ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 411 ਐਸੇ ਕਹਿ ਗਦਾ ਗਹਿ ਬੜੇ ਬ੍ਰਿਛ ਕੇ ਸਮਾਨ; ਲੀਨ ਅਸਿ ਪਾਨਿ, ਅਉਰ ਸਸਤ੍ਰਨਿ ਸਹਤ ਹੈ ॥ ऐसे कहि गदा गहि बड़े ब्रिछ के समान; लीन असि पानि, अउर ससत्रनि सहत है ॥ ਬਹੁਰੋ ਪੁਕਾਰਿ ਦੈਤ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ਨਿਹਾਰਿ; ਨ੍ਰਿਪ ! ਤੋ ਮੈ ਕੋਊ ਘਰੀ ਪਲ ਜੀਵਨ ਰਹਤ ਹੈ ॥੧੩੦੦॥ बहुरो पुकारि दैत कहियो है निहारि; न्रिप ! तो मै कोऊ घरी पल जीवन रहत है ॥१३००॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਕਤਿ ਸਿੰਘ ਸੁਨਿ ਅਰਿ ਸਬਦਿ; ਬੋਲਿਯੋ ਕੋਪੁ ਬਢਾਇ ॥ सकति सिंघ सुनि अरि सबदि; बोलियो कोपु बढाइ ॥ ਜਾਨਤ ਹੋ ਘਨ ਕ੍ਵਾਰ ਕੋ; ਗਰਜਤ, ਬਰਸਿ ਨ ਆਇ ॥੧੩੦੧॥ जानत हो घन क्वार को; गरजत, बरसि न आइ ॥१३०१॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਤਿਹ ਬਾਤ ਨਿਸਾਚਰ; ਜੀ ਅਪੁਨੇ ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰਿਓ ॥ यौ सुनि कै तिह बात निसाचर; जी अपुने अति कोप भरिओ ॥ ਅਸਿ ਲੈ ਤਿਹ ਸਾਮੁਹੇ ਆਇ ਅਰਿਯੋ; ਸਕਤੇਸ ਬਲੀ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰਿਓ ॥ असि लै तिह सामुहे आइ अरियो; सकतेस बली नही नैकु डरिओ ॥ ਬਹੁ ਜੁਧ ਕੈ ਅੰਤਰਿ ਧਿਆਨ ਭਯੋ; ਨਭਿ ਮੈ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਤੇ ਉਚਰਿਓ ॥ बहु जुध कै अंतरि धिआन भयो; नभि मै प्रगटियो ते उचरिओ ॥ ਅਬ ਤੋਹਿ ਸੰਘਾਰਿਤ ਹੋ ਪਲ ਮੈ; ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਪਾਨਿ ਧਰਿਓ ॥੧੩੦੨॥ अब तोहि संघारित हो पल मै; धनु बान स्मभार कै पानि धरिओ ॥१३०२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਾਨਨ ਕੀ ਬਰਖਾ ਕਰਤ; ਨਭ ਤੇ ਉਤਰਿਯੋ ਕ੍ਰੂਰ ॥ बानन की बरखा करत; नभ ते उतरियो क्रूर ॥ ਪੁਨਿ ਆਯੋ ਰਨ ਭੂਮਿ ਮੈ; ਅਧਿਕ ਲਰਿਯੋ ਬਰ ਸੂਰ ॥੧੩੦੩॥ पुनि आयो रन भूमि मै; अधिक लरियो बर सूर ॥१३०३॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬੀਰਨ ਮਾਰ ਕੈ ਦੈਤ ਬਲੀ; ਅਪਨੇ ਚਿਤ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਹਰਖਿਓ ਹੈ ॥ बीरन मार कै दैत बली; अपने चित मै अति ही हरखिओ है ॥ ਹੀ ਤਜਿ ਸੰਕ ਨਿਸੰਕ ਭਯੋ; ਸਕਤੇਸ ਸੰਘਾਰਬੇ ਕੋ ਸਰਖਿਓ ਹੈ ॥ ही तजि संक निसंक भयो; सकतेस संघारबे को सरखिओ है ॥ ਜਿਉ ਚਪਲਾ ਚਮਕੈ ਦਮਕੈ; ਬਰਿ ਚਾਂਪ ਲੀਯੋ ਕਰ ਮੈ ਕਰਖਿਓ ਹੈ ॥ जिउ चपला चमकै दमकै; बरि चांप लीयो कर मै करखिओ है ॥ ਮੇਘ ਪਰੇ ਬਰ ਬੂੰਦਨ ਜਿਉ; ਸਰ ਜਾਲ ਕਰਾਲਨਿ ਤਿਉ ਬਰਖਿਓ ਹੈ ॥੧੩੦੩॥ मेघ परे बर बूंदन जिउ; सर जाल करालनि तिउ बरखिओ है ॥१३०३॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਪਗ ਨ ਟਰਿਓ ਬਰ ਬੀਰ; ਸਕਤਿ ਸਿੰਘ ਧੁਜ ਕ੍ਰੂਰ ਤੇ ॥ पग न टरिओ बर बीर; सकति सिंघ धुज क्रूर ते ॥ ਅਚਲ ਰਹਿਓ ਰਨ ਧੀਰ; ਜਿਉ ਅੰਗਦ ਰਾਵਨ ਸਭਾ ॥੧੩੦੫॥ अचल रहिओ रन धीर; जिउ अंगद रावन सभा ॥१३०५॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਭਾਜਤ ਨਾਹਿਨ ਆਹਵ ਤੇ; ਸਕਤੇਸ ਮਹਾ ਬਲਵੰਤ ਸੰਭਾਰਿਓ ॥ भाजत नाहिन आहव ते; सकतेस महा बलवंत स्मभारिओ ॥ ਜਾਲ ਜਿਤੋ ਅਰਿ ਕੇ ਸਰ ਕੋ; ਤਬ ਹੀ ਅਗਨਾਯੁਧ ਸਾਥ ਪ੍ਰਜਾਰਿਯੋ ॥ जाल जितो अरि के सर को; तब ही अगनायुध साथ प्रजारियो ॥ ਪਾਨਿ ਲਯੋ ਧਨੁ ਬਾਨ ਰਿਸਾਇ ਕੈ; ਕ੍ਰੂਰਧੁਜਾ ਸਿਰ ਕਾਟਿ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥ पानि लयो धनु बान रिसाइ कै; क्रूरधुजा सिर काटि उतारियो ॥ ਐਸੇ ਹਨ੍ਯੋ ਰਿਪੁ ਜਿਉ ਮਘਵਾ; ਬਲ ਕੈ ਬ੍ਰਿਤਰਾਸੁਰ ਦੈਤ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥੧੩੦੬॥ ऐसे हन्यो रिपु जिउ मघवा; बल कै ब्रितरासुर दैत संघारियो ॥१३०६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਕਤਿ ਸਿੰਘ ਜਬ ਕ੍ਰੂਰਧੁਜ; ਮਾਰਿਯੋ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਇ ॥ सकति सिंघ जब क्रूरधुज; मारियो भूमि गिराइ ॥ ਜਿਉ ਬਰਖਾ ਰਿਤੁ ਕੇ ਸਮੈ; ਦਉਰ ਪਰੇ ਅਰਿਰਾਇ ॥੧੩੦੭॥ जिउ बरखा रितु के समै; दउर परे अरिराइ ॥१३०७॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕਾਕਧੁਜਾ ਨਿਜ ਭ੍ਰਾਤ ਨਿਹਾਰਿ; ਹਨ੍ਯੋ ਤਬ ਹੀ ਰਿਸ ਕੈ ਵਹੁ ਧਾਯੋ ॥ काकधुजा निज भ्रात निहारि; हन्यो तब ही रिस कै वहु धायो ॥ ਦਾਤ ਕੀਏ ਕਈ ਜੋਜਨ ਲਉ; ਗਿਰਿ ਸੋ ਤਿਹ ਆਪਨੋ ਰੂਪ ਬਨਾਯੋ ॥ दात कीए कई जोजन लउ; गिरि सो तिह आपनो रूप बनायो ॥ ਰੋਮ ਕੀਏ ਤਰੁ ਸੇ ਤਨ ਮੈ; ਕਰਿ ਆਯੁਧ ਲੈ ਰਨਿ ਭੂਮਹਿ ਆਯੋ ॥ रोम कीए तरु से तन मै; करि आयुध लै रनि भूमहि आयो ॥ ਸ੍ਰੀ ਸਕਤੇਸ ਤਨ੍ਯੋ ਕਰਿ ਚਾਂਪ; ਸੁ ਏਕ ਹੀ ਬਾਨ ਸਿਉ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੧੩੦੮॥ स्री सकतेस तन्यो करि चांप; सु एक ही बान सिउ मारि गिरायो ॥१३०८॥ ਦੈਤ ਚਮੂੰ ਪਤਿ ਠਾਂਢੋ ਹੁਤੋ; ਤਿਹ ਕੋ ਬਰ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਊਪਰਿ ਧਾਯੋ ॥ दैत चमूं पति ठांढो हुतो; तिह को बर कै न्रिप ऊपरि धायो ॥ ਰਾਛਸ ਸੈਨ ਅਛੂਹਨਿ ਲੈ; ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਕੋਪ ਬਢਾਯੋ ॥ राछस सैन अछूहनि लै; अपने मन मै अति कोप बढायो ॥ ਬਾਨ ਬਨਾਇ ਚਢਿਯੋ ਰਨ ਕੋ; ਤਿਹ ਆਪਨ ਨਾਮੁ ਕੁਰੂਪ ਕਹਾਯੋ ॥ बान बनाइ चढियो रन को; तिह आपन नामु कुरूप कहायो ॥ ਐਸੇ ਚਲਿਯੋ ਅਰਿ ਕੇ ਬਧ ਕੋ; ਮਨੋ ਸਾਵਨ ਕੋ ਉਨਏ ਘਨੁ ਆਯੋ ॥੧੩੦੯॥ ऐसे चलियो अरि के बध को; मनो सावन को उनए घनु आयो ॥१३०९॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |