰਿਨ ਕੋ ਬਨਿ ਆਯੋ ॥ जूझबो जूझ कै प्रान तजैबो; जुझाइबो छत्रिन को बनि आयो ॥ ਬਾਰੁਨੁ ਕਉ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ; ਕਚੁ ਕੇ ਹਿਤ ਤੋ ਭ੍ਰਿਗੁ ਨਿੰਦ ਕਰਾਯੋ ॥ बारुनु कउ कबि स्याम भनै; कचु के हित तो भ्रिगु निंद करायो ॥ ਰਾਮ ਕਹੈ ਚਤੁਰਾਨਿਨ ਸੋ; ਇਹੀ ਰਸ ਕਉ ਰਸ ਦੇਵਨ ਪਾਯੋ ॥੧੮੯੪॥ राम कहै चतुरानिन सो; इही रस कउ रस देवन पायो ॥१८९४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜੈਸੇ ਸੁਖ ਹਰਿ ਜੂ ਕੀਏ; ਤੈਸੇ ਕਰੇ ਨ ਅਉਰ ॥ जैसे सुख हरि जू कीए; तैसे करे न अउर ॥ ਐਸੋ ਅਰਿ ਜਿਤ ਇੰਦਰ ਸੇ; ਰਹਤ ਸੂਰ ਨਿਤ ਪਉਰਿ ॥੧੮੯੫॥ ऐसो अरि जित इंदर से; रहत सूर नित पउरि ॥१८९५॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਰੀਝ ਕੈ ਦਾਨ ਦੀਓ ਜਿਨ ਕਉ; ਤਿਨ ਮਾਗਨਿ ਕੋ ਨ ਕਹੂੰ ਮਨੁ ਕੀਨੋ ॥ रीझ कै दान दीओ जिन कउ; तिन मागनि को न कहूं मनु कीनो ॥ ਕੋਪਿ ਨ ਕਾਹੂ ਸਿਉ ਬੈਨ ਕਹਿਯੋ; ਜੁ ਪੈ ਭੂਲ ਪਰੀ, ਚਿਤ ਕੈ ਹਸਿ ਦੀਨੋ ॥ कोपि न काहू सिउ बैन कहियो; जु पै भूल परी, चित कै हसि दीनो ॥ ਦੰਡ ਨ ਕਾਹੂੰ ਲਯੋ ਜਨ ਤੇ; ਖਲ ਮਾਰਿ ਨ ਤਾ ਕੋ ਕਛੂ ਧਨੁ ਛੀਨੋ ॥ दंड न काहूं लयो जन ते; खल मारि न ता को कछू धनु छीनो ॥ ਜੀਤਿ ਨ ਜਾਨ ਦਯੋ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਅਰਿ; ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਇਹੈ ਬ੍ਰਤ ਲੀਨੋ ॥੧੮੯੬॥ जीति न जान दयो ग्रिह को अरि; स्री ब्रिजराज इहै ब्रत लीनो ॥१८९६॥ ਜੋ ਭੂਅ ਕੋ ਨਲ ਰਾਜ ਭਏ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸੁਖ ਹਾਥਿ ਨ ਆਯੋ ॥ जो भूअ को नल राज भए; कबि स्याम कहै सुख हाथि न आयो ॥ ਸੋ ਸੁਖੁ ਭੂਮਿ ਨ ਪਾਯੋ ਤਬੈ; ਮੁਰ ਮਾਰਿ ਜਬੈ ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠਾਯੋ ॥ सो सुखु भूमि न पायो तबै; मुर मारि जबै जम धामि पठायो ॥ ਜੋ ਹਰਿਨਾਕਸ ਭ੍ਰਾਤ ਸਮੇਤ; ਭਯੋ ਸੁਪਨੇ ਪ੍ਰਿਥੁ ਨ ਦਰਸਾਯੋ ॥ जो हरिनाकस भ्रात समेत; भयो सुपने प्रिथु न दरसायो ॥ ਸੋ ਸੁਖੁ ਕਾਨ੍ਹ ਕੀ ਜੀਤ ਭਏ; ਅਪਨੇ ਚਿਤ ਮੈ ਪੁਹਮੀ ਅਤਿ ਪਾਯੋ ॥੧੮੯੭॥ सो सुखु कान्ह की जीत भए; अपने चित मै पुहमी अति पायो ॥१८९७॥ ਜੋਰਿ ਘਟਾ ਘਨਘੋਰ ਘਨੈ; ਜੁਰਿ ਗਾਜਤ ਹੈ ਕੋਊ ਅਉਰ ਨ ਗਾਜੈ ॥ जोरि घटा घनघोर घनै; जुरि गाजत है कोऊ अउर न गाजै ॥ ਆਯੁਧ ਸੂਰ ਸਜੈ ਅਪਨੇ ਕਰਿ; ਆਨ ਨ ਆਯੁਧ ਅੰਗਹਿ ਸਾਜੈ ॥ आयुध सूर सजै अपने करि; आन न आयुध अंगहि साजै ॥ ਦੁੰਦਭਿ ਦੁਆਰ ਬਜੈ ਪ੍ਰਭ ਕੇ; ਬਿਨੁ ਬ੍ਯਾਹ ਨ ਕਾਹੂੰ ਕੇ ਦੁਆਰਹਿ ਬਾਜੈ ॥ दुंदभि दुआर बजै प्रभ के; बिनु ब्याह न काहूं के दुआरहि बाजै ॥ ਪਾਪ ਨ ਹੋ ਕਹੂੰ ਪੁਰ ਮੈ; ਜਿਤ ਹੀ ਕਿਤ ਧਰਮ ਹੀ ਧਰਮ ਬਿਰਾਜੈ ॥੧੮੯੮॥ पाप न हो कहूं पुर मै; जित ही कित धरम ही धरम बिराजै ॥१८९८॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |