ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 444 ਨਾਹਿਰ ਖਾਂ ਭਜਿ ਗਯੋ ਜਬ ਹੀ; ਤਬ ਹੀ ਰਿਸਿ ਖਾਨ ਝੜਾਝੜ ਆਏ ॥ नाहिर खां भजि गयो जब ही; तब ही रिसि खान झड़ाझड़ आए ॥ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਸਭੈ ਅਪੁਨੇ; ਜਮ ਰੂਪ ਕੀਏ ਨ੍ਰਿਪ ਊਪਰਿ ਧਾਏ ॥ ससत्र स्मभारि सभै अपुने; जम रूप कीए न्रिप ऊपरि धाए ॥ ਭੂਪਤਿ ਬਾਨ ਹਨੇ ਇਨ ਕਉ; ਇਨ ਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਕਉ ਬਹੁ ਬਾਨ ਲਗਾਏ ॥ भूपति बान हने इन कउ; इन हूं न्रिप कउ बहु बान लगाए ॥ ਕਿੰਨਰ ਜਛ ਰਰੈ ਉਪਮਾ; ਰਨ ਚਾਰਨ ਜੀਤ ਕੇ ਗੀਤ ਬਨਾਏ ॥੧੬੦੪॥ किंनर जछ ररै उपमा; रन चारन जीत के गीत बनाए ॥१६०४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਲਖਿ ਬਿਕਟਿ ਭਟ; ਤਿਉਰ ਚੜਾਏ ਮਾਥਿ ॥ खड़ग सिंघ लखि बिकटि भट; तिउर चड़ाए माथि ॥ ਸੀਸ ਕਾਟਿ ਅਰਿ ਕੋ ਦਯੋ; ਏਕ ਬਾਨ ਕੇ ਸਾਥਿ ॥੧੬੦੫॥ सीस काटि अरि को दयो; एक बान के साथि ॥१६०५॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਪੁਨਿ ਖਾਨ ਨਿਹੰਗ ਝੜੰਗ ਭੜੰਗ; ਚਲੇ ਮੁਖ ਢਾਲਨਿ ਕਉ ਧਰਿ ਕੈ ॥ पुनि खान निहंग झड़ंग भड़ंग; चले मुख ढालनि कउ धरि कै ॥ ਕਰਿ ਮੈ ਕਰਵਾਰ ਸੰਭਾਰਿ ਹਕਾਰਿ; ਮੁਰਾਰ ਪੈ ਧਾਇ ਪਰੇ ਅਰਿ ਕੈ ॥ करि मै करवार स्मभारि हकारि; मुरार पै धाइ परे अरि कै ॥ ਦਲੁ ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰਿ ਦਯੋ ਪਲ ਮੈ; ਧਰਿ ਮੁੰਡ ਸੁ ਮੀਨਨ ਜਿਉ ਫਰਕੈ ॥ दलु मारि बिदारि दयो पल मै; धरि मुंड सु मीनन जिउ फरकै ॥ ਨ ਟਰੇ ਰਨ ਭੂਮਿ ਹੂੰ ਤੇ ਤਬ ਲਉ; ਜਬ ਲਉ ਛਿਤ ਪੈ ਨ ਪਰੇ ਮਰਿ ਕੈ ॥੧੬੦੬॥ न टरे रन भूमि हूं ते तब लउ; जब लउ छित पै न परे मरि कै ॥१६०६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸ੍ਰੋਨਤ ਕੀ ਸਰਤਾ ਤਹਾ; ਚਲੀ ਮਹਾ ਅਰਿਰਾਇ ॥ स्रोनत की सरता तहा; चली महा अरिराइ ॥ ਮੇਦ ਮਾਸ ਮਜਿਯਾ ਬਹੁਤ; ਬੈਤਰੁਨੀ ਕੇ ਭਾਇ ॥੧੬੦੭॥ मेद मास मजिया बहुत; बैतरुनी के भाइ ॥१६०७॥ ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਮਚਿਯੋ ਰਨ ਦਾਰੁਨ ਦਿਲਾਵਰ ਦਲੇਲ ਖਾਂ; ਸਿਚਾਨਨ ਕੀ ਭਾਂਤਿ ਰਨ ਭੂਮਿ ਝਟਪਟੀ ਸੀ ॥ मचियो रन दारुन दिलावर दलेल खां; सिचानन की भांति रन भूमि झटपटी सी ॥ ਹਟੀ ਨ ਨਿਪਟ ਖਟਪਟੀ ਸੁਭਟਨ ਹੂੰ ਕੀ; ਆਨਨ ਕੀ ਆਭਾ ਤਾ ਕੀ ਲਾਗੈ ਨੈਕੁ ਲਟੀ ਸੀ ॥ हटी न निपट खटपटी सुभटन हूं की; आनन की आभा ता की लागै नैकु लटी सी ॥ ਭੂਪਤਿ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਪਾਨਿ ਤਾਨਿ; ਅਭਿਮਾਨ ਕੈ ਸੰਘਾਰੀ ਸੈਨ ਬਚੀ ਫੂਟੀ ਫਟੀ ਸੀ ॥ भूपति स्मभार कै क्रिपान पानि तानि; अभिमान कै संघारी सैन बची फूटी फटी सी ॥ ਕਹੂੰ ਬਾਜ ਮਾਰੇ, ਕਹੂੰ ਗਿਰੇ ਗਜ ਭਾਰੇ ਭਾਰੇ; ਭੂਪ ਮਾਨੋ ਕਰੀ ਭਟ ਕਟੀ ਬਨ ਕਟੀ ਸੀ ॥੧੬੦੮॥ कहूं बाज मारे, कहूं गिरे गज भारे भारे; भूप मानो करी भट कटी बन कटी सी ॥१६०८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਤਬ ਖੜਗ ਗਹਿ; ਅਤਿ ਚਿਤਿ ਕੋਪ ਬਢਾਇ ॥ खड़ग सिंघ तब खड़ग गहि; अति चिति कोप बढाइ ॥ ਸੈਨ ਮਲੇਛਨ ਕੀ ਹਨੀ; ਜਮਪੁਰਿ ਦਈ ਪਠਾਇ ॥੧੬੦੯॥ सैन मलेछन की हनी; जमपुरि दई पठाइ ॥१६०९॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਦੋਇ ਛੂਹਨੀ ਸੈਨ; ਜਬ ਮਲੇਛ ਕੀ ਨ੍ਰਿਪ ਹਨੀ ॥ दोइ छूहनी सैन; जब मलेछ की न्रिप हनी ॥ ਅਉਰ ਸੁਭਟ ਜੇ ਐਨਿ; ਚਲੇ ਨਾਮ ਕਬਿ ਦੇਤ ਕਹਿ ॥੧੬੧੦॥ अउर सुभट जे ऐनि; चले नाम कबि देत कहि ॥१६१०॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਭੀਮ ਗਦਾ ਕਰਿ ਭੀਮ ਲੀਏ; ਇਖੁਧੀ ਕਟਿ ਸੋ ਕਸਿ ਪਾਰਥ ਧਾਯੋ ॥ भीम गदा करि भीम लीए; इखुधी कटि सो कसि पारथ धायो ॥ ਰਾਇ ਜੁਧਿਸਟਰ ਲੈ ਧਨੁ ਹਾਥਿ; ਚਲਿਯੋ ਚਿਤ ਮੈ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਬਢਾਯੋ ॥ राइ जुधिसटर लै धनु हाथि; चलियो चित मै अति क्रोध बढायो ॥ ਭ੍ਰਾਤ ਬਲੀ ਦੋਊ ਸਾਥ ਲੀਏ; ਦਲੁ ਜੇਤਕ ਸੰਗ ਹੁਤੋ, ਸੁ ਬੁਲਾਯੋ ॥ भ्रात बली दोऊ साथ लीए; दलु जेतक संग हुतो, सु बुलायो ॥ ਐਸੇ ਭਿਰੇ ਬ੍ਰਿਤਰਾਸੁਰ ਸਿਉ; ਮਘਵਾ ਰਿਸਿ ਕੈ ਜਿਮ, ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥੧੬੧੧॥ ऐसे भिरे ब्रितरासुर सिउ; मघवा रिसि कै जिम, जुधु मचायो ॥१६११॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਮਨ ਮਹਿ ਕੋਪ ਬਢਾਇ; ਸੁਭਟਨ ਸਭੈ ਸੁਨਾਇ ਕੈ ॥ मन महि कोप बढाइ; सुभटन सभै सुनाइ कै ॥ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਸਮੁਹਾਇ; ਬਚਨ ਕਹਤ ਭਯੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸਿਉ ॥੧੬੧੨॥ खड़ग सिंघ समुहाइ; बचन कहत भयो क्रिसन सिउ ॥१६१२॥ ਖੜਗੇਸ ਬਾਚ ਸਭਨ ਭਟਨ ਸੋ ॥ खड़गेस बाच सभन भटन सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਪਸਚਿਮ ਸੂਰ ਚੜੈ ਕਬਹੂ; ਅਰੁ ਗੰਗ ਬਹੀ ਉਲਟੀ ਜੀਅ ਆਵੈ ॥ पसचिम सूर चड़ै कबहू; अरु गंग बही उलटी जीअ आवै ॥ ਜੇਠ ਕੇ ਮਾਸ ਤੁਖਾਰ ਪਰੇ; ਬਨ ਅਉਰ ਬਸੰਤ ਸਮੀਰ ਜਰਾਵੈ ॥ जेठ के मास तुखार परे; बन अउर बसंत समीर जरावै ॥ ਲੋਕ ਹਲੈ ਧਰੂਅ ਕੋ, ਜਲ ਕੋ ਥਲੁ; ਹੁਇ ਥਲ ਕੋ ਕਬਹੂੰ ਜਲ ਜਾਵੈ ॥ लोक हलै धरूअ को, जल को थलु; हुइ थल को कबहूं जल जावै ॥ ਕੰਚਨ ਕੋ ਨਗੁ ਪੰਖਨ ਧਾਰਿ; ਉਡੈ, ਖੜਗੇਸ ਨ ਪੀਠ ਦਿਖਾਵੈ ॥੧੬੧੩॥ कंचन को नगु पंखन धारि; उडै, खड़गेस न पीठ दिखावै ॥१६१३॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |