ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 402 ਕਾਟਿ ਧੁਜਾ ਰਥੁ ਕਾਟਿ ਦਯੋ; ਅਸਿ ਚਾਂਪ ਕੋ ਕਾਟਿ ਜੁਦਾ ਕਰਿ ਡਾਰਿਓ ॥ काटि धुजा रथु काटि दयो; असि चांप को काटि जुदा करि डारिओ ॥ ਮੂਸਲ ਅਉ ਹਲ ਕਾਟਿ ਦਯੋ; ਬਿਨੁ ਆਯੁਧ ਹੁਇ ਬਲਦੇਵ ਪਧਾਰਿਓ ॥ मूसल अउ हल काटि दयो; बिनु आयुध हुइ बलदेव पधारिओ ॥ ਜਾਤ ਕਹਾ? ਮੁਸਲੀ ! ਭਜਿ ਕੈ; ਕਬਿ ਰਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰਿਓ ॥ जात कहा? मुसली ! भजि कै; कबि राम कहै इह भांति उचारिओ ॥ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਅਸਿ ਕੋ ਗਹਿ ਕੈ; ਲਹਿ ਕੈ ਦਲ ਜਾਦਵ ਕੋ ਲਲਕਾਰਿਓ ॥੧੨੨੨॥ यौ कहि कै असि को गहि कै; लहि कै दल जादव को ललकारिओ ॥१२२२॥ ਜੋ ਇਹ ਸਾਮੁਹੇ ਆਇ ਭਿਰੈ ਭਟ; ਤਾ ਹੀ ਸੰਘਾਰ ਕੈ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਵੈ ॥ जो इह सामुहे आइ भिरै भट; ता ही संघार कै भूमि गिरावै ॥ ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਤਾਨਿ ਕਮਾਨ; ਘਨੇ ਸਰ ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਤਨ ਲਾਵੈ ॥ कान प्रमान लउ तानि कमान; घने सर सत्रन के तन लावै ॥ ਸੋਊ ਬਚੇ ਤਿਹ ਤੇ ਬਲ ਬੀਰ; ਜੋਊ ਭਜਿ ਆਪਨੇ ਪ੍ਰਾਨ ਬਚਾਵੈ ॥ सोऊ बचे तिह ते बल बीर; जोऊ भजि आपने प्रान बचावै ॥ ਅਉਰਨ ਕੀ ਸੁ ਕਹਾ ਗਨਤੀ; ਜੁ ਬਡੇ ਭਟ ਜੀਵਤ ਜਾਨ ਨ ਪਾਵੈ ॥੧੨੨੩॥ अउरन की सु कहा गनती; जु बडे भट जीवत जान न पावै ॥१२२३॥ ਮੂਸਲ ਅਉਰ ਲਏ ਮੁਸਲੀ; ਚੜਿ ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਬਹੁਰੋ ਫਿਰਿ ਧਾਯੋ ॥ मूसल अउर लए मुसली; चड़ि स्यंदन पै बहुरो फिरि धायो ॥ ਆਵਤ ਹੀ ਬਲ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ; ਚਤੁਰੰਗ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕੋ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥ आवत ही बल कै न्रिप सो; चतुरंग प्रकार को जुधु मचायो ॥ ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਭਟ ਠਾਢੇ ਹੁਤੇ; ਰਿਸ ਕੈ ਮੁਖਿ ਤੇ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥ अउर जिते भट ठाढे हुते; रिस कै मुखि ते इह भांति सुनायो ॥ ਜਾਨਿ ਨ ਦੇਹੁ ਅਰੇ ! ਅਰਿ ਕੋ; ਸੁਨਿ ਕੈ ਹਰਿ ਕੇ ਦਲੁ ਕੋਪੁ ਬਢਾਯੋ ॥੧੨੨੪॥ जानि न देहु अरे ! अरि को; सुनि कै हरि के दलु कोपु बढायो ॥१२२४॥ ਐਸੇ ਹਲਾਯੁਧ ਕੋਪਿ ਕਹਿਯੋ ਤਬ; ਜਾਦਵ ਬੀਰ ਸਬੈ ਮਿਲਿ ਧਾਏ ॥ ऐसे हलायुध कोपि कहियो तब; जादव बीर सबै मिलि धाए ॥ ਜੋ ਇਹ ਸਾਮੁਹੇ ਆਇ ਅਰੇ; ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਤੇਊ ਜੀਵਤ ਜਾਨਿ ਨ ਪਾਏ ॥ जो इह सामुहे आइ अरे; ग्रिह को तेऊ जीवत जानि न पाए ॥ ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਤਹ ਠਾਢੇ ਹੁਤੇ; ਅਸਿ ਲੈ ਬਰਛੈ ਪਰਸੇ ਗਹਿ ਆਏ ॥ अउर जिते तह ठाढे हुते; असि लै बरछै परसे गहि आए ॥ ਤੇਊ ਭਿਰੇ, ਜੋਊ ਲਾਜ ਭਰੇ; ਅਰਿ ਕੋ ਬਰ ਕੈ ਤਿਨ ਘਾਇ ਲਗਾਏ ॥੧੨੨੫॥ तेऊ भिरे, जोऊ लाज भरे; अरि को बर कै तिन घाइ लगाए ॥१२२५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਅਮਿਟ ਸਿੰਘ ਅਤਿ ਕੋਪ ਹ੍ਵੈ; ਅਮਿਤ ਚਲਾਏ ਬਾਨ ॥ अमिट सिंघ अति कोप ह्वै; अमित चलाए बान ॥ ਹਰਿ ਸੈਨਾ ਤਮ ਜਿਉ ਭਜੀ; ਸਰ ਮਾਨੋ ਕਰਿ ਭਾਨੁ ॥੧੨੨੬॥ हरि सैना तम जिउ भजी; सर मानो करि भानु ॥१२२६॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜਾਤ ਭਜੇ ਜਦਵੀਰ ਪ੍ਰਿਤਨਾ; ਰਨ ਮੈ ਮੁਸਲੀ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਪਚਾਰੇ ॥ जात भजे जदवीर प्रितना; रन मै मुसली इह भांति पचारे ॥ ਛਤ੍ਰਨਿ ਕੇ ਕੁਲ ਮੈ ਉਪਜੇ; ਕਿਹ ਭਾਂਤਿ ਪਰਾਵਤ ਹੋ? ਬਲੁ ਹਾਰੇ ॥ छत्रनि के कुल मै उपजे; किह भांति परावत हो? बलु हारे ॥ ਆਯੁਧ ਛਾਡਤ ਹੋ ਕਰ ਤੇ; ਡਰੁ ਮਾਨਿ ਘਨੋ, ਬਿਨ ਹੀ ਅਰਿ ਮਾਰੇ ॥ आयुध छाडत हो कर ते; डरु मानि घनो, बिन ही अरि मारे ॥ ਤ੍ਰਾਸ ਕਰੋ ਨ ਕਛੂ ਰਨ ਮੈ; ਜਬ ਲਉ ਤਨ ਮੈ ਥਿਰੁ ਪ੍ਰਾਨ ਹਮਾਰੇ ॥੧੨੨੭॥ त्रास करो न कछू रन मै; जब लउ तन मै थिरु प्रान हमारे ॥१२२७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕੋਪ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਹਲੀ; ਸੁਭਟਨਿ ਕਹਿਯੋ ਪਚਾਰਿ ॥ कोप अयोधन मै हली; सुभटनि कहियो पचारि ॥ ਅਮਿਟ ਸਿੰਘ ਕੋ ਘੇਰ ਕੈ; ਕਹਿਯੋ, ਲੇਹੁ ਤੁਮ ਮਾਰ ॥੧੨੨੮॥ अमिट सिंघ को घेर कै; कहियो, लेहु तुम मार ॥१२२८॥ ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥ कबियो बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਆਇਸ ਪਾਇ ਤਬੈ ਮੁਸਲੀ; ਚਹੂੰ ਓਰ ਚਮੂੰ ਲਲਕਾਰ ਪਰੀ ॥ आइस पाइ तबै मुसली; चहूं ओर चमूं ललकार परी ॥ ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰੀ ਅਪੁਨੇ ਮਨ ਮੈ; ਅਮਿਟੇਸ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ ਆਇ ਅਰੀ ॥ अति कोप भरी अपुने मन मै; अमिटेस के सामुहे आइ अरी ॥ ਬਹੁ ਜੁਧੁ ਅਯੋਧਨ ਬੀਚ ਭਯੋ; ਕਬ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰੀ ॥ बहु जुधु अयोधन बीच भयो; कब स्याम कहै नही नैकु डरी ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਬੀਰ ਸਰਾਸਨਿ ਲੈ ਕਰ ਬਾਨ; ਘਨੀ ਪ੍ਰਿਤਨਾ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਕਰੀ ॥੧੨੨੯॥ न्रिप बीर सरासनि लै कर बान; घनी प्रितना बिनु प्रान करी ॥१२२९॥ |
Dasam Granth |