ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 396 ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਅਮਿਤੇਸ ਬਲੀ, ਅਚਲੇਸ ਮਹਾ; ਅਨਘੇਸਹਿ ਲੈ ਅਸੁਰੇਸ ਸਿਧਾਏ ॥ अमितेस बली, अचलेस महा; अनघेसहि लै असुरेस सिधाए ॥ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਬਡੇ; ਬਰਛੇ ਪਰਸੇ ਸੁ ਗਦਾ ਗਹਿ ਆਏ ॥ बान कमान क्रिपान बडे; बरछे परसे सु गदा गहि आए ॥ ਰੋਸ ਕੈ ਬੀਰ ਨਿਸੰਕ ਭਿਰੇ; ਭਟ ਕੇ ਨ ਟਿਕੇ ਭਟ ਓਘ ਪਰਾਏ ॥ रोस कै बीर निसंक भिरे; भट के न टिके भट ओघ पराए ॥ ਆਇ ਘਿਰਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਕਉ; ਮਧੁ ਦੂਖਨ ਕਉ ਬਹੁ ਬਾਨ ਲਗਾਏ ॥੧੧੭੦॥ आइ घिरियो ब्रिजभूखन कउ; मधु दूखन कउ बहु बान लगाए ॥११७०॥ ਘਾਇਨ ਕਉ ਸਹਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਰਾਜ; ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਸਰ ਲੇਤ ਭਯੋ ॥ घाइन कउ सहि कै ब्रिज राज; सरासन लै सर लेत भयो ॥ ਅਸੁਰੇਸਹਿ ਕੋ ਸਿਰ ਕਾਟਿ ਦਯੋ; ਅਮਿਤੇਸ ਕੀ ਦੇਹ ਬਿਦਾਰਿ ਛਯੋ ॥ असुरेसहि को सिर काटि दयो; अमितेस की देह बिदारि छयो ॥ ਅਨਘੇਸ ਕੋ ਕਾਟਿ ਦੁਖੰਡ ਕੀਯੋ; ਮ੍ਰਿਤ ਹ੍ਵੈ ਰਥ ਤੇ ਗਿਰਿ ਭੂਮਿ ਪਯੋ ॥ अनघेस को काटि दुखंड कीयो; म्रित ह्वै रथ ते गिरि भूमि पयो ॥ ਅਚਲੇਸ ਜੂ ਬਾਨਨ ਕੋ ਸਹਿ ਕੈ; ਫਿਰਿ ਠਾਂਢਿ ਰਹਿਯੋ, ਨਹਿ ਭਾਜਿ ਗਯੋ ॥੧੧੭੧॥ अचलेस जू बानन को सहि कै; फिरि ठांढि रहियो, नहि भाजि गयो ॥११७१॥ ਕੋਪ ਕੈ ਬੋਲਤ ਯੌ ਹਰਿ ਕੋ; ਰਨ ਸਿੰਘ ਤੇ ਆਦਿ ਤੈ ਬੀਰ ਖਪਾਏ ॥ कोप कै बोलत यौ हरि को; रन सिंघ ते आदि तै बीर खपाए ॥ ਤੋ ਤੇ ਕਹੀ ਗਜ ਸਿੰਘ ਹਨ੍ਯੋ? ਅਣਗੇਸ ਜੂ ਤੈ ਛਲ ਸਾਥ ਗਿਰਾਏ ॥ तो ते कही गज सिंघ हन्यो? अणगेस जू तै छल साथ गिराए ॥ ਜਾਨਤ ਹੌ ਅਮਿਤੇਸ ਬਲੀ; ਧਨ ਸਿੰਘ ਸੰਘਾਰ ਕੈ ਬੀਰ ਕਹਾਏ ॥ जानत हौ अमितेस बली; धन सिंघ संघार कै बीर कहाए ॥ ਸੋ ਤਬ ਲਉ ਗਜ ਗਾਜਤ ਹੈ; ਜਬ ਲਉ ਬਨ ਮੈ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਨ ਆਏ ॥੧੧੭੨॥ सो तब लउ गज गाजत है; जब लउ बन मै म्रिगराज न आए ॥११७२॥ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਬਤੀਯਾ ਹਰਿ ਸੋ; ਅਭਿਮਾਨ ਭਰੇ ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥ यौ कहि कै बतीया हरि सो; अभिमान भरे धनु बान स्मभारियो ॥ ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਸਰਾਸਨ ਤਾਨਿ; ਮਹਾ ਸਰ ਤੀਛਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕੋ ਮਾਰਿਯੋ ॥ कान प्रमान सरासन तानि; महा सर तीछन स्याम को मारियो ॥ ਲਾਗ ਗਯੋ ਹਰਿ ਕੇ ਉਰ ਮੈ; ਹਰਿ ਜੂ ਨਹਿ ਆਵਤ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥ लाग गयो हरि के उर मै; हरि जू नहि आवत नैन निहारियो ॥ ਮੂਰਛਤ ਹ੍ਵੈ ਰਥ ਮਾਝਿ ਗਿਰੇ; ਤਜਿ ਕੈ ਰਨ ਲੈ ਪ੍ਰਭ ਸੂਤ ਪਧਾਰਿਯੋ ॥੧੧੭੩॥ मूरछत ह्वै रथ माझि गिरे; तजि कै रन लै प्रभ सूत पधारियो ॥११७३॥ ਏਕ ਮਹੂਰਤ ਬੀਤਿ ਗਯੋ; ਤਬ ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਜਦੁਬੀਰ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥ एक महूरत बीति गयो; तब स्यंदन पै जदुबीर स्मभारियो ॥ ਤਉ ਅਚਲੇਸ ਗੁਮਾਨ ਭਰੇ; ਅਤਿ ਹੀ ਹਸ ਕੈ, ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥ तउ अचलेस गुमान भरे; अति ही हस कै, इह भांति पुकारियो ॥ ਜਾਤ ਕਹਾ ਹਮ ਤੇ ਭਜਿ ਕੈ? ਕਰਿ ਲੈ ਕੇ ਗਦਾ ਕਟੁ ਬੋਲ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ जात कहा हम ते भजि कै? करि लै के गदा कटु बोल उचारियो ॥ ਮਾਨਹੁ ਕੇਹਰਿ ਜਾਤ ਹੁਤੋ ਨਰ; ਲੈ ਲਕੁਟੀ ਕਰਿ ਮੈ ਲਲਕਾਰਿਯੋ ॥੧੧੭੪॥ मानहु केहरि जात हुतो नर; लै लकुटी करि मै ललकारियो ॥११७४॥ ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਬਤੀਆ ਅਰਿ ਕੀ; ਰਥੁ ਹਾਕਿ ਫਿਰਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋਪ ਭਯੋ ॥ यौ सुनि कै बतीआ अरि की; रथु हाकि फिरियो हरि कोप भयो ॥ ਪਟ ਪੀਤ ਮਹਾ ਫਹਰਿਓ ਧੁਜ ਜਿਉ; ਘਨ ਮੈ ਚਪਲਾ ਸਮ ਰੂਪ ਲਯੋ ॥ पट पीत महा फहरिओ धुज जिउ; घन मै चपला सम रूप लयो ॥ ਬਰਖਿਯੋ ਸਰ ਬੂੰਦਨ ਜਿਉ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ; ਤਬੈ ਰਿਪੁ ਕੋ ਦਲ ਮਾਰ ਦਯੋ॥ बरखियो सर बूंदन जिउ घनि स्याम; तबै रिपु को दल मार दयो॥ ਰਿਸ ਕੈ ਅਚਲੇਸ ਸੁ ਬਾਨ ਕਮਾਨ; ਗਹੇ, ਹਰਿ ਸਾਮੁਹੇ ਆਇ ਖਯੋ ॥੧੧੭੫॥ रिस कै अचलेस सु बान कमान; गहे, हरि सामुहे आइ खयो ॥११७५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਿੰਘ ਨਾਦ ਤਬ ਤਿਨ ਕੀਓ; ਕ੍ਰਿਸਨ ਚਿਤੈ ਕਰਿ ਨੈਨ ॥ सिंघ नाद तब तिन कीओ; क्रिसन चितै करि नैन ॥ ਬਿਕਟਿ ਨਿਕਟਿ ਰਨਿ ਸੁਭਟ ਲਖਿ; ਹਰਿ ਪ੍ਰਤਿ ਬੋਲਿਯੋ ਬੈਨ ॥੧੧੭੬॥ बिकटि निकटि रनि सुभट लखि; हरि प्रति बोलियो बैन ॥११७६॥ ਅਚਲ ਸਿੰਘ ਬਾਚ ॥ अचल सिंघ बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜੀਵਤ ਜੇ ਜਗ ਮੈ ਰਹਿ ਹੈ; ਅਤਿ ਜੁਧ ਕਥਾ ਹਮਰੀ ਸੁਨ ਲੈ ਹੈ ॥ जीवत जे जग मै रहि है; अति जुध कथा हमरी सुन लै है ॥ ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਕਵਿਤਾ ਕਰਿ ਕੈ; ਕਬਿ ਰਾਮ ਨਰੇਸਨ ਜਾਇ ਰਿਝੈ ਹੈ ॥ ता छबि की कविता करि कै; कबि राम नरेसन जाइ रिझै है ॥ ਜੋ ਬਲਿ ਪੈ ਕਹਿ ਹੈ ਕਥ ਪੰਡਿਤ; ਰੀਝਿ ਘਨੋ ਤਿਹ ਕੋ ਧਨੁ ਦੇ ਹੈ ॥ जो बलि पै कहि है कथ पंडित; रीझि घनो तिह को धनु दे है ॥ ਹੇ ਹਰਿ ਜੂ ! ਇਹ ਆਹਵ ਕੇ; ਜੁਗ ਚਾਰਨਿ ਮੈ ਗੁਨ ਗੰਧ੍ਰਬ ਗੈਹੈ ॥੧੧੭੭॥ हे हरि जू ! इह आहव के; जुग चारनि मै गुन गंध्रब गैहै ॥११७७॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |