ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 341 ਕੰਸ ਬਾਚ ਪ੍ਰਤਿ ਉਤਰ ॥ कंस बाच प्रति उतर ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ਮਨ ਮੈ ਮਥੁਰਾਪਤਿ; ਚਿੰਤ ਕਰੀ ਇਹ ਕੋ ਅਬ ਮਰੀਐ ॥ कोप भरियो मन मै मथुरापति; चिंत करी इह को अब मरीऐ ॥ ਇਹ ਕੀ ਸਮ ਕਾਰਜ ਅਉਰ ਕਛੂ ਨਹਿ; ਤਾ ਬਧਿ, ਆਪਨ ਊਬਰੀਐ ॥ इह की सम कारज अउर कछू नहि; ता बधि, आपन ऊबरीऐ ॥ ਤਬ ਨਾਰਦ ਬੋਲਿ ਉਠਿਓ ਹਸਿ ਕੈ; ਸੁਨੀਐ ਨ੍ਰਿਪ ! ਕਾਰਜ ਯਾ ਕਰੀਐ ॥ तब नारद बोलि उठिओ हसि कै; सुनीऐ न्रिप ! कारज या करीऐ ॥ ਛਲ ਸੋ ਬਲ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ; ਅਪਨੇ ਅਰਿ ਕੋ ਸਿਰ ਵਾ ਹਰੀਐ ॥੭੭੧॥ छल सो बल सो कबि स्याम कहै; अपने अरि को सिर वा हरीऐ ॥७७१॥ ਕੰਸ ਬਾਚ ਨਾਰਦ ਸੋ ॥ कंस बाच नारद सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਤਬ ਕੰਸ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਹੀ ਕਰਿ ਕੈ; ਸੁਨੀਐ ਰਿਖਿ ਜੂ ! ਤੁਮ ਸਤਿ ਕਹੀ ਹੈ ॥ तब कंस प्रनाम कही करि कै; सुनीऐ रिखि जू ! तुम सति कही है ॥ ਵਾ ਕੀ ਬ੍ਰਿਥਾ ਰਜਨੀ ਦਿਨ ਮੈ; ਹਮਰੈ ਮਨ ਮੈ ਬਸਿ ਕੈ ਸੁ ਰਹੀ ਹੈ ॥ वा की ब्रिथा रजनी दिन मै; हमरै मन मै बसि कै सु रही है ॥ ਜਾਹਿ ਮਰਿਓ ਅਘੁ ਦੈਤ ਬਲੀ ਬਕੁ; ਪੂਤਨਾ ਜਾ ਥਨ ਜਾਇ ਗਹੀ ਹੈ ॥ जाहि मरिओ अघु दैत बली बकु; पूतना जा थन जाइ गही है ॥ ਤਾ ਮਰੀਐ ਛਲ ਕੈ ਕਿਧੌ ਸੰਗਿ ਕਿ; ਕੈ ਬਲ ਕੈ, ਇਹ ਬਾਤ ਸਹੀ ਹੈ ॥੭੭੨॥ ता मरीऐ छल कै किधौ संगि कि; कै बल कै, इह बात सही है ॥७७२॥ ਕੰਸ ਬਾਚ ਕੇਸੀ ਸੋ ॥ कंस बाच केसी सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਮੁਨਿ ਤਉ ਮਿਲਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਗ੍ਰਿਹ ਗਯੋ; ਤਬ ਕੰਸਿ ਬਲੀ ਇਕ ਦੈਤ ਬੁਲਾਯੋ ॥ मुनि तउ मिलि कै न्रिप सो ग्रिह गयो; तब कंसि बली इक दैत बुलायो ॥ ਮਾਰਹੁ ਜਾਇ ਕਹਿਓ ਜਸੁਧਾ ਪੁਤ; ਪੈ ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਪਠਾਯੋ ॥ मारहु जाइ कहिओ जसुधा पुत; पै कहि कै इह भांति पठायो ॥ ਪਾਛੈ ਤੇ ਪੈ ਭਗਨੀ ਭਗਨੀ ਪਤਿ; ਡਾਰਿ ਜੰਜੀਰਨ ਧਾਮਿ ਰਖਾਯੋ ॥ पाछै ते पै भगनी भगनी पति; डारि जंजीरन धामि रखायो ॥ ਸੰਗਿ ਚੰਡੂਰ ਕਹਿਓ ਇਹ ਭੇਦ; ਤਬੈ ਕੁਬਿਲਯਾ ਗਿਰਿ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥੭੭੩॥ संगि चंडूर कहिओ इह भेद; तबै कुबिलया गिरि बोलि पठायो ॥७७३॥ ਕੰਸ ਬਾਚ ਅਕ੍ਰੂਰ ਸੋ ॥ कंस बाच अक्रूर सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਭਾਖ ਕਹੀ ਸੰਗ ਭ੍ਰਿਤਨ ਸੋ; ਇਕ ਖੇਲਨ ਕੋ ਰੰਗ ਭੂਮਿ ਬਨਈਯੈ ॥ भाख कही संग भ्रितन सो; इक खेलन को रंग भूमि बनईयै ॥ ਸੰਗਿ ਚੰਡੂਰ ਕਹਿਯੋ ਮੁਸਟ ਕੈ; ਦਰਵਾਜੇ ਬਿਖੈ ਗਜ ਕੋ ਥਿਰ ਕਈਯੈ ॥ संगि चंडूर कहियो मुसट कै; दरवाजे बिखै गज को थिर कईयै ॥ ਬੋਲਿ ਅਕ੍ਰੂਰ ਕਹੀ ਹਮਰੋ ਰਥ; ਲੈ ਕਰਿ ਨੰਦ ਪੁਰੀ ਮਹਿ ਜਈਯੈ ॥ बोलि अक्रूर कही हमरो रथ; लै करि नंद पुरी महि जईयै ॥ ਜਗ ਅਬੈ ਹਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹ ਹੈ; ਇਹ ਬਾਤਨ ਕੋ ਕਰ ਕੈ ਹਰਿ ਲਿਅਈਯੈ ॥੭੭੪॥ जग अबै हमरे ग्रिह है; इह बातन को कर कै हरि लिअईयै ॥७७४॥ ਜਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਅਕ੍ਰੂਰਹਿ ਕੋ; ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਪੁਰਿ ਮੈ ਅਤਿ ਕੋਪਹਿ ਸਿਉ ਤਾ ॥ जाहि कहियो अक्रूरहि को; ब्रिज के पुरि मै अति कोपहि सिउ ता ॥ ਜਗ ਅਬੈ ਹਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹ ਹੈ; ਰਿਝਵਾਇ ਕੈ ਲ੍ਯਾਵਹੁ ਵਾ ਕਹਿ ਇਉ ਤਾ ॥ जग अबै हमरे ग्रिह है; रिझवाइ कै ल्यावहु वा कहि इउ ता ॥ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ; ਉਪਜਿਯੋ ਕਬਿ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਬਿਉਤਾ ॥ ता छबि को जसु उच महा; उपजियो कबि के मन मै बिउता ॥ ਜਿਉ ਬਨ ਬੀਚ ਹਰੇ ਮ੍ਰਿਤ ਕੇ ਸੁ; ਪਠਿਯੋ ਮ੍ਰਿਗਵਾ ਕਹਿ ਕੇਹਰਿ ਨਿਉਤਾ ॥੭੭੫॥ जिउ बन बीच हरे म्रित के सु; पठियो म्रिगवा कहि केहरि निउता ॥७७५॥ ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ਦੋਹਰਾ ॥ कबियो बाच दोहरा ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਭੇਜਿਯੋ ਅਕ੍ਰੂਰ ਕਹੁ; ਹਰਿ ਮਾਰਨ ਕੇ ਘਾਤ ॥ न्रिप भेजियो अक्रूर कहु; हरि मारन के घात ॥ ਅਬ ਬਧ ਕੇਸੀ ਕੀ ਕਥਾ; ਭਈ, ਕਹੋ ਸੋਈ ਬਾਤ ॥੭੭੬॥ अब बध केसी की कथा; भई, कहो सोई बात ॥७७६॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਪ੍ਰਾਤ ਚਲਿਯੋ ਤਹ ਕੋ ਉਠਿ ਸੋ; ਰਿਪੁ ਹ੍ਵੈ ਹਯ ਦੀਰਘ ਪੈ ਤਹ ਆਯੋ ॥ प्रात चलियो तह को उठि सो; रिपु ह्वै हय दीरघ पै तह आयो ॥ ਦੇਖਤ ਜਾਹਿ ਦਿਨੇਸ ਡਰਿਓ; ਮਘਵਾ ਜਿਹ ਪੇਖਤ ਹੀ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥ देखत जाहि दिनेस डरिओ; मघवा जिह पेखत ही डर पायो ॥ ਗ੍ਵਾਰ ਡਰੇ ਤਿਹ ਦੇਖਤ ਹੀ; ਹਰਿ ਪਾਇਨ ਊਪਰ ਸੀਸ ਝੁਕਾਯੋ ॥ ग्वार डरे तिह देखत ही; हरि पाइन ऊपर सीस झुकायो ॥ ਧੀਰ ਭਯੋ ਜਦੁਰਾਇ ਤਬੈ; ਤਿਹ ਸੋ ਕੁਪ ਕੈ ਰਨ ਦੁੰਦ ਮਚਾਯੋ ॥੭੭੭॥ धीर भयो जदुराइ तबै; तिह सो कुप कै रन दुंद मचायो ॥७७७॥ |
Dasam Granth |