ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 438 ਤਾ ਤੇ ਇਹੈ ਕਾਜ ਅਬ ਕੀਜੈ ॥ ता ते इहै काज अब कीजै ॥ ਭਿਛਕਿ ਹੋਇ ਮਾਂਗਿ ਸੋ ਲੀਜੈ ॥ भिछकि होइ मांगि सो लीजै ॥ ਮੁਕਟ ਰਾਮ ਤੇ ਜੋ ਇਹ ਪਾਯੋ ॥ मुकट राम ते जो इह पायो ॥ ਸੋ ਇੰਦ੍ਰਾਦਿਕ ਹਾਥਿ ਨ ਆਯੋ ॥੧੫੫੧॥ सो इंद्रादिक हाथि न आयो ॥१५५१॥ ਜਬ ਤੇਤਾ ਇਹ ਕਰ ਤੇ ਲੀਜੈ ॥ जब तेता इह कर ते लीजै ॥ ਤਬ ਯਾ ਕੋ ਬਧ ਛਿਨ ਮਹਿ ਕੀਜੈ ॥ तब या को बध छिन महि कीजै ॥ ਜਿਹ ਉਪਾਇ ਕਰਿ ਤੇ ਪਰਹਰੈ ॥ जिह उपाइ करि ते परहरै ॥ ਤਉ ਕਦਾਚ ਨ੍ਰਿਪ ਮਰੈ ਤੋ ਮਰੈ ॥੧੫੫੨॥ तउ कदाच न्रिप मरै तो मरै ॥१५५२॥ ਯੋ ਸੁਨਿ ਹਰਿ ਦਿਜ ਬੇਖ ਬਨਾਯੋ ॥ यो सुनि हरि दिज बेख बनायो ॥ ਮਾਂਗਨ ਤਿਹ ਪੈ ਹਰਿ ਬਿਧਿ ਆਯੋ ॥ मांगन तिह पै हरि बिधि आयो ॥ ਤਬ ਇਹ ਸ੍ਯਾਮ ਬ੍ਰਹਮ ਲਖਿ ਲੀਨੋ ॥ तब इह स्याम ब्रहम लखि लीनो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਮ ਉਤਰ ਦੀਨੋ ॥੧੫੫੩॥ स्याम कहै इम उतर दीनो ॥१५५३॥ ਖੜਗੇਸ ਬਾਚ ॥ खड़गेस बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬੇਖੁ ਕੀਓ ਹਰਿ ! ਬਾਮਨ ਕੋ; ਬਲਿ ਬਾਵਨ ਜਿਉ ਛਲਬੇ ਕਹੁ ਆਯੋ ॥ बेखु कीओ हरि ! बामन को; बलि बावन जिउ छलबे कहु आयो ॥ ਰੇ ਚਤੁਰਾਨਨ ! ਤੂ ਬਸਿ ਕਾਨਨ; ਕਾ ਕੇ ਕਹੇ ਤਪਿਸਾ ਤਜ ਧਾਯੋ? ॥ रे चतुरानन ! तू बसि कानन; का के कहे तपिसा तज धायो? ॥ ਧੂਮ ਤੇ ਆਗ ਰਹੈ ਨ ਦੁਰੀ ਜਿਮ; ਤਿਉ ਛਲ ਤੇ ਤੁਮ ਕੇ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥ धूम ते आग रहै न दुरी जिम; तिउ छल ते तुम के लखि पायो ॥ ਮਾਂਗਹੁ ਜੋ ਤੁਮਰੇ ਮਨ ਮੈ ਅਬ; ਮਾਂਗਨਹਾਰੇ ਕੋ ਰੂਪ ਬਨਾਯੋ ॥੧੫੫੪॥ मांगहु जो तुमरे मन मै अब; मांगनहारे को रूप बनायो ॥१५५४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਬ ਇਹ ਬਿਧਿ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕਹਿਯੋ; ਕਹੀ ਬ੍ਰਹਮ ਜਸ ਲੇਹੁ ॥ जब इह बिधि सो न्रिप कहियो; कही ब्रहम जस लेहु ॥ ਜਗ ਅਨਲ ਤੇ ਜੋ ਮੁਕਟਿ; ਉਪਜਿਓ, ਸੋ ਮੁਹਿ ਦੇਹੁ ॥੧੫੫੫॥ जग अनल ते जो मुकटि; उपजिओ, सो मुहि देहु ॥१५५५॥ ਜਬ ਚਤੁਰਾਨਨਿ ਯੌ ਕਹੀ; ਪੁਨਿ ਬੋਲਿਓ ਜਦੁਬੀਰ ॥ जब चतुराननि यौ कही; पुनि बोलिओ जदुबीर ॥ ਗਉਰਾਂ ਤੇਤਾ ਤੁਹਿ ਦਯੋ; ਸੋ ਮੁਹਿ ਦੇ, ਨ੍ਰਿਪ ਧੀਰ ! ॥੧੫੫੬॥ गउरां तेता तुहि दयो; सो मुहि दे, न्रिप धीर ! ॥१५५६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਬ ਨ੍ਰਿਪ ਮਨ ਕੋ ਇਹ ਬਿਧਿ ਕਹੈ ॥ तब न्रिप मन को इह बिधि कहै ॥ ਰੇ ਜੀਅ ! ਜੀਯਤ ਨ ਚਹੁੰ ਜੁਗ ਰਹੈ ॥ रे जीअ ! जीयत न चहुं जुग रहै ॥ ਤਾ ਤੇ ਸੁ ਧਰਮ ਢੀਲ ਨਹਿ ਕੀਜੈ ॥ ता ते सु धरम ढील नहि कीजै ॥ ਜੋ ਹਰਿ ਮਾਂਗਤ ਸੋ ਇਹ ਦੀਜੈ ॥੧੫੫੭॥ जो हरि मांगत सो इह दीजै ॥१५५७॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕਿਉ ਤਨ ਕੀ ਮਨਿ ! ਸੰਕ ਕਰੈ? ਥਿਰ ਤੋ ਜਗ ਮੈ ਅਬ ਤੂ ਨ ਰਹੈ ਹੈ ॥ किउ तन की मनि ! संक करै? थिर तो जग मै अब तू न रहै है ॥ ਯਾ ਤੇ ਭਲੋ ਨ ਕਛੂ ਇਹ ਤੇ; ਜਸੁ ਲੈ ਰਨ ਅੰਤਹਿ ਮੋ ਤਜਿ ਜੈ ਹੈ ॥ या ते भलो न कछू इह ते; जसु लै रन अंतहि मो तजि जै है ॥ ਰੇ ਮਨ ! ਢੀਲ ਰਹਿਯੋ ਗਹਿ ਕਾਹੇ ਤੇ? ਅਉਸਰ ਬੀਤ ਗਏ ਪਛੁਤੈ ਹੈ ॥ रे मन ! ढील रहियो गहि काहे ते? अउसर बीत गए पछुतै है ॥ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰਿ, ਨਿਸੰਕ ਹੁਇ ਦੈ; ਭਗਵਾਨ ਸੋ ਭਿਛਕ ਹਾਥਿ ਨ ਐ ਹੈ ॥੧੫੫੮॥ सोक निवारि, निसंक हुइ दै; भगवान सो भिछक हाथि न ऐ है ॥१५५८॥ ਮਾਂਗਤ ਜੋ ਬਿਧਿ ਸ੍ਯਾਮ ਅਰੇ ਮਨ ! ਸੋ ਤਜਿ ਸੰਕ, ਨਿਸੰਕ ਹੁਇ ਦੀਜੈ ॥ मांगत जो बिधि स्याम अरे मन ! सो तजि संक, निसंक हुइ दीजै ॥ ਜਾਚਤ ਹੈ ਜਿਹ ਤੇ ਸਗਰੋ ਜਗ; ਸੋ ਤੁਹਿ ਮਾਂਗਤ, ਢੀਲ ਨ ਕੀਜੈ ॥ जाचत है जिह ते सगरो जग; सो तुहि मांगत, ढील न कीजै ॥ ਅਉਰ ਬਿਚਾਰ ਕਰੋ ਨ ਕਛੂ ਅਬ; ਯਾ ਮਹਿ ਤੋ ਨ ਰਤੀ ਸੁਖ ਛੀਜੈ ॥ अउर बिचार करो न कछू अब; या महि तो न रती सुख छीजै ॥ ਦਾਨਨ ਦੇਤ ਨ ਮਾਨ ਕਰੋ; ਬਸੁ ਦੈ ਅਸੁ ਦੈ ਜਗ ਮੈ ਜਸੁ ਲੀਜੈ ॥੧੫੫੯॥ दानन देत न मान करो; बसु दै असु दै जग मै जसु लीजै ॥१५५९॥ ਬਾਮਨ ਬੇਖ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਜੁ ਚਾਹਤ; ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੋ ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਦੀਨੋ ॥ बामन बेख कै स्याम जु चाहत; स्री हरि को तिह भूपति दीनो ॥ ਜੋ ਚਤੁਰਾਨਨ ਕੇ ਚਿਤ ਮੈ; ਕਬਿ ਰਾਮ ਕਹੈ ਸੁ ਵਹੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀਨੋ ॥ जो चतुरानन के चित मै; कबि राम कहै सु वहै न्रिप कीनो ॥ ਜੋ ਵਹ ਮਾਂਗਤਿ ਸੋਊ ਦਯੋ; ਤਬ ਦੇਤ ਸਮੈ ਰਸ ਮੈ ਮਨ ਭੀਨੋ ॥ जो वह मांगति सोऊ दयो; तब देत समै रस मै मन भीनो ॥ ਦਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਦੁਹੂੰ ਬਿਧਿ ਕੈ; ਤਿਹੁ ਲੋਕਨ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਜਸੁ ਲੀਨੋ ॥੧੫੬੦॥ दान क्रिपान दुहूं बिधि कै; तिहु लोकन मै अति ही जसु लीनो ॥१५६०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |