ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 337 ਕ੍ਰੋਧ ਭਰੀ ਫਿਰਿ ਬੋਲਿ ਉਠੀ; ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਮੁਖ ਸੁੰਦਰ ਸਿਉ ॥ क्रोध भरी फिरि बोलि उठी; ब्रिखभानु सुता मुख सुंदर सिउ ॥ ਤੁਮ ਸੋ ਹਮ ਸੋ ਰਸ ਕਉਨ ਰਹਿਯੋ? ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬਿਧਿ ਕੋ ਪਹਿ ਜਿਉ ॥ तुम सो हम सो रस कउन रहियो? कबि स्याम कहै बिधि को पहि जिउ ॥ ਹਰਿ ਯੌ ਕਹੀ, ਮੋ ਹਿਤ ਹੈ ਤੁਹਿ ਸੋ; ਉਨਿ ਕੋਪਿ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਸੋ ਕਹੁ, ਕਿਉ? ॥ हरि यौ कही, मो हित है तुहि सो; उनि कोपि कहियो हम सो कहु, किउ? ॥ ਤੁਮਰੇ ਸੰਗਿ ਕੇਲ ਕਰੇ ਬਨ ਮੈ; ਸੁਨੀਯੈ ਬਤੀਯਾ ਹਮਰੀ ਬਲਿ ! ਇਉ ॥੭੪੨॥ तुमरे संगि केल करे बन मै; सुनीयै बतीया हमरी बलि ! इउ ॥७४२॥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਬਾਚ ਰਾਧੇ ਸੋ ॥ कान्ह जू बाच राधे सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਮੋਹਿਯੋ ਹਉ ਤੇਰੋ ਸਖੀ ! ਚਲਿਬੋ ਪਿਖਿ; ਮੋਹਿਯੋ ਸੁ ਹਉ ਦ੍ਰਿਗ ਪੇਖਤ ਤੇਰੇ ॥ मोहियो हउ तेरो सखी ! चलिबो पिखि; मोहियो सु हउ द्रिग पेखत तेरे ॥ ਮੋਹਿ ਰਹਿਯੋ ਅਲਕੈ ਤੁਮਰੀ ਪਿਖਿ; ਜਾਤ ਗਯੋ ਤਜਿ ਯਾ ਨਹੀ ਡੇਰੇ ॥ मोहि रहियो अलकै तुमरी पिखि; जात गयो तजि या नही डेरे ॥ ਮੋਹਿ ਰਹਿਯੋ ਤੁਹਿ ਅੰਗ ਨਿਹਾਰਤ; ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢੀ ਤਿਹ ਤੇ ਮਨ ਮੇਰੇ ॥ मोहि रहियो तुहि अंग निहारत; प्रीति बढी तिह ते मन मेरे ॥ ਮੋਹਿ ਰਹਿਯੋ ਮੁਖ ਤੇਰੋ ਨਿਹਾਰਤ; ਜਿਉ ਗਨ ਚੰਦ ਚਕੋਰਨ ਹੇਰੇ ॥੭੪੩॥ मोहि रहियो मुख तेरो निहारत; जिउ गन चंद चकोरन हेरे ॥७४३॥ ਤਾ ਤੇ ਨ ਮਾਨ ਕਰੋ ਸਜਨੀ ! ਮੁਹਿ ਸੰਗ ਚਲੋ ਉਠ ਕੈ, ਅਬ ਹੀ ॥ ता ते न मान करो सजनी ! मुहि संग चलो उठ कै, अब ही ॥ ਹਮਰੀ ਤੁਮ ਸੋ ਸਖੀ ! ਪ੍ਰੀਤਿ ਘਨੀ; ਕੁਪਿ ਬਾਤ ਕਹੋ ਤਜਿ ਕੈ ਸਬ ਹੀ ॥ हमरी तुम सो सखी ! प्रीति घनी; कुपि बात कहो तजि कै सब ही ॥ ਤਿਹ ਤੇ ਇਹ ਛੁਦ੍ਰਨ ਬਾਤ ਕੀ ਰੀਤਿ; ਕਹਿਯੋ ਨ ਅਰੀ ! ਤੁਮ ਕੋ ਫਬਹੀ ॥ तिह ते इह छुद्रन बात की रीति; कहियो न अरी ! तुम को फबही ॥ ਤਿਹ ਤੇ ਸੁਨ ਮੋ ਬਿਨਤੀ, ਚਲੀਯੈ; ਇਹ ਕਾਜ ਕੀਏ ਨ ਕਛੂ ਲਭ ਹੀ ॥੭੪੪॥ तिह ते सुन मो बिनती, चलीयै; इह काज कीए न कछू लभ ही ॥७४४॥ ਅਤਿ ਹੀ ਜਬ ਕਾਨ੍ਹ ਕਰੀ ਬਿਨਤੀ; ਤਬ ਹੀ ਮਨ ਰੰਚ ਤ੍ਰੀਯਾ ਸੋਊ ਮਾਨੀ ॥ अति ही जब कान्ह करी बिनती; तब ही मन रंच त्रीया सोऊ मानी ॥ ਦੂਰ ਕਰੀ ਮਨ ਕੀ ਗਨਤੀ; ਜਬ ਹੀ ਹਰਿ ਕੀ ਤਿਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਛਾਨੀ ॥ दूर करी मन की गनती; जब ही हरि की तिन प्रीति पछानी ॥ ਤਉ ਇਮ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਈ; ਜੋਊ ਸੁੰਦਰਤਾ ਮਹਿ ਤ੍ਰੀਯਨ ਰਾਨੀ ॥ तउ इम उतर देत भई; जोऊ सुंदरता महि त्रीयन रानी ॥ ਤ੍ਯਾਗ ਦਈ ਦੁਚਿਤਈ ਮਨ ਕੀ; ਹਰਿ ਸੋ ਰਸ ਬਾਤਨ ਸੋ ਨਿਜ ਕਾਨੀ ॥੭੪੫॥ त्याग दई दुचितई मन की; हरि सो रस बातन सो निज कानी ॥७४५॥ ਮੋਹਿ ਕਹੋ ਚਲੀਯੈ ਹਮਰੇ ਸੰਗ; ਜਾਨਤ ਹੋ ਰਸ ਸਾਥ ਛਰੋਗੇ ॥ मोहि कहो चलीयै हमरे संग; जानत हो रस साथ छरोगे ॥ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਹਮ ਕੋ ਸੰਗ ਲੈ ਸਖੀ; ਜਾਨਤ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਸੰਗ ਅਰੋਗੇ ॥ रास बिखै हम को संग लै सखी; जानत ग्वारनि संग अरोगे ॥ ਹਉ ਨਹੀ ਹਾਰਿ ਹਉ ਪੈ ਤੁਮ ਤੇ; ਤੁਮ ਹੀ ਹਮ ਤੇ ਹਰਿ ! ਹਾਰਿ ਪਰੋਗੇ ॥ हउ नही हारि हउ पै तुम ते; तुम ही हम ते हरि ! हारि परोगे ॥ ਏਕ ਨ ਜਾਨਤ ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ; ਲਵਾਇ ਕਹਿਯੋ ਕਛੁ ਕਾਜੁ ਕਰੋਗੇ ॥੭੪੬॥ एक न जानत कुंज गलीन; लवाइ कहियो कछु काजु करोगे ॥७४६॥ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ; ਅਤਿ ਜੋ ਹਰਿ ਕੇ ਰਸ ਭੀਤਰ ਭੀਨੀ ॥ ब्रिखभान सुता कबि स्याम कहै; अति जो हरि के रस भीतर भीनी ॥ ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ! ਕਹਿਯੋ ਹਸਿ ਕੈ; ਛਬਿ ਦਾਤਨ ਕੀ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਚੀਨੀ ॥ री ब्रिजनाथ ! कहियो हसि कै; छबि दातन की अति सुंदर चीनी ॥ ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ; ਮਨ ਮੈ ਜੁ ਭਈ ਕਬਿ ਕੇ ਸੋਊ ਕੀਨੀ ॥ ता छबि की अति ही उपमा; मन मै जु भई कबि के सोऊ कीनी ॥ ਜਿਉ ਘਨ ਬੀਚ ਲਸੈ ਚਪਲਾ; ਤਿਹ ਕੋ ਠਗ ਕੈ ਠਗਨੀ ਠਗ ਲੀਨੀ ॥੭੪੭॥ जिउ घन बीच लसै चपला; तिह को ठग कै ठगनी ठग लीनी ॥७४७॥ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ; ਅਤਿ ਜੋ ਹਰਿ ਕੇ ਰਸ ਭੀਤਰ ਭੀਨੀ ॥ ब्रिखभान सुता कबि स्याम कहै; अति जो हरि के रस भीतर भीनी ॥ ਬੀਚ ਹੁਲਾਸ ਬਢਿਯੋ ਮਨ ਕੈ; ਜਬ ਕਾਨ੍ਹ੍ਹ ਕੀ ਬਾਤ ਸਭੈ ਮਨਿ ਲੀਨੀ ॥ बीच हुलास बढियो मन कै; जब कान्ह की बात सभै मनि लीनी ॥ ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ ਮੈ ਖੇਲਹਿੰਗੇ; ਹਰਿ ਕੇ ਤਿਨ ਸੰਗ ਕਹਿਯੋ ਸੋਊ ਕੀਨੀ ॥ कुंज गलीन मै खेलहिंगे; हरि के तिन संग कहियो सोऊ कीनी ॥ ਯੌ ਹਸਿ ਬਾਤ ਨਿਸੰਗ ਕਹਿਯੋ; ਮਨ ਕੀ ਦੁਚਿਤਾਈ ਸਭ ਹੀ ਤਜਿ ਦੀਨੀ ॥੭੪੮॥ यौ हसि बात निसंग कहियो; मन की दुचिताई सभ ही तजि दीनी ॥७४८॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |