ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 397 ਕੋਪ ਕੈ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਯੋ; ਅਰਿ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਬੈ ॥ कोप कै उतर देत भयो; अरि की बतीया सुनि स्याम सबै ॥ ਚਿਰੀਯਾ ਬਨ ਮੈ ਚੁਹਕੈ ਤਬ ਲਉ; ਅਤਿ ਕੋਪ ਨ ਆਵਤ ਬਾਜ ਜਬੈ ॥ चिरीया बन मै चुहकै तब लउ; अति कोप न आवत बाज जबै ॥ ਗਰਬਾਤ ਹੈ ਮੂਢ ਘਨੋ ਰਨ ਮੈ; ਕਟਿ ਹੌ ਤੁਹਿ ਸੀਸ ਲਖੈਗੋ ਤਬੈ ॥ गरबात है मूढ घनो रन मै; कटि हौ तुहि सीस लखैगो तबै ॥ ਤਿਹ ਤੇ ਤਜਿ ਸੰਕ ਨਿਸੰਕ ਲਰੋ; ਬਲਬੀਰ ਕਹਿਯੋ, ਕਹਾ ਢੀਲ ਅਬੈ? ॥੧੧੭੮॥ तिह ते तजि संक निसंक लरो; बलबीर कहियो, कहा ढील अबै? ॥११७८॥ ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਕਟੁ ਬੈਨਨ ਕੋ; ਅਚਲੇਸ ਬਲੀ ਮਨਿ ਕੋਪ ਜਗਿਯੋ ॥ यौ सुनि कै कटु बैनन को; अचलेस बली मनि कोप जगियो ॥ ਕਸ ਬੋਲਤ ਹੋ? ਕਛੁ ਲਾਜ ਗਹੋ; ਰਨਿ ਠਾਢੇ ਰਹੋ, ਸੁਨਿ ਹੋ ! ਨ ਭਗਿਯੋ ॥ कस बोलत हो? कछु लाज गहो; रनि ठाढे रहो, सुनि हो ! न भगियो ॥ ਯਹ ਉਤਰ ਦੈ ਹਰਿ ਕੋ ਜਬ ਹੀ; ਤਬ ਹੀ ਨਿਜ ਆਯੁਧ ਲੈ ਉਮਗਿਯੋ ॥ यह उतर दै हरि को जब ही; तब ही निज आयुध लै उमगियो ॥ ਮਨ ਮੈ ਹਰਖਿਯੋ, ਧਨੁ ਕੋ ਕਰਖਿਯੋ; ਬਰਖਿਯੋ ਸਰ, ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੋ ਨ ਲਗਿਯੋ ॥੧੧੭੯॥ मन मै हरखियो, धनु को करखियो; बरखियो सर, स्री हरि को न लगियो ॥११७९॥ ਜੋ ਅਚਲੇਸ ਜੂ ਬਾਨ ਚਲਾਵਤ; ਸੋ ਹਰਿ ਆਵਤ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਵੈ ॥ जो अचलेस जू बान चलावत; सो हरि आवत काटि गिरावै ॥ ਜਾਨੈ, ਨ ਦੇਹ ਲਗਿਯੋ ਅਰਿ ਕੀ; ਸਰ ਫੇਰਿ ਰਿਸਾ ਕਰਿ ਅਉਰ ਚਲਾਵੈ ॥ जानै, न देह लगियो अरि की; सर फेरि रिसा करि अउर चलावै ॥ ਸੋ ਹਰਿ ਆਵਤ ਬੀਚ ਕਟੈ; ਅਪਨੋ ਉਹ ਕੋ ਉਰ ਬੀਚ ਲਗਾਵੈ ॥ सो हरि आवत बीच कटै; अपनो उह को उर बीच लगावै ॥ ਦੇਖਿ ਸਤਕ੍ਰਿਤ ਕਉਤਕ ਕੋ; ਕਬਿ ਰਾਮ ਕਹੈ ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ॥੧੧੮੦॥ देखि सतक्रित कउतक को; कबि राम कहै प्रभ को जसु गावै ॥११८०॥ ਦਾਰੁਕ ਕੋ ਕਹਿਓ, ਤੇਜ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ; ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਜੂ ਕਰਿ ਖਗੁ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥ दारुक को कहिओ, तेज कै स्यंदन; स्री हरि जू करि खगु स्मभारियो ॥ ਦਾਮਨਿ ਜਿਉ ਘਨ ਮੈ ਲਸਕੈ; ਰਿਸ ਮੈ ਬਰਿ ਕੈ ਅਰਿ ਊਪਰ ਮਾਰਿਯੋ ॥ दामनि जिउ घन मै लसकै; रिस मै बरि कै अरि ऊपर मारियो ॥ ਦੁਜਨ ਕੋ ਸਿਰੁ ਕਾਟਿ ਦਯੋ; ਬਿਨੁ ਰੁੰਡ ਭਯੋ, ਜਸੁ ਤਾਹਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ दुजन को सिरु काटि दयो; बिनु रुंड भयो, जसु ताहि उचारियो ॥ ਜਿਉ ਸਰਦੂਲ ਮਹਾ ਬਨ ਮੈ; ਹਤ ਕੈ ਬਲ ਸੋ ਮਨੋ ਕੇਹਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੧੧੮੧॥ जिउ सरदूल महा बन मै; हत कै बल सो मनो केहरि डारियो ॥११८१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਅਡਰ ਸਿੰਘ ਅਉ ਅਜਬ ਸਿੰਘ; ਅਘਟ ਸਿੰਘ ਸਿੰਘ ਬੀਰ ॥ अडर सिंघ अउ अजब सिंघ; अघट सिंघ सिंघ बीर ॥ ਅਮਰ ਸਿੰਘ ਅਰੁ ਅਟਲ ਸਿੰਘ; ਮਹਾਰਥੀ ਰਨ ਧੀਰ ॥੧੧੮੨॥ अमर सिंघ अरु अटल सिंघ; महारथी रन धीर ॥११८२॥ ਅਰਜਨ ਸਿੰਘ ਅਰੁ ਅਮਿਟ ਸਿੰਘ; ਕ੍ਰਿਸਨ ਨਿਹਾਰਿਓ ਨੈਨ ॥ अरजन सिंघ अरु अमिट सिंघ; क्रिसन निहारिओ नैन ॥ ਆਠ ਭੂਪ ਮਿਲਿ ਪਰਸਪਰ; ਬੋਲਤ ਐਸੇ ਬੈਨ ॥੧੧੮੩॥ आठ भूप मिलि परसपर; बोलत ऐसे बैन ॥११८३॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਦੇਖਤ ਹੋ ਨ੍ਰਿਪ ! ਸ੍ਯਾਮ ਬਲੀ? ਤਿਹ ਕੇ ਹਮ ਊਪਰਿ ਧਾਇ ਪਰੈ ॥ देखत हो न्रिप ! स्याम बली? तिह के हम ऊपरि धाइ परै ॥ ਅਪੁਨੇ ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਮਿਲਿ ਕਾਜ ਕਰੈ; ਮੁਸਲੀ ਹਰਿ ਤੇ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰੈ ॥ अपुने प्रभ को मिलि काज करै; मुसली हरि ते नही नैकु डरै ॥ ਧਨੁ ਬਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਪਰਸੇ; ਬਰਛੇ ਗਹਿ ਤੀਛਨ ਜਾਇ ਅਰੈ ॥ धनु बान क्रिपान गदा परसे; बरछे गहि तीछन जाइ अरै ॥ ਸਬ ਹੀ ਸੁ ਕਹੀ, ਇਹ ਈ ਪ੍ਰਨ ਹੈ; ਜਦੁਬੀਰ ਹਨੈ ਮਿਲਿ ਜੁਧ ਕਰੈ ॥੧੧੮੪॥ सब ही सु कही, इह ई प्रन है; जदुबीर हनै मिलि जुध करै ॥११८४॥ ਆਯੁਧ ਲੈ ਸਿਗਰੇ ਕਰ ਮੈ ਸੁ; ਮੁਕੰਦ ਕੇ ਊਪਰਿ ਦਉਰ ਪਰੇ ॥ आयुध लै सिगरे कर मै सु; मुकंद के ऊपरि दउर परे ॥ ਸੁ ਧਵਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਆਨਿ ਅਰੇ; ਸੰਗਿ ਚਾਰ ਅਛੂਹਨਿ ਸੂਰ ਬਰੇ ॥ सु धवाइ कै स्यंदन आनि अरे; संगि चार अछूहनि सूर बरे ॥ ਕਬਿ ਰਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਆਹਵ ਮੈ; ਅਘ ਖੰਡਨਿ ਤੇ ਨਹੀ ਨੈਕ ਡਰੇ ॥ कबि राम कहै अति आहव मै; अघ खंडनि ते नही नैक डरे ॥ ਮਨੋ ਗਾਜਿ ਪ੍ਰਲੈ ਘਨ ਧਾਇ ਚਲਿਯੋ; ਤਿਮ ਦਉਰੇ ਸੁ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਕਰੇ ॥੧੧੮੫॥ मनो गाजि प्रलै घन धाइ चलियो; तिम दउरे सु मार ही मार करे ॥११८५॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |