ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 455 ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਮੁੰਡ ਬਿਨਾ ਤਬ ਰੁੰਡ ਸੁ ਭੂਪਤਿ; ਕੋ, ਚਿਤ ਮੈ ਅਤਿ ਕੋਪ ਬਢਾਯੋ ॥ मुंड बिना तब रुंड सु भूपति; को, चित मै अति कोप बढायो ॥ ਦ੍ਵਾਦਸ ਭਾਨੁ ਜੁ ਠਾਢੇ ਹੁਤੇ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਊਪਰਿ ਧਾਯੋ ॥ द्वादस भानु जु ठाढे हुते; कबि स्याम कहै तिह ऊपरि धायो ॥ ਭਾਜਿ ਗਏ ਕਰਿ ਤ੍ਰਾਸ ਸੋਊ; ਸਿਵ ਠਾਂਢੋ ਰਹਿਯੋ ਤਿਹ ਊਪਰ ਆਯੋ ॥ भाजि गए करि त्रास सोऊ; सिव ठांढो रहियो तिह ऊपर आयो ॥ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਬੀਰ ਮਹਾ ਰਨਧੀਰ; ਚਟਾਕਿ ਚਪੇਟ ਦੈ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੧੭੦੪॥ सो न्रिप बीर महा रनधीर; चटाकि चपेट दै भूमि गिरायो ॥१७०४॥ ਏਕਨ ਮਾਰਿ ਚਪੇਟਨ ਸਿਉ; ਅਰੁ ਏਕਨ ਕੋ ਧਮਕਾਰ ਗਿਰਾਵੈ ॥ एकन मारि चपेटन सिउ; अरु एकन को धमकार गिरावै ॥ ਚੀਰ ਕੈ ਏਕਨਿ ਡਾਰਿ ਦਏ ਗਹਿ; ਏਕਨ ਕੋ ਨਭਿ ਓਰਿ ਚਲਾਵੈ ॥ चीर कै एकनि डारि दए गहि; एकन को नभि ओरि चलावै ॥ ਬਾਜ ਸਿਉ ਬਾਜਨ, ਲੈ ਰਥ ਸਿਉ ਰਥ; ਅਉ ਗਜ ਸਿਉ ਗਜਰਾਜ ਬਜਾਵੈ ॥ बाज सिउ बाजन, लै रथ सिउ रथ; अउ गज सिउ गजराज बजावै ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਰਨ ਯਾ ਬਿਧਿ ਭੂਪਤਿ; ਸਤ੍ਰਨਿ ਕੋ ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠਾਵੈ ॥੧੭੦੫॥ स्याम भनै रन या बिधि भूपति; सत्रनि को जम धामि पठावै ॥१७०५॥ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਸੁਚੇਤ ਚਢਿਯੋ ਰਥਿ ਸ੍ਯਾਮ; ਮਹਾ ਮਨ ਭੀਤਰ ਕੋਪ ਬਢਿਯੋ ਹੈ ॥ ह्वै कै सुचेत चढियो रथि स्याम; महा मन भीतर कोप बढियो है ॥ ਆਪਨ ਪਉਰਖ ਸੋਊ ਸੰਭਾਰ ਕੈ; ਮ੍ਯਾਨਹੁ ਤੇ ਕਰਵਾਰਿ ਕਢਿਯੋ ਹੈ ॥ आपन पउरख सोऊ स्मभार कै; म्यानहु ते करवारि कढियो है ॥ ਧਾਇ ਪਰੇ ਰਿਸ ਖਾਇ ਘਨੀ; ਅਰਿਰਾਇ ਮਨੋ ਨਿਧਿ ਨੀਰ ਹਢਿਯੋ ਹੈ ॥ धाइ परे रिस खाइ घनी; अरिराइ मनो निधि नीर हढियो है ॥ ਤਾਨਿ ਕਮਾਨਨਿ ਮਾਰਤ ਬਾਨਨ; ਸੂਰਨ ਕੇ ਚਿਤ ਚਉਪ ਚਢਿਯੋ ਹੈ ॥੧੭੦੬॥ तानि कमाननि मारत बानन; सूरन के चित चउप चढियो है ॥१७०६॥ ਬੀਰਨ ਘਾਇ ਕਰੇ ਜਬ ਹੀ; ਤਬ ਪਉਰਖ ਭੂਪ ਕਬੰਧ ਸਮਾਰਿਓ ॥ बीरन घाइ करे जब ही; तब पउरख भूप कबंध समारिओ ॥ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰ ਤਬੈ ਅਪੁਨੇ; ਇਨ ਨਾਸੁ ਕਰੋ ਚਿਤ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰਿਓ ॥ ससत्र स्मभार तबै अपुने; इन नासु करो चित बीच बिचारिओ ॥ ਧਾਇ ਪਰਿਓ ਰਿਸਿ ਸਿਉ ਰਨ ਮੈ; ਅਰਿ ਭਾਜਿ ਗਏ ਜਸੁ ਰਾਮ ਉਚਾਰਿਓ ॥ धाइ परिओ रिसि सिउ रन मै; अरि भाजि गए जसु राम उचारिओ ॥ ਤਾਰਨ ਕੋ ਮਨੋ ਮੰਡਲ ਭੀਤਰ; ਸੂਰ ਚਢਿਓ ਅੰਧਿਆਰਿ ਸਿਧਾਰਿਓ ॥੧੭੦੭॥ तारन को मनो मंडल भीतर; सूर चढिओ अंधिआरि सिधारिओ ॥१७०७॥ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਤੇ ਆਦਿਕ ਬੀਰ; ਗਏ ਭਜਿ ਕੈ ਨ ਕੋਊ ਠਹਿਰਾਨਿਓ ॥ स्री जदुबीर ते आदिक बीर; गए भजि कै न कोऊ ठहिरानिओ ॥ ਆਹਵ ਭੂਮਿ ਮੈ ਭੂਪਤਿ ਕੋ; ਸਬ ਸੂਰਨ ਮਾਨਹੁ ਕਾਲ ਪਛਾਨਿਓ ॥ आहव भूमि मै भूपति को; सब सूरन मानहु काल पछानिओ ॥ ਭੂਪ ਕਮਾਨ ਤੇ ਬਾਨ ਚਲੇ; ਮਨੋ ਅੰਤਿ ਪ੍ਰਲੈ ਘਨ ਸਿਉ ਬਰਖਾਨਿਓ ॥ भूप कमान ते बान चले; मनो अंति प्रलै घन सिउ बरखानिओ ॥ ਇਉ ਲਖਿ ਭਾਜਿ ਗਏ ਸਿਗਰੇ; ਕਿਨਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਸੰਗ ਜੁਧੁ ਨ ਠਾਨਿਓ ॥੧੭੦੮॥ इउ लखि भाजि गए सिगरे; किनहूं न्रिप के संग जुधु न ठानिओ ॥१७०८॥ ਸਬ ਹੀ ਭਟ ਭਾਜਿ ਗਏ ਜਬ ਹੀ; ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਤਬ ਭੂਪ ਭਯੋ ਅਨੁਰਾਗੀ ॥ सब ही भट भाजि गए जब ही; प्रभ को तब भूप भयो अनुरागी ॥ ਜੂਝ ਤਬੈ ਤਿਨ ਛਾਡਿ ਦਯੋ; ਹਰਿ ਧਿਆਨ ਕੀ ਤਾਹਿ ਸਮਾਧਿ ਸੀ ਲਾਗੀ ॥ जूझ तबै तिन छाडि दयो; हरि धिआन की ताहि समाधि सी लागी ॥ ਰਾਜ ਨ ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਬਿਖੈ ਕਬਿ; ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਰਿ ਮੈ ਮਤਿ ਪਾਗੀ ॥ राज न राज समाज बिखै कबि; स्याम कहै हरि मै मति पागी ॥ ਧੀਰ ਗਹਿਓ ਧਰਿ ਠਾਂਢੋ ਰਹਿਓ; ਕਹੋ, ਭੂਪਤਿ ਤੇ ਅਬ ਕੋ ਬਡਭਾਗੀ? ॥੧੭੦੯॥ धीर गहिओ धरि ठांढो रहिओ; कहो, भूपति ते अब को बडभागी? ॥१७०९॥ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੋ ਬੀਰ ਸਭੋ; ਧਰਿ ਡਾਰਨਿ ਕੋ ਜਬ ਘਾਤ ਬਨਾਯੋ ॥ स्री जदुबीर को बीर सभो; धरि डारनि को जब घात बनायो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ ਮਿਲਿ ਕੈ ਫਿਰਿ ਕੈ; ਇਹ ਪੈ ਪੁਨਿ ਬਾਨਨਿ ਓਘ ਚਲਾਯੋ ॥ स्याम भने मिलि कै फिरि कै; इह पै पुनि बाननि ओघ चलायो ॥ ਦੇਵਬਧੂ ਮਿਲ ਕੈ ਸਬਹੂੰ; ਇਹ ਭੂਪ ਕਬੰਧ ਬਿਵਾਨਿ ਚਢਾਯੋ ॥ देवबधू मिल कै सबहूं; इह भूप कबंध बिवानि चढायो ॥ ਕੂਦ ਪਰਿਓ, ਨ ਬਿਵਾਨਿ ਚਢਿਯੋ; ਪੁਨਿ ਸਸਤ੍ਰ ਲੀਏ ਰਨ ਭੂ ਮਧਿ ਆਯੋ ॥੧੭੧੦॥ कूद परिओ, न बिवानि चढियो; पुनि ससत्र लीए रन भू मधि आयो ॥१७१०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |