ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 454 ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਤਬ ਹੀ ਮੁਨਿ ਨਾਰਦ ਆਇ ਗਯੋ; ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਇਕ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥ तब ही मुनि नारद आइ गयो; तिह भूपति को इक बैन सुनायो ॥ ਚਉਦਹ ਲੋਕਨ ਬੀਚ ਕਹਿਯੋ ਪ੍ਰਭਿ; ਤੋ ਸਮ ਰਾਜ ਨ ਕੋਊ ਬਨਾਯੋ ॥ चउदह लोकन बीच कहियो प्रभि; तो सम राज न कोऊ बनायो ॥ ਤਾਹੀ ਤੇ ਬੀਰਨ ਕੀ ਮਨਿ ! ਤੈ; ਸੁ ਭਲੋ ਕੀਯੋ, ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥ ताही ते बीरन की मनि ! तै; सु भलो कीयो, स्याम सो जुध मचायो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮੁਨਿ ਕੀ ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ; ਭੂਪ ਘਨੋ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥੧੬੯੩॥ स्याम कहै मुनि की बतीआ सुनि; भूप घनो मन मै सुखु पायो ॥१६९३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਅਭਿਬੰਦਨ ਭੂਪਤਿ ਕੀਯੋ; ਨਾਰਦ ਕੋ ਪਹਿਚਾਨਿ ॥ अभिबंदन भूपति कीयो; नारद को पहिचानि ॥ ਮੁਨਿਪਤਿ ਇਹ ਉਪਦੇਸ ਦੀਆ; ਜੁਧ ਕਰੋ ਬਲਵਾਨ ! ॥੧੬੯੪॥ मुनिपति इह उपदेस दीआ; जुध करो बलवान ! ॥१६९४॥ ਇਤ ਭੂਪਤਿ ਨਾਰਦ ਮਿਲੇ; ਪ੍ਰੇਮੁ ਭਗਤਿ ਕੀ ਖਾਨ ॥ इत भूपति नारद मिले; प्रेमु भगति की खान ॥ ਉਤ ਮਹੇਸ ਚਲਿ ਤਹ ਗਏ; ਜਹ ਠਾਢੇ ਭਗਵਾਨ ॥੧੬੯੫॥ उत महेस चलि तह गए; जह ठाढे भगवान ॥१६९५॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਇਤੇ ਰੁਦ੍ਰ ਮਨਿ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਿਓ ॥ इते रुद्र मनि मंत्र बिचारिओ ॥ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਪਤਿ ਕੇ ਨਿਕਟਿ ਉਚਾਰਿਓ ॥ स्री जदुपति के निकटि उचारिओ ॥ ਅਬ ਹੀ ਮ੍ਰਿਤਹਿ ਆਇਸ ਦੀਜੈ ॥ अब ही म्रितहि आइस दीजै ॥ ਤਬ ਇਹ ਭੂਪ ਮਾਰਿ ਕੈ ਲੀਜੈ ॥੧੬੯੬॥ तब इह भूप मारि कै लीजै ॥१६९६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਰ ਅਪਨੇ ਮੈ ਮ੍ਰਿਤੁ ਧਰਿ; ਇਹ ਤੁਮ ਕਰਹੁ ਉਪਾਇ ॥ सर अपने मै म्रितु धरि; इह तुम करहु उपाइ ॥ ਅਬ ਕਸਿ ਕੈ ਧਨੁ ਛਾਡੀਏ; ਭੂਲੇ ਬਡਿ ਅਨਿਆਇ ॥੧੬੯੭॥ अब कसि कै धनु छाडीए; भूले बडि अनिआइ ॥१६९७॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੋਈ ਕਾਮ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੀਨੋ ॥ सोई काम स्याम जू कीनो ॥ ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਸੋ ਸਿਵ ਜੂ ਕਹਿ ਦੀਨੋ ॥ जिह बिधि सो सिव जू कहि दीनो ॥ ਤਬ ਚਿਤਵਨ ਹਰਿ ਮ੍ਰਿਤ ਕੋ ਕੀਯੋ ॥ तब चितवन हरि म्रित को कीयो ॥ ਮੀਚ ਆਇ ਕੈ ਦਰਸਨੁ ਦੀਯੋ ॥੧੬੯੮॥ मीच आइ कै दरसनु दीयो ॥१६९८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕਹਿਓ ਮ੍ਰਿਤ ਕੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੂ; ਮੋ ਸਰ ਮੈ ਕਰ ਬਾਸੁ ॥ कहिओ म्रित को क्रिसन जू; मो सर मै कर बासु ॥ ਅਬ ਛਾਡਤ ਹੋ ਸਤ੍ਰ ਪੈ; ਜਾਇ ਕਰਹੁ ਤਿਹ ਨਾਸੁ ॥੧੬੯੯॥ अब छाडत हो सत्र पै; जाइ करहु तिह नासु ॥१६९९॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਦੇਵ ਬਧੂਨ ਕੈ ਨੈਨ ਕਟਾਛ; ਬਿਲੋਕਤ ਹੀ ਨ੍ਰਿਪ ਚਿਤ ਲੁਭਾਯੋ ॥ देव बधून कै नैन कटाछ; बिलोकत ही न्रिप चित लुभायो ॥ ਨਾਰਦ ਬ੍ਰਹਮ ਦੁਹੂੰ ਮਿਲ ਕੈ; ਰਨ ਮੈ ਸੰਗਿ ਬਾਤਨ ਕੇ ਉਰਝਾਯੋ ॥ नारद ब्रहम दुहूं मिल कै; रन मै संगि बातन के उरझायो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਤਬੈ ਲਖਿ ਘਾਤ ਭਲੀ; ਅਰਿ ਮਾਰਨ ਕੋ ਮ੍ਰਿਤ ਬਾਨ ਚਲਾਯੋ ॥ स्याम तबै लखि घात भली; अरि मारन को म्रित बान चलायो ॥ ਮੰਤ੍ਰਨਿ ਕੇ ਬਲ ਸੋ ਛਲ ਸੋ; ਤਬ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਸਿਰੁ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੧੭੦੦॥ मंत्रनि के बल सो छल सो; तब भूपति को सिरु काटि गिरायो ॥१७००॥ ਜਦਿਪਿ ਸੀਸ ਕਟਿਓ ਨ ਹਟਿਓ; ਗਹਿ ਕੇਸਨਿ ਤੇ ਹਰਿ ਓਰਿ ਚਲਾਯੋ ॥ जदिपि सीस कटिओ न हटिओ; गहि केसनि ते हरि ओरि चलायो ॥ ਮਾਨਹੁ ਪ੍ਰਾਨ ਚਲਿਯੋ ਦਿਵਿ ਆਨਨ; ਕਾਜ ਬਿਦਾ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਪੈ ਆਯੋ ॥ मानहु प्रान चलियो दिवि आनन; काज बिदा ब्रिजराज पै आयो ॥ ਸੋ ਸਿਰੁ ਲਾਗ ਗਯੋ ਹਰਿ ਕੇ ਉਰਿ; ਮੂਰਛ ਹ੍ਵੈ ਪਗੁ ਨ ਠਹਰਾਯੋ ॥ सो सिरु लाग गयो हरि के उरि; मूरछ ह्वै पगु न ठहरायो ॥ ਦੇਖਹੁ ਪਉਰਖ ਭੂਪ ਕੇ ਮੁੰਡ ਕੋ; ਸ੍ਯੰਦਨ ਤੇ ਪ੍ਰਭੁ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੧੭੦੧॥ देखहु पउरख भूप के मुंड को; स्यंदन ते प्रभु भूमि गिरायो ॥१७०१॥ ਭੂਪਤ ਜੈਸੋ ਸੁ ਪੌਰਖ ਕੀਨੋ ਹੈ; ਤੈਸੀ ਕਰੀ ਨ ਕਿਸੀ ਕਰਨੀ ॥ भूपत जैसो सु पौरख कीनो है; तैसी करी न किसी करनी ॥ ਲਖਿ ਜਛਨਿ ਕਿਨਰੀ ਰੀਝ ਰਹੀ; ਨਭ ਮੈ ਸਭ ਦੇਵਨ ਕੀ ਘਰਨੀ ॥ लखि जछनि किनरी रीझ रही; नभ मै सभ देवन की घरनी ॥ ਮ੍ਰਿਦ ਬਾਜਤ ਬੀਨ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਉਪੰਗ; ਮੁਚੰਗ ਲੀਏ ਉਤਰੀ ਧਰਨੀ ॥ म्रिद बाजत बीन म्रिदंग उपंग; मुचंग लीए उतरी धरनी ॥ ਨਭ ਨਾਚਤ ਗਾਵਤ ਰੀਝਿ ਰਿਝਾਵਤ; ਯੌ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੇ ਬਰਨੀ ॥੧੭੦੨॥ नभ नाचत गावत रीझि रिझावत; यौ उपमा कबि ने बरनी ॥१७०२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਨਭ ਤੇ ਉਤਰੀ ਸੁੰਦਰੀ; ਸਕਲ ਲੀਏ ਸੁਰ ਸਾਜ ॥ नभ ते उतरी सुंदरी; सकल लीए सुर साज ॥ ਕਵਨ ਹੇਤ? ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿ; ਭੂਪਤਿ ਬਰਬੇ ਕਾਜ ॥੧੭੦੩॥ कवन हेत? कबि स्याम कहि; भूपति बरबे काज ॥१७०३॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |