ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 453 ਕਹਿਓ ਸੁ ਕਿਉ ਇਨ ਕਉ ਰਨਿ ਮਾਰੈ ॥ कहिओ सु किउ इन कउ रनि मारै ॥ ਬ੍ਰਿਥਾ ਕੋਪ ਕੈ ਕਿਉ ਸਰ ਡਾਰੈ ॥ ब्रिथा कोप कै किउ सर डारै ॥ ਤਾ ਤੇ ਇਹੈ ਕਾਜ ਅਬ ਕੀਜੈ ॥ ता ते इहै काज अब कीजै ॥ ਦੇਹ ਸਹਿਤ ਨਭਿ ਮਾਰਗ ਲੀਜੈ ॥੧੬੮੨॥ देह सहित नभि मारग लीजै ॥१६८२॥ ਜੁਧ ਕਥਾ ਨਹੀ ਰਿਦੈ ਚਿਤਾਰੋ ॥ जुध कथा नही रिदै चितारो ॥ ਅਪਨੋ ਅਗਲੋ ਕਾਜ ਸਵਾਰੋ ॥ अपनो अगलो काज सवारो ॥ ਤਾ ਤੇ ਅਬਿ ਬਿਲੰਬ ਨਹੀ ਕੀਜੈ ॥ ता ते अबि बिल्मब नही कीजै ॥ ਮੇਰੋ ਕਹਿਯੋ ਮਾਨ ਕੈ ਲੀਜੈ ॥੧੬੮੩॥ मेरो कहियो मान कै लीजै ॥१६८३॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਇੰਦ੍ਰ ਕੇ ਧਾਮ ਚਲੋ ਬਲਵਾਨ ! ਸੁਜਾਨ ! ਸੁਨੋ ਅਬ ਢੀਲ ਨ ਕੀਜੈ ॥ इंद्र के धाम चलो बलवान ! सुजान ! सुनो अब ढील न कीजै ॥ ਦੇਵਬਧੂ ਜੋਊ ਚਾਹਤ ਹੈ; ਤਿਨ ਕੋ ਮਿਲੀਐ ਮਿਲ ਕੈ ਸੁਖ ਲੀਜੈ ॥ देवबधू जोऊ चाहत है; तिन को मिलीऐ मिल कै सुख लीजै ॥ ਤੇਰੋ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰਨ ਹੋਤ ਹੈ; ਮਾਨ ਕਹਿਓ ਨ੍ਰਿਪ ! ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪੀਜੈ ॥ तेरो मनोरथ पूरन होत है; मान कहिओ न्रिप ! अम्रित पीजै ॥ ਰਾਜਨ ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਤਜੋ; ਇਨ ਬੀਰਨ ਕੋ ਨ ਬ੍ਰਿਥਾ ਦੁਖੁ ਦੀਜੈ ॥੧੬੮੪॥ राजन राज समाज तजो; इन बीरन को न ब्रिथा दुखु दीजै ॥१६८४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਯੌ ਸੁਨਿ ਬਤੀਆ ਬ੍ਰਹਮ ਕੀ; ਭੂਪ ਸਤ੍ਰ ਦੁਖ ਦੈਨ ॥ यौ सुनि बतीआ ब्रहम की; भूप सत्र दुख दैन ॥ ਅਤਿ ਚਿਤਿ ਹਰਖ ਬਢਾਇ ਕੈ; ਬੋਲਿਓ ਬਿਧਿ ਸੋ ਬੈਨ ॥੧੬੮੫॥ अति चिति हरख बढाइ कै; बोलिओ बिधि सो बैन ॥१६८५॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਯੌ ਬ੍ਰਹਮਾ ਸੋ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥ यौ ब्रहमा सो बैन सुनायो ॥ ਤੋ ਸਿਉ ਕਹੋ ਜੁ ਮਨ ਮੈ ਆਯੋ ॥ तो सिउ कहो जु मन मै आयो ॥ ਮੋ ਸੋ ਬੀਰ ਸਸਤ੍ਰ ਜਬ ਧਰੈ ॥ मो सो बीर ससत्र जब धरै ॥ ਕਹੋ, ਬਿਸਨ ਬਿਨ ਕਾ ਸੋ ਲਰੈ? ॥੧੬੮੬॥ कहो, बिसन बिन का सो लरै? ॥१६८६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤੁਮ ਸਬ ਜਾਨਤ ਬਿਸ੍ਵ ਕਰ ! ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਮੋਹਿ ਨਾਉ ॥ तुम सब जानत बिस्व कर ! खड़ग सिंघ मोहि नाउ ॥ ਲਾਜ ਆਪਨੇ ਨਾਉ ਕੀ; ਕਹੋ, ਕਹਾ ਭਜਿ ਜਾਉ? ॥੧੬੮੭॥ लाज आपने नाउ की; कहो, कहा भजि जाउ? ॥१६८७॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਚਤੁਰਾਨਨ ! ਮੋ ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਲੈ; ਚਿਤ ਦੈ ਦੁਹ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਧਰੀਐ ॥ चतुरानन ! मो बतीआ सुनि लै; चित दै दुह स्रउनन मै धरीऐ ॥ ਉਪਮਾ ਕੋ ਜਬੈ ਉਮਗੈ ਮਨ; ਤਉ ਉਪਮਾ ਭਗਵਾਨ ਹੀ ਕੀ ਕਰੀਐ ॥ उपमा को जबै उमगै मन; तउ उपमा भगवान ही की करीऐ ॥ ਪਰੀਐ ਨਹੀ ਆਨ ਕੇ ਪਾਇਨ; ਪੈ ਹਰਿ ਕੇ, ਗੁਰ ਕੇ, ਦਿਜ ਕੇ ਪਰੀਐ ॥ परीऐ नही आन के पाइन; पै हरि के, गुर के, दिज के परीऐ ॥ ਜਿਹ ਕੋ ਜੁਗ ਚਾਰ ਮੈ ਨਾਉ ਜਪੈ; ਤਿਹ ਸੋ ਲਰਿ ਕੈ ਮਰੀਐ ਤਰੀਐ ॥੧੬੮੮॥ जिह को जुग चार मै नाउ जपै; तिह सो लरि कै मरीऐ तरीऐ ॥१६८८॥ ਜਾ ਸਨਕਾਦਿਕ ਸੇਸ ਤੇ ਆਦਿਕ; ਖੋਜਤ ਹੈ ਕਛੁ ਅੰਤ ਨ ਪਾਯੋ ॥ जा सनकादिक सेस ते आदिक; खोजत है कछु अंत न पायो ॥ ਚਉਦਹ ਲੋਕਨ ਬੀਚ ਸਦਾ; ਸੁਕ ਬ੍ਯਾਸ ਮਹਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁ ਗਾਯੋ ॥ चउदह लोकन बीच सदा; सुक ब्यास महा कबि स्याम सु गायो ॥ ਜਾਹੀ ਕੇ ਨਾਮ ਪ੍ਰਤਾਪ ਹੂੰ ਤੇ; ਧੂਅ ਸੋ ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਅਛੈ ਪਦ ਪਾਯੋ ॥ जाही के नाम प्रताप हूं ते; धूअ सो प्रहलाद अछै पद पायो ॥ ਸੋ ਅਬ ਮੋ ਸੰਗ ਜੁਧੁ ਕਰੈ; ਜਿਹ ਸ੍ਰੀਧਰ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਨਾਮ ਕਹਾਯੋ ॥੧੬੮੯॥ सो अब मो संग जुधु करै; जिह स्रीधर स्री हरि नाम कहायो ॥१६८९॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਚਤੁਰਾਨਨ ਏ ਬਚਨ ਸੁਨਤ; ਚਕ੍ਰਿਤ ਭਯੋ ॥ चतुरानन ए बचन सुनत; चक्रित भयो ॥ ਬਿਸਨ ਭਗਤ ਕੋ ਤਬੈ ਭੂਪ; ਚਿਤ ਮੈ ਲਯੋ ॥ बिसन भगत को तबै भूप; चित मै लयो ॥ ਸਾਧ ਸਾਧ ਕਰਿ ਬੋਲਿਓ; ਬਦਨ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ॥ साध साध करि बोलिओ; बदन निहार कै ॥ ਹੋ ਮੋਨ ਰਹਿਯੋ ਗਹਿ ਕਮਲਜ; ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਚਾਰ ਕੈ ॥੧੬੯੦॥ हो मोन रहियो गहि कमलज; प्रेम बिचार कै ॥१६९०॥ ਬਹੁਰਿ ਬਿਧਾਤਾ ਭੂਪਤਿ ਕੋ; ਇਹ ਬਿਧਿ ਕਹਿਯੋ ॥ बहुरि बिधाता भूपति को; इह बिधि कहियो ॥ ਭਗਤਿ ਗ੍ਯਾਨ ਕੋ ਤਤੁ; ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਤੈ ਲਹਿਯੋ ॥ भगति ग्यान को ततु; भली बिधि तै लहियो ॥ ਤਾ ਤੇ ਅਬ ਤਨ ਸਾਥਹਿ; ਸੁਰਗਿ ਸਿਧਾਰੀਐ ॥ ता ते अब तन साथहि; सुरगि सिधारीऐ ॥ ਹੋ ਮੁਕਤ ਓਰ ਕਰਿ ਦ੍ਰਿਸਟਿ; ਨ ਜੁਧ ਨਿਹਾਰੀਐ ॥੧੬੯੧॥ हो मुकत ओर करि द्रिसटि; न जुध निहारीऐ ॥१६९१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕਹਿਯੋ ਨ ਮਾਨੈ ਭੂਪ ਜਬ; ਤਬ ਬ੍ਰਹਮੇ ਕਹ ਕੀਨ ॥ कहियो न मानै भूप जब; तब ब्रहमे कह कीन ॥ ਨਾਰਦ ਕੋ ਸਿਮਰਨਿ ਕੀਓ; ਮੁਨਿ ਆਯੋ ਪਰਬੀਨ ॥੧੬੯੨॥ नारद को सिमरनि कीओ; मुनि आयो परबीन ॥१६९२॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |