ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 413 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਉਤ ਬਰਛੀ ਕੇ ਲਗਤ ਹੀ; ਪ੍ਰਾਨ ਤਜੇ ਬਲਵਾਨ ॥ उत बरछी के लगत ही; प्रान तजे बलवान ॥ ਸਬ ਦੈਤਨ ਕੋ ਮਨ ਡਰਿਓ; ਹਾ ਹਾ ! ਕੀਓ ਬਖਾਨ ॥੧੩੧੮॥ सब दैतन को मन डरिओ; हा हा ! कीओ बखान ॥१३१८॥ ਬਿਕ੍ਰਤਾਨਨ ਜਬ ਮਾਰਿਓ; ਸਕਤਿ ਸਿੰਘ ਰਨਧੀਰਿ ॥ बिक्रतानन जब मारिओ; सकति सिंघ रनधीरि ॥ ਸੋ ਕੁਰੂਪ ਅਵਿਲੋਕ ਕੈ; ਸਹਿ ਨ ਸਕਿਓ ਦੁਖੁ ਬੀਰ ॥੧੩੧੯॥ सो कुरूप अविलोक कै; सहि न सकिओ दुखु बीर ॥१३१९॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬਿਕ੍ਰਤਾਨਨ ਕੋ ਬਧ ਪੇਖਿ ਕੁਰੂਪ; ਸੁ ਕਾਲ ਕੋ ਪ੍ਰੇਰਿਓ ਅਕਾਸ ਤੇ ਆਯੋ ॥ बिक्रतानन को बध पेखि कुरूप; सु काल को प्रेरिओ अकास ते आयो ॥ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਗਹਿ; ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਅਤਿ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥ बान कमान क्रिपान गदा गहि; लै कर मै अति जुध मचायो ॥ ਸ੍ਰੀ ਸਕਤੇਸ ਬਡੁ ਧਨੁ ਤਾਨ ਕੈ; ਬਾਨ ਮਹਾ ਅਰਿ ਗ੍ਰੀਵ ਲਗਾਯੋ ॥ स्री सकतेस बडु धनु तान कै; बान महा अरि ग्रीव लगायो ॥ ਸੀਸ ਪਰਿਓ ਕਟਿ ਕੈ ਧਰਨੀ; ਸੁ ਕਬੰਧ ਲਏ ਅਸਿ ਕੋ ਰਨਿ ਧਾਯੋ ॥੧੩੨੦॥ सीस परिओ कटि कै धरनी; सु कबंध लए असि को रनि धायो ॥१३२०॥ ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ਦੋਹਰਾ ॥ कबियो बाच दोहरा ॥ ਸਕਤਿ ਸਿੰਘ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ; ਗਯੋ ਲੀਏ ਕਰਵਾਰ ॥ सकति सिंघ के सामुहे; गयो लीए करवार ॥ ਏਕ ਬਾਨ ਨ੍ਰਿਪ ਨੇ ਹਨਿਯੋ; ਗਿਰਿਯੋ ਭੂਮਿ ਮਝਾਰਿ ॥੧੩੨੧॥ एक बान न्रिप ने हनियो; गिरियो भूमि मझारि ॥१३२१॥ ਜਬ ਕੁਰੂਪ ਸੈਨਾ ਸਹਿਤ; ਭੂਪਤਿ ਦਯੋ ਸੰਘਾਰ ॥ जब कुरूप सैना सहित; भूपति दयो संघार ॥ ਤਬ ਜਾਦਵ ਲਖ ਸਮਰ ਮੈ; ਕੀਨੋ ਹਾਹਾਕਾਰ ॥੧੩੨੨॥ तब जादव लख समर मै; कीनो हाहाकार ॥१३२२॥ ਬਹੁਤੁ ਲਰਿਯੋ ਅਰਿ ਬੀਰ ਰਨਿ; ਕਹਿਓ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਰਾਮ ॥ बहुतु लरियो अरि बीर रनि; कहिओ स्याम सो राम ॥ ਕਿਉ ਨ ਲਰੈ? ਕਹਿਯੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੂ; ਸਕਤਿ ਸਿੰਘ ਜਿਹ ਨਾਮ ॥੧੩੨੩॥ किउ न लरै? कहियो क्रिसन जू; सकति सिंघ जिह नाम ॥१३२३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਬ ਹਰਿ ਜੂ ਸਬ ਸੋ ਇਮ ਕਹਿਯੋ ॥ तब हरि जू सब सो इम कहियो ॥ ਸਕਤਿ ਸਿੰਘ ਬਧ ਹਮ ਤੇ ਰਹਿਯੋ ॥ सकति सिंघ बध हम ते रहियो ॥ ਇਨ ਅਤਿ ਹਿਤ ਸੋ ਚੰਡਿ ਮਨਾਈ ॥ इन अति हित सो चंडि मनाई ॥ ਤਾ ਤੇ ਹਮਰੀ ਸੈਨ ਖਪਾਈ ॥੧੩੨੪॥ ता ते हमरी सैन खपाई ॥१३२४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਾ ਤੇ ਤੁਮ ਹੂੰ ਚੰਡਿ ਕੀ; ਸੇਵ ਕਰਹੁ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥ ता ते तुम हूं चंडि की; सेव करहु चितु लाइ ॥ ਜੀਤਨ ਕੋ ਬਰੁ ਦੇਇਗੀ; ਅਰਿ ਤਬ ਲੀਜਹੁ ਘਾਇ ॥੧੩੨੫॥ जीतन को बरु देइगी; अरि तब लीजहु घाइ ॥१३२५॥ ਜਾਗਤ ਜਾ ਕੀ ਜੋਤਿ ਜਗਿ; ਜਲਿ ਥਲਿ ਰਹੀ ਸਮਾਇ ॥ जागत जा की जोति जगि; जलि थलि रही समाइ ॥ ਬ੍ਰਹਮ ਬਿਸਨੁ ਹਰ ਰੂਪ ਮੈ; ਤ੍ਰਿਗੁਨਿ ਰਹੀ ਠਹਰਾਇ ॥੧੩੨੬॥ ब्रहम बिसनु हर रूप मै; त्रिगुनि रही ठहराइ ॥१३२६॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜਾ ਕੀ ਕਲਾ ਬਰਤੈ ਜਗ ਮੈ; ਅਰੁ ਜਾ ਕੀ ਕਲਾ ਸਬ ਰੂਪਨ ਮੈ ॥ जा की कला बरतै जग मै; अरु जा की कला सब रूपन मै ॥ ਅਰੁ ਜਾ ਕੀ ਕਲਾ ਬਿਮਲਾ ਹਰ ਕੇ; ਕਮਲਾ ਪਤਿ ਕੇ ਕਮਲਾ ਤਨ ਮੈ ॥ अरु जा की कला बिमला हर के; कमला पति के कमला तन मै ॥ ਪੁਨਿ ਜਾ ਕੀ ਕਲਾ ਗਿਰਿ ਰੂਖਨ ਮੈ; ਸਸਿ ਪੂਖਨ ਮੈ ਮਘਵਾ ਘਨ ਮੈ ॥ पुनि जा की कला गिरि रूखन मै; ससि पूखन मै मघवा घन मै ॥ ਤੁਮ ਹੂੰ ਨਹੀ ਜਾਨੀ ਭਵਾਨੀ ਕਲਾ; ਜਗ ਮਾਨੀ ਕੋ ਧ੍ਯਾਨੁ ਕਰੋ ਮਨ ਮੈ ॥੧੩੨੭॥ तुम हूं नही जानी भवानी कला; जग मानी को ध्यानु करो मन मै ॥१३२७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਕਤਿ ਸਿੰਘ ਬਰੁ ਸਕਤਿ ਸੋ; ਮਾਂਗਿ ਲਯੋ ਬਲਵਾਨਿ ॥ सकति सिंघ बरु सकति सो; मांगि लयो बलवानि ॥ ਤਾਹੀ ਕੇ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤੇ; ਰਨ ਜੀਤਤ ਨਹੀ ਹਾਨਿ ॥੧੩੨੮॥ ताही के प्रसादि ते; रन जीतत नही हानि ॥१३२८॥ ਸਿਵ ਸੂਰਜ ਸਸਿ ਸਚੀਪਤਿ; ਬ੍ਰਹਮ ਬਿਸਨੁ ਸੁਰ ਕੋਇ ॥ सिव सूरज ससि सचीपति; ब्रहम बिसनु सुर कोइ ॥ ਜੋ ਇਹ ਸੋ ਰਿਸ ਕੈ ਲਰੈ; ਜੀਤ ਨ ਜੈ ਹੈ ਸੋਇ ॥੧੩੨੯॥ जो इह सो रिस कै लरै; जीत न जै है सोइ ॥१३२९॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜਉ ਹਰ ਆਇ ਭਿਰੇ ਇਹ ਸੋ; ਨਹੀ ਦੇਖਤ ਹੋਂ ਬਲੁ ਹੈ ਤਿਨ ਮੋ ॥ जउ हर आइ भिरे इह सो; नही देखत हों बलु है तिन मो ॥ ਚਤੁਰਾਨਨ ਅਉਰੁ ਖੜਾਨਨ ਬਿਸਨੁ; ਘਨੋ ਬਲ ਹੈ ਸੁ ਕਹਿਓ ਜਿਨ ਮੋ ॥ चतुरानन अउरु खड़ानन बिसनु; घनो बल है सु कहिओ जिन मो ॥ ਪੁਨਿ ਭੂਤ ਪਿਸਾਚ ਸੁਰਾਦਿਕ ਜੇ; ਅਸੁਰਾਦਿਕ ਹੈ ਗਨਤੀ ਕਿਨ ਮੋ? ॥ पुनि भूत पिसाच सुरादिक जे; असुरादिक है गनती किन मो? ॥ ਜਦੁਬੀਰ ਕਹਿਯੋ ਸਬ ਬੀਰਨ ਸੋਂ; ਸੁ ਇਤੋ ਬਲ ਭੂਪ ਧਰੈ ਇਨ ਮੋ ॥੧੩੩੦॥ जदुबीर कहियो सब बीरन सों; सु इतो बल भूप धरै इन मो ॥१३३०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |