ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 445 ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਧਨੁ ਕੋ ਗਹਿ ਕੈ; ਲਹਿ ਕੈ ਚਹਿ ਕੈ ਬਹੁ ਬੀਰ ਕਟੇ ॥ यौ कहि कै धनु को गहि कै; लहि कै चहि कै बहु बीर कटे ॥ ਇਕ ਧਾਇ ਪਰੈ ਪੁਨਿ ਸਾਮੁਹਿ ਹ੍ਵੈ; ਇਕ ਭਾਜਿ ਗਏ ਇਕ ਸੂਰ ਲਟੇ ॥ इक धाइ परै पुनि सामुहि ह्वै; इक भाजि गए इक सूर लटे ॥ ਬਲਬੰਡ ਘਨੇ ਛਿਤ ਪੈ ਪਟਕੇ; ਭਟ ਐਸੀ ਦਸਾ ਬਹੁ ਹੇਰਿ ਹਟੇ ॥ बलबंड घने छित पै पटके; भट ऐसी दसा बहु हेरि हटे ॥ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਆਹਵ ਮੈ; ਸੁ ਰਹੇ ਕੇਊ ਬੀਰ ਫਟੇ ਈ ਫਟੇ ॥੧੬੧੪॥ कबि स्याम भनै तिह आहव मै; सु रहे केऊ बीर फटे ई फटे ॥१६१४॥ ਧਨੁ ਪਾਰਥ ਕੋ ਤਿਹ ਕਾਟਿ ਦਯੋ; ਪੁਨਿ ਕਾਟਿ ਕੈ ਭੀਮ ਗਦਾ ਊ ਗਿਰਾਈ ॥ धनु पारथ को तिह काटि दयो; पुनि काटि कै भीम गदा ऊ गिराई ॥ ਭੂਪਤਿ ਕੀ ਕਰਵਾਰ ਕਟੀ; ਕਹੂੰ ਜਾਇ ਪਰੀ ਕਛੁ ਜਾਨਿ ਨ ਜਾਈ ॥ भूपति की करवार कटी; कहूं जाइ परी कछु जानि न जाई ॥ ਭ੍ਰਾਤ ਦੋਊ ਅਰੁ ਸੈਨ ਘਨੀ; ਅਤਿ ਰੋਸ ਭਰੀ ਨ੍ਰਿਪ ਊਪਰ ਧਾਈ ॥ भ्रात दोऊ अरु सैन घनी; अति रोस भरी न्रिप ऊपर धाई ॥ ਭੂਪਤਿ ਬਾਨ ਹਨੈ ਤਿਹ ਕਉ; ਤਨ ਫੋਰਿ ਦਈ ਉਹ ਓਰਿ ਦਿਖਾਈ ॥੧੬੧੫॥ भूपति बान हनै तिह कउ; तन फोरि दई उह ओरि दिखाई ॥१६१५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸੈਨ ਅਛੂਹਨਿ ਤੁਰਤ ਹੀ; ਦੀਨੀ ਤਿਨਹਿ ਸੰਘਾਰਿ ॥ सैन अछूहनि तुरत ही; दीनी तिनहि संघारि ॥ ਪੁਨਿ ਰਿਸਿ ਸਿਉ ਧਾਵਤ ਭਯੋ; ਅਪੁਨੇ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ॥੧੬੧੬॥ पुनि रिसि सिउ धावत भयो; अपुने ससत्र स्मभारि ॥१६१६॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਏਕ ਚਟਾਕ ਚਪੇਟ ਹਨੈ; ਇਕ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਕਰਵਾਰ ਸੰਘਾਰੈ ॥ एक चटाक चपेट हनै; इक लै कर मै करवार संघारै ॥ ਏਕਨ ਕੇ ਉਰ ਫਾਰਿ ਕਟਾਰਨ; ਕੇਸਨ ਤੇ ਗਹਿ ਏਕ ਪਛਾਰੈ ॥ एकन के उर फारि कटारन; केसन ते गहि एक पछारै ॥ ਏਕ ਚਲਾਇ ਦਏ ਦਸਹੂੰ ਦਿਸ; ਏਕ ਡਰੇ ਮਰ ਗੇ ਬਿਨੁ ਮਾਰੈ ॥ एक चलाइ दए दसहूं दिस; एक डरे मर गे बिनु मारै ॥ ਪੈਦਲੁ ਕੋ ਦਲੁ ਮਾਰ ਦਯੋ; ਦੁਹ ਹਾਥਨ ਹਾਥੀਨ ਦਾਂਤ ਉਖਾਰੈ ॥੧੬੧੭॥ पैदलु को दलु मार दयो; दुह हाथन हाथीन दांत उखारै ॥१६१७॥ ਪਾਰਥ ਆਨਿ ਕਮਾਨ ਗਹੀ; ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਇਕ ਬਾਨ ਲਗਾਯੋ ॥ पारथ आनि कमान गही; तिह भूपति को इक बान लगायो ॥ ਲਾਗਤ ਹੀ ਅਵਸਾਨ ਗੁਮਾਨ; ਗਯੋ, ਖੜਗੇਸ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥ लागत ही अवसान गुमान; गयो, खड़गेस महा दुखु पायो ॥ ਪਉਰਖ ਪੇਖ ਕੈ ਜੀ ਹਰਿਖਿਓ; ਬਲ ਟੇਰ ਨਰੇਸ ਸੁ ਐਸ ਸੁਨਾਯੋ ॥ पउरख पेख कै जी हरिखिओ; बल टेर नरेस सु ऐस सुनायो ॥ ਧੰਨ ਪਿਤਾ ਧੰਨ ਵੇ ਜਨਨੀ; ਜੁ ਧਨੰਜੈ ਨਾਮ ਜਿਨੋ ਸੁਤ ਜਾਯੋ ॥੧੬੧੮॥ धंन पिता धंन वे जननी; जु धनंजै नाम जिनो सुत जायो ॥१६१८॥ ਖੜਗੇਸ ਬਾਚ ਪਾਰਥ ਸੋ ॥ खड़गेस बाच पारथ सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਆਨਨ ਮੈ ਮਸੁ ਭੀਜਤ ਹੈ ਬਰ; ਬਾਰਿਜ ਸੇ ਜੁਗ ਲੋਚਨ ਤੇਰੇ ॥ आनन मै मसु भीजत है बर; बारिज से जुग लोचन तेरे ॥ ਛੂਟਿ ਰਹੀ ਅਲਕੈ ਕਟਿ ਲਉ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਮਨੋ ਜੁਗ ਨਾਗ ਕਰੇਰੇ ॥ छूटि रही अलकै कटि लउ; इह भांति मनो जुग नाग करेरे ॥ ਆਨੰਦ ਕੰਦ ਕਿਧੋ ਮੁਖ ਚੰਦ; ਕਟੇ ਦੁਖ ਫੰਧ ਚਕੋਰਨ ਕੇਰੇ ॥ आनंद कंद किधो मुख चंद; कटे दुख फंध चकोरन केरे ॥ ਸੁੰਦਰ ਸੂਰਤਿ ਕੈਸੇ ਹਨੋ? ਤੁਮ ਦੇਖਿ, ਦਇਆ ਉਪਜੀ ਜੀਅ ਮੇਰੇ ॥੧੬੧੯॥ सुंदर सूरति कैसे हनो? तुम देखि, दइआ उपजी जीअ मेरे ॥१६१९॥ ਪਾਰਥ ਹੇਰਿ ਹਸਿਓ ਸੁਨਿ ਬੈਨ; ਚਲਿਯੋ ਮਨ ਭੀਤਰ ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ॥ पारथ हेरि हसिओ सुनि बैन; चलियो मन भीतर कोप भरियो ॥ ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਪਾਨਿ ਲੀਯੋ; ਲਲਕਾਰਿ ਪਰਿਓ ਨ ਰਤੀ ਕੁ ਡਰਿਯੋ ॥ धनु बान स्मभार कै पानि लीयो; ललकारि परिओ न रती कु डरियो ॥ ਉਤ ਤੇ ਖੜਗੇਸ ਭਯੋ ਸਮੁਹੈ; ਅਤਿ ਬਾਨਨ ਕੋ ਦੁਹੂੰ ਜੁਧ ਕਰਿਯੋ ॥ उत ते खड़गेस भयो समुहै; अति बानन को दुहूं जुध करियो ॥ ਤਬ ਪਾਰਥ ਸਿਉ ਲਰਬੋ ਤਜਿ ਕੈ; ਨ੍ਰਿਪ ਭੀਮ ਕੇ ਊਪਰਿ ਧਾਇ ਪਰਿਯੋ ॥੧੬੨੦॥ तब पारथ सिउ लरबो तजि कै; न्रिप भीम के ऊपरि धाइ परियो ॥१६२०॥ ਤਬ ਭੀਨ ਕੋ ਸ੍ਯੰਦਨ ਕਾਟਿ ਦਯੋ; ਅਰੁ ਬੀਰ ਘਨੇ ਰਨ ਮਾਝ ਛਏ ਹੈ ॥ तब भीन को स्यंदन काटि दयो; अरु बीर घने रन माझ छए है ॥ ਘਾਇਲ ਏਕ ਪਰੈ ਛਿਤ ਪੈ; ਇਕ ਘਾਇਲ ਘਾਇਲ ਆਇ ਖਏ ਹੈ ॥ घाइल एक परै छित पै; इक घाइल घाइल आइ खए है ॥ ਏਕ ਗਏ ਭਜਿ ਕੈ ਇਕ ਤੋ; ਸਜਿ ਕੈ ਹਥਿਯਾਰਨ ਕੋਪ ਤਏ ਹੈ ॥ एक गए भजि कै इक तो; सजि कै हथियारन कोप तए है ॥ ਏਕ ਫਿਰੈ ਭਟ ਕਾਂਪਤ ਹੀ; ਕਰ ਤੇ ਛੁਟ ਕੈ ਕਰਵਾਰਿ ਗਏ ਹੈ ॥੧੬੨੧॥ एक फिरै भट कांपत ही; कर ते छुट कै करवारि गए है ॥१६२१॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |