ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 316 ਜੋ ਅਵਤਾਰਨ ਤੇ ਅਵਤਾਰ; ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜੁ ਹੈ ਸੁ ਨਗੀਨੋ ॥ जो अवतारन ते अवतार; कहै कबि स्याम जु है सु नगीनो ॥ ਤਾਹਿ ਕਿਧੌ ਅਤਿ ਹੀ ਛਲ ਕੈ; ਸੁ ਚੁਰਾਇ ਮਨੋ ਮਨ ਗੋਪਿਨ ਲੀਨੋ ॥੫੮੮॥ ताहि किधौ अति ही छल कै; सु चुराइ मनो मन गोपिन लीनो ॥५८८॥ ਕਾਨਰ ਸੋ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ; ਹਸਿ ਬਾਤ ਕਹੀ ਸੰਗ ਸੁੰਦਰ ਐਸੇ ॥ कानर सो ब्रिखभानु सुता; हसि बात कही संग सुंदर ऐसे ॥ ਨੈਨ ਨਚਾਇ ਮਹਾ ਮ੍ਰਿਗ ਸੇ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁ ਰੁਚੈ ਸੇ ॥ नैन नचाइ महा म्रिग से; कबि स्याम कहै अति ही सु रुचै से ॥ ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ; ਉਪਜੀ ਕਬਿ ਕੇ ਮਨ ਤੇ ਉਮਗੈ ਸੇ ॥ ता छबि की अति ही उपमा; उपजी कबि के मन ते उमगै से ॥ ਮਾਨਹੁ ਆਨੰਦ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ; ਮਨੋ ਕੇਲ ਕਰੈ ਪਤਿ ਸੋ ਰਤਿ ਜੈਸੇ ॥੫੮੯