ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 350 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕ੍ਰਿਸਨ ਹਲੀ ਧਨੁ ਟੂਕ ਸੋ; ਘਨ ਦਲ ਦਯੋ ਨਿਘਾਇ ॥ क्रिसन हली धनु टूक सो; घन दल दयो निघाइ ॥ ਤਿਨ ਸੁਨ ਕੈ ਬਧ ਸ੍ਰਉਨਿ ਨ੍ਰਿਪ; ਅਉ ਪੁਨਿ ਦਯੋ ਪਠਾਇ ॥੮੩੮॥ तिन सुन कै बध स्रउनि न्रिप; अउ पुनि दयो पठाइ ॥८३८॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬੀਚ ਚਮੂੰ ਧਸਿ ਬੀਰਨ ਕੀ; ਧਨ ਟੂਕਨ ਸੋ ਬਹੁ ਬੀਰ ਸੰਘਾਰੇ ॥ बीच चमूं धसि बीरन की; धन टूकन सो बहु बीर संघारे ॥ ਭਾਗਿ ਗਏ ਸੁ ਬਚੇ ਤਿਨ ਤੇ; ਜੋਊ ਫੇਰਿ ਲਰੇ ਸੋਊ ਫੇਰਿ ਹੀ ਮਾਰੇ ॥ भागि गए सु बचे तिन ते; जोऊ फेरि लरे सोऊ फेरि ही मारे ॥ ਜੂਝਿ ਪਰੀ ਚਤੁਰੰਗ ਚਮੂੰ; ਤਹ ਸ੍ਰਉਨਤ ਕੈ ਸੁ ਚਲੇ ਪਰਨਾਰੇ ॥ जूझि परी चतुरंग चमूं; तह स्रउनत कै सु चले परनारे ॥ ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਜੀਯ ਮੈ; ਰਨ ਭੂਮਿ ਮਨੋ ਤਨ ਭੂਖਨ ਧਾਰੇ ॥੮੩੯॥ यौ उपजी उपमा जीय मै; रन भूमि मनो तन भूखन धारे ॥८३९॥ ਜੁਧ ਕਰਿਯੋ ਅਤਿ ਕੋਪ ਦੁਹੂੰ; ਰਿਪੁ ਬੀਰ ਕੇ ਬੀਰ ਘਨੇ ਹਨਿ ਦੀਨੇ ॥ जुध करियो अति कोप दुहूं; रिपु बीर के बीर घने हनि दीने ॥ ਹਾਨਿ ਬਿਖੈ ਜੋਊ ਜ੍ਵਾਨ ਹੁਤੇ; ਸਜਿ ਆਏ ਹੁਤੇ ਜੋਊ ਸਾਜ ਨਵੀਨੇ ॥ हानि बिखै जोऊ ज्वान हुते; सजि आए हुते जोऊ साज नवीने ॥ ਸੋ ਝਟਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰੇ ਰਨ ਕੀ; ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਚੀਨੇ ॥ सो झटि भूमि गिरे रन की; तिह ठउर बिखै अति सुंदर चीने ॥ ਯੌ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਜੀਯ ਮੈ; ਰਨ ਭੂਮੀ ਕੋ ਮਾਨਹੁ ਭੂਖਨ ਦੀਨੇ ॥੮੪੦॥ यौ उपमा उपजी जीय मै; रन भूमी को मानहु भूखन दीने ॥८४०॥ ਧਨੁ ਟੂਕਨ ਸੋ ਰਿਪੁ ਮਾਰਿ ਘਨੇ; ਚਲ ਕੈ ਸੋਊ ਨੰਦ ਬਬਾ ਪਹਿ ਆਏ ॥ धनु टूकन सो रिपु मारि घने; चल कै सोऊ नंद बबा पहि आए ॥ ਆਵਤ ਹੀ ਸਭ ਪਾਇ ਲਗੇ; ਅਤਿ ਆਨੰਦ ਸੋ ਤਿਹ ਕੰਠਿ ਲਗਾਏ ॥ आवत ही सभ पाइ लगे; अति आनंद सो तिह कंठि लगाए ॥ ਗੇ ਥੇ ਕਹਾ? ਪੁਰ ਦੇਖਨ ਕੋ; ਬਚਨਾ ਉਨ ਪੈ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਸੁਨਾਏ ॥ गे थे कहा? पुर देखन को; बचना उन पै इह भांति सुनाए ॥ ਰੈਨ ਪਰੀ ਗ੍ਰਿਹ ਸੋਇ ਰਹੇ; ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਭੀਤਰ ਆਨੰਦ ਪਾਏ ॥੮੪੧॥ रैन परी ग्रिह सोइ रहे; अति ही मन भीतर आनंद पाए ॥