ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 433 ਸਿਵ ਜੂ ਬਾਚ ਖੜਗੇਸ ਸੋ ॥ सिव जू बाच खड़गेस सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬੋਲਿ ਉਠਿਯੋ ਰਿਸਿ ਕੈ ਸਿਵ ਜੂ; ਅਰੇ ! ਕਿਉ ਸੁਨ ਤੂ ਗਰਬਾਤੁ ਹੈ ਏਤੋ? ॥ बोलि उठियो रिसि कै सिव जू; अरे ! किउ सुन तू गरबातु है एतो? ॥ ਏਤਨ ਸਿਉ ਜਿਨਿ ਰਾਰਿ ਮੰਡੋ; ਅਬਿ ਹੀ ਲਖਿ ਹੈ ਹਮ ਮੈ ਬਲੁ ਜੇਤੋ ॥ एतन सिउ जिनि रारि मंडो; अबि ही लखि है हम मै बलु जेतो ॥ ਜੌ ਤੁਮ ਮੈ ਅਤਿ ਪਉਰਖ ਹੈ; ਅਬ ਢੀਲ ਕਹਾ? ਧਨੁ ਬਾਨਹਿ ਲੇਤੋ ॥ जौ तुम मै अति पउरख है; अब ढील कहा? धनु बानहि लेतो ॥ ਜੇਤੋ ਹੈ ਦੀਰਘ ਗਾਤ ਤਿਹਾਰੋ; ਸੁ ਬਾਨਨ ਸੋ ਕਰਿ ਹੋ ਲਹੁ ਤੇਤੋ ॥੧੫੦੫॥ जेतो है दीरघ गात तिहारो; सु बानन सो करि हो लहु तेतो ॥१५०५॥ ਖੜਗੇਸ ਬਾਚ ਸਿਵ ਸੋ ॥ खड़गेस बाच सिव सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕਿਉ ਸਿਵ ! ਮਾਨ ਕਰੈ ਇਤਨੋ? ਭਜਿ ਹੈ ਤਬ ਹੀ, ਜਬ ਮਾਰ ਮਚੈਗੀ ॥ किउ सिव ! मान करै इतनो? भजि है तब ही, जब मार मचैगी ॥ ਏਕ ਹੀ ਬਾਨ ਲਗੈ, ਕਪਿ ਜਿਉ; ਸਿਗਰੀ ਤੁਮਰੀ ਅਬ ਸੈਨ ਨਚੈਗੀ ॥ एक ही बान लगै, कपि जिउ; सिगरी तुमरी अब सैन नचैगी ॥ ਭੂਤ ਪਿਸਾਚਨ ਕੀ ਧੁਜਨੀ; ਮਰਿ ਹੈ ਰਨ ਮੈ, ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਬਚੈਗੀ ॥ भूत पिसाचन की धुजनी; मरि है रन मै, नही नैकु बचैगी ॥ ਤੇਰੇ ਹੀ ਸ੍ਰਉਨਤ ਸੋ ਸੁਨਿ ਆਜੁ; ਧਰਾ ਇਹ ਆਰੁਨ ਬੇਖ ਰਚੈਗੀ ॥੧੫੦੬॥ तेरे ही स्रउनत सो सुनि आजु; धरा इह आरुन बेख रचैगी ॥१५०६॥ ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥ तोटक छंद ॥ ਸਿਵ ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਲੀਓ ॥ सिव यौ सुनि कै धनु बान लीओ ॥ ਕਸਿ ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਛਾਡਿ ਦੀਓ ॥ कसि कान प्रमान लउ छाडि दीओ ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਮੁਖ ਲਾਗ ਬਿਰਾਜ ਰਹਿਓ ॥ न्रिप के मुख लाग बिराज रहिओ ॥ ਖਗਰਾਜ ਮਨੋ ਅਹਿ ਰਾਜ ਗਹਿਓ ॥੧੫੦੭॥ खगराज मनो अहि राज गहिओ ॥१५०७॥ ਬਰਛੀ ਤਬ ਭੂਪ ਚਲਾਇ ਦਈ ॥ बरछी तब भूप चलाइ दई ॥ ਸਿਵ ਕੇ ਉਰ ਮੈ ਲਗ ਕ੍ਰਾਤਿ ਭਈ ॥ सिव के उर मै लग क्राति भई ॥ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੇ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਕਹੀ ॥ उपमा कबि ने इह भांति कही ॥ ਰਵਿ ਕੀ ਕਰ ਕੰਜ ਪੈ ਮੰਡਿ ਰਹੀ ॥੧੫੦੮॥ रवि की कर कंज पै मंडि रही ॥१५०८॥ ਤਬ ਹੀ ਹਰਿ ਦ੍ਵੈ ਕਰਿ ਖੈਂਚਿ ਨਿਕਾਰੀ ॥ तब ही हरि द्वै करि खैंचि निकारी ॥ ਗਹਿ ਡਾਰ ਦਈ ਮਨੋ ਨਾਗਨਿ ਕਾਰੀ ॥ गहि डार दई मनो नागनि कारी ॥ ਬਹੁਰੋ ਨ੍ਰਿਪ ਮ੍ਯਾਨ ਤੇ ਖਗੁ ਨਿਕਾਰਿਓ ॥ बहुरो न्रिप म्यान ते खगु निकारिओ ॥ ਕਰਿ ਕੈ ਬਲੁ ਕੋ ਸਿਵ ਊਪਰ ਡਾਰਿਓ ॥੧੫੦੯॥ करि कै बलु को सिव ऊपर डारिओ ॥१५०९॥ ਹਰ ਮੋਹਿ ਰਹਿਓ ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਪਰਿਓ ॥ हर मोहि रहिओ गिर भूमि परिओ ॥ ਮਨੋ ਬਜ੍ਰ ਪਰਿਓ ਗਿਰਿ ਸ੍ਰਿੰਗ ਝਰਿਓ ॥ मनो बज्र परिओ गिरि स्रिंग झरिओ ॥ ਇਹ ਰੁਦ੍ਰ ਦਸਾ ਸਬ ਸੈਨ ਨਿਹਾਰੀ ॥ इह रुद्र दसा सब सैन निहारी ॥ ਬਰਛੀ ਤਬ ਹੀ ਸਿਵ ਪੂਤ ਸੰਭਾਰੀ ॥੧੫੧੦॥ बरछी तब ही सिव पूत स्मभारी ॥१५१०॥ ਜਬ ਕਰ ਬੀਚ ਸਕਤਿ ਕੋ ਲਇਓ ॥ जब कर बीच सकति को लइओ ॥ ਤਬ ਆਇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੇ ਸਾਮੁਹਿ ਭਇਓ ॥ तब आइ न्रिपति के सामुहि भइओ ॥ ਕਰ ਕੇ ਬਲ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਓਰ ਚਲਾਈ ॥ कर के बल कै न्रिप ओर चलाई ॥ ਬਰਛੀ ਨਹੀ ਮਾਨੋ ਮ੍ਰਿਤ ਪਠਾਈ ॥੧੫੧੧॥ बरछी नही मानो म्रित पठाई ॥१५११॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਆਵਤ ਕਾਟਿ ਦਈ ਬਰਛੀ; ਸਰ ਤੀਛਨ ਸੋ ਅਰਿ ਕੇ ਉਰਿ ਮਾਰਿਓ ॥ न्रिप आवत काटि दई बरछी; सर तीछन सो अरि के उरि मारिओ ॥ ਸੋ ਸਰ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ; ਤਿਹ ਬਾਹਨ ਕਉ ਪ੍ਰਤਿਅੰਗ ਪ੍ਰਹਾਰਿਓ ॥ सो सर सो कबि स्याम कहै; तिह बाहन कउ प्रतिअंग प्रहारिओ ॥ ਏਕ ਗਨੇਸ ਲਿਲਾਟ ਬਿਖੈ; ਸਰ ਲਾਗ ਰਹਿਓ ਤਿਰਛੋ ਛਬਿ ਧਾਰਿਓ ॥ एक गनेस लिलाट बिखै; सर लाग रहिओ तिरछो छबि धारिओ ॥ ਮਾਨ ਬਢਿਯੋ ਗਜਆਨਨ ਦੀਹ; ਮਨੋ ਸਰ ਅੰਕੁਸ ਸਾਥਿ ਉਤਾਰਿਓ ॥੧੫੧੨॥ मान बढियो गजआनन दीह; मनो सर अंकुस साथि उतारिओ ॥१५१२॥ ਚੇਤ ਭਯੋ ਚਢਿ ਬਾਹਨ ਪੈ; ਸਿਵ ਲੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਚਲਾਇ ਦਯੋ ਹੈ ॥ चेत भयो चढि बाहन पै; सिव लै धनु बान चलाइ दयो है ॥ ਸੋ ਸਰ ਤੀਛਨ ਹੈ ਅਤਿ ਹੀ; ਇਹ ਭੂਪਤਿ ਕੇ ਉਰਿ ਲਾਗ ਗਯੋ ਹੈ ॥ सो सर तीछन है अति ही; इह भूपति के उरि लाग गयो है ॥ ਫੂਲ ਗਯੋ ਜੀਅ ਜਾਨ ਨਰੇਸ; ਹਨਿਯੋ ਨਹੀ ਰੰਚਕ ਤ੍ਰਾਸ ਭਯੋ ਹੈ ॥ फूल गयो जीअ जान नरेस; हनियो नही रंचक त्रास भयो है ॥ ਚਾਪ ਤਨਾਇ ਲੀਯੋ ਕਰ ਮੈ; ਸੁ ਨਿਖੰਗ ਤੇ ਬਾਨ ਨਿਕਾਸ ਲਯੋ ਹੈ ॥੧੫੧੩॥ चाप तनाइ लीयो कर मै; सु निखंग ते बान निकास लयो है ॥१५१३॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |