ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 323 ਜਾਹਿ ਭਭੀਛਨ ਰਾਜ ਦਯੋ; ਅਰੁ ਰਾਵਨ ਜਾਹਿ ਮਰਿਯੋ ਕਰਿ ਕ੍ਰੋਹੈ ॥ जाहि भभीछन राज दयो; अरु रावन जाहि मरियो करि क्रोहै ॥ ਚਕ੍ਰ ਕੇ ਸਾਥ ਕਿਧੋ ਜਿਨਹੂੰ; ਸਿਸੁਪਾਲ ਕੋ ਸੀਸ ਕਟਿਯੋ ਕਰਿ ਛੋਹੈ ॥ चक्र के साथ किधो जिनहूं; सिसुपाल को सीस कटियो करि छोहै ॥ ਮੈਨ ਸੁ ਅਉ ਸੀਯ ਕੋ ਭਰਤਾ; ਜਿਹ ਮੂਰਤਿ ਕੀ ਸਮਤੁਲਿ ਨ ਕੋ ਹੈ ॥ मैन सु अउ सीय को भरता; जिह मूरति की समतुलि न को है ॥ ਸੋ ਕਰਿ ਲੈ ਅਪੁਨੇ ਮੁਰਲੀ; ਅਬ ਸੁੰਦਰ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਮਨ ਮੋਹੈ ॥੬੪੪॥ सो करि लै अपुने मुरली; अब सुंदर गोपिन के मन मोहै ॥६४४॥ ਰਾਧਿਕਾ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਮੁਖਿ ਚੰਦ; ਸੁ ਖੇਲਤ ਹੈ ਮਿਲਿ ਖੇਲ ਸਬੈ ॥ राधिका चंद्रभगा मुखि चंद; सु खेलत है मिलि खेल सबै ॥ ਮਿਲਿ ਸੁੰਦਰਿ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਭਲੇ; ਸੁ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਕਰਤਾਲ ਤਬੈ ॥ मिलि सुंदरि गावत गीत भले; सु बजावत है करताल तबै ॥ ਫੁਨਿ ਤਿਆਗਿ ਸਭੈ ਸੁਰ ਮੰਡਲ ਕੋ; ਸਭ ਕਉਤੁਕ ਦੇਖਤ ਦੇਵ ਸਬੈ ॥ फुनि तिआगि सभै सुर मंडल को; सभ कउतुक देखत देव सबै ॥ ਅਬ ਰਾਕਸ ਮਾਰਨ ਕੀ ਸੁ ਕਥਾ; ਕਛੁ ਥੋਰੀ ਅਹੈ, ਸੁਨ ਲੇਹੁ ਅਬੈ ॥੬੪੫॥ अब राकस मारन की सु कथा; कछु थोरी अहै, सुन लेहु अबै ॥६४५॥ ਨਾਚਤ ਥੀ ਜਹਿ ਗ੍ਵਰਨੀਆ; ਜਹ ਫੂਲ ਖਿਰੇ ਅਰੁ ਭਉਰ ਗੁੰਜਾਰੈ ॥ नाचत थी जहि ग्वरनीआ; जह फूल खिरे अरु भउर गुंजारै ॥ ਤੀਰ ਬਹੈ ਜਮੁਨਾ ਜਹ ਸੁੰਦਰਿ; ਕਾਨ੍ਹ ਹਲੀ ਮਿਲਿ ਗੀਤ ਉਚਾਰੈ ॥ तीर बहै जमुना जह सुंदरि; कान्ह हली मिलि गीत उचारै ॥ ਖੇਲ ਕਰੈ ਅਤਿ ਹੀ ਹਿਤ ਸੋ; ਨ ਕਛੂ ਮਨ ਭੀਤਰ ਸੰਕਹਿ ਧਾਰੈ ॥ खेल करै अति ही हित सो; न कछू मन भीतर संकहि धारै ॥ ਰੀਝਿ ਕਬਿਤ ਪੜੈ ਰਸ ਕੇ; ਬਹਸੈ ਦੋਊ ਆਪਸ ਮੈ ਨਹੀ ਹਾਰੈ ॥੬੪੬॥ रीझि कबित पड़ै रस के; बहसै दोऊ आपस मै नही हारै ॥६४६॥ ਅਥ ਜਖਛ ਗੋਪਿਨ ਕੌ ਨਭ ਕੋ ਲੇ ਉਡਾ ॥ अथ जखछ गोपिन कौ नभ को ले उडा ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਆਵਤ ਥੋ ਇਕ ਜਖਛ ਬਡੋ; ਇਹ ਰਾਸ ਕੋ ਕਉਤੁਕ ਤਾਹਿ ਬਿਲੋਕਿਯੋ ॥ आवत थो इक जखछ बडो; इह रास को कउतुक ताहि बिलोकियो ॥ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਦੇਖ ਕੈ ਮੈਨ ਬਢਿਯੋ; ਤਿਹ ਤੇ ਤਨ ਮੈ ਨਹੀ ਰੰਚਕ ਰੋਕਿਯੋ ॥ ग्वारिन देख कै मैन बढियो; तिह ते तन मै नही रंचक रोकियो ॥ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਲੈ ਸੁ ਚਲਿਯੋ ਨਭਿ ਕੋ; ਕਿਨਹੂੰ ਤਿਹ ਭੀਤਰ ਤੇ ਨਹੀ ਟੋਕਿਯੋ ॥ ग्वारिन लै सु चलियो नभि को; किनहूं तिह भीतर ते नही टोकियो ॥ ਜਿਉ ਮਧਿ ਭੀਤਰਿ ਲੈ ਮੁਸਲੀ ਹਰਿ; ਕੇਹਰ ਹ੍ਵੈ ਮ੍ਰਿਗ ਸੋ ਰਿਪੁ ਰੋਕਿਯੋ ॥੬੪੭॥ जिउ मधि भीतरि लै मुसली हरि; केहर ह्वै म्रिग सो रिपु रोकियो ॥६४७॥ ਜਖਛ ਕੇ ਸੰਗਿ ਕਿਧੌ ਮੁਸਲੀ ਹਰਿ; ਜੁਧ ਕਰਿਯੋ ਅਤਿ ਕੋਪੁ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥ जखछ के संगि किधौ मुसली हरि; जुध करियो अति कोपु स्मभारियो ॥ ਲੈ ਤਰੁ ਬੀਰ ਦੋਊ ਕਰ ਭੀਤਰ; ਭੀਮ ਭਏ ਅਤਿ ਹੀ ਬਲ ਧਾਰਿਯੋ ॥ लै तरु बीर दोऊ कर भीतर; भीम भए अति ही बल धारियो ॥ ਦੈਤ ਪਛਾਰਿ ਲਯੋ ਇਹ ਭਾਂਤਿ; ਕਬੈ ਜਸੁ ਤਾ ਛਬਿ ਐਸਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ दैत पछारि लयो इह भांति; कबै जसु ता छबि ऐसि उचारियो ॥ ਢੋਕੇ ਛੁਟੇ ਤੇ ਮਹਾ ਛੁਧਵਾਨ; ਕਿਧੋ ਚਕਵਾ ਉਠਿ ਬਾਜਹਿੰ ਮਾਰਿਯੋ ॥੬੪੮॥ ढोके छुटे ते महा छुधवान; किधो चकवा उठि बाजहिं मारियो ॥६४८॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਗੋਪਿ ਛੁਰਾਇਬੋ ਜਖਛ ਬਧਹ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे गोपि छुराइबो जखछ बधह धिआइ समापतं ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਮਾਰਿ ਕੈ ਤਾਹਿ ਕਿਧੌ ਮੁਸਲੀ ਹਰਿ; ਬੰਸੀ ਬਜਾਈ ਨ ਕੈ ਕਛੁ ਸੰਕਾ ॥ मारि कै ताहि किधौ मुसली हरि; बंसी बजाई न कै कछु संका ॥ ਰਾਵਨ ਖੇਤ ਮਰਿਯੋ ਕੁਪ ਕੈ ਜਿਨਿ; ਰੀਝਿ ਬਿਭੀਛਨ ਦੀਨ ਸੁ ਲੰਕਾ ॥ रावन खेत मरियो कुप कै जिनि; रीझि बिभीछन दीन सु लंका ॥ ਜਾ ਕੋ ਲਖਿਯੋ ਕੁਬਜਾ ਬਲ ਬਾਹਨ; ਜਾ ਕੋ ਲਖਿਯੋ ਮੁਰ ਦੈਤ ਅਤੰਕਾ ॥ जा को लखियो कुबजा बल बाहन; जा को लखियो मुर दैत अतंका ॥ ਰੀਝਿ ਬਜਾਇ ਉਠਿਯੋ ਮੁਰਲੀ ਸੋਈ; ਜੀਤ ਦੀਯੋ ਜਸੁ ਕੋ ਮਨੋ ਡੰਕਾ ॥੬੪੯॥ रीझि बजाइ उठियो मुरली सोई; जीत दीयो जसु को मनो डंका ॥६४९॥ ਰੂਖਨ ਤੇ ਰਸ ਚੂਵਨ ਲਾਗ; ਝਰੈ ਝਰਨਾ ਗਿਰਿ ਤੇ ਸੁਖਦਾਈ ॥ रूखन ते रस चूवन लाग; झरै झरना गिरि ते सुखदाई ॥ ਘਾਸ ਚੁਗੈ ਨ ਮ੍ਰਿਗਾ ਬਨ ਕੇ; ਖਗ ਰੀਝ ਰਹੇ ਧੁਨਿ ਜਾ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥ घास चुगै न म्रिगा बन के; खग रीझ रहे धुनि जा सुनि पाई ॥ |
Dasam Granth |