ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 370 ਅਉਰ ਕਹੀ ਤੁਮ ਸੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ! ਕਹੀ ਅਬ ਊਧਵ ਸੋ ਸੁਨ ਲਈਯੈ ॥ अउर कही तुम सो ब्रिजनाथ ! कही अब ऊधव सो सुन लईयै ॥ ਆਪ ਚਲੋ ਤੁ ਨਹੀ ਕਹਿਯੋ ਨਾਥ ! ਬੁਲਾਵਨ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਦੂਤ ਪਠਈਯੈ ॥ आप चलो तु नही कहियो नाथ ! बुलावन ग्वारनि दूत पठईयै ॥ ਜੋ ਕੋਊ ਦੂਤ ਪਠੋ ਨ ਕਯੋ; ਤਬ ਤੋ ਉਠਿ ਆਪਨ ਹੀ ਤਹਿ ਜਈਯੈ ॥ जो कोऊ दूत पठो न कयो; तब तो उठि आपन ही तहि जईयै ॥ ਨਾਤੁਰ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੋ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਹੂੰ ਕੋ; ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਬ ਦਾਨ ਦਿਵਈਯੈ ॥੯੭੮॥ नातुर ग्वारनि को द्रिड़ता हूं को; स्याम कहै अब दान दिवईयै ॥९७८॥ ਤੇਰੋ ਹੀ ਧ੍ਯਾਨ ਧਰੈ ਹਰਿ ਜੂ ! ਅਰੁ ਤੇਰੋ ਹੀ ਲੈ ਕਰਿ ਨਾਮੁ ਪੁਕਾਰੈ ॥ तेरो ही ध्यान धरै हरि जू ! अरु तेरो ही लै करि नामु पुकारै ॥ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੀ ਨ ਲਾਜ ਕਰੈ; ਹਰਿ ਸਾਇਤ ਸ੍ਯਾਮ ਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਚਿਤਾਰੈ ॥ मात पिता की न लाज करै; हरि साइत स्याम ही स्याम चितारै ॥ ਨਾਮ ਅਧਾਰ ਤੇ ਜੀਵਤ ਹੈ; ਬਿਨੁ ਨਾਮ ਕਹਿਯੋ ਛਿਨ ਮੈ ਕਸਟਾਰੈ ॥ नाम अधार ते जीवत है; बिनु नाम कहियो छिन मै कसटारै ॥ ਯਾ ਬਿਧਿ ਦੇਖ ਦਸਾ ਉਨ ਕੀ; ਅਤਿ ਬੀਚਿ ਬਢਿਯੋ ਜੀਯ ਸੋਕ ਹਮਾਰੈ ॥੯੭੯॥ या बिधि देख दसा उन की; अति बीचि बढियो जीय सोक हमारै ॥९७९॥ ਮਾਤ ਪਿਤਾਨ ਕੀ ਸੰਕ ਕਰੈ ਨਹਿ; ਸ੍ਯਾਮ ਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਕਰੈ ਮੁਖ ਸਿਉ ॥ मात पितान की संक करै नहि; स्याम ही स्याम करै मुख सिउ ॥ ਭੂਮਿ ਗਿਰੈ ਬਿਧਿ ਜਾ ਮਤਵਾਰ; ਪਰੈ ਗਿਰ ਕੈ ਧਰਿ ਪੈ ਸੋਊ ਤਿਉ ॥ भूमि गिरै बिधि जा मतवार; परै गिर कै धरि पै सोऊ तिउ ॥ ਬ੍ਰਿਜ ਕੁੰਜਨ ਢੂੰਢਤ ਹੈ ਤੁਮ ਕੋ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਧਨ ਲੋਭਕ ਜਿਉ ॥ ब्रिज कुंजन ढूंढत है तुम को; कबि स्याम कहै धन लोभक जिउ ॥ ਅਬ ਤਾ ਤੇ ਕਰੋ ਬਿਨਤੀ ਤੁਮ ਸੋ; ਪਿਖ ਕੈ ਤਿਨ ਕੋ ਫੁਨਿ ਹਉ ਦੁਖ ਇਉ ॥੯੮੦॥ अब ता ते करो बिनती तुम सो; पिख कै तिन को फुनि हउ दुख इउ ॥९८०॥ ਆਪ ਚਲੋ ਇਹ ਤੇ ਨ ਭਲੀ; ਜੁ ਪੈ ਆਪ ਚਲੋ, ਨਹੀ ਦੂਤ ਪਠੀਜੈ ॥ आप चलो इह ते न भली; जु पै आप चलो, नही दूत पठीजै ॥ ਤਾ ਤੇ ਕਰੋ ਬਿਨਤੀ ਤੁਮ ਸੋ; ਦੁਹ ਬਾਤਨ ਤੇ ਇਕ ਬਾਤ ਕਰੀਜੈ ॥ ता ते करो बिनती तुम सो; दुह बातन ते इक बात करीजै ॥ ਜਿਉ ਜਲ ਕੇ ਬਿਨ ਮੀਨ ਦਸਾ; ਸੁ ਦਸਾ ਭਈ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੀ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥ जिउ जल के बिन मीन दसा; सु दसा भई ग्वारनि की सुनि लीजै ॥ ਕੈ ਜਲ ਹੋਇ ਉਨੈ ਮਿਲੀਐ; ਕਿ ਉਨੈ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਕੋ ਕਹਿਯੋ ਬਰੁ ਦੀਜੈ ॥੯੮੧॥ कै जल होइ उनै मिलीऐ; कि उनै द्रिड़ता को कहियो बरु दीजै ॥९८१॥ ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥ कबियो बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸਿਨ ਹਾਲ ਕਿਧੋ ਹਰਿ ਜੂ; ਫੁਨਿ ਊਧਵ ਤੇ ਸਭ ਹੀ ਸੁਨ ਲੀਨੋ ॥ ब्रिज बासिन हाल किधो हरि जू; फुनि ऊधव ते सभ ही सुन लीनो ॥ ਜਾ ਕੀ ਕਥਾ ਸੁਨ ਕੈ ਚਿਤ ਤੇ; ਸੁ ਹੁਲਾਸ ਘਟੈ ਦੁਖ ਹੋਵਤ ਜੀ ਨੋ ॥ जा की कथा सुन कै चित ते; सु हुलास घटै दुख होवत जी नो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਮੁਖ ਤੇ ਇਹ ਭਾਂਤਿ; ਕਿਧੌ ਕਬਿ ਨੈ ਸੁ ਸੋਊ ਲਖਿ ਲੀਨੋ ॥ स्याम कहियो मुख ते इह भांति; किधौ कबि नै सु सोऊ लखि लीनो ॥ ਊਧਵ ! ਮੈ ਉਨ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੋ ਸੁ; ਕਹਿਯੋ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਕੋ ਅਬੈ ਬਰੁ ਦੀਨੋ ॥੯੮੨॥ ऊधव ! मै उन ग्वारनि को सु; कहियो द्रिड़ता को अबै बरु दीनो ॥९८२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਤ੍ਰਹ ਸੈ ਚਵਤਾਲ ਮੈ; ਸਾਵਨ ਸੁਦਿ ਬੁਧਵਾਰਿ ॥ सत्रह सै चवताल मै; सावन सुदि बुधवारि ॥ ਨਗਰ ਪਾਵਟਾ ਮੋ ਤੁਮੋ; ਰਚਿਯੋ ਗ੍ਰੰਥ ਸੁਧਾਰਿ ॥੯੮੩॥ नगर पावटा मो तुमो; रचियो ग्रंथ सुधारि ॥९८३॥ ਖੜਗ ਪਾਨਿ ਕੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤੇ; ਪੋਥੀ ਰਚੀ ਬਿਚਾਰਿ ॥ खड़ग पानि की क्रिपा ते; पोथी रची बिचारि ॥ ਭੂਲਿ ਹੋਇ ਜਹ ਤਹ ਸੁ ਕਬਿ; ਪੜਿਅਹੁ ਸਭੈ ਸੁਧਾਰਿ ॥੯੮੪॥ भूलि होइ जह तह सु कबि; पड़िअहु सभै सुधारि ॥९८४॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧੇ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਗੋਪੀ ਊਧਵ ਸੰਬਾਦੇ ਬਿਰਹ ਨਾਟਕ ਬਰਨਨੰ ਨਾਮ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤ ॥ इति स्री दसम सिकंधे पुराणे बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे गोपी ऊधव स्मबादे बिरह नाटक बरननं नाम धयाइ समापतम सतु सुभम सत ॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |