ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 353 ਸੀਸ ਝੁਕਾਇ ਗਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ; ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਭੀਤਰ ਸੋਕ ਭਯੋ ਹੈ ॥ सीस झुकाइ गयो ब्रिज को; अति ही मन भीतर सोक भयो है ॥ ਜਿਉ ਕੋਊ ਤਾਤ ਮਰੈ ਪਛੁਤਾਤ ਹੈ; ਪ੍ਯਾਰੋ ਕੋਊ ਮਨੋ ਭ੍ਰਾਤ ਛਯੋ ਹੈ ॥ जिउ कोऊ तात मरै पछुतात है; प्यारो कोऊ मनो भ्रात छयो है ॥ ਪੈ ਜਿਮ ਰਾਜ ਬਡੇ ਰਿਪੁਰਾਜ ਕੀ; ਪੈਰਨ ਮੈ ਪਤਿ ਖੋਇ ਗਯੋ ਹੈ ॥ पै जिम राज बडे रिपुराज की; पैरन मै पति खोइ गयो है ॥ ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਬਸੁਦੇ ਠਗਿ; ਸ੍ਯਾਮ ਮਨੋ ਧਨ ਲੂਟਿ ਲਯੋ ਹੈ ॥੮੫੮॥ यौ उपजी उपमा बसुदे ठगि; स्याम मनो धन लूटि लयो है ॥८५८॥ ਨੰਦ ਬਾਚ ਪੁਰ ਜਨ ਸੋ ॥ नंद बाच पुर जन सो ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਨੰਦ ਆਇ ਬ੍ਰਿਜ ਪੁਰ ਬਿਖੈ; ਕਹੀ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕੀ ਬਾਤ ॥ नंद आइ ब्रिज पुर बिखै; कही क्रिसन की बात ॥ ਸੁਨਤ ਸੋਕ ਕੀਨੋ ਸਬੈ; ਰੋਦਨ ਕੀਨੋ ਮਾਤ ॥੮੫੯॥ सुनत सोक कीनो सबै; रोदन कीनो मात ॥८५९॥ ਜਸੁਧਾ ਬਾਚ ॥ जसुधा बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬਚਿਯੋ ਜਿਨਿ ਤਾਤ ਬਡੇ ਅਹਿ ਤੇ; ਜਿਨ ਹੂੰ ਬਕ ਬੀਰ ਬਲੀ ਹਨਿ ਦਈਯਾ ॥ बचियो जिनि तात बडे अहि ते; जिन हूं बक बीर बली हनि दईया ॥ ਜਾਹਿ ਮਰਿਯੋ ਅਘ ਨਾਮ ਮਹਾ; ਰਿਪੁ ਪੈ ਪਿਅਰਵਾ ਮੁਸਲੀਧਰ ਭਈਆ ॥ जाहि मरियो अघ नाम महा; रिपु पै पिअरवा मुसलीधर भईआ ॥ ਜੋ ਤਪਸ੍ਯਾ ਕਰਿ ਕੈ ਪ੍ਰਭ ਤੇ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਪਰਿ ਪਾਇਨ ਲਈਯਾ ॥ जो तपस्या करि कै प्रभ ते; कबि स्याम कहै परि पाइन लईया ॥ ਸੋ ਪੁਰ ਬਾਸਨ ਛੀਨ ਲਯੋ; ਹਮ ਤੇ ਸੁਨੀਯੇ ਸਖੀ ! ਪੂਤ ਕਨ੍ਹਈਆ ॥੮੬੦॥ सो पुर बासन छीन लयो; हम ते सुनीये सखी ! पूत कन्हईआ ॥८६०॥ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨੀਆ ਬਿਰਲਾਪੁ ॥ सभ ग्वारनीआ बिरलापु ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਸੁਨਿ ਕੈ ਇਹ ਬਾਤ ਸਭੈ ਮਿਲਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ; ਪੈ ਮਿਲਿ ਕੈ ਤਿਨ ਸੋਕ ਸੁ ਕੀਨੋ ॥ सुनि कै इह बात सभै मिलि ग्वारनि; पै मिलि कै तिन सोक सु कीनो ॥ ਆਨੰਦ ਦੂਰਿ ਕਰਿਯੋ ਮਨ ਤੇ; ਹਰਿ ਧ੍ਯਾਨ ਬਿਖੈ ਤਿਨਹੂੰ ਮਨ ਦੀਨੋ ॥ आनंद दूरि करियो मन ते; हरि ध्यान बिखै तिनहूं मन दीनो ॥ ਧਰਨੀ ਪਰ ਸੋ ਮੁਰਝਾਇ ਗਿਰੀ; ਸੁ ਪਰਿਯੋ ਤਿਨ ਕੇ ਤਨ ਤੇ ਸੁ ਪਸੀਨੋ ॥ धरनी पर सो मुरझाइ गिरी; सु परियो तिन के तन ते सु पसीनो ॥ ਹਾਹੁਕ ਲੈਨ ਲਗੀ ਸਭਿ ਹੀ; ਸੁ ਭਯੋ ਸੁਖ ਤੇ ਤਿਨ ਕੋ ਤਨ ਹੀਨੋ ॥੮੬੧॥ हाहुक लैन लगी सभि ही; सु भयो सुख ते तिन को तन हीनो ॥८६१॥ ਅਤਿ ਆਤੁਰ ਹ੍ਵੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਹਿ ਸੋ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਵੈ ॥ अति आतुर ह्वै हरि प्रीतहि सो; कबि स्याम कहै हरि के गुन गावै ॥ ਸੋਰਠਿ ਸੁਧ ਮਲਾਰ ਬਿਲਾਵਲ; ਸਾਰੰਗ ਭੀਤਰ ਤਾਨ ਬਸਾਵੈ ॥ सोरठि सुध मलार बिलावल; सारंग भीतर तान बसावै ॥ ਧਿਆਨ ਧਰੈ ਤਿਹ ਤੇ ਜੀਯ ਮੈ; ਤਿਹ ਧ੍ਯਾਨਹਿ ਤੇ ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥ धिआन धरै तिह ते जीय मै; तिह ध्यानहि ते अति ही दुखु पावै ॥ ਯੌ ਮੁਰਝਾਵਤ ਹੈ ਮੁਖ ਤਾ ਸਸਿ; ਜਿਉ ਪਿਖਿ ਕੰਜ ਮਨੋ ਮੁਰਝਾਵੈ ॥੮੬੨॥ यौ मुरझावत है मुख ता ससि; जिउ पिखि कंज मनो मुरझावै ॥८६२॥ ਪੁਰ ਬਾਸਨਿ ਸੰਗਿ ਰਚੇ ਹਰਿ ਜੂ; ਹਮਹੂੰ ਮਨ ਤੇ ਜਦੁਰਾਇ ਬਿਸਾਰੀ ॥ पुर बासनि संगि रचे हरि जू; हमहूं मन ते जदुराइ बिसारी ॥ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਹਮ ਕੋ ਇਹ ਠਉਰ; ਹਮ ਊਪਰ ਤੇ ਅਤਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੁ ਟਾਰੀ ॥ त्यागि गए हम को इह ठउर; हम ऊपर ते अति प्रीति सु टारी ॥ ਪੈ ਕਹਿ ਕੈ ਨ ਕਛੁ ਪਠਿਯੋ ਤਿਹ; ਤ੍ਰੀਯਨ ਕੇ ਬਸਿ ਭੈ ਗਿਰਧਾਰੀ ॥ पै कहि कै न कछु पठियो तिह; त्रीयन के बसि भै गिरधारी ॥ ਏਕ ਗਿਰੀ ਕਹੂੰ ਐਸੇ ਧਰਾ; ਇਕ ਕੂਕਤ ਹੈ ਸੁ ਹਹਾ ਰੀ ! ਹਹਾ ਰੀ ! ॥੮੬੩॥ एक गिरी कहूं ऐसे धरा; इक कूकत है सु हहा री ! हहा री ! ॥८६३॥ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਬੋਲਤ; ਹੈ ਜੀਯ ਮੈ ਅਤਿ ਮਾਨਿ ਉਦਾਸੀ ॥ इह भांति सो ग्वारनि बोलत; है जीय मै अति मानि उदासी ॥ ਸੋਕ ਬਢਿਯੋ ਤਿਨ ਕੇ ਜੀਯ ਮੈ; ਹਰਿ ਡਾਰਿ ਗਏ ਹਿਤ ਕੀ ਤਿਨ ਫਾਸੀ ॥ सोक बढियो तिन के जीय मै; हरि डारि गए हित की तिन फासी ॥ ਅਉ ਰਿਸ ਮਾਨਿ ਕਹੈ ਮੁਖ ਤੇ; ਜਦੁਰਾਇ ਨ ਮਾਨਤ ਲੋਗਨ ਹਾਸੀ ॥ अउ रिस मानि कहै मुख ते; जदुराइ न मानत लोगन हासी ॥ ਤ੍ਯਾਗਿ ਹਮੈ ਸੁ ਗਏ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ; ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਸੰਗਿ ਫਸੇ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸੀ ॥੮੬੪॥ त्यागि हमै सु गए ब्रिज मै; पुर बासिन संगि फसे ब्रिज बासी ॥८६४॥ ਰੋਦਨ ਕੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਮਿਲਿ; ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਅਤਿ ਹੋਇ ਬਿਚਾਰੀ ॥ रोदन कै सभ ग्वारनीया मिलि; ऐसे कहियो अति होइ बिचारी ॥ ਤ੍ਯਾਗਿ ਬ੍ਰਿਜੈ ਮਥੁਰਾ ਮੈ ਗਏ; ਤਜਿ ਨੇਹ ਅਨੇਹ ਕੀ ਬਾਤ ਬਿਚਾਰੀ ॥ त्यागि ब्रिजै मथुरा मै गए; तजि नेह अनेह की बात बिचारी ॥ ਏਕ ਗਿਰੈ ਧਰਿ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ; ਇਕ ਐਸੇ ਸੰਭਾਰਿ ਕਹੈ ਬ੍ਰਿਜਨਾਰੀ ॥ एक गिरै धरि यौ कहि कै; इक ऐसे स्मभारि कहै ब्रिजनारी ॥ ਰੀ ਸਜਨੀ ! ਸੁਨੀਯੋ ਬਤੀਯਾ; ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰਿ ਸਭੈ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਿ ਬਿਸਾਰੀ ॥੮੬੫॥ री सजनी ! सुनीयो बतीया; ब्रिज नारि सभै ब्रिजनाथि बिसारी ॥८६५॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |