ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 422 ਜੋ ਦਲ ਹੋ ਹਰਿ ਬੀਰਨਿ ਕੇ ਸੰਗ; ਸੋ ਤੋ ਕਛੂ ਅਰਿ ਮਾਰਿ ਲਯੋ ਹੈ ॥ जो दल हो हरि बीरनि के संग; सो तो कछू अरि मारि लयो है ॥ ਫੇਰਿ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਰੁਪ ਕੈ; ਅਸਿ ਲੈ ਜੀਯ ਮੈ ਪੁਨਿ ਕੋਪੁ ਭਯੋ ਹੈ ॥ फेरि अयोधन मै रुप कै; असि लै जीय मै पुनि कोपु भयो है ॥ ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰ ਦਯੋ, ਘਟ ਗਯੋ ਦਲ; ਸੋ ਕਬਿ ਕੇ ਮਨ ਭਾਉ ਨਯੋ ਹੈ ॥ मारि बिदार दयो, घट गयो दल; सो कबि के मन भाउ नयो है ॥ ਮਾਨਹੁ ਸੂਰ ਪ੍ਰਲੈ ਕੋ ਚੜਿਯੋ; ਜਲੁ ਸਾਗਰ ਕੋ ਸਬ ਸੂਕਿ ਗਯੋ ਹੈ ॥੧੪੦੫॥ मानहु सूर प्रलै को चड़ियो; जलु सागर को सब सूकि गयो है ॥१४०५॥ ਪ੍ਰਥਮੇ ਤਿਨ ਕੀ ਭੁਜ ਕਾਟਿ ਦਈ; ਫਿਰ ਕੈ ਤਿਨ ਕੇ ਸਿਰ ਕਾਟਿ ਦਏ ॥ प्रथमे तिन की भुज काटि दई; फिर कै तिन के सिर काटि दए ॥ ਰਥ ਬਾਜਨ ਸੂਤ ਸਮੇਤ ਸਬੈ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਰਨ ਬੀਚ ਛਏ ॥ रथ बाजन सूत समेत सबै; कबि स्याम कहै रन बीच छए ॥ ਜਿਨ ਕੀ ਸੁਖ ਕੇ ਸੰਗ ਆਯੁ ਕਟੀ; ਤਿਨ ਕੀ ਲੁਥ ਜੰਬੁਕ ਗੀਧ ਖਏ ॥ जिन की सुख के संग आयु कटी; तिन की लुथ ज्मबुक गीध खए ॥ ਜਿਨ ਸਤ੍ਰ ਘਨੇ ਰਨ ਮਾਝਿ ਹਨੇ; ਸੋਊ ਸੰਘਰ ਮੈ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਭਏ ॥੧੪੦੬॥ जिन सत्र घने रन माझि हने; सोऊ संघर मै बिनु प्रान भए ॥१४०६॥ ਦ੍ਵਾਦਸ ਭੂਪਨ ਕੋ ਹਨਿ ਕੈ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਰਨ ਮੈ ਨ੍ਰਿਪ ਛਾਜਿਯੋ ॥ द्वादस भूपन को हनि कै; कबि स्याम कहै रन मै न्रिप छाजियो ॥ ਮਾਨਹੁ ਦੂਰ ਘਨੋ ਤਮੁ ਕੈ; ਦਿਨ ਆਧਿਕ ਮੈ ਦਿਵਰਾਜ ਬਿਰਾਜਿਯੋ ॥ मानहु दूर घनो तमु कै; दिन आधिक मै दिवराज बिराजियो ॥ ਗਾਜਤ ਹੈ ਖੜਗੇਸ ਬਲੀ; ਧੁਨਿ ਜਾ ਸੁਨਿ ਕੈ ਘਨ ਸਾਵਨ ਲਾਜਿਯੋ ॥ गाजत है खड़गेस बली; धुनि जा सुनि कै घन सावन लाजियो ॥ ਕਾਲ ਪ੍ਰਲੈ ਜਿਉ ਕਿਰਾਰਨ ਤੇ ਬਢਿ; ਮਾਨਹੁ ਨੀਰਧ ਕੋਪ ਕੈ ਗਾਜਿਯੋ ॥੧੪੦੭॥ काल प्रलै जिउ किरारन ते बढि; मानहु नीरध कोप कै गाजियो ॥१४०७॥ ਅਉਰ ਕਿਤੀ ਜਦੁਬੀਰ ਚਮੂੰ; ਨ੍ਰਿਪ ਇਉ ਪੁਰਖਤਿ ਦਿਖਾਇ ਭਜਾਈ ॥ अउर किती जदुबीर चमूं; न्रिप इउ पुरखति दिखाइ भजाई ॥ ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਭਟ ਆਇ ਭਿਰੇ; ਤਿਨ ਪ੍ਰਾਨਨ ਕੀ ਸਬ ਆਸ ਚੁਕਾਈ ॥ अउर जिते भट आइ भिरे; तिन प्रानन की सब आस चुकाई ॥ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਅਸਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ; ਜਿਨ ਧਾਇ ਕੈ ਆਇ ਕੈ ਕੀਨੀ ਲਰਾਈ ॥ लै कर मै असि स्याम भने; जिन धाइ कै आइ कै कीनी लराई ॥ ਅੰਤ ਕੋ ਅੰਤ ਕੇ ਧਾਮਿ ਗਏ; ਤਿਨ ਨਾਹਕ ਆਪਨੀ ਦੇਹ ਗਵਾਈ ॥੧੪੦੮॥ अंत को अंत के धामि गए; तिन नाहक आपनी देह गवाई ॥१४०८॥ ਬਹੁਰੋ ਰਨ ਮੈ ਰਿਸ ਕੈ ਦਸ ਸੈ; ਗਜ ਐਤ ਤੁਰੰਗ ਚਮੂੰ ਹਨਿ ਡਾਰੀ ॥ बहुरो रन मै रिस कै दस सै; गज ऐत तुरंग चमूं हनि डारी ॥ ਦੁਇ ਸਤਿ ਸਿਯੰਦਨ ਕਾਟਿ ਦਏ; ਬਹੁ ਬੀਰ ਹਨੇ ਬਲੁ ਕੈ ਅਸਿ ਧਾਰੀ ॥ दुइ सति सियंदन काटि दए; बहु बीर हने बलु कै असि धारी ॥ ਬੀਸ ਹਜ਼ਾਰ ਪਦਾਤ ਹਨੇ; ਦ੍ਰੁਮ ਸੇ ਗਿਰ ਹੈ ਰਨ ਭੂਮਿ ਮੰਝਾਰੀ ॥ बीस हज़ार पदात हने; द्रुम से गिर है रन भूमि मंझारी ॥ ਮਾਨੋ ਹਨੂੰ ਰਿਸਿ ਰਾਵਨ ਬਾਗ ਕੀ; ਮੂਲ ਹੂੰ ਤੇ ਜਰ ਮੇਖ ਉਚਾਰੀ ॥੧੪੦੯॥ मानो हनूं रिसि रावन बाग की; मूल हूं ते जर मेख उचारी ॥१४०९॥ ਰਾਛਸ ਅਭ ਹੁਤੋ ਹਰਿ ਕੀ ਦਿਸਿ; ਸੋ ਬਲੁ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਊਪਰ ਧਾਯੋ ॥ राछस अभ हुतो हरि की दिसि; सो बलु कै न्रिप ऊपर धायो ॥ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਸਬੈ ਅਪੁਨੇ; ਚਪਲਾ ਸਮ ਲੈ ਅਸਿ ਕੋਪ ਬਢਾਯੋ ॥ ससत्र स्मभारि सबै अपुने; चपला सम लै असि कोप बढायो ॥ ਗਾਜਤ ਹੀ ਬਰਖਿਯੋ ਬਰਖਾ ਸਰ; ਸ੍ਯਾਮ ਕਬੀਸਰ ਯੋ ਗੁਨ ਗਾਯੋ ॥ गाजत ही बरखियो बरखा सर; स्याम कबीसर यो गुन गायो ॥ ਮਾਨਹੁ ਗੋਪਨ ਕੇ ਗਨ ਪੈ; ਅਤਿ ਕੋਪ ਕੀਏ ਮਘਵਾ ਚਢਿ ਆਯੋ ॥੧੪੧੦॥ मानहु गोपन के गन पै; अति कोप कीए मघवा चढि आयो ॥१४१०॥ ਦੈਤ ਚਮੂੰ ਘਨ ਜਿਉ ਉਮਡੀ; ਮਨ ਮੈ ਨ ਕਛੂ ਨ੍ਰਿਪ ਹੂੰ ਡਰੁ ਕੀਨੋ ॥ दैत चमूं घन जिउ उमडी; मन मै न कछू न्रिप हूं डरु कीनो ॥ ਕੋਪ ਬਢਾਇ ਘਨੋ ਚਿਤ ਮੈ; ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰਿ ਭਲੇ ਕਰ ਲੀਨੋ ॥ कोप बढाइ घनो चित मै; धनु बान स्मभारि भले कर लीनो ॥ ਖੈਚ ਕੈ ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਕਮਾਨ; ਸੁ ਛੇਦ ਹ੍ਰਿਦਾ ਸਰ ਸੋ ਅਰਿ ਦੀਨੋ ॥ खैच कै कान प्रमान कमान; सु छेद ह्रिदा सर सो अरि दीनो ॥ ਮਾਨਹੁ ਬਾਂਬੀ ਮੈ ਸਾਪ ਧਸਿਓ; ਕਬਿ ਨੇ ਜਸੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਇਮਿ ਚੀਨੋ ॥੧੪੧੧॥ मानहु बांबी मै साप धसिओ; कबि ने जसु ता छबि को इमि चीनो ॥१४११॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |