ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 412 ਹੇਰਿ ਚਮੂੰ ਬਹੁ ਸਤ੍ਰਨ ਕੀ; ਸਕਤੇਸ ਬਲੀ ਮਨਿ ਰੋਸ ਭਯੋ ਹੈ ॥ हेरि चमूं बहु सत्रन की; सकतेस बली मनि रोस भयो है ॥ ਧੀਰਜ ਬਾਧਿ ਅਯੋਧਨ ਮਾਝਿ; ਸਰਾਸਨਿ ਬਾਨ ਸੁ ਪਾਨਿ ਲਯੋ ਹੈ ॥ धीरज बाधि अयोधन माझि; सरासनि बान सु पानि लयो है ॥ ਤ੍ਰਾਸ ਸਬੈ ਤਜਿ ਕੈ ਲਜਿ ਕੈ; ਅਰਿ ਕੇ ਦਲ ਕੇ ਸਮੁਹੇ ਸੁ ਗਯੋ ਹੈ ॥ त्रास सबै तजि कै लजि कै; अरि के दल के समुहे सु गयो है ॥ ਦਾਨਵ ਮੇਘ ਬਿਡਾਰਨ ਕੋ; ਰਨ ਮੈ ਮਨੋ ਬੀਰ ਸਮੀਰ ਭਯੋ ਹੈ ॥੧੩੧੦॥ दानव मेघ बिडारन को; रन मै मनो बीर समीर भयो है ॥१३१०॥ ਅੰਤ੍ਰ ਧ੍ਯਾਨ ਕੁਰੂਪ ਭਯੋ; ਨਭ ਮੈ ਤਿਹ ਜਾਇ ਕੈ ਬੈਨ ਉਚਾਰੇ ॥ अंत्र ध्यान कुरूप भयो; नभ मै तिह जाइ कै बैन उचारे ॥ ਜੈਹੋ ਕਹਾ ਹਮ ਤੇ ਭਜਿ ਕੈ? ਗਜ ਬਾਜ ਅਨੇਕ ਅਕਾਸ ਤੇ ਡਾਰੇ ॥ जैहो कहा हम ते भजि कै? गज बाज अनेक अकास ते डारे ॥ ਰੂਖ ਪਖਾਨ ਸਿਲਾ ਰਥ ਸਿੰਘ; ਧਰਾਧਰ ਰੀਛ ਮਹਾ ਅਹਿ ਕਾਰੇ ॥ रूख पखान सिला रथ सिंघ; धराधर रीछ महा अहि कारे ॥ ਆਨਿ ਪਰੇ ਰਨ ਭੂਮਿ ਮੈ ਜੋਰ ਸੋ; ਭੂਪ ਬਚਿਓ, ਸਿਗਰੇ ਦਬਿ ਮਾਰੇ ॥੧੩੧੧॥ आनि परे रन भूमि मै जोर सो; भूप बचिओ, सिगरे दबि मारे ॥१३११॥ ਜੇਤਕ ਡਾਰਿ ਦਏ ਨ੍ਰਿਪ ਪੈ ਗਿਰਿ; ਤੇਤਕ ਬਾਨਨ ਸਾਥ ਨਿਵਾਰੇ ॥ जेतक डारि दए न्रिप पै गिरि; तेतक बानन साथ निवारे ॥ ਜੇ ਰਜਨੀਚਰ ਠਾਢੇ ਹੁਤੇ; ਸਕਤੇਸ ਬਲੀ, ਤਿਹ ਓਰਿ ਪਧਾਰੇ ॥ जे रजनीचर ठाढे हुते; सकतेस बली, तिह ओरि पधारे ॥ ਪਾਨਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਲਏ ਬਲਵਾਨ ਸੁ; ਘਾਇਲ ਏਕ ਕਰੇ, ਇਕ ਮਾਰੇ ॥ पानि क्रिपान लए बलवान सु; घाइल एक करे, इक मारे ॥ ਦੈਤ ਚਮੂੰ ਨ ਬਸਾਤ ਕਛੂ; ਅਪਨੇ ਛਲ ਛਿਦ੍ਰਨਿ ਕੈ ਸਬ ਹਾਰੇ ॥੧੩੧੨॥ दैत चमूं न बसात कछू; अपने छल छिद्रनि कै सब हारे ॥१३१२॥ ਨ੍ਰਿਪ ਨੇ ਬਹੁਰੋ ਧਨੁ ਬਾਨ ਲਯੋ; ਰਿਸ ਸਾਥ ਕੁਰੂਪ ਕੇ ਬੀਰ ਹਨੇ ॥ न्रिप ने बहुरो धनु बान लयो; रिस साथ कुरूप के बीर हने ॥ ਜੇਊ ਜੀਵਤ ਥੇ ਕਰਿ ਆਯੁਧ ਲੈ; ਅਰਰਾਇ ਪਰੇ ਬਰਬੀਰ ਘਨੇ ॥ जेऊ जीवत थे करि आयुध लै; अरराइ परे बरबीर घने ॥ ਜੇਊ ਆਨਿ ਲਰੇ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਕਰੇ; ਰੁਪਿ ਠਾਢੇ ਲਰੇ ਕੋਊ ਸ੍ਰਉਨ ਸਨੇ ॥ जेऊ आनि लरे बिनु प्रान करे; रुपि ठाढे लरे कोऊ स्रउन सने ॥ ਮਨਿ ਯੌ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ, ਰਿਤੁਰਾਜ; ਸਮੈ ਦ੍ਰੁਮ ਕਿੰਸਕ ਲਾਲ ਬਨੇ ॥੧੩੧੩॥ मनि यौ उपमा उपजी, रितुराज; समै द्रुम किंसक लाल बने ॥१३१३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਕਤਿ ਸਿੰਘ ਤਿਹ ਸਮਰ ਮੈ; ਬਹੁਰੋ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ॥ सकति सिंघ तिह समर मै; बहुरो ससत्र स्मभारि ॥ ਅਸੁਰ ਸੈਨ ਮੈ ਭਟ ਪ੍ਰਬਲ; ਤੇ ਬਹੁ ਦਏ ਸੰਘਾਰ ॥੧੩੧੪॥ असुर सैन मै भट प्रबल; ते बहु दए संघार ॥१३१४॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬਿਕ੍ਰਤਾਨਨ ਨਾਮ ਕਰੂਪ ਕੋ ਬਾਂਧਵ; ਕੋਪ ਭਯੋ ਅਸਿ ਪਾਨਿ ਗਹਿਓ ॥ बिक्रतानन नाम करूप को बांधव; कोप भयो असि पानि गहिओ ॥ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਰਨ ਮੈ ਤਿਹ ਕੋ; ਮਨ ਮੈ ਅਰਿ ਕੇ ਬਧਬੇ ਕੋ ਚਹਿਓ ॥ कबि स्याम कहै रन मै तिह को; मन मै अरि के बधबे को चहिओ ॥ ਸੁ ਧਵਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਆਯੋ ਤਹਾ; ਨ ਟਰਿਓ ਵਹ ਜੁਧ ਹੀ ਕੋ ਉਮਹਿਓ ॥ सु धवाइ कै स्यंदन आयो तहा; न टरिओ वह जुध ही को उमहिओ ॥ ਸੁਨਿ ਰੇ ਸਕਤੇਸ ! ਸੰਭਾਰਿ, ਸੰਘਾਰਤ; ਹੋ ਤੁਮ ਕੋ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਕਹਿਓ ॥੧੩੧੫॥ सुनि रे सकतेस ! स्मभारि, संघारत; हो तुम को इह भांति कहिओ ॥१३१५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਕਤਿ ਸਿੰਘ ਯਹਿ ਬਚਨਿ ਸੁਨਿ; ਲੀਨੀ ਸਕਤਿ ਉਠਾਇ ॥ सकति सिंघ यहि बचनि सुनि; लीनी सकति उठाइ ॥ ਚਪਲਾ ਸੀ ਰਵਿ ਕਿਰਨ ਸੀ; ਅਰਿ ਤਕਿ ਦਈ ਚਲਾਇ ॥੧੩੧੬॥ चपला सी रवि किरन सी; अरि तकि दई चलाइ ॥१३१६॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਲਾਗਿ ਗਈ ਬਿਕ੍ਰਤਾਨਨ ਕੇ ਉਰਿ; ਚੀਰ ਕੈ ਤਾ ਤਨ ਪਾਰ ਭਈ ॥ लागि गई बिक्रतानन के उरि; चीर कै ता तन पार भई ॥ ਜਿਹ ਊਪਰਿ ਕੰਚਨ ਕੀ ਸਬ ਆਕ੍ਰਿਤ; ਹੈ ਸਬ ਹੀ ਸੋਊ ਲੋਹ ਮਈ ॥ जिह ऊपरि कंचन की सब आक्रित; है सब ही सोऊ लोह मई ॥ ਲਸਕੈ ਉਰਿ ਰਾਕਸ ਕੇ ਮਧ ਯੌ; ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਕਬਿ ਭਾਖ ਦਈ ॥ लसकै उरि राकस के मध यौ; उपमा तिह की कबि भाख दई ॥ ਮਨੋ ਰਾਹੁ ਬਿਚਾਰ ਕੈ ਪੂਰਬ ਬੈਰ ਕੋ; ਸੂਰਜ ਕੀ ਕਰਿ ਲੀਲ ਲਈ ॥੧੩੧੭॥ मनो राहु बिचार कै पूरब बैर को; सूरज की करि लील लई ॥१३१७॥ |
Dasam Granth |