८४१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸੁਪਨ ਪਿਖਾ ਇਕ ਕੰਸ ਨੇ; ਅਤੈ ਭਯਾਨਕ ਰੂਪ ॥ सुपन पिखा इक कंस ने; अतै भयानक रूप ॥ ਅਤਿ ਬਿਆਕੁਲ ਜੀਯ ਹੋਇ ਕੈ; ਭ੍ਰਿਤ ਬੁਲਾਏ ਭੂਪਿ ॥੮੪੨॥ अति बिआकुल जीय होइ कै; भ्रित बुलाए भूपि ॥८४२॥ ਕੰਸ ਬਾਚ ਭ੍ਰਿਤਨ ਸੋ ॥ कंस बाच भ्रितन सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਭ੍ਰਿਤ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਰਾਜੇ ਕਹੀ; ਇਕ ਖੇਲਨ ਕੋ ਰੰਗ ਭੂਮਿ ਬਨਾਵਹੁ ॥ भ्रित बुलाइ कै राजे कही; इक खेलन को रंग भूमि बनावहु ॥ ਗੋਪਨ ਕੋ ਇਕਠਾ ਰਖੀਏ; ਹਮਰੇ ਸਬ ਹੀ ਦਲ ਕੋ ਸੁ ਬੁਲਾਵਹੁ ॥ गोपन को इकठा रखीए; हमरे सब ही दल को सु बुलावहु ॥ ਕਾਰਜ ਸੀਘ੍ਰ ਕਰੋ ਸੁ ਇਹੈ; ਹਮਰੇ ਇਕ ਪੈ ਗਨ ਕਉ ਤਿਸਿਟਾਵਹੁ ॥ कारज सीघ्र करो सु इहै; हमरे इक पै गन कउ तिसिटावहु ॥ ਖੇਲ ਬਿਖੈ ਤੁਮ ਮਲਨ ਠਾਂਢਿ ਕੈ; ਆਪ ਸਬੈ ਕਸਿ ਕੈ ਕਟਿ ਆਵਹੁ ॥੮੪੩॥ खेल बिखै तुम मलन ठांढि कै; आप सबै कसि कै कटि आवहु ॥८४३॥ ਭ੍ਰਿਤ ਸਭੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਬਤੀਯਾ; ਸੁਨ ਕੈ ਉਠ ਕੈ ਸੋਊ ਕਾਰਜ ਕੀਨੋ ॥ भ्रित सभै न्रिप की बतीया; सुन कै उठ कै सोऊ कारज कीनो ॥ ਠਾਢਿ ਕੀਯੋ ਗਜ ਪਉਰ ਬਿਖੈ; ਸੁ ਰਚਿਯੋ ਰੰਗ ਭੂਮਿ ਕੋ ਠਉਰ ਨਵੀਨੋ ॥ ठाढि कीयो गज पउर बिखै; सु रचियो रंग भूमि को ठउर नवीनो ॥ ਮਲ ਜਹਾ ਰਿਪੁ ਬੀਰ ਘਨੇ; ਪਿਖਿਏ ਰਿਪੁ ਆਵਤ ਜਾਹਿ ਪਸੀਨੋ ॥ मल जहा रिपु बीर घने; पिखिए रिपु आवत जाहि पसीनो ॥ ਐਸੀ ਬਨਾਇ ਕੈ ਠਉਰ ਸੋਊ; ਹਰਿ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਮਾਨਸ ਭੇਜਿ ਸੁ ਦੀਨੋ ॥੮੪੪॥ ऐसी बनाइ कै ठउर सोऊ; हरि के ग्रिह मानस भेजि सु दीनो ॥८४४॥ ਨ੍ਰਿਪ ਸੇਵਕ ਲੈ ਇਨ ਸੰਗ ਚਲਿਯੋ; ਚਲਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕੰਸ ਕੇ ਪਉਰ ਪੈ ਆਯੋ ॥ न्रिप सेवक लै इन संग चलियो; चलि कै न्रिप कंस के पउर पै आयो ॥ ਐ ਕੈ ਕਹਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਘਰੁ ਹੈ; ਤਿਹ ਤੇ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨ ਸੀਸ ਝੁਕਾਯੋ ॥ ऐ कै कहियो न्रिप को घरु है; तिह ते सभ ग्वारन सीस झुकायो ॥ ਆਗੇ ਪਿਖਿਯੋ ਗਜ ਮਤ ਮਹਾ; ਕਹਿਯੋ ਦੂਰ ਕਰੋ, ਗਜਵਾਨ ਰਿਸਾਯੋ ॥ आगे पिखियो गज मत महा; कहियो दूर करो, गजवान रिसायो ॥ ਧਾਇ ਪਰਿਯੋ ਹਰਿ ਊਪਰਿ ਯੌ; ਮਨੋ ਪੁਨ ਕੇ ਊਪਰਿ ਪਾਪ ਸਿਧਾਯੋ ॥੮੪੫॥ धाइ परियो हरि ऊपरि यौ; मनो पुन के ऊपरि पाप सिधायो ॥८४५॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |