ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 363 ਗੋਪਿਨ ਬਾਚ ਊਧਵ ਸੋ ॥ गोपिन बाच ऊधव सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਏਕ ਸਮੈ ਹਮ ਕੋ ਸੁਨਿ ਊਧਵ ! ਕੁੰਜਨ ਮੈ ਫਿਰੈ ਸੰਗਿ ਲੀਯੇ ॥ एक समै हम को सुनि ऊधव ! कुंजन मै फिरै संगि लीये ॥ ਹਰਿ ਜੂ ਅਤਿ ਹੀ ਹਿਤ ਸਾਥ ਘਨੇ; ਹਮ ਪੈ ਅਤਿ ਹੀ ਕਹਿਯੋ ਪ੍ਰੇਮ ਕੀਯੇ ॥ हरि जू अति ही हित साथ घने; हम पै अति ही कहियो प्रेम कीये ॥ ਤਿਨ ਕੇ ਬਸਿ ਗਯੋ ਹਮਰੋ ਮਨ ਹ੍ਵੈ; ਅਤਿ ਹੀ ਸੁਖੁ ਭਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰਿ ਹੀਯੇ ॥ तिन के बसि गयो हमरो मन ह्वै; अति ही सुखु भयो ब्रिज नारि हीये ॥ ਅਬ ਸੋ ਤਜਿ ਕੈ ਮਥਰਾ ਕੋ ਗਯੋ; ਤਿਹ ਕੇ ਬਿਛੁਰੇ, ਫਲੁ ਕਵਨ ਜੀਯੇ? ॥੯੨੭॥ अब सो तजि कै मथरा को गयो; तिह के बिछुरे, फलु कवन जीये? ॥९२७॥ ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥ कबियो बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਪੈ ਜਿਤਨੀ ਫੁਨਿ ਊਧਵ; ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਰਿ ਬਾਤ ਬਖਾਨੀ ॥ ग्वारनि पै जितनी फुनि ऊधव; स्याम कहै हरि बात बखानी ॥ ਗ੍ਯਾਨ ਕੋ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਈ ਨਹਿ; ਪ੍ਰੇਮ ਚਿਤਾਰ ਸਭੇ ਉਚਰਾਨੀ ॥ ग्यान को उतर देत भई नहि; प्रेम चितार सभे उचरानी ॥ ਜਾਹੀ ਕੇ ਦੇਖਤ ਭੋਜਨ ਖਾਤ; ਸਖੀ ! ਜਿਹ ਕੇ ਬਿਨੁ ਪੀਤ ਨ ਪਾਨੀ ॥ जाही के देखत भोजन खात; सखी ! जिह के बिनु पीत न पानी ॥ ਗ੍ਯਾਨ ਕੀ ਜੋ ਇਨ ਬਾਤ ਕਹੀ; ਤਿਨ ਹੂੰ ਹਿਤ ਸੋ ਕਰਿ ਏਕ ਨ ਜਾਨੀ ॥੯੨੮॥ ग्यान की जो इन बात कही; तिन हूं हित सो करि एक न जानी ॥९२८॥ ਗੋਪਿਨ ਬਾਚ ਊਧਵ ਸੋ ॥ गोपिन बाच ऊधव सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਮਿਲ ਕੈ ਤਿਨ ਊਧਵ ਸੰਗਿ ਕਹਿਯੋ; ਹਰਿ ਸੋ ਸੁਨ ਊਧਵ ! ਯੌ ਕਹੀਯੋ ॥ मिल कै तिन ऊधव संगि कहियो; हरि सो सुन ऊधव ! यौ कहीयो ॥ ਕਹਿ ਕੈ ਕਰਿ ਊਧਵ ਗ੍ਯਾਨ ਜਿਤੋ; ਪਠਿਯੋ ਤਿਤਨੋ ਸਭ ਹੀ ਗਹੀਯੋ ॥ कहि कै करि ऊधव ग्यान जितो; पठियो तितनो सभ ही गहीयो ॥ ਸਭ ਹੀ ਇਨ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ; ਕਹਿਯੋ ਹਿਤ ਆਖਨ ਸੋ ਚਹੀਯੋ ॥ सभ ही इन ग्वारनि पै कबि स्याम; कहियो हित आखन सो चहीयो ॥ ਇਨ ਕੋ ਤੁਮ ਤਿਆਗ ਗਏ ਮਥੁਰਾ; ਹਮਰੀ ਸੁਧਿ ਲੇਤ ਸਦਾ ਰਹੀਯੋ ॥੯੨੯॥ इन को तुम तिआग गए मथुरा; हमरी सुधि लेत सदा रहीयो ॥९२९॥ ਜਬ ਊਧਵ ਸੋ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਕਹਿਯੋ; ਤਬ ਊਧਵ ਕੋ ਮਨ ਪ੍ਰੇਮ ਭਰਿਯੋ ਹੈ ॥ जब ऊधव सो इह भांति कहियो; तब ऊधव को मन प्रेम भरियो है ॥ ਅਉਰ ਗਈ ਸੁਧਿ ਭੂਲ ਸਭੈ; ਮਨ ਤੇ ਸਭ ਗ੍ਯਾਨ ਹੁਤੋ, ਸੁ ਟਰਿਯੋ ਹੈ ॥ अउर गई सुधि भूल सभै; मन ते सभ ग्यान हुतो, सु टरियो है ॥ ਸੋ ਮਿਲਿ ਕੈ ਸੰਗਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੇ; ਅਤਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੀ ਬਾਤ ਕੇ ਸੰਗਿ ਢਰਿਯੋ ਹੈ ॥ सो मिलि कै संगि ग्वारनि के; अति प्रीति की बात के संगि ढरियो है ॥ ਗ੍ਯਾਨ ਕੇ ਡਾਰ ਮਨੋ ਕਪਰੇ; ਹਿਤ ਕੀ ਸਰਿਤਾ ਹਿਤ ਮਹਿ ਕੂਦ ਪਰਿਯੋ ਹੈ ॥੯੩੦॥ ग्यान के डार मनो कपरे; हित की सरिता हित महि कूद परियो है ॥९३०॥ ਯੌ ਕਹਿ ਸੰਗਿ ਗੁਆਰਨਿ ਕੇ; ਜਬ ਹੀ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੋ ਹਿਤ ਚੀਨੋ ॥ यौ कहि संगि गुआरनि के; जब ही सभ ग्वारनि को हित चीनो ॥ ਊਧਵ ਗ੍ਯਾਨ ਦਯੋ ਤਜਿ ਕੈ; ਮਨ ਮੈ ਜਬ ਪ੍ਰੇਮ ਕੋ ਸੰਗ੍ਰਹ ਕੀਨੋ ॥ ऊधव ग्यान दयो तजि कै; मन मै जब प्रेम को संग्रह कीनो ॥ ਹੋਇ ਗਯੋ ਤਨਮੈ ਹਿਤ ਸੋ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਕਹਿਯੋ ਸੁ ਕਰਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਹੀਨੋ ॥ होइ गयो तनमै हित सो; इह भांति कहियो सु करियो ब्रिज हीनो ॥ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਤੁਮ ਕੋ ਮਥਰਾ; ਤਿਹ ਤੇ ਹਰਿ ਕਾਮ ਸਖੀ ! ਘਟ ਕੀਨੋ ॥੯੩੧॥ त्यागि गए तुम को मथरा; तिह ते हरि काम सखी ! घट कीनो ॥९३१॥ ਊਧਵ ਬਾਚ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ॥ ऊधव बाच गोपिन सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜਾਇ ਕੈ ਹਉ ਮਥਰਾ ਮੈ ਸਖੀ ! ਹਰਿ ਤੇ ਤੁਮ ਲਯੈਬੇ ਕੋ ਦੂਤ ਪਠੈ ਹੋਂ ॥ जाइ कै हउ मथरा मै सखी ! हरि ते तुम लयैबे को दूत पठै हों ॥ ਬੀਤਤ ਜੋ ਤੁਮ ਪੈ ਬਿਰਥਾ; ਸਭ ਹੀ ਜਦੁਰਾਇ ਕੇ ਪਾਸ ਕਹੈ ਹੋਂ ॥ बीतत जो तुम पै बिरथा; सभ ही जदुराइ के पास कहै हों ॥ ਕੈ ਤੁਮਰੀ ਬਿਨਤੀ ਉਹ ਪੈ; ਬਿਧਿ ਜਾ ਰਿਝ ਹੈ, ਬਿਧਿ ਤਾ ਰਿਝਵੈ ਹੋਂ ॥ कै तुमरी बिनती उह पै; बिधि जा रिझ है, बिधि ता रिझवै हों ॥ ਪਾਇਨ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ; ਹਰਿ ਕੌ ਬ੍ਰਿਜ ਭੀਤਰ ਫੇਰਿ ਲਿਯੈ ਹੋਂ ॥੯੩੨॥ पाइन पै कबि स्याम कहै; हरि कौ ब्रिज भीतर फेरि लियै हों ॥९३२॥ ਯੌ ਜਬ ਊਧਵ ਬਾਤ ਕਹੀ; ਉਠਿ ਪਾਇਨ ਲਾਗਤ ਭੀ ਤਬ ਸੋਊ ॥ यौ जब ऊधव बात कही; उठि पाइन लागत भी तब सोऊ ॥ ਦੂਖ ਘਟਿਓ ਤਿਨ ਕੇ ਮਨ ਤੇ; ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਭੀਤਰ ਆਨੰਦ ਹੋਊ ॥ दूख घटिओ तिन के मन ते; अति ही मन भीतर आनंद होऊ ॥ ਕੈ ਬਿਨਤੀ ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਕੇ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬਿਧਿ ਯਾ ਉਚਰੋਊ ॥ कै बिनती संगि ऊधव के; कबि स्याम कहै बिधि या उचरोऊ ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਜਾਇ ਕੈ ਯੌ ਕਹੀਯੋ; ਕਰਿ ਕੈ ਕਹਿਯੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਤ੍ਯਾਗਤ ਕੋਊ ॥੯੩੩॥ स्याम सो जाइ कै यौ कहीयो; करि कै कहियो प्रीति न त्यागत कोऊ ॥९३३॥ ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ ਮੈ ਖੇਲਤ ਹੀ; ਸਭ ਹੀ ਮਨ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੋ ਹਰਿਓ ॥ कुंज गलीन मै खेलत ही; सभ ही मन ग्वारनि को हरिओ ॥ ਜਿਨ ਕੇ ਹਿਤ ਲੋਗਨ ਹਾਸ ਸਹਿਯੋ; ਜਿਨ ਕੇ ਹਿਤ ਸਤ੍ਰਨ ਸੋ ਲਰਿਓ ॥ जिन के हित लोगन हास सहियो; जिन के हित सत्रन सो लरिओ ॥ ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ; ਬਿਨਤੀ ਕਰਿ ਕੈ ਇਮ ਉਚਰਿਓ ॥ संगि ऊधव के कबि स्याम कहै; बिनती करि कै इम उचरिओ ॥ ਹਮ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਮਥਰਾ; ਤਿਹ ਤੇ ਤੁਮ ਕਾਮ ਬੁਰੋ ਕਰਿਓ ॥੯੩੪॥ हम त्यागि गए ब्रिज मै मथरा; तिह ते तुम काम बुरो करिओ ॥९३४॥ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸਨ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਮਥੁਰਾ; ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਕੇ ਰਸ ਭੀਤਰ ਪਾਗਿਓ ॥ ब्रिज बासन त्यागि गए मथुरा; पुर बासिन के रस भीतर पागिओ ॥ ਪ੍ਰੇਮ ਜਿਤੋ ਪਰ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਥੋ; ਉਨ ਸੰਗਿ ਰਚੇ ਇਨ ਤੇ ਸਭ ਭਾਗਿਓ ॥ प्रेम जितो पर ग्वारनि थो; उन संगि रचे इन ते सभ भागिओ ॥ ਦੈ ਤੁਹਿ ਹਾਥਿ ਸੁਨੋ ਬਤੀਯਾ; ਹਮ ਜੋਗ ਕੇ ਭੇਖ ਪਠਾਵਨ ਲਾਗਿਓ ॥ दै तुहि हाथि सुनो बतीया; हम जोग के भेख पठावन लागिओ ॥ ਤਾ ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਯੌ ! ਕਹੀਯੋ; ਹਰਿ ਜੂ ! ਤੁਮ ਪ੍ਰੇਮ ਸਭੈ ਅਬ ਤ੍ਯਾਗਿਓ ॥੯੩੫॥ ता संगि ऊधव यौ ! कहीयो; हरि जू ! तुम प्रेम सभै अब त्यागिओ ॥९३५॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |