ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 426 ਕਾਹੇ ਕਉ ਭਜਤ ਹੋ ਰਨ ਤੇ? ਬਲਿ ! ਜੁਧ ਸਮੋ ਪੁਨਿ ਐਸੇ ਨ ਪੈ ਹੈ ॥ काहे कउ भजत हो रन ते? बलि ! जुध समो पुनि ऐसे न पै है ॥ ਸਾਤਕਿ ਸੋ ਖੜਗੇਸ ਕਹਿਓ; ਅਬ ਭਾਜਹੁ ਤੈ ਕਛੁ ਲਾਜ ਰਹੈ ਹੈ? ॥ सातकि सो खड़गेस कहिओ; अब भाजहु तै कछु लाज रहै है? ॥ ਜਉ ਕਹੂੰ ਅਉਰ ਸਮਾਜ ਮੈ ਜਾਇ ਹੋ; ਸੋ ਵਹੁ ਕਾਇਰ ਰਾਜ ਵਹੈ ਹੈ ॥ जउ कहूं अउर समाज मै जाइ हो; सो वहु काइर राज वहै है ॥ ਤਾ ਤੇ ਬਿਚਾਰ ਕੈ ਆਨਿ ਭਿਰੋ; ਕਿਨ ਭਾਜ ਕੈ, ਕਾ ਮੁਖੁ ਲੈ ਘਰਿ ਜੈ ਹੈ? ॥੧੪੩੭॥ ता ते बिचार कै आनि भिरो; किन भाज कै, का मुखु लै घरि जै है? ॥१४३७॥ ਯੌ ਸੁਨਿ ਸੂਰ ਨ ਕੋਊ ਫਿਰਿਯੋ; ਰਿਸ ਕੈ ਅਰਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਪਾਛੈ ਧਯੋ ਹੈ ॥ यौ सुनि सूर न कोऊ फिरियो; रिस कै अरि कै न्रिप पाछै धयो है ॥ ਜਾਦਵ ਭਾਜਤ ਜੈਸੇ ਅਜਾ; ਖੜਗੇਸ ਮਨੋ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਭਯੋ ਹੈ ॥ जादव भाजत जैसे अजा; खड़गेस मनो म्रिगराज भयो है ॥ ਧਾਇ ਮਿਲਿਓ ਮੁਸਲੀਧਰ ਕੋ; ਤਨਿ ਕੰਠ ਬਿਖੈ ਧਨੁ ਡਾਰ ਲਯੋ ਹੈ ॥ धाइ मिलिओ मुसलीधर को; तनि कंठ बिखै धनु डार लयो है ॥ ਤਉ ਹਸਿ ਕੈ ਅਪਨੇ ਬਸ ਕੈ; ਬਲਦੇਵਹਿ ਕਉ ਤਬ ਛਾਡਿ ਦਯੋ ਹੈ ॥੧੪੩੮॥ तउ हसि कै अपने बस कै; बलदेवहि कउ तब छाडि दयो है ॥१४३८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਬ ਸਬ ਹੀ ਭਟ ਭਾਜ ਕੈ; ਗਏ ਸਰਨਿ ਬ੍ਰਿਜ ਰਾਇ ॥ जब सब ही भट भाज कै; गए सरनि ब्रिज राइ ॥ ਤਬ ਜਦੁਪਤਿ ਸਬ ਜਾਦਵਨ; ਕੀਨੋ ਏਕ ਉਪਾਇ ॥੧੪੩੯॥ तब जदुपति सब जादवन; कीनो एक उपाइ ॥१४३९॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਘੇਰਹਿ ਯਾਹਿ ਸਬੈ ਮਿਲਿ ਕੈ; ਹਮ ਐਸੇ ਬਿਚਾਰਿ ਸਬੈ ਭਟ ਧਾਏ ॥ घेरहि याहि सबै मिलि कै; हम ऐसे बिचारि सबै भट धाए ॥ ਆਗੇ ਕੀਓ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਕਉ; ਸਬ ਪਾਛੇ ਭਏ ਮਨ ਕੋਪੁ ਬਢਾਏ ॥ आगे कीओ ब्रिजभूखन कउ; सब पाछे भए मन कोपु बढाए ॥ ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਤਾਨ ਕਮਾਨਨ; ਯੌ ਨ੍ਰਿਪ ਊਪਰਿ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥ कान प्रमान लउ तान कमानन; यौ न्रिप ऊपरि बान चलाए ॥ ਮਾਨਹੁ ਪਾਵਸ ਕੀ ਰਿਤੁ ਮੈ; ਘਨ ਬੂੰਦਨ ਜਿਉ ਸਰ ਤਿਉ ਬਰਖਾਏ ॥੧੪੪੦॥ मानहु पावस की रितु मै; घन बूंदन जिउ सर तिउ बरखाए ॥१४४०॥ ਕਾਟਿ ਕੈ ਬਾਨ ਸਬੈ ਤਿਨ ਕੇ; ਅਪੁਨੇ ਸਰ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੇ ਤਨ ਘਾਏ ॥ काटि कै बान सबै तिन के; अपुने सर स्री हरि के तन घाए ॥ ਘਾਇਨ ਤੇ ਬਹੁ ਸ੍ਰਉਨ ਬਹਿਓ; ਤਬ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਕੇ ਪਗ ਨ ਠਹਰਾਏ ॥ घाइन ते बहु स्रउन बहिओ; तब स्रीपति के पग न ठहराए ॥ ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਬਰਬੀਰ ਹੁਤੇ; ਰਨ ਦੇਖਿ ਕੈ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਬਿਸਮਾਏ ॥ अउर जिते बरबीर हुते; रन देखि कै भूपति को बिसमाए ॥ ਧੀਰ ਨ ਕਾਹੂੰ ਸਰੀਰ ਰਹਿਓ; ਜਦੁਬੀਰ ਤੇ ਆਦਿਕ ਬੀਰ ਪਰਾਏ ॥੧੪੪੧॥ धीर न काहूं सरीर रहिओ; जदुबीर ते आदिक बीर पराए ॥१४४१॥ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਭਾਜਤ ਹੀ; ਛੁਟ ਧੀਰ ਗਯੋ ਬਰ ਬੀਰਨ ਕੋ ॥ स्री जदुबीर के भाजत ही; छुट धीर गयो बर बीरन को ॥ ਅਤਿ ਬਿਆਕੁਲ ਬੁਧਿ ਨਿਰਾਕੁਲ ਹ੍ਵੈ ਲਖਿ; ਲਾਗੇ ਹੈ ਘਾਇ ਸਰੀਰਨ ਕੋ ॥ अति बिआकुल बुधि निराकुल ह्वै लखि; लागे है घाइ सरीरन को ॥ ਸੁ ਧਵਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਭਾਜਿ ਚਲੇ; ਡਰੁ ਮਾਨਿ ਘਨੋ ਅਰਿ ਤੀਰਨ ਕੋ ॥ सु धवाइ कै स्यंदन भाजि चले; डरु मानि घनो अरि तीरन को ॥ ਮਨ ਆਪਨੇ ਕੋ ਸਮਝਾਵਤ ਸਿਆਮ; ਤੈ ਕੀਨੋ ਹੈ ਕਾਮੁ ਅਹੀਰਨ ਕੋ ॥੧੪੪੨॥ मन आपने को समझावत सिआम; तै कीनो है कामु अहीरन को ॥१४४२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਨਿਜ ਮਨ ਕੋ ਸਮਝਾਇ ਕੈ; ਬਹੁਰਿ ਫਿਰੇ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ॥ निज मन को समझाइ कै; बहुरि फिरे घन स्याम ॥ ਜਾਦਵ ਸੈਨਾ ਸੰਗਿ ਲੈ; ਪੁਨਿ ਆਏ ਰਨ ਧਾਮ ॥੧੪੪੩॥ जादव सैना संगि लै; पुनि आए रन धाम ॥१४४३॥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਬਾਚ ॥ कान्ह जू बाच ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਕੋ ਹਰਿ ਕਹਿਓ; ਅਬ ਤੂ ਖੜਗ ਸੰਭਾਰੁ ॥ खड़ग सिंघ को हरि कहिओ; अब तू खड़ग स्मभारु ॥ ਜਾਮ ਦਿਵਸ ਕੇ ਰਹਤ ਹੀ; ਡਾਰੋ ਤੋਹਿ ਸੰਘਾਰਿ ॥੧੪੪੪॥ जाम दिवस के रहत ही; डारो तोहि संघारि ॥१४४४॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕੋਪ ਕੈ ਬੈਨ ਕਹੈ ਖੜਗੇਸ ਕੋ; ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਜੂ ਧਨੁ ਬਾਨਨ ਲੈ ਕੈ ॥ कोप कै बैन कहै खड़गेस को; स्री हरि जू धनु बानन लै कै ॥ ਚਾਮ ਕੇ ਦਾਮ ਚਲਾਇ ਲਏ; ਤੁਮ ਹੂੰ ਰਨ ਮੈ ਮਨ ਕੋ ਨਿਰਭੈ ਕੈ ॥ चाम के दाम चलाइ लए; तुम हूं रन मै मन को निरभै कै ॥ ਮਤਿ ਕਰੀ ਗਰਬੈ ਤਬ ਲਉ; ਜਬ ਲਉ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਗਹਿਓ ਨ ਰਿਸੈ ਕੈ ॥ मति करी गरबै तब लउ; जब लउ म्रिगराज गहिओ न रिसै कै ॥ ਕਾਹੇ ਕਉ ਪ੍ਰਾਨਨ ਸੋ ਧਨ ਖੋਵਤ? ਜਾਹੁ ਭਲੇ ਹਥਿਯਾਰਨ ਦੈ ਕੈ ॥੧੪੪੫॥ काहे कउ प्रानन सो धन खोवत? जाहु भले हथियारन दै कै ॥१४४५॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |