ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 377 ਅਥ ਜੁਧ ਪ੍ਰਬੰਧ ॥ अथ जुध प्रबंध ॥ ਜਰਾਸੰਧਿ ਜੁਧ ਕਥਨੰ ॥ जरासंधि जुध कथनं ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਇਤ ਰਾਜ ਦਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕਉ ਜਬ ਹੀ; ਉਤ ਕੰਸ ਬਧੂ ਪਿਤ ਪਾਸ ਗਈ ॥ इत राज दयो न्रिप कउ जब ही; उत कंस बधू पित पास गई ॥ ਅਤਿ ਦੀਨ ਸੁ ਛੀਨ ਮਲੀਨ ਮਹਾ; ਮਨ ਕੇ ਦੁਖ ਸੋ ਸੋਈ ਰੋਤ ਭਈ ॥ अति दीन सु छीन मलीन महा; मन के दुख सो सोई रोत भई ॥ ਪਤਿ ਭਈਯਨ ਕੇ ਬਧਬੇ ਕੀ ਬ੍ਰਿਥਾ; ਜੁ ਹੁਤੀ ਮਨ ਮੈ, ਸੋਈ ਭਾਖ ਦਈ ॥ पति भईयन के बधबे की ब्रिथा; जु हुती मन मै, सोई भाख दई ॥ ਸੁਨਿ ਕੈ ਮੁਖ ਤੇ ਤਿਹ ਸੰਧਿ ਜਰਾ; ਅਤਿ ਕੋਪ ਕੈ ਆਖ ਸਰੋਜ ਤਈ ॥੧੦੨੯॥ सुनि कै मुख ते तिह संधि जरा; अति कोप कै आख सरोज तई ॥१०२९॥ ਜਰਾਸੰਧਿਓ ਬਾਚ ॥ जरासंधिओ बाच ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਹਰਿ ਹਲਧਰਹਿ ਸੰਘਾਰ ਹੋ; ਦੁਹਿਤਾ ਪ੍ਰਤਿ ਕਹਿ ਬੈਨ ॥ हरि हलधरहि संघार हो; दुहिता प्रति कहि बैन ॥ ਰਾਜਧਾਨੀ ਤੇ ਨਿਸਰਿਯੋ; ਮੰਤ੍ਰਿ ਬੁਲਾਏ ਸੈਨ ॥੧੦੩੦॥ राजधानी ते निसरियो; मंत्रि बुलाए सैन ॥१०३०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਦੇਸ ਦੇਸ ਪਰਧਾਨ ਪਠਾਏ ॥ देस देस परधान पठाए ॥ ਨਰਪਤਿ ਸਬ ਦੇਸਨ ਤੇ ਲ੍ਯਾਏ ॥ नरपति सब देसन ते ल्याए ॥ ਆਇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਕੀਨ ਜੁਹਾਰੂ ॥ आइ न्रिपति को कीन जुहारू ॥ ਦਯੋ ਬਹੁਤੁ ਧਨੁ ਤਿਨ ਉਪਹਾਰੂ ॥੧੦੩੧॥ दयो बहुतु धनु तिन उपहारू ॥१०३१॥ ਜਰਾਸੰਧਿ ਬਹੁ ਸੁਭਟ ਬੁਲਾਏ ॥ जरासंधि बहु सुभट बुलाए ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੇ ਸਸਤ੍ਰ ਬੰਧਾਏ ॥ भांति भांति के ससत्र बंधाए ॥ ਗਜ ਬਾਜਨ ਪਰ ਪਾਖਰ ਡਾਰੀ ॥ गज बाजन पर पाखर डारी ॥ ਸਿਰ ਪਰ ਕੰਚਨ ਸਿਰੀ ਸਵਾਰੀ ॥੧੦੩੨॥ सिर पर कंचन सिरी सवारी ॥१०३२॥ ਪਾਇਕ ਰਥ ਬਹੁਤੇ ਜੁਰਿ ਆਏ ॥ पाइक रथ बहुते जुरि आए ॥ ਭੂਪਤਿ ਆਗੇ ਸੀਸ ਨਿਵਾਏ ॥ भूपति आगे सीस निवाए ॥ ਅਪਨੀ ਅਪਨੀ ਮਿਸਲ ਸਭ ਗਏ ॥ अपनी अपनी मिसल सभ गए ॥ ਪਾਤਿ ਜੋਰ ਕਰਿ ਠਾਢੇ ਭਏ ॥੧੦੩੩॥ पाति जोर करि ठाढे भए ॥१०३३॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਯਹਿ ਸੈਨਾ ਚਤੁਰੰਗ; ਜਰਾਸੰਧਿ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਬਨੀ ॥ यहि सैना चतुरंग; जरासंधि न्रिप की बनी ॥ ਸਾਜਿਯੋ ਕਵਚ ਨਿਖੰਗ; ਧਨੁਖ ਬਾਨੁ ਲੈ ਰਥਿ ਚਢਿਯੋ ॥੧੦੩੪॥ साजियो कवच निखंग; धनुख बानु लै रथि चढियो ॥१०३४॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜੋਰਿ ਚਮੂੰ ਸਬ ਮੰਤ੍ਰ ਲੈ ਤਬ; ਯੌ ਰਨ ਸਾਜ ਸਮਾਜ ਬਨਾਯੋ ॥ जोरि चमूं सब मंत्र लै तब; यौ रन साज समाज बनायो ॥ ਤੇਈਸ ਛੂਹਨ ਲੈ ਦਲ ਸੰਗਿ; ਬਜਾਇ ਕੈ ਬੰਬ ਤਹਾ ਕਹੁ ਧਾਯੋ ॥ तेईस छूहन लै दल संगि; बजाइ कै ब्मब तहा कहु धायो ॥ ਬੀਰ ਬਡੇ ਸਮ ਰਾਵਨ ਕੇ; ਤਿਨ ਕਉ ਸੰਗ ਲੈ ਮਰਿਬੇ ਕਹੁ ਆਯੋ ॥ बीर बडे सम रावन के; तिन कउ संग लै मरिबे कहु आयो ॥ ਮਾਨਹੁ ਕਾਲ ਪ੍ਰਲੈ ਦਿਨ ਬਾਰਿਧ; ਫੈਲ ਪਰਿਯੋ ਜਲੁ ਯੌ ਦਲੁ ਛਾਯੋ ॥੧੦੩੫॥ मानहु काल प्रलै दिन बारिध; फैल परियो जलु यौ दलु छायो ॥१०३५॥ ਨਗ ਮਾਨਹੁ ਨਾਗ ਬਡੇ ਤਿਹ ਮੈ; ਮਛੁਰੀ ਪੁਨਿ ਪੈਦਲ ਕੀ ਬਲ ਜੇਤੀ ॥ नग मानहु नाग बडे तिह मै; मछुरी पुनि पैदल की बल जेती ॥ ਚਕ੍ਰ ਮਨੋ ਰਥ ਚਕ੍ਰ ਬਨੇ; ਉਪਜੀ ਕਵਿ ਕੈ ਮਨ ਮੈ, ਕਹੀ ਤੇਤੀ ॥ चक्र मनो रथ चक्र बने; उपजी कवि कै मन मै, कही तेती ॥ ਹੈ ਭਏ ਬੋਚਨ ਤੁਲਿ ਮਨੋ; ਲਹਰੈ ਬਹਰੈ ਬਰਛੀ ਦੁਤਿ ਸੇਤੀ ॥ है भए बोचन तुलि मनो; लहरै बहरै बरछी दुति सेती ॥ ਸਿੰਧੁ ਕਿਧੌ ਦਲ ਸੰਧਿ ਜਰਾ; ਰਹਿਗੀ ਮਥੁਰਾ ਜਾ ਤਿਹ ਮਧ ਬਰੇਤੀ ॥੧੦੩੬॥ सिंधु किधौ दल संधि जरा; रहिगी मथुरा जा तिह मध बरेती ॥१०३६॥ ਜੋ ਬਲ ਬੰਡ ਬਡੇ ਦਲ ਮੈ; ਤਿਹ ਅਗ੍ਰ ਕਥਾ ਮਹਿ ਨਾਮ ਕਹੈ ਹਉ ॥ जो बल बंड बडे दल मै; तिह अग्र कथा महि नाम कहै हउ ॥ ਜੋ ਸੰਗਿ ਸ੍ਯਾਮ ਲਰੈ ਰਿਸ ਕੈ; ਤਿਨ ਕੇ ਜਸ ਕੋ ਮੁਖ ਤੇ ਉਚਰੈ ਹਉ ॥ जो संगि स्याम लरै रिस कै; तिन के जस को मुख ते उचरै हउ ॥ ਜੇ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਕੇ ਸੰਗਿ ਭਿਰੇ; ਤਿਨ ਕਉ ਕਥ ਕੈ ਪ੍ਰਭ ਲੋਕ ਰਿਝੈ ਹਉ ॥ जे बलिभद्र के संगि भिरे; तिन कउ कथ कै प्रभ लोक रिझै हउ ॥ ਤ੍ਯਾਗ ਸਭੈ ਗ੍ਰਿਹ ਲਾਲਚ ਕੋ; ਹਰਿ ਕੇ ਹਰਿ ਕੇ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਨ ਗੈ ਹਉ ॥੧੦੩੭॥ त्याग सभै ग्रिह लालच को; हरि के हरि के हरि के गुन गै हउ ॥१०३७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਦੁਬੀਰਨ ਸਬ ਹੂੰ ਸੁਨੀ; ਦੂਤ ਕਹੀ ਜਬ ਆਇ ॥ जदुबीरन सब हूं सुनी; दूत कही जब आइ ॥ ਮਿਲਿ ਸਬ ਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਸਦਨ; ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ਜਾਇ ॥੧੦੩੮॥ मिलि सब हूं न्रिप के सदन; मंत्र बिचारियो जाइ ॥१०३८॥ |
Dasam Granth |