ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 428 ਸੈਨ ਭਜਾਇ ਕੈ ਧਾਇ ਕੈ ਆਇ ਕੈ; ਰਾਮ ਅਉ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਸਾਥ ਅਰਿਓ ਹੈ ॥ सैन भजाइ कै धाइ कै आइ कै; राम अउ स्याम के साथ अरिओ है ॥ ਲੈ ਬਰਛਾ ਜਮਧਾਰ ਗਦਾ ਅਸਿ; ਕ੍ਰੁਧ ਹ੍ਵੈ ਜੁਧ ਨਿਸੰਗ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥ लै बरछा जमधार गदा असि; क्रुध ह्वै जुध निसंग करिओ है ॥ ਤਉ ਬਹੁਰੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ; ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਪਾਨਿ ਧਰਿਓ ਹੈ ॥ तउ बहुरो कबि स्याम भनै; धनु बान स्मभार कै पानि धरिओ है ॥ ਜਿਉ ਘਨ ਬੂੰਦਨ ਤਿਉ ਸਰ ਸਿਉ; ਕਮਲਾਪਤਿ ਕੋ ਤਨ ਤਾਲ ਭਰਿਓ ਹੈ ॥੧੪੫੩॥ जिउ घन बूंदन तिउ सर सिउ; कमलापति को तन ताल भरिओ है ॥१४५३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬੇਧਿਓ ਜਬ ਤਨ ਕ੍ਰਿਸਨ ਰਿਸਿ; ਇੰਦ੍ਰਾਸਤ੍ਰ ਸੰਧਾਨ ॥ बेधिओ जब तन क्रिसन रिसि; इंद्रासत्र संधान ॥ ਮੰਤ੍ਰਨ ਸਿਉ ਅਭਿਮੰਤ੍ਰ ਕਰਿ; ਗਹਿ ਧਨੁ ਛਾਡਿਓ ਬਾਨ ॥੧੪੫੪॥ मंत्रन सिउ अभिमंत्र करि; गहि धनु छाडिओ बान ॥१४५४॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਇੰਦ੍ਰ ਤੇ ਆਦਿਕ ਬੀਰ ਜਿਤੇ; ਤਬ ਹੀ ਸਰ ਛੂਟਤ ਭੂ ਪਰ ਆਏ ॥ इंद्र ते आदिक बीर जिते; तब ही सर छूटत भू पर आए ॥ ਰਾਮ ਭਨੈ ਅਗਨਾਯੁਧ ਲੈ; ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਲਖ ਕੈ ਕਰਿ ਕੋਪ ਚਲਾਏ ॥ राम भनै अगनायुध लै; न्रिप को लख कै करि कोप चलाए ॥ ਭੂਪ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਸੁ ਕਟੇ; ਅਪਨੇ ਸਰ ਲੈ ਸੁਰ ਕੇ ਤਨ ਲਾਏ ॥ भूप सरासन लै सु कटे; अपने सर लै सुर के तन लाए ॥ ਘਾਇਲ ਸ੍ਰਉਨ ਭਰੇ ਲਖਿ ਕੈ; ਸੁਰ ਰਾਜ ਡਰੇ ਮਿਲਿ ਕੈ ਸਬ ਧਾਏ ॥੧੪੫੫॥ घाइल स्रउन भरे लखि कै; सुर राज डरे मिलि कै सब धाए ॥१४५५॥ ਦੇਵ ਰਵਾਦਿਕ ਬੀਰ ਘਨੇ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ ਅਤਿ ਕੋਪ ਤਏ ਹੈ ॥ देव रवादिक बीर घने; कबि स्याम भने अति कोप तए है ॥ ਲੈ ਬਰਛੀ ਕਰਵਾਰ ਗਦਾ; ਸੁ ਸਬੈ ਰਿਸਿ ਭੂਪ ਸੋ ਆਇ ਖਏ ਹੈ ॥ लै बरछी करवार गदा; सु सबै रिसि भूप सो आइ खए है ॥ ਆਨਿ ਇਕਤ੍ਰ ਭਏ ਰਨ ਮੈ; ਜਸੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੇ ਕਬਿ ਭਾਖ ਦਏ ਹੈ ॥ आनि इकत्र भए रन मै; जसु ता छबि के कबि भाख दए है ॥ ਭੂਪ ਕੇ ਬਾਨ ਸੁਗੰਧਿ ਕੇ ਲੈਬੇ ਕਉ; ਭਉਰ ਮਨੋ ਇਕ ਠਉਰ ਭਏ ਹੈ ॥੧੪੫੬॥ भूप के बान सुगंधि के लैबे कउ; भउर मनो इक ठउर भए है ॥१४५६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਦੇਵਨ ਮਿਲਿ ਖੜਗੇਸ ਕਉ; ਘੇਰਿ ਚਹੂੰ ਦਿਸਿ ਲੀਨ ॥ देवन मिलि खड़गेस कउ; घेरि चहूं दिसि लीन ॥ ਤਬ ਭੂਪਤਿ ਧਨੁ ਬਾਨ ਲੈ; ਕਹੋ ਜੁ ਪਉਰਖ ਕੀਨ ॥੧੪੫੭॥ तब भूपति धनु बान लै; कहो जु पउरख कीन ॥१४५७॥ ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥ कबियो बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਸੂਰ ਕੋ ਦ੍ਵਾਦਸ ਬਾਨਨ ਬੇਧਿ ਕੈ; ਅਉ ਸਸਿ ਕੋ ਦਸ ਬਾਨ ਲਗਾਏ ॥ सूर को द्वादस बानन बेधि कै; अउ ससि को दस बान लगाए ॥ ਔਰ ਸਚੀਪਤਿ ਕਉ ਸਰ ਸਉ ਸੁ; ਲਗੇ ਤਨ ਭੇਦ ਕੈ ਪਾਰ ਪਰਾਏ ॥ और सचीपति कउ सर सउ सु; लगे तन भेद कै पार पराए ॥ ਜਛ ਜਿਤੇ ਸੁਰ ਕਿੰਨਰ ਗੰਧ੍ਰਬ; ਤੇ ਸਬ ਤੀਰਨ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਘਾਏ ॥ जछ जिते सुर किंनर गंध्रब; ते सब तीरन सो न्रिप घाए ॥ ਕੇਤਕ ਭਾਜਿ ਗਏ ਰਨ ਤੇ ਡਰਿ; ਕੇਤਕਿ ਤਉ ਰਨ ਮੈ ਠਹਰਾਏ ॥੧੪੫੮॥ केतक भाजि गए रन ते डरि; केतकि तउ रन मै ठहराए ॥१४५८॥ ਜੁਧੁ ਭਯੋ ਸੁ ਘਨੋ ਜਬ ਹੀ; ਤਬ ਇੰਦ੍ਰ ਰਿਸੇ ਕਰਿ ਸਾਂਗ ਲਈ ਹੈ ॥ जुधु भयो सु घनो जब ही; तब इंद्र रिसे करि सांग लई है ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਬਲ ਕੋ ਕਰਿ ਕੈ; ਤਿਹ ਭੂਪ ਕੈ ਊਪਰਿ ਡਾਰ ਦਈ ਹੈ ॥ स्याम भनै बल को करि कै; तिह भूप कै ऊपरि डार दई है ॥ ਸ੍ਰੀ ਖੜਗੇਸ ਸਰਾਸਨ ਲੈ; ਸਰ ਕਾਟਿ ਦਈ ਉਪਮਾ ਸੁ ਭਈ ਹੈ ॥ स्री खड़गेस सरासन लै; सर काटि दई उपमा सु भई है ॥ ਬਾਨ ਭਯੋ ਖਗਰਾਜ ਮਨੋ; ਬਰਛੀ ਜਨੋ ਨਾਗਨਿ ਭਛ ਗਈ ਹੈ ॥੧੪੫੯॥ बान भयो खगराज मनो; बरछी जनो नागनि भछ गई है ॥१४५९॥ ਪੀੜਤ ਕੈ ਸਬ ਬਾਨਨ ਸੋ; ਪੁਨਿ ਇੰਦ੍ਰ ਤੇ ਆਦਿਕ ਬੀਰ ਭਜਾਏ ॥ पीड़त कै सब बानन सो; पुनि इंद्र ते आदिक बीर भजाए ॥ ਸੂਰ ਸਸੀ ਰਨ ਤ੍ਯਾਗਿ ਭਜੈ; ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਤ੍ਰਾਸ ਬਢਾਏ ॥ सूर ससी रन त्यागि भजै; अपने मन मै अति त्रास बढाए ॥ ਖਾਇ ਕੈ ਘਾਇ ਘਨੇ ਤਨ ਮੈ; ਭਜ ਗੇ ਸਬ ਹੀ ਨ ਕੋਊ ਠਹਰਾਏ ॥ खाइ कै घाइ घने तन मै; भज गे सब ही न कोऊ ठहराए ॥ ਜਾਇ ਬਸੇ ਅਪੁਨੇ ਪੁਰ ਮੈ; ਸੁਰ ਸੋਕ ਭਰੇ ਸਬ ਲਾਜ ਲਜਾਏ ॥੧੪੬੦॥ जाइ बसे अपुने पुर मै; सुर सोक भरे सब लाज लजाए ॥१४६०॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਬੈ ਸਕਲ ਸੁਰ ਭਜਿ ਗਏ; ਤਬ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀਨੋ ਮਾਨ ॥ जबै सकल सुर भजि गए; तब न्रिप कीनो मान ॥ ਧਨੁਖ ਤਾਨਿ ਕਰ ਮੈ ਪ੍ਰਬਲ; ਹਰਿ ਪਰ ਮਾਰੇ ਬਾਨ ॥੧੪੬੧॥ धनुख तानि कर मै प्रबल; हरि पर मारे बान ॥१४६१॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |