ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 449 ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰਿ ਕਹਿਯੋ ਬਹੁਰੋ; ਹਮਰੀ ਬਤੀਯਾ ਹਰਿ ਜੂ ! ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥ धनु बान स्मभारि कहियो बहुरो; हमरी बतीया हरि जू ! सुनि लीजै ॥ ਕਿਉ ਹਠਿ ਠਾਨਿ ਅਯੋਧਨ ਮੈ? ਹਮ ਸਿਉ ਸਮੁਹਾਇ ਕੈ ਆਹਵ ਕੀਜੈ ॥ किउ हठि ठानि अयोधन मै? हम सिउ समुहाइ कै आहव कीजै ॥ ਮਾਰਤ ਹੋ ਅਬ, ਤੋਹਿ ਨ ਛਾਡਤ; ਜਾਹੁ ਭਲੇ ਅਬ ਲਉ ਨਹੀ ਛੀਜੈ ॥ मारत हो अब, तोहि न छाडत; जाहु भले अब लउ नही छीजै ॥ ਮਾਨ ਕਹਿਓ ਹਮਰੋ, ਪੁਰ ਕੀ; ਕਜਰਾਰਨਿ, ਕੋ ਨ ਬ੍ਰਿਥਾ ਦੁਖ ਦੀਜੈ ॥੧੬੪੬॥ मान कहिओ हमरो, पुर की; कजरारनि, को न ब्रिथा दुख दीजै ॥१६४६॥ ਹਉ ਹਠ ਠਾਨਿ ਅਯੋਧਨ ਮੈ; ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ! ਘਨੇ ਰਨਬੀਰ ਨਿਬੇਰੇ ॥ हउ हठ ठानि अयोधन मै; घन स्याम ! घने रनबीर निबेरे ॥ ਕਾ ਕੇ ਕਹੇ ਹਮ ਸੋ ਹਰਿ ਜੂ ! ਸਮੁਹਾਇ ਭਯੋ? ਨ ਫਿਰਿਓ ਰਨ ਹੇਰੇ ॥ का के कहे हम सो हरि जू ! समुहाइ भयो? न फिरिओ रन हेरे ॥ ਮਾਰੋ ਕਹਾ? ਅਬ ਤੋ ਕਹੁ ਹਉ; ਕਰੁਨਾ ਅਤਿ ਹੀ ਜੀਯ ਆਵਤ ਮੇਰੇ ॥ मारो कहा? अब तो कहु हउ; करुना अति ही जीय आवत मेरे ॥ ਤੋ ਕਉ ਮਰਿਓ ਸੁਨਿ ਕੈ ਛਿਨ ਮੈ; ਮਰਿ ਜੈ ਹੈ ਸਖਾ ਹਰਿ ! ਜੇਤਕ ਤੇਰੇ ॥੧੬੪੭॥ तो कउ मरिओ सुनि कै छिन मै; मरि जै है सखा हरि ! जेतक तेरे ॥१६४७॥ ਹਰਿ ਇਉ ਸੁਨਿ ਕੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਲਯੋ; ਰਿਸਿ ਕੈ ਖੜਗੇਸ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ ਧਾਯੋ ॥ हरि इउ सुनि कै धनु बान लयो; रिसि कै खड़गेस के सामुहे धायो ॥ ਆਵਤ ਹੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ; ਘਟਿਕਾ ਜੁਗ ਬਾਨਨ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥ आवत ही कबि स्याम भनै; घटिका जुग बानन जुधु मचायो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਗਿਰਾਵਤ ਭਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕਉ; ਨ੍ਰਿਪ ਹੂੰ ਰਥ ਤੇ ਹਰਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥ स्याम गिरावत भयो न्रिप कउ; न्रिप हूं रथ ते हरि भूमि गिरायो ॥ ਕਉਤਕ ਹੇਰਿ ਸਰਾਹਤ ਭੇ ਭਟ; ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਜਸੁ ਗਾਯੋ ॥੧੬੪੮॥ कउतक हेरि सराहत भे भट; स्री हरि को न्रिप को जसु गायो ॥१६४८॥ ਇਤਿ ਸ੍ਯਾਮ ਚਢਿਯੋ ਰਥ ਆਪਨ ਪੈ; ਰਥ ਪੈ ਉਤ ਸ੍ਰੀ ਖੜਗੇਸ ਚਢਿਓ ॥ इति स्याम चढियो रथ आपन पै; रथ पै उत स्री खड़गेस चढिओ ॥ ਅਤਿ ਕੋਪ ਬਢਾਇ ਮਹਾ ਚਿਤ ਮੈ; ਤਿਹ ਮਯਾਨਹੁ ਤੇ ਕਰਵਾਰ ਕਢਿਓ ॥ अति कोप बढाइ महा चित मै; तिह मयानहु ते करवार कढिओ ॥ ਸੁ ਘਨੋ ਦਲ ਪੰਡੁ ਕੇ ਪੁਤ੍ਰਨ ਕੋ; ਰਿਸਿ ਤੇਜ ਕੀ ਪਾਵਕ ਸੰਗ ਡਢਿਓ ॥ सु घनो दल पंडु के पुत्रन को; रिसि तेज की पावक संग डढिओ ॥ ਧੁਨਿ ਬੇਦ ਕੀ ਅਸਤ੍ਰਨਿ ਸਸਤ੍ਰਨਿ ਕੀ; ਬਿਧਿ ਮਾਨਹੁ ਪਾਰਥ ਸਾਥ ਪਢਿਓ ॥੧੬੪੯॥ धुनि बेद की असत्रनि ससत्रनि की; बिधि मानहु पारथ साथ पढिओ ॥१६४९॥ ਸ੍ਰੀ ਦੁਰਜੋਧਨ ਕੇ ਦਲ ਕੋ ਲਖਿ; ਭੂਪ ਤਬੈ ਅਤਿ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥ स्री दुरजोधन के दल को लखि; भूप तबै अति बान चलाए ॥ ਬਾਕੇ ਕੀਏ ਬਿਰਥੀ ਤਹ ਬੀਰ; ਘਨੇ, ਤਬ ਹੀ ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠਾਏ ॥ बाके कीए बिरथी तह बीर; घने, तब ही जम धामि पठाए ॥ ਭੀਖਮ ਦ੍ਰਉਣ ਤੇ ਆਦਿਕ ਸੂਰ; ਭਜੇ ਰਣ ਮੈ, ਨ ਕੋਊ ਠਹਰਾਏ ॥ भीखम द्रउण ते आदिक सूर; भजे रण मै, न कोऊ ठहराए ॥ ਜੀਤ ਕੀ ਆਸ ਤਜੀ ਬਹੁਰੋ; ਖੜਗੇਸ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ ਨਾਹਿਨ ਆਏ ॥੧੬੫੦॥ जीत की आस तजी बहुरो; खड़गेस के सामुहे नाहिन आए ॥१६५०॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਦ੍ਰਉਣਜ ਭਾਨੁਜ ਕ੍ਰਿਪਾ ਭਜਿ; ਗਏ ਨ ਬਾਧੀ ਧੀਰ ॥ द्रउणज भानुज क्रिपा भजि; गए न बाधी धीर ॥ ਭੂਰਸ੍ਰਵਾ ਕੁਰਰਾਜ ਸਬ; ਟਰੇ ਲਖੀ ਰਨ ਭੀਰ ॥੧੬੫੧॥ भूरस्रवा कुरराज सब; टरे लखी रन भीर ॥१६५१॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਭਾਜੇ ਸਬੈ ਲਖਿ ਕੈ ਸੁ ਜੁਧਿਸਟਰਿ; ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਕੇ ਤਟਿ ਐਸੇ ਉਚਾਰਿਓ ॥ भाजे सबै लखि कै सु जुधिसटरि; स्रीपति के तटि ऐसे उचारिओ ॥ ਭੂਪ ਬਡੋ ਬਲਵੰਤ ਕ੍ਰਿਪਾਨਿਧਿ ! ਕਾਹੂੰ ਤੇ ਪੈਗ ਟਰਿਓ ਨਹੀ ਟਾਰਿਓ ॥ भूप बडो बलवंत क्रिपानिधि ! काहूं ते पैग टरिओ नही टारिओ ॥ ਭਾਨੁਜ ਭੀਖਮ ਦ੍ਰਉਣ ਕ੍ਰਿਪਾ; ਹਮ ਪਾਰਥ ਭੀਮ ਘਨੋ ਰਨ ਪਾਰਿਓ ॥ भानुज भीखम द्रउण क्रिपा; हम पारथ भीम घनो रन पारिओ ॥ ਸੋ ਨਹਿ ਨੈਕੁ ਟਰੈ ਰਨ ਤੇ; ਹਮ ਹੂੰ ਸਬ ਹੂੰ ਪ੍ਰਭ ਪਉਰਖ ਹਾਰਿਓ ॥੧੬੫੨॥ सो नहि नैकु टरै रन ते; हम हूं सब हूं प्रभ पउरख हारिओ ॥१६५२॥ ਭੀਖਮ ਭਾਨੁਜ ਅਉ ਦੁਰਜੋਧਨ; ਭੀਮ ਘਨੋ ਹਠਿ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥ भीखम भानुज अउ दुरजोधन; भीम घनो हठि जुध मचायो ॥ ਸ੍ਰੀ ਮੁਸਲੀ ਬਰਮਾਕ੍ਰਿਤ ਸਾਤਕਿ; ਕੋਪ ਘਨੋ ਚਿਤ ਮਾਝ ਬਢਾਯੋ ॥ स्री मुसली बरमाक्रित सातकि; कोप घनो चित माझ बढायो ॥ ਹਾਰ ਰਹੇ ਰਨਧੀਰ ਸਬੈ; ਅਬ ਕਾ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ! ਤੁਮਰੇ ਮਨ ਆਯੋ? ॥ हार रहे रनधीर सबै; अब का प्रभ जू ! तुमरे मन आयो? ॥ ਭਾਗਤ ਪੈਗੁ ਨ ਸੋ ਰਨ ਤੇ; ਤਿਹ ਸੋ ਹਮਰੋ ਸੁ ਕਛੂ ਨ ਬਸਾਯੋ ॥੧੬੫੩॥ भागत पैगु न सो रन ते; तिह सो हमरो सु कछू न बसायो ॥१६५३॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |