ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 320 ਆਈ ਹੈ ਖੇਲਨ ਰਾਸ ਬਿਖੈ; ਸਜ ਕੈ ਸੁ ਤ੍ਰੀਯਾ ਤਨ ਸੁੰਦਰ ਬਾਨੇ ॥ आई है खेलन रास बिखै; सज कै सु त्रीया तन सुंदर बाने ॥ ਪੀਤ ਰੰਗੇ ਇਕ ਰੰਗ ਕਸੁੰਭ ਕੇ; ਏਕ ਹਰੇ ਇਕ ਕੇਸਰ ਸਾਨੇ ॥ पीत रंगे इक रंग कसु्मभ के; एक हरे इक केसर साने ॥ ਤਾ ਛਬਿ ਕੇ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ; ਕਬਿ ਨੇ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਪਹਿਚਾਨੇ ॥ ता छबि के जसु उच महा; कबि ने अपने मन मै पहिचाने ॥ ਨਾਚਤ ਭੂਮਿ ਗਿਰੀ ਧਰਨੀ; ਹਰਿ ਦੇਖ ਰਹੀ ਨਹੀ ਨੈਨ ਅਘਾਨੇ ॥੬੨੦॥ नाचत भूमि गिरी धरनी; हरि देख रही नही नैन अघाने ॥६२०॥ ਤਿਨ ਕੋ ਇਤਨੋ ਹਿਤ ਦੇਖਤ ਹੀ; ਅਤਿ ਆਨੰਦ ਸੋ ਭਗਵਾਨ ਹਸੇ ਹੈ ॥ तिन को इतनो हित देखत ही; अति आनंद सो भगवान हसे है ॥ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢੀ ਅਤਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸੋ; ਅਤਿ ਹੀ ਰਸ ਕੇ ਫੁਨਿ ਬੀਚ ਫਸੈ ਹੈ ॥ प्रीति बढी अति ग्वारिन सो; अति ही रस के फुनि बीच फसै है ॥ ਜਾ ਤਨ ਦੇਖਤ ਪੁੰਨਿ ਬਢੈ; ਜਿਹ ਦੇਖਤ ਹੀ ਸਭ ਪਾਪ ਨਸੇ ਹੈ ॥ जा तन देखत पुंनि बढै; जिह देखत ही सभ पाप नसे है ॥ ਜਿਉ ਸਸਿ ਅਗ੍ਰ ਲਸੈ ਚਪਲਾ; ਹਰਿ ਦਾਰਮ ਸੇ ਤਿਮ ਦਾਤ ਲਸੇ ਹੈ ॥੬੨੧॥ जिउ ससि अग्र लसै चपला; हरि दारम से तिम दात लसे है ॥६२१॥ ਸੰਗ ਗੋਪਿਨ ਬਾਤ ਕਹੀ ਰਸ ਕੀ; ਜੋਊ ਕਾਨਰ ਹੈ ਸਭ ਦੈਤ ਮਰਈਯਾ ॥ संग गोपिन बात कही रस की; जोऊ कानर है सभ दैत मरईया ॥ ਸਾਧਨ ਕੋ ਜੋਊ ਹੈ ਬਰਤਾ; ਅਉ ਅਸਾਧਨ ਕੋ ਜੋਊ ਨਾਸ ਕਰਈਯਾ ॥ साधन को जोऊ है बरता; अउ असाधन को जोऊ नास करईया ॥ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਸੋਊ ਖੇਲਤ ਹੈ; ਜਸੁਧਾ ਸੁਤ ਜੋ ਮੁਸਲੀਧਰ ਭਈਯਾ ॥ रास बिखै सोऊ खेलत है; जसुधा सुत जो मुसलीधर भईया ॥ ਨੈਨਨ ਕੇ ਕਰ ਕੈ ਸੁ ਕਟਾਛ; ਚੁਰਾਇ ਮਨੋ ਮਤਿ ਗੋਪਿਨ ਲਈਯਾ ॥੬੨੨॥ नैनन के कर कै सु कटाछ; चुराइ मनो मति गोपिन लईया ॥६२२॥ ਦੇਵ ਗੰਧਾਰਿ ਬਿਲਾਵਲ ਸੁਧ; ਮਲਾਰ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਈ ॥ देव गंधारि बिलावल सुध; मलार कहै कबि स्याम सुनाई ॥ ਜੈਤਸਿਰੀ ਗੁਜਰੀ ਕੀ ਭਲੀ ਧੁਨਿ; ਰਾਮਕਲੀ ਹੂੰ ਕੀ ਤਾਨ ਬਸਾਈ ॥ जैतसिरी गुजरी की भली धुनि; रामकली हूं की तान बसाई ॥ ਸਥਾਵਰ ਤੇ ਸੁਨ ਕੈ ਸੁਰ ਜੀ; ਜੜ ਜੰਗਮ ਤੇ ਸੁਰ ਜਾ ਸੁਨ ਪਾਈ ॥ सथावर ते सुन कै सुर जी; जड़ जंगम ते सुर जा सुन पाई ॥ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਸੰਗਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੇ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਬੰਸੁਰੀ ਕਾਨ੍ਹ ਬਜਾਈ ॥੬੨੩॥ रास बिखै संगि ग्वारिन के; इह भांति सो बंसुरी कान्ह बजाई ॥६२३॥ ਦੀਪਕ ਅਉ ਨਟ ਨਾਇਕ ਰਾਗ; ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਗਉਰੀ ਕੀ ਤਾਨ ਬਸਾਈ ॥ दीपक अउ नट नाइक राग; भली बिधि गउरी की तान बसाई ॥ ਸੋਰਠਿ ਸਾਰੰਗ ਰਾਮਕਲੀ; ਸੁਰ ਜੈਤਸਿਰੀ ਸੁਭ ਭਾਂਤਿ ਸੁਨਾਈ ॥ सोरठि सारंग रामकली; सुर जैतसिरी सुभ भांति सुनाई ॥ ਰੀਝ ਰਹੇ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਕੇ ਸਭੈ ਜਨ; ਰੀਝ ਰਹਿਯੋ ਸੁਨ ਕੇ ਸੁਰ ਰਾਈ ॥ रीझ रहे प्रिथमी के सभै जन; रीझ रहियो सुन के सुर राई ॥ ਤੀਰ ਨਦੀ ਸੰਗਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੇ; ਮੁਰਲੀ ਕਰਿ ਆਨੰਦ ਸ੍ਯਾਮ ਬਜਾਈ ॥੬੨੪॥ तीर नदी संगि ग्वारिन के; मुरली करि आनंद स्याम बजाई ॥६२४॥ ਜਿਹ ਕੇ ਮੁਖ ਕੀ ਸਮ ਚੰਦ੍ਰਪ੍ਰਭਾ; ਤਨ ਕੀ ਇਹ ਭਾ ਮਨੋ ਕੰਚਨ ਸੀ ਹੈ ॥ जिह के मुख की सम चंद्रप्रभा; तन की इह भा मनो कंचन सी है ॥ ਮਾਨਹੁ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਕਰਤਾ; ਸੁ ਅਨੂਪ ਸੀ ਮੂਰਤਿ ਯਾ ਕੀ ਕਸੀ ਹੈ ॥ मानहु लै कर मै करता; सु अनूप सी मूरति या की कसी है ॥ ਚਾਦਨੀ ਮੈ ਗਨ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੇ; ਇਹ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਗੋਪਿਨ ਤੇ ਸੁ ਹਛੀ ਹੈ ॥ चादनी मै गन ग्वारिन के; इह ग्वारिन गोपिन ते सु हछी है ॥ ਬਾਤ ਜੁ ਥੀ ਮਨ ਕਾਨਰ ਕੇ; ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਸੋਊ ਪੈ ਲਖਿ ਲੀ ਹੈ ॥੬੨੫॥ बात जु थी मन कानर के; ब्रिखभान सुता सोऊ पै लखि ली है ॥६२५॥ ਕਾਨ ਜੂ ਬਾਚ ਰਾਧੇ ਸੋ ॥ कान जू बाच राधे सो ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕ੍ਰਿਸਨ ਰਾਧਿਕਾ ਤਨ ਨਿਰਖਿ; ਕਹੀ ਬਿਹਸਿ ਕੈ ਬਾਤ ॥ क्रिसन राधिका तन निरखि; कही बिहसि कै बात ॥ ਮ੍ਰਿਗ ਕੇ ਅਰੁ ਫੁਨਿ ਮੈਨ ਕੇ; ਤੋ ਮੈ ਸਭ ਹੈ ਗਾਤਿ ॥੬੨੬॥ म्रिग के अरु फुनि मैन के; तो मै सभ है गाति ॥६२६॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਭਾਗ ਕੋ ਭਾਲ ਹਰਿਯੋ ਸੁਨਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ! ਛੀਨ ਲਈ ਮੁਖ ਜੋਤਿ ਸਸੀ ਹੈ ॥ भाग को भाल हरियो सुनि ग्वारिन ! छीन लई मुख जोति ससी है ॥ ਨੈਨ ਮਨੋ ਸਰ ਤੀਛਨ ਹੈ; ਭ੍ਰਿਕੁਟੀ ਮਨੋ ਜਾਨੁ ਕਮਾਨ ਕਸੀ ਹੈ ॥ नैन मनो सर तीछन है; भ्रिकुटी मनो जानु कमान कसी है ॥ ਕੋਕਿਲ ਬੈਨ ਕਪੋਤਿ ਸੋ ਕੰਠ; ਕਹੀ ਹਮਰੇ ਮਨ ਜੋਊ ਬਸੀ ਹੈ ॥ कोकिल बैन कपोति सो कंठ; कही हमरे मन जोऊ बसी है ॥ ਏਤੇ ਪੈ ਚੋਰ ਲਯੋ ਹਮਰੋ ਚਿਤ; ਭਾਮਿਨਿ ਦਾਮਿਨਿ ਭਾਂਤਿ ਲਸੀ ਹੈ ॥੬੨੭॥ एते पै चोर लयो हमरो चित; भामिनि दामिनि भांति लसी है ॥६२७॥ |
Dasam Granth |