ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 476 ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਅਤਿ ਆਹਵ ਮੈ; ਮੁਸਲੀ ਅਰੁ ਭੂਪਤਿ ਕੋਪ ਭਰੇ ਹੈ ॥ स्याम भनै अति आहव मै; मुसली अरु भूपति कोप भरे है ॥ ਆਪਸ ਬੀਚ ਹਕਾਰ ਦੋਊ ਭਟ; ਚਿਤ ਬਿਖੈ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰੇ ਹੈ ॥ आपस बीच हकार दोऊ भट; चित बिखै नही नैकु डरे है ॥ ਭਾਰੀ ਗਦਾ ਗਹਿ ਹਾਥਨ ਮੈ; ਰਨ ਭੂਮਹਿ ਤੇ ਨਹਿ ਪੈਗੁ ਟਰੇ ਹੈ ॥ भारी गदा गहि हाथन मै; रन भूमहि ते नहि पैगु टरे है ॥ ਮਾਨਹੁ ਮਧਿ ਮਹਾ ਬਨ ਕੇ; ਪਲ ਕੇ ਹਿਤ ਹ੍ਵੈ ਬਰ ਸਿੰਘ ਅਰੇ ਹੈ ॥੧੮੭੬॥ मानहु मधि महा बन के; पल के हित ह्वै बर सिंघ अरे है ॥१८७६॥ ਕਾਟਿ ਗਦਾ ਬਲਦੇਵ ਦਈ ਤਿਹ; ਭੂਪਤਿ ਕੀ ਅਰੁ ਬਾਨਨ ਮਾਰਿਯੋ ॥ काटि गदा बलदेव दई तिह; भूपति की अरु बानन मारियो ॥ ਪਉਰਖ ਯਾ ਹੀ ਭਿਰਿਯੋ ਹਮ ਸੋ; ਰਿਸ ਕੈ ਅਰਿ ਕਉ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਪਚਾਰਿਯੋ ॥ पउरख या ही भिरियो हम सो; रिस कै अरि कउ इह भांति पचारियो ॥ ਇਉ ਕਰਿ ਕੈ ਪੁਨਿ ਬਾਨਨ ਮਾਰਿ; ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਤਿਹ ਗ੍ਰੀਵਹਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥ इउ करि कै पुनि बानन मारि; सरासन लै तिह ग्रीवहि डारियो ॥ ਦੇਵ ਕਰੈ ਉਪਮਾ ਸੁ ਕਹੈ; ਜਦੁਬੀਰ ਜਿਤਿਯੋ ਸੁ ਬਡੋ ਅਰਿ ਹਾਰਿਯੋ ॥੧੮੭੭॥ देव करै उपमा सु कहै; जदुबीर जितियो सु बडो अरि हारियो ॥१८७७॥ ਕੰਪਤ ਹੋ ਜਿਸ ਤੇ ਖਗੇਸ; ਮਹੇਸ ਮੁਨੀ ਜਿਹ ਤੇ ਭੈ ਭੀਤਿਯੋ ॥ क्मपत हो जिस ते खगेस; महेस मुनी जिह ते भै भीतियो ॥ ਸੇਸ ਜਲੇਸ ਦਿਨੇਸ ਨਿਸੇਸ; ਸੁਰੇਸ ਹੁਤੇ ਚਿਤ ਮੈ ਨ ਨਿਚੀਤਿਯੋ ॥ सेस जलेस दिनेस निसेस; सुरेस हुते चित मै न निचीतियो ॥ ਤਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਸਿਰ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ; ਕਹੈ ਇਹ ਕਾਲ ਇਸੋ ਅਬ ਬੀਤਿਯੋ ॥ ता न्रिप के सिर पै कबि स्याम; कहै इह काल इसो अब बीतियो ॥ ਧੰਨਹਿ ਧੰਨਿ ਕਰੈ ਸਬ ਸੂਰ; ਭਲੇ ਭਗਵਾਨ ਬਡੋ ਅਰਿ ਜੀਤਿਯੋ ॥੧੮੭੮॥ धंनहि धंनि करै सब सूर; भले भगवान बडो अरि जीतियो ॥१८७८॥ ਬਲਭਦ੍ਰ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਇਤ ਤੇ; ਰਿਸ ਸਾਥ ਕਹਿਯੋ ਅਰਿ ਕਉ ਹਰਿ ਹੌਂ ॥ बलभद्र गदा गहि कै इत ते; रिस साथ कहियो अरि कउ हरि हौं ॥ ਇਹ ਪ੍ਰਾਨ ਬਚਾਵਤ ਕੋ ਹਮ ਸੋ? ਜਮ ਜਉ ਭਿਰਿ ਹੈ, ਨ ਤਊ ਡਰਿ ਹੌਂ ॥ इह प्रान बचावत को हम सो? जम जउ भिरि है, न तऊ डरि हौं ॥ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਸਬੈ ਸੰਗਿ ਜਾਦਵ ਲੈ; ਤਜਿ ਯਾਹ ਕਹੈ ਨ ਭਯਾ ਟਰਿ ਹੌਂ ॥ घन स्याम सबै संगि जादव लै; तजि याह कहै न भया टरि हौं ॥ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮੁਸਲੀ ਇਹ ਭਾਂਤਿ; ਅਬੈ ਇਹ ਕੋ ਬਧ ਹੀ ਕਰਿ ਹੌਂ ॥੧੮੭੯॥ कबि स्याम कहै मुसली इह भांति; अबै इह को बध ही करि हौं ॥१८७९॥ ਸੁਨਿ ਭੂਪ ਹਲਾਯੁਧ ਕੀ ਬਤੀਯਾ; ਅਪੁਨੇ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਡਰੁ ਮਾਨਿਯੋ ॥ सुनि भूप हलायुध की बतीया; अपुने मन मै अति ही डरु मानियो ॥ ਮਾਨੁਖ ਰੂਪ ਲਖਿਯੋ ਨ ਬਲੀ; ਨਿਸਚੈ ਬਲ ਕਉ ਜਮ ਰੂਪ ਪਛਾਨਿਯੋ ॥ मानुख रूप लखियो न बली; निसचै बल कउ जम रूप पछानियो ॥ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੀ ਓਰਿ ਚਿਤੈ; ਤਜਿ ਆਯੁਧ ਪਾਇਨ ਸੋ ਲਪਟਾਨਿਯੋ ॥ स्री जदुबीर की ओरि चितै; तजि आयुध पाइन सो लपटानियो ॥ ਮੇਰੀ ਸਹਾਇ ਕਰੋ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ! ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਹਿ ਯੌ ਘਿਘਿਯਾਨਿਯੋ ॥੧੮੮੦॥ मेरी सहाइ करो प्रभ जू ! कबि स्याम कहै कहि यौ घिघियानियो ॥१८८०॥ ਕਰੁਨਾਨਿਧ ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਤਿਹ ਕੀ; ਕਰੁਨਾਰਸ ਕਉ ਚਿਤ ਬੀਚ ਬਢਾਯੋ ॥ करुनानिध देखि दसा तिह की; करुनारस कउ चित बीच बढायो ॥ ਕੋਪਹਿ ਛਾਡਿ ਦਯੋ ਹਰਿ ਜੂ; ਦੁਹੂੰ ਨੈਨਨ ਭੀਤਰ ਨੀਰ ਬਹਾਯੋ ॥ कोपहि छाडि दयो हरि जू; दुहूं नैनन भीतर नीर बहायो ॥ ਬੀਰ ਹਲਾਯੁਧ ਠਾਂਢੋ ਹੁਤੋ; ਤਿਹ ਕੋ ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥ बीर हलायुध ठांढो हुतो; तिह को कहि कै इह बैन सुनायो ॥ ਛਾਡਿ ਦੈ, ਜੋ ਹਮ ਜੀਤਨ ਆਯੋ ਹੋ; ਸੋ ਹਮ ਜੀਤ ਲਯੋ ਬਿਲਖਾਯੋ ॥੧੮੮੧॥ छाडि दै, जो हम जीतन आयो हो; सो हम जीत लयो बिलखायो ॥१८८१॥ ਇਹ ਛੋਡਿ ਹਲੀ ! ਨਹੀ ਛੋਡਤ ਹੋ; ਕਿਹ ਕਾਜ ਕਹਿਓ ਤੁਹਿ ਬਾਨਨ ਮਾਰਿਯੋ ॥ इह छोडि हली ! नही छोडत हो; किह काज कहिओ तुहि बानन मारियो ॥ ਜੀਤ ਲਯੋ ਤੋ ਕਹਾ ਭਯੋ? ਸ੍ਯਾਮ ! ਬਡੋ ਅਰਿ ਹੈ ਇਹ ਪਉਰਖ ਹਾਰਿਯੋ ॥ जीत लयो तो कहा भयो? स्याम ! बडो अरि है इह पउरख हारियो ॥ ਆਛੋ ਰਥੀ ਹੈ ਭਯੋ ਬਿਰਥੀ; ਅਰੁ ਪਾਇ ਗਹੈ ਪ੍ਰਭ ! ਤੇਰੇ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ आछो रथी है भयो बिरथी; अरु पाइ गहै प्रभ ! तेरे उचारियो ॥ ਤੇਈਸ ਛੋਹਨੀ ਕੋ ਪਤਿ ਹੈ; ਤੋ ਕਹਾ? ਇਹ ਕੋ ਸਬ ਸੈਨ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥੧੮੮੨॥ तेईस छोहनी को पति है; तो कहा? इह को सब सैन संघारियो ॥१८८२॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |