ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 325 ਖੇਲ ਬਿਖੈ ਰਸ ਕੀ ਸੋ ਤ੍ਰੀਯਾ ਸਭ; ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਆਗੇ ਹ੍ਵੈ ਐਸੇ ਧਈ ਹੈ ॥ खेल बिखै रस की सो त्रीया सभ; स्याम के आगे ह्वै ऐसे धई है ॥ ਯੌ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਉਪਮਾ; ਗਜ ਗਾਮਨਿ ਕਾਮਿਨ ਰੂਪ ਭਈ ਹੈ ॥੬੫੭॥ यौ कबि स्याम कहै उपमा; गज गामनि कामिन रूप भई है ॥६५७॥ ਕਾਨ੍ਹ ਛੁਹਿਯੋ ਚਹੈ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੌ; ਸੋਊ ਭਾਗ ਚਲੈ ਨਹੀ ਦੇਤ ਛੁਹਾਈ ॥ कान्ह छुहियो चहै ग्वारिन कौ; सोऊ भाग चलै नही देत छुहाई ॥ ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਅਪਨੇ ਪਤਿ ਕੋ; ਰਤਿ ਕੇਲ ਸਮੈ ਨਹੀ ਦੇਤ ਮਿਲਾਈ ॥ जिउ म्रिगनी अपने पति को; रति केल समै नही देत मिलाई ॥ ਕੁੰਜਨ ਭੀਤਰ ਤੀਰ ਨਦੀ; ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਸੁ ਫਿਰੈ ਤਹ ਧਾਈ ॥ कुंजन भीतर तीर नदी; ब्रिखभान सुता सु फिरै तह धाई ॥ ਠਉਰ ਤਹਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਖੇਲ ਮਚਾਈ ॥੬੫੮॥ ठउर तहा कबि स्याम कहै; इह भांति सो स्याम जू खेल मचाई ॥६५८॥ ਰਾਤਿ ਕਰੀ ਛਠ ਮਾਸਨ ਕੀ; ਅਤਿ ਉਜਲ ਪੈ ਸੋਊ ਅਰਧ ਅੰਧੇਰੀ ॥ राति करी छठ मासन की; अति उजल पै सोऊ अरध अंधेरी ॥ ਤਾਹੀ ਸਮੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਭੈ ਹਰਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਘੇਰੀ ॥ ताही समै तिह ठउर बिखै; कबि स्याम सभै हरि ग्वारिन घेरी ॥ ਨੈਨ ਕੀ ਕੋਰ ਕਟਾਛਨ ਪੇਖਤ; ਝੂਮਿ ਗਿਰੀ ਇਕ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ਚੇਰੀ ॥ नैन की कोर कटाछन पेखत; झूमि गिरी इक ह्वै गई चेरी ॥ ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਜੀਯ ਮੈ; ਸਰ ਸੋ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਜਿਮ ਘਾਵਤ ਹੇਰੀ ॥੬੫੯॥ यौ उपजी उपमा जीय मै; सर सो म्रिगनी जिम घावत हेरी ॥६५९॥ ਫੇਰ ਉਠੈ ਉਠਤੇ ਹੀ ਭਗੈ; ਜਦੁਰਾ ਕੌ ਨ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਦੇਤ ਮਿਲਾਈ ॥ फेर उठै उठते ही भगै; जदुरा कौ न ग्वारिन देत मिलाई ॥ ਪਾਛੈ ਪਰੈ ਤਿਨ ਕੇ ਹਰਿ ਜੂ; ਚੜਿ ਕੈ ਰਸ ਕੈ ਹਯ ਊਪਰ ਧਾਈ ॥ पाछै परै तिन के हरि जू; चड़ि कै रस कै हय ऊपर धाई ॥ ਰਾਧੇ ਕੋ ਨੈਨਨ ਕੇ ਸਰ ਸੰਗ; ਬਧੈ ਮਨੋ ਭਉਹ ਕਮਾਨ ਚੜਾਈ ॥ राधे को नैनन के सर संग; बधै मनो भउह कमान चड़ाई ॥ ਝੂਮਿ ਗਿਰੈ ਧਰਨੀ ਪਰ ਸੋ; ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ਮਨੋ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਈ ॥੬੬੦॥ झूमि गिरै धरनी पर सो; म्रिगनी म्रिगहा मनो मारि गिराई ॥६६०॥ ਸੁਧਿ ਲੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਤਬ ਹੀ; ਹਰਿ ਅਗ੍ਰਜ ਕੁੰਜਨ ਮੈ ਉਠਿ ਭਾਗੈ ॥ सुधि लै ब्रिखभानु सुता तब ही; हरि अग्रज कुंजन मै उठि भागै ॥ ਰਸ ਸੋ ਜਦੁਰਾਇ ਮਹਾ ਰਸੀਆ; ਤਬ ਹੀ ਤਿਹ ਕੇ ਪਿਛੂਆਨ ਸੋ ਲਾਗੈ ॥ रस सो जदुराइ महा रसीआ; तब ही तिह के पिछूआन सो लागै ॥ ਮੋਛ ਲਹੈ ਨਰ ਸੋ ਛਿਨ ਮੈ; ਹਰਿ ਕੇ ਇਹ ਕਉਤੁਕ ਜੋ ਅਨੁਰਾਗੈ ॥ मोछ लहै नर सो छिन मै; हरि के इह कउतुक जो अनुरागै ॥ ਯੌ ਉਪਜੈ ਉਪਮਾ ਮਨ ਮੈ; ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਜਿਮ ਘਾਇਲ ਸ੍ਵਾਰ ਕੇ ਆਗੈ ॥੬੬੧॥ यौ उपजै उपमा मन मै; म्रिगनी जिम घाइल स्वार के आगै ॥६६१॥ ਅਤਿ ਭਾਗਤ ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ ਬਿਖੈ; ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਕੋ ਗਹੇ ਹਰਿ ਐਸੇ ॥ अति भागत कुंज गलीन बिखै; ब्रिखभानु सुता को गहे हरि ऐसे ॥ ਕੈਧੌ ਧਵਾਇ ਧਵਾਇ ਮਹਾ; ਜਮੁਨਾ ਤਟਿ ਹਾਰਤ ਮਾਨਕ ਜੈਸੇ ॥ कैधौ धवाइ धवाइ महा; जमुना तटि हारत मानक जैसे ॥ ਪੈ ਚੜਿ ਕੈ ਰਸ ਹੈ ਮਨ, ਨੈਨਨ; ਭਉਹ ਤਨਾਇ ਕੈ ਮਾਰਤ ਲੈਸੇ ॥ पै चड़ि कै रस है मन, नैनन; भउह तनाइ कै मारत लैसे ॥ ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਜਿਮ ਸ੍ਵਾਰ; ਮਨੋ ਜਿਤ ਲੇਤ ਮ੍ਰਿਗੀ ਕਹੁ ਜੈਸੇ ॥੬੬੨॥ यौ उपजी उपमा जिम स्वार; मनो जित लेत म्रिगी कहु जैसे ॥६६२॥ ਗਹਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਜਦੁਰਾਇ ਜੂ; ਬੋਲਤ ਤਾ ਸੰਗਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਨੀ ॥ गहि कै ब्रिखभानु सुता जदुराइ जू; बोलत ता संगि अम्रित बानी ॥ ਭਾਗਤ ਕਾਹੇ ਕੇ ਹੇਤ? ਸੁਨੋ; ਹਮ ਹੂੰ ਤੇ ਤੂੰ ਕਿਉ ਸੁਨਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਰਾਨੀ ! ॥ भागत काहे के हेत? सुनो; हम हूं ते तूं किउ सुनि ग्वारिन रानी ! ॥ ਕੰਜਮੁਖੀ ! ਤਨ ਕੰਚਨ ਸੋ ! ਹਮ ਹ੍ਵੈ ਮਨ ਕੀ ਸਭ ਬਾਤ ਪਛਾਨੀ ॥ कंजमुखी ! तन कंचन सो ! हम ह्वै मन की सभ बात पछानी ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪ੍ਰੇਮ ਛਕੀ ਮਨਿ ਸੁੰਦਰਿ; ਹ੍ਵੈ ਬਨਿ ਖੋਜਤ ਸ੍ਯਾਮ ਦਿਵਾਨੀ ॥੬੬੩॥ स्याम के प्रेम छकी मनि सुंदरि; ह्वै बनि खोजत स्याम दिवानी ॥६६३॥ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਪਿਖਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੋ; ਨਿਹੁਰਾਇ ਕੈ ਨੀਚੇ ਰਹੀ ਅਖੀਆ ॥ ब्रिखभान सुता पिखि ग्वारिन को; निहुराइ कै नीचे रही अखीआ ॥ ਮਨੋ ਯਾ ਮ੍ਰਿਗ ਭਾ ਸਭ ਛੀਨ ਲਈ; ਕਿ ਮਨੋ ਇਹ ਕੰਜਨ ਕੀ ਪਖੀਆ ॥ मनो या म्रिग भा सभ छीन लई; कि मनो इह कंजन की पखीआ ॥ ਸਮ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕੀ ਹਸਿ ਕੈ ਤ੍ਰੀਯਾ; ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਗ ਹੈ ਅਖੀਆ ॥ सम अम्रित की हसि कै त्रीया; यौ बतीया हरि के संग है अखीआ ॥ ਹਰਿ ! ਛਾਡਿ ਦੈ ਮੋਹਿ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਕੌ; ਸੁ ਨਿਹਾਰਤ ਹੈ ਸਭ ਹੀ ਸਖੀਆ ॥੬੬੪॥ हरि ! छाडि दै मोहि कहियो हम कौ; सु निहारत है सभ ही सखीआ ॥६६४॥ |
Dasam Granth |