ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 379 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਦੇਖਿ ਚਮੂੰ ਸਭ ਜਾਦਵੀ; ਹਰਿ ਜੂ ਅਪੁਨੇ ਸਾਥ ॥ देखि चमूं सभ जादवी; हरि जू अपुने साथ ॥ ਘਨ ਸੁਰ ਸਿਉ ਸੰਗ ਸਾਰਥੀ; ਬੋਲਿਯੋ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ॥੧੦੪੬॥ घन सुर सिउ संग सारथी; बोलियो स्री ब्रिजनाथ ॥१०४६॥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਬਾਚ ਦਾਰੁਕ ਸੋ ॥ कान्ह जू बाच दारुक सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਹਮਰੋ ਰਥ ਦਾਰੁਕ ਤੈ ਕਰਿ ਸਾਜ; ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸਿਉ ਅਬ ਤਾ ਰਨ ਕਉ ॥ हमरो रथ दारुक तै करि साज; भली बिधि सिउ अब ता रन कउ ॥ ਅਸਿ ਤਾ ਮਹਿ ਚਕ੍ਰ ਗਦਾ ਧਰੀਯੋ; ਰਿਪੁ ਕੀ ਧੁਜਨੀ ਸੁ ਬਿਦਾਰਨ ਕਉ ॥ असि ता महि चक्र गदा धरीयो; रिपु की धुजनी सु बिदारन कउ ॥ ਸਬ ਜਾਦਵ ਲੈ ਅਪਨੇ ਸੰਗ ਹਉ; ਸੁ ਪਧਾਰਤ ਦੈਤ ਸੰਘਾਰਨ ਕਉ ॥ सब जादव लै अपने संग हउ; सु पधारत दैत संघारन कउ ॥ ਕਿਹ ਹੇਤ ਚਲਿਯੋ ਸੁਨ ਲੈ ਹਮ ਪੈ; ਅਪੁਨੇ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਦੁਖ ਟਾਰਨ ਕਉ ॥੧੦੪੭॥ किह हेत चलियो सुन लै हम पै; अपुने न्रिप के दुख टारन कउ ॥१०४७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਗੋਬਿੰਦ ਤਬਿ; ਕਟ ਸਿਉ ਕਸਿਯੋ ਨਿਖੰਗ ॥ यौ कहि कै गोबिंद तबि; कट सिउ कसियो निखंग ॥ ਹਲ ਮੂਸਲ ਹਲਧਰਿ ਗਹਿਯੋ; ਕਛੁ ਜਾਦਵ ਲੈ ਸੰਗਿ ॥੧੦੪੮॥ हल मूसल हलधरि गहियो; कछु जादव लै संगि ॥१०४८॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਦੈਤਨ ਮਾਰਨ ਹੇਤ ਚਲੇ; ਅਪੁਨੇ ਸੰਗ ਲੈ ਸਭ ਹੀ ਭਟ ਦਾਨੀ ॥ दैतन मारन हेत चले; अपुने संग लै सभ ही भट दानी ॥ ਸ੍ਰੀ ਬਲਿਭਦ੍ਰਹਿ ਸੰਗ ਲਏ; ਜਿਹ ਕੇ ਬਲ ਕੀ ਗਤਿ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਜਾਨੀ ॥ स्री बलिभद्रहि संग लए; जिह के बल की गति स्रीपति जानी ॥ ਕੋ ਸਮ ਭੀਖਮ ਹੈ ਇਨ ਕੇ; ਅਰੁ ਕੋ ਭ੍ਰਿਗੁ ਨੰਦਨੁ ਰਾਵਨੁ ਬਾਨੀ ॥ को सम भीखम है इन के; अरु को भ्रिगु नंदनु रावनु बानी ॥ ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਬਧ ਕਾਰਨ ਸ੍ਯਾਮ; ਚਲੇ ਮੁਸਲੀ ਧਰਿ ਜੂ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥੧੦੪੯॥ सत्रन के बध कारन स्याम; चले मुसली धरि जू अभिमानी ॥१०४९॥ ਬਾਧਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਸਰਾਸਨ ਲੈ; ਚੜਿ ਸਯੰਦਨ ਪੈ ਜਦੁਬੀਰ ਸਿਧਾਰੇ ॥ बाधि क्रिपान सरासन लै; चड़ि सयंदन पै जदुबीर सिधारे ॥ ਭਾਖਤ ਬੈਨ ਸੁਧਾ ਮੁਖ ਤੇ; ਸੁ ਕਹਾ ਹੈ ਸਭੈ ਸੁਤ ਬੰਧ ਹਮਾਰੇ? ॥ भाखत बैन सुधा मुख ते; सु कहा है सभै सुत बंध हमारे? ॥ ਸ੍ਰੀ ਪ੍ਰਭ ਪਾਇਨ ਕੇ ਸਬ ਸਾਥ ਸੁ; ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਇਕ ਬੀਰ ਪੁਕਾਰੇ ॥ स्री प्रभ पाइन के सब साथ सु; यौ कहि कै इक बीर पुकारे ॥ ਧਾਇ ਪਰੇ ਅਰਿ ਕੇ ਦਲ ਮੈ; ਬਲਿ ਸਿਉ ਬਲਿਦੇਵ ਹਲਾਯੁਧ ਧਾਰੇ ॥੧੦੫੦॥ धाइ परे अरि के दल मै; बलि सिउ बलिदेव हलायुध धारे ॥१०५०॥ ਦੇਖਤ ਹੀ ਅਰਿ ਕੀ ਪਤਨਾ; ਹਰਿ ਜੂ ਮਨ ਮੋ ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰੇ ॥ देखत ही अरि की पतना; हरि जू मन मो अति कोप भरे ॥ ਸੁ ਧਵਾਇ ਤਹਾ ਰਥੁ ਜਾਇ ਪਰੇ; ਧੁਜਨੀ ਪਤ ਤੇ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰੇ ॥ सु धवाइ तहा रथु जाइ परे; धुजनी पत ते नही नैकु डरे ॥ ਸਿਤ ਬਾਨਨ ਸੋ ਗਜ ਬਾਜ ਹਨੇ; ਜੋਊ ਸਾਜ ਜਰਾਇਨ ਸਾਥ ਜਰੇ ॥ सित बानन सो गज बाज हने; जोऊ साज जराइन साथ जरे ॥ ਮਨੋ ਇੰਦ੍ਰ ਕੇ ਬਜ੍ਰ ਲਗੇ ਟੁਟ ਕੈ; ਧਰਨੀ ਗਿਰ ਸ੍ਰਿੰਗ ਸੁਮੇਰ ਪਰੇ ॥੧੦੫੧॥ मनो इंद्र के बज्र लगे टुट कै; धरनी गिर स्रिंग सुमेर परे ॥१०५१॥ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਸਰਾਸਨ ਤੇ; ਬਹੁ ਤੀਰ ਛੁਟੇ ਛੁਟ ਕੈ ਭਟ ਘਾਏ ॥ स्री जदुबीर सरासन ते; बहु तीर छुटे छुट कै भट घाए ॥ ਪੈਦਲ ਮਾਰਿ ਰਥੀ ਬਿਰਥੀ ਕਰਿ; ਸਤ੍ਰ ਘਨੇ ਜਮਲੋਕਿ ਪਠਾਏ ॥ पैदल मारि रथी बिरथी करि; सत्र घने जमलोकि पठाए ॥ ਭਾਜਿ ਅਨੇਕ ਗਏ ਰਨ ਤੇ; ਜੋਊ ਲਾਜ ਭਰੇ ਹਰਿ ਪੈ ਪੁਨਿ ਆਏ ॥ भाजि अनेक गए रन ते; जोऊ लाज भरे हरि पै पुनि आए ॥ ਤੇ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੇ ਹਾਥ ਲਗੇ; ਗ੍ਰਿਹ ਕਉ ਫਿਰਿ ਜੀਵਤ ਜਾਨ ਨ ਪਾਏ ॥੧੦੫੨॥ ते ब्रिजनाथ के हाथ लगे; ग्रिह कउ फिरि जीवत जान न पाए ॥१०५२॥ ਕੋਪ ਭਰੇ ਰਨ ਮੈ ਭਟ ਯੌ; ਚਹੂੰ ਓਰਨ ਤੇ ਲਲਕਾਰ ਪਰੇ ॥ कोप भरे रन मै भट यौ; चहूं ओरन ते ललकार परे ॥ ਕਰਿ ਚਉਪ ਭਿਰੇ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ; ਨੰਦ ਨੰਦਨ ਤੇ ਨ ਰਤੀ ਕੁ ਡਰੇ ॥ करि चउप भिरे अपने मन मै; नंद नंदन ते न रती कु डरे ॥ ਤਬ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸਰਾਸਨ ਲੈ; ਛਿਨ ਮੈ ਉਨ ਕੇ ਅਭਿਮਾਨ ਹਰੇ ॥ तब ही ब्रिजनाथ सरासन लै; छिन मै उन के अभिमान हरे ॥ ਜੋਊ ਆਵਤ ਭੇ ਧਨ ਬਾਨ ਧਰੇ; ਹਰਿ ਜੂ ਸਿਗਰੇ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਣ ਕਰੇ ॥੧੦੫੩॥ जोऊ आवत भे धन बान धरे; हरि जू सिगरे बिनु प्राण करे ॥१०५३॥ |
Dasam Granth |