ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 321 ਕਾਨਰ ਲੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਸੰਗਿ; ਗੀਤ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸੁੰਦਰ ਗਾਵੈ ॥ कानर लै ब्रिखभान सुता संगि; गीत भली बिधि सुंदर गावै ॥ ਸਾਰੰਗ ਦੇਵਗੰਧਾਰ ਬਿਭਾਸ; ਬਿਲਾਵਲ ਭੀਤਰ ਤਾਨ ਬਸਾਵੈ ॥ सारंग देवगंधार बिभास; बिलावल भीतर तान बसावै ॥ ਜੋ ਜੜ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਸੁਨ ਕੈ ਧੁਨਿ; ਤਿਆਗ ਕੈ ਧਾਮ, ਤਹਾ ਕਹੁ ਧਾਵੈ ॥ जो जड़ स्रउनन मै सुन कै धुनि; तिआग कै धाम, तहा कहु धावै ॥ ਜੋ ਖਗ ਜਾਤ ਉਡੇ ਨਭਿ ਮੈ; ਸੁਨਿ ਠਾਂਢ ਰਹੈ, ਧੁਨਿ ਜੋ ਸੁਨਿ ਪਾਵੈ ॥੬੨੮॥ जो खग जात उडे नभि मै; सुनि ठांढ रहै, धुनि जो सुनि पावै ॥६२८॥ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸੰਗ ਭਲੇ ਭਗਵਾਨ; ਸੋ ਖੇਲਤ ਹੈ ਅਰੁ ਨਾਚਤ ਐਸੇ ॥ ग्वारिन संग भले भगवान; सो खेलत है अरु नाचत ऐसे ॥ ਖੇਲਤ ਹੈ ਮਨਿ ਆਨੰਦ ਕੈ; ਨ ਕਛੂ ਜਰਰਾ ਮਨਿ ਧਾਰ ਕੈ ਭੈ ਸੇ ॥ खेलत है मनि आनंद कै; न कछू जररा मनि धार कै भै से ॥ ਗਾਵਤ ਸਾਰੰਗ ਤਾਲ ਬਜਾਵਤ; ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁ ਰਚੈ ਸੇ ॥ गावत सारंग ताल बजावत; स्याम कहै अति ही सु रचै से ॥ ਸਾਵਨ ਕੀ ਰੁਤਿ ਮੈ ਮਨੋ ਨਾਚਤ; ਮੋਰਿਨ ਮੈ ਮੁਰਵਾ ਨਰ ਜੈਸੇ ॥੬੨੯॥ सावन की रुति मै मनो नाचत; मोरिन मै मुरवा नर जैसे ॥६२९॥ ਨਾਚਤ ਹੈ ਸੋਊ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਮੈ; ਜਿਹ ਕੋ ਸਸਿ ਸੋ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਆਨਨ ॥ नाचत है सोऊ ग्वारिन मै; जिह को ससि सो अति सुंदर आनन ॥ ਖੇਲਤ ਹੈ ਰਜਨੀ ਸਿਤ ਮੈ; ਜਹ ਰਾਜਤ ਥੋ ਜਮੁਨਾ ਜੁਤ ਕਾਨਨ ॥ खेलत है रजनी सित मै; जह राजत थो जमुना जुत कानन ॥ ਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਬ੍ਰਿਖ ਕੀ ਜਹ ਥੀ; ਸੁ ਹੁਤੀ ਜਹ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਅਭਿਮਾਨਨ ॥ भानु सुता ब्रिख की जह थी; सु हुती जह चंद्रभगा अभिमानन ॥ ਛਾਜਤ ਤਾ ਮਹਿ ਯੌ ਹਰਿ ਜੂ; ਜਿਉ ਬਿਰਾਜਤ ਬੀਚ ਪੰਨਾ ਨਗ ਖਾਨਨ ॥੬੩੦॥ छाजत ता महि यौ हरि जू; जिउ बिराजत बीच पंना नग खानन ॥६३०॥ ਸੁ ਸੰਗੀਤ ਨਚੈ ਹਰਿ ਜੂ ਤਿਹ ਠਉਰ; ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਰਸ ਕੇ ਸੰਗਿ ਭੀਨੋ ॥ सु संगीत नचै हरि जू तिह ठउर; सो स्याम कहै रस के संगि भीनो ॥ ਖੋਰ ਦਏ ਫੁਨਿ ਕੇਸਰ ਕੀ; ਧੁਤੀਯਾ ਕਸਿ ਕੈ ਪਟ ਓਢਿ ਨਵੀਨੋ ॥ खोर दए फुनि केसर की; धुतीया कसि कै पट ओढि नवीनो ॥ ਰਾਧਿਕਾ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਮੁਖਿ ਚੰਦ; ਲਏ ਜਹ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਥੀ ਸੰਗ ਤੀਨੋ ॥ राधिका चंद्रभगा मुखि चंद; लए जह ग्वारिन थी संग तीनो ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਨਚਾਇ ਕੈ ਨੈਨਨ ਕੋ; ਸਭ ਗੋਪਿਨ ਕੋ ਮਨੁਆ ਹਰਿ ਲੀਨੋ ॥੬੩੧॥ कान्ह नचाइ कै नैनन को; सभ गोपिन को मनुआ हरि लीनो ॥६३१॥ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਕੀ ਬਰਾਬਰ ਮੂਰਤਿ; ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ, ਸੁ ਨਹੀ ਘ੍ਰਿਤਚੀ ਹੈ ॥ ब्रिखभानु सुता की बराबर मूरति; स्याम कहै, सु नही घ्रितची है ॥ ਜਾ ਸਮ ਹੈ ਨਹੀ ਕਾਮ ਕੀ ਤ੍ਰੀਯਾ; ਨਹੀ ਜਿਸ ਕੀ ਸਮ ਤੁਲਿ ਸਚੀ ਹੈ ॥ जा सम है नही काम की त्रीया; नही जिस की सम तुलि सची है ॥ ਮਾਨਹੁ ਲੈ ਸਸਿ ਕੋ ਸਭ ਸਾਰ; ਪ੍ਰਭਾ ਕਰਤਾਰ ਇਹੀ ਮੈ ਗਚੀ ਹੈ ॥ मानहु लै ससि को सभ सार; प्रभा करतार इही मै गची है ॥ ਨੰਦ ਕੇ ਲਾਲ ਬਿਲਾਸਨ ਕੋ; ਇਹ ਮੂਰਤਿ ਚਿਤ੍ਰ ਬਚਿਤ੍ਰ ਰਚੀ ਹੈ ॥੬੩੨॥ नंद के लाल बिलासन को; इह मूरति चित्र बचित्र रची है ॥६३२॥ ਰਾਧਿਕਾ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਮੁਖਿ ਚੰਦ੍ਰ; ਸੁ ਖੇਲਤ ਹੈ ਮਿਲ ਖੇਲ ਸਬੈ ॥ राधिका चंद्रभगा मुखि चंद्र; सु खेलत है मिल खेल सबै ॥ ਮਿਲਿ ਸੁੰਦਰ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਸਬੈ; ਸੁ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਕਰ ਤਾਲ ਤਬੈ ॥ मिलि सुंदर गावत गीत सबै; सु बजावत है कर ताल तबै ॥ ਪਿਖਵੈ ਇਹ ਕੋ ਸੋਊ ਮੋਹ ਰਹੈ; ਸਭ ਦੇਖਤ ਹੈ ਸੁਰ ਯਾਹਿ ਛਬੈ ॥ पिखवै इह को सोऊ मोह रहै; सभ देखत है सुर याहि छबै ॥ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮੁਰਲੀਧਰ ਮੈਨ ਕੀ; ਮੂਰਤਿ, ਗੋਪਿਨ ਮਧਿ ਫਬੈ ॥੬੩੩॥ कबि स्याम कहै मुरलीधर मैन की; मूरति, गोपिन मधि फबै ॥६३३॥ ਜਿਹ ਕੀ ਸਮ ਤੁਲਿ ਨ ਹੈ ਕਮਲਾ ਦੁਤਿ; ਜਾ ਪਿਖਿ ਕੈ ਕਟਿ ਕੇਹਰ ਲਾਜੈ ॥ जिह की सम तुलि न है कमला दुति; जा पिखि कै कटि केहर लाजै ॥ ਕੰਚਨ ਦੇਖਿ ਲਜੈ ਤਨ ਕੋ ਤਿਹ; ਦੇਖਤ ਹੀ ਮਨ ਕੋ ਦੁਖੁ ਭਾਜੈ ॥ कंचन देखि लजै तन को तिह; देखत ही मन को दुखु भाजै ॥ ਜਾ ਸਮ ਰੂਪ ਨ ਕੋਊ ਤ੍ਰੀਯਾ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਰਤਿ ਕੀ ਸਮ ਰਾਜੈ ॥ जा सम रूप न कोऊ त्रीया; कबि स्याम कहै रति की सम राजै ॥ ਜਿਉ ਘਨ ਬੀਚ ਲਸੈ ਚਪਲਾ ਇਹ; ਤਿਉ ਘਨ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਬੀਚ ਬਿਰਾਜੈ ॥੬੩੪॥ जिउ घन बीच लसै चपला इह; तिउ घन ग्वारिन बीच बिराजै ॥६३४॥ ਖੇਲਤ ਹੈ ਸੰਗ ਤ੍ਰੀਯਨ ਕੇ; ਸਜਿ ਸਾਜ ਸਭੈ ਅਰੁ ਮੋਤਿਨ ਮਾਲਾ ॥ खेलत है संग त्रीयन के; सजि साज सभै अरु मोतिन माला ॥ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੈ ਖੇਲਤ ਹੈ ਤਿਹ ਸੋ; ਹਰਿ ਜੂ, ਜੋਊ ਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਹਿਤ ਵਾਲਾ ॥ प्रीति कै खेलत है तिह सो; हरि जू, जोऊ है अति ही हित वाला ॥ ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀ ਜਹ ਠਾਢੀ ਹੁਤੀ; ਜਹ ਠਾਢੀ ਹੁਤੀ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਕੀ ਬਾਲਾ ॥ चंद्रमुखी जह ठाढी हुती; जह ठाढी हुती ब्रिखभानु की बाला ॥ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਕੋ ਮਹਾ ਮੁਖ ਸੁੰਦਰ; ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਬੀਚ ਕਰਿਯੋ ਉਜਿਯਾਲਾ ॥੬੩੫॥ चंद्रभगा को महा मुख सुंदर; ग्वारिन बीच करियो उजियाला ॥६३५॥ |
Dasam Granth |