ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 328 ਕਾਨ੍ਹ ਬਾਚ ॥ कान्ह बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬਿਜਛਟਾ ਜਿਹ ਨਾਮ ਸਖੀ ਕੋ; ਹੈ ਸੋਊ ਸਖੀ ਜਦੁਰਾਇ ਬੁਲਾਈ ॥ बिजछटा जिह नाम सखी को; है सोऊ सखी जदुराइ बुलाई ॥ ਅੰਗ ਪ੍ਰਭਾ ਜਿਹ ਕੰਚਨ ਸੀ; ਜਿਹ ਤੇ ਮੁਖ ਚੰਦ ਛਟਾ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥ अंग प्रभा जिह कंचन सी; जिह ते मुख चंद छटा छबि पाई ॥ ਤਾ ਸੰਗਿ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਜੂ; ਸੁਨ, ਤੂ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਪਹਿ ਜਾਈ ॥ ता संगि ऐसे कहियो हरि जू; सुन, तू ब्रिखभान सुता पहि जाई ॥ ਪਾਇਨ ਪੈ ਬਿਨਤੀਅਨ ਕੈ; ਅਤਿ ਹੇਤ ਕੇ ਭਾਵ ਸੋ ਲਿਆਉ ਮਨਾਈ ॥੬੭੯॥ पाइन पै बिनतीअन कै; अति हेत के भाव सो लिआउ मनाई ॥६७९॥ ਜਦੁਰਾਇ ਕੀ ਸੁਨ ਕੈ ਬਤੀਆ; ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਜੋਊ ਬਾਲ ਭਲੀ ਹੈ ॥ जदुराइ की सुन कै बतीआ; ब्रिखभान सुता जोऊ बाल भली है ॥ ਰੂਪ ਮਨੋ ਸਮ ਸੁੰਦਰ ਮੈਨ ਕੇ; ਮਾਨਹੁ ਸੁੰਦਰਿ ਕੰਜ ਕਲੀ ਹੈ ॥ रूप मनो सम सुंदर मैन के; मानहु सुंदरि कंज कली है ॥ ਤਾ ਕੇ ਮਨਾਇਬੇ ਕਾਜ ਚਲੀ; ਹਰਿ ਕੋ ਫੁਨਿ ਆਇਸ ਪਾਇ ਅਲੀ ਹੈ ॥ ता के मनाइबे काज चली; हरि को फुनि आइस पाइ अली है ॥ ਯੋ ਉਪਜੀ ਜੀਯ ਮੈ ਉਪਮਾ; ਕਰ ਤੇ ਚਕਈ ਮਨੋ ਛੂਟਿ ਚਲੀ ਹੈ ॥੬੮੦॥ यो उपजी जीय मै उपमा; कर ते चकई मनो छूटि चली है ॥६८०॥ ਸਖੀ ਬਾਚ ॥ सखी बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬਿਜ ਛਟਾ ਜਿਹ ਨਾਮ ਸਖੀ ਕੋ; ਸੋਊ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਪਹਿ ਆਈ ॥ बिज छटा जिह नाम सखी को; सोऊ ब्रिखभान सुता पहि आई ॥ ਆਇ ਕੈ ਸੁੰਦਰ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ; ਸੁਨ ਤੂ ਰੀ ਤ੍ਰੀਯਾ ! ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਿ ਬੁਲਾਈ ॥ आइ कै सुंदर ऐसे कहियो; सुन तू री त्रीया ! ब्रिजनाथि बुलाई ॥ ਕੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ? ਕਹਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰਿ; ਸੁ ਕੋ ਕਨ੍ਹਈਯਾ ਕਹਿਯੋ, ਕਉਨ ਕਨਾਈ? ॥ को ब्रिजनाथ? कहियो ब्रिज नारि; सु को कन्हईया कहियो, कउन कनाई? ॥ ਖੇਲਹੁ ਤਾ ਹੀ ਤ੍ਰੀਯਾ ਸੰਗਿ ਲਾਲ ਰੀ ! ਕੋ ਜਿਹ ਕੇ ਸੰਗਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਈ ॥੬੮੧॥ खेलहु ता ही त्रीया संगि लाल री ! को जिह के संगि प्रीति लगाई ॥६८१॥ ਸਜਨੀ ! ਨੰਦ ਲਾਲ ਬੁਲਾਵਤ ਹੈ; ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਹਠ ਰੰਚ ਨ ਕੀਜੈ ॥ सजनी ! नंद लाल बुलावत है; अपने मन मै हठ रंच न कीजै ॥ ਆਈ ਹੋ ਹਉ ਚਲਿ ਕੈ ਤੁਮ ਪੈ; ਤਿਹ ਤੇ ਸੁ ਕਹਿਯੋ ਅਬ ਮਾਨ ਹੀ ਲੀਜੈ ॥ आई हो हउ चलि कै तुम पै; तिह ते सु कहियो अब मान ही लीजै ॥ ਬੇਗ ਚਲੋ ਜਦੁਰਾਇ ਕੇ ਪਾਸ; ਕਛੂ ਤੁਮਰੋ ਇਹ ਤੇ ਨਹੀ ਛੀਜੈ ॥ बेग चलो जदुराइ के पास; कछू तुमरो इह ते नही छीजै ॥ ਤਾਹੀ ਤੇ ਬਾਤ ਕਹੋ ਤੁਮ ਸੋ; ਸੁਖ ਆਪਨ ਲੈ, ਸੁਖ ਅਉਰਨ ਦੀਜੈ ॥੬੮੨॥ ताही ते बात कहो तुम सो; सुख आपन लै, सुख अउरन दीजै ॥६८२॥ ਤਾ ਤੇ ਕਰੋ ਨਹੀ ਮਾਨ ਸਖੀ ! ਉਠਿ ਬੇਗ ਚਲੋ ਸਿਖ ਮਾਨਿ ਹਮਾਰੀ ॥ ता ते करो नही मान सखी ! उठि बेग चलो सिख मानि हमारी ॥ ਮੁਰਲੀ ਜਹ ਕਾਨ੍ਹ ਬਜਾਵਤ ਹੈ; ਬਹਸੈ ਤਹ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸੁੰਦਰ ਗਾਰੀ ॥ मुरली जह कान्ह बजावत है; बहसै तह ग्वारिन सुंदर गारी ॥ ਤਾਹੀ ਤੇ ਤੋ ਸੋ ਕਹੋ ਚਲੀਐ; ਕਛੁ ਸੰਕ ਕਰੋ ਨ ਮਨੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰੀ ! ॥ ताही ते तो सो कहो चलीऐ; कछु संक करो न मनै ब्रिज नारी ! ॥ ਪਾਇਨ ਤੋਰੇ ਪਰੋ ਤਜਿ ਸੰਕ; ਨਿਸੰਕ ਚਲੋ ਹਰਿ ਪਾਸਿਹ, ਹਹਾ ਰੀ ! ॥੬੮੩॥ पाइन तोरे परो तजि संक; निसंक चलो हरि पासिह, हहा री ! ॥६८३॥ ਸੰਕ ਕਛੂ ਨ ਕਰੋ ਮਨ ਮੈ; ਤਜਿ ਸੰਕ ਨਿਸੰਕ ਚਲੋ ਸੁਨਿ ਮਾਨਨਿ ! ॥ संक कछू न करो मन मै; तजि संक निसंक चलो सुनि माननि ! ॥ ਤੇਰੇ ਮੈ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਹਾ ਹਰਿ ਕੀ; ਤਿਹ ਤੇ ਹਉ ਕਹੋ ਤੁਹਿ ਸੰਗ ਗੁਮਾਨਨਿ ! ॥ तेरे मै प्रीति महा हरि की; तिह ते हउ कहो तुहि संग गुमाननि ! ॥ ਨੈਨ ਬਨੇ ਤੁਮਰੇ ਸਰ ਸੇ; ਸੁ ਧਰੇ ਮਨੋ ਤੀਛਨ ਮੈਨ ਕੀ ਸਾਨਨਿ ॥ नैन बने तुमरे सर से; सु धरे मनो तीछन मैन की साननि ॥ ਤੋ ਹੀ ਸੋ ਪ੍ਰੇਮ ਮਹਾ ਹਰਿ ਕੋ; ਇਹ ਬਾਤ ਹੀ ਤੇ ਕਛੂ ਹਉ ਹੂੰ ਅਜਾਨਨਿ ॥੬੮੪॥ तो ही सो प्रेम महा हरि को; इह बात ही ते कछू हउ हूं अजाननि ॥६८४॥ ਮੁਰਲੀ ਜਦੁਬੀਰ ਬਜਾਵਤ ਹੈ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਠਉਰੈ ॥ मुरली जदुबीर बजावत है; कबि स्याम कहै अति सुंदर ठउरै ॥ ਤਾਹੀ ਤੇ ਤੇਰੇ ਪਾਸਿ ਪਠੀ; ਸੁ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਲਿਆਵ ਸੁ ਜਾਇ ਕੈ ਦਉਰੈ ॥ ताही ते तेरे पासि पठी; सु कहियो तिह लिआव सु जाइ कै दउरै ॥ ਨਾਚਤ ਹੈ ਜਹ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ; ਅਰੁ ਗਾਇ ਕੈ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਲੇਤ ਹੈ ਭਉਰੈ ॥ नाचत है जह चंद्रभगा; अरु गाइ कै ग्वारनि लेत है भउरै ॥ ਤਾਹੀ ਤੇ ਬੇਗ ਚਲੋ ਸਜਨੀ ! ਤੁਮਰੇ ਬਿਨ ਹੀ ਰਸ ਲੂਟਤ ਅਉਰੈ ॥੬੮੫॥ ताही ते बेग चलो सजनी ! तुमरे बिन ही रस लूटत अउरै ॥६८५॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |