ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 424 ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥ कबियो बाच ॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਬਹੁ ਰਾਛਸ; ਮਾਰੇ ਕੋਪ ਹੁਇ ॥ खड़ग सिंघ बहु राछस; मारे कोप हुइ ॥ ਰਹੇ ਮਨੋ ਮਤਵਾਰੇ; ਰਨ ਕੀ ਭੂਮਿ ਸੁਇ ॥ रहे मनो मतवारे; रन की भूमि सुइ ॥ ਜੀਅਤ ਬਚੇ ਤੇ ਭਾਜੇ; ਤ੍ਰਾਸ ਬਢਾਇ ਕੈ ॥ जीअत बचे ते भाजे; त्रास बढाइ कै ॥ ਹੋ ਜਦੁਪਤਿ ਤੀਰ ਪੁਕਾਰੇ; ਸਬ ਹੀ ਆਇ ਕੈ ॥੧੪੧੯॥ हो जदुपति तीर पुकारे; सब ही आइ कै ॥१४१९॥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਬਾਚ ॥ कान्ह जू बाच ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਬ ਬ੍ਰਿਜਪਤਿ ਸਬ ਸੈਨ ਕਉ; ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਾਇ ॥ तब ब्रिजपति सब सैन कउ; ऐसे कहियो सुनाइ ॥ ਕੋ ਲਾਇਕ ਭਟ? ਕਟਕ ਮੈ; ਲਰੈ ਜੁ ਯਾ ਸੰਗ ਜਾਇ ॥੧੪੨੦॥ को लाइक भट? कटक मै; लरै जु या संग जाइ ॥१४२०॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਪਤਿ ਕੇ ਬੀਰ; ਦੁਇ ਨਿਕਸੇ ਅਤਿ ਕੋਪ ਹੁਇ ॥ स्री जदुपति के बीर; दुइ निकसे अति कोप हुइ ॥ ਮਹਾਰਥੀ ਰਨਧੀਰ; ਇੰਦ੍ਰ ਤੁਲਿ ਬਿਕ੍ਰਮ ਜਿਨੈ ॥੧੪੨੧॥ महारथी रनधीर; इंद्र तुलि बिक्रम जिनै ॥१४२१॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਸਿੰਘ ਝੜਾਝੜ ਝੂਝਨ ਸਿੰਘ; ਗਏ ਤਿਹ ਸਾਮੁਹੇ, ਲੈ ਸੁ ਘਨੋ ਦਲੁ ॥ सिंघ झड़ाझड़ झूझन सिंघ; गए तिह सामुहे, लै सु घनो दलु ॥ ਘੋਰਨ ਕੀ ਖੁਰ ਬਾਰ ਬਜੈ; ਭੂਅ ਕੰਪ ਉਠੀ ਅਰੁ ਸਤਿ ਰਸਾਤਲੁ ॥ घोरन की खुर बार बजै; भूअ क्मप उठी अरु सति रसातलु ॥ ਯੌ ਖੜਗੇਸ ਰਹਿਓ ਥਿਰੁ ਹ੍ਵੈ; ਜਿਮ ਪਉਨ ਲਗੈ ਨ ਹਲੇ ਕਨਕਾਚਲੁ ॥ यौ खड़गेस रहिओ थिरु ह्वै; जिम पउन लगै न हले कनकाचलु ॥ ਤਾ ਪੈ ਬਸਾਵਤੁ ਹੈ ਨ ਕਛੁ; ਸਬ ਹੀ ਜਦੁ ਬੀਰਨ ਕੋ ਘਟਿ ਗਯੋ ਬਲੁ ॥੧੪੨੨॥ ता पै बसावतु है न कछु; सब ही जदु बीरन को घटि गयो बलु ॥१४२२॥ ਕੋਪ ਕੀਯੋ ਧਨੁ ਲੈ ਕਰ ਮੈ; ਜੁਗ ਭੂਪਨ ਕੀ ਬਹੁ ਸੈਨ ਹਨੀ ਹੈ ॥ कोप कीयो धनु लै कर मै; जुग भूपन की बहु सैन हनी है ॥ ਬਾਜ ਘਨੇ ਰਥਪਤਿ ਕਰੀ ਅਨੀ; ਜੋ ਬਿਧਿ ਤੇ ਨਹੀ ਜਾਤ ਗਨੀ ਹੈ ॥ बाज घने रथपति करी अनी; जो बिधि ते नही जात गनी है ॥ ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਉਪਮਾ ਮਨ ਮੈ; ਲਖ ਕੇ ਮੁਖ ਤੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੀ ਹੈ ॥ ता छबि की उपमा मन मै; लख के मुख ते कबि स्याम भनी है ॥ ਜੁਧ ਕੀ ਠਉਰ ਨ ਹੋਇ ਮਨੋ; ਰਸ ਰੁਦ੍ਰ ਕੇ ਖੇਲ ਕੋ ਠਉਰ ਬਨੀ ਹੈ ॥੧੪੨੩॥ जुध की ठउर न होइ मनो; रस रुद्र के खेल को ठउर बनी है ॥१४२३॥ ਲੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਧਸਿਓ ਰਨ ਮੈ; ਤਿਹ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਕੋਪ ਬਢਿਓ ॥ लै धनु बान धसिओ रन मै; तिह के मन मै अति कोप बढिओ ॥ ਜੁ ਹੁਤੋ ਦਲ ਬੈਰਨ ਕੋ ਸਬ ਹੀ; ਰਿਸ ਤੇਜ ਕੇ ਸੰਗਿ ਪ੍ਰਤਛ ਡਢਿਓ ॥ जु हुतो दल बैरन को सब ही; रिस तेज के संगि प्रतछ डढिओ ॥ ਅਰਿ ਸੈਨ ਕੋ ਨਾਸ ਕੀਓ ਛਿਨ ਮੈ; ਜਸੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਪਢਿਓ ॥ अरि सैन को नास कीओ छिन मै; जसु ता छबि को कबि स्याम पढिओ ॥ ਤਮ ਜਿਉ ਡਰ ਕੇ ਅਰਿ ਭਾਜਿ ਗਏ; ਇਹ ਸੂਰ ਨਹੀ, ਮਾਨੋ ਸੂਰ ਚਢਿਓ ॥੧੪੨੪॥ तम जिउ डर के अरि भाजि गए; इह सूर नही, मानो सूर चढिओ ॥१४२४॥ ਕੋਪਿ ਝਝਾਝੜ ਸਿੰਘ ਤਬੈ; ਅਸਿ ਤੀਛਨ ਲੈ ਕਰਿ ਤਾਹਿ ਪ੍ਰਹਾਰਿਓ ॥ कोपि झझाझड़ सिंघ तबै; असि तीछन लै करि ताहि प्रहारिओ ॥ ਭੂਪ ਛਿਨਾਇ ਲੀਯੋ ਕਰ ਤੇ; ਬਰ ਕੈ ਅਰਿ ਕੇ ਤਨ ਊਪਰਿ ਝਾਰਿਓ ॥ भूप छिनाइ लीयो कर ते; बर कै अरि के तन ऊपरि झारिओ ॥ ਲਾਗਤ ਹੀ ਕਟਿ ਮੂੰਡ ਗਿਰਿਓ ਧਰਿ; ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਕਬਿ ਭਾਉ ਨਿਹਾਰਿਓ ॥ लागत ही कटि मूंड गिरिओ धरि; ता छबि को कबि भाउ निहारिओ ॥ ਮਾਨਹੁ ਈਸ੍ਵਰ ਕੋਪ ਭਯੋ; ਸਿਰ ਪੂਤ ਕੋ ਕਾਟਿ ਜੁਦਾ ਕਰਿ ਡਾਰਿਓ ॥੧੪੨੫॥ मानहु ईस्वर कोप भयो; सिर पूत को काटि जुदा करि डारिओ ॥१४२५॥ ਬੀਰ ਹਨਿਓ ਜਬ ਹੀ ਰਨ ਮੈ; ਤਬ ਦੂਸਰ ਕੇ ਮਨਿ ਕੋਪ ਛਯੋ ॥ बीर हनिओ जब ही रन मै; तब दूसर के मनि कोप छयो ॥ ਸੁ ਧਵਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਤਾਹੀ ਕੀ ਓਰ; ਗਯੋ ਅਸਿ ਤੀਛਨ ਪਾਨਿ ਲਯੋ ॥ सु धवाइ कै स्यंदन ताही की ओर; गयो असि तीछन पानि लयो ॥ ਤਬ ਭੂਪ ਸਰਾਸਨੁ ਬਾਨ ਲਯੋ; ਅਰਿ ਕੋ ਅਸਿ, ਮੂਠ ਤੇ ਕਾਟਿ ਦਯੋ ॥ तब भूप सरासनु बान लयो; अरि को असि, मूठ ते काटि दयो ॥ ਮਾਨੋ ਜੀਹ ਨਿਕਾਰਿ ਕੈ ਧਾਇਓ ਹੁਤੋ; ਜਮੁ ਜੀਭ ਕਟੀ, ਬਿਨੁ ਆਸ ਭਯੋ ॥੧੪੨੬॥ मानो जीह निकारि कै धाइओ हुतो; जमु जीभ कटी, बिनु आस भयो ॥१४२६॥ ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥ कबियो बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜਬ ਹੀ ਕਰਿ ਕੋ ਅਸਿ ਕਾਟਿ ਦਯੋ; ਭਟ ਜੇਊ ਭਜੇ ਹੁਤੇ, ਤੇ ਸਭ ਧਾਏ ॥ जब ही करि को असि काटि दयो; भट जेऊ भजे हुते, ते सभ धाए ॥ ਆਯੁਧ ਲੈ ਅਪੁਨੇ ਅਪੁਨੇ ਕਰਿ; ਚਿਤ ਬਿਖੈ ਅਤਿ ਕੋਪੁ ਬਢਾਏ ॥ आयुध लै अपुने अपुने करि; चित बिखै अति कोपु बढाए ॥ ਬੀਰ ਬਨੈਤ ਬਨੇ ਸਿਗਰੇ; ਤਿਮ ਕੇ ਗੁਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕਬੀਸਰ ਗਾਏ ॥ बीर बनैत बने सिगरे; तिम के गुन स्याम कबीसर गाए ॥ ਮਾਨਹੁ ਭੂਪ ਸੁਅੰਬਰ ਜੁਧੁ; ਰਚਿਓ ਭਟ ਏਨ ਬਡੇ ਨ੍ਰਿਪ ਆਏ ॥੧੪੨੭॥ मानहु भूप सुअ्मबर जुधु; रचिओ भट एन बडे न्रिप आए ॥१४२७॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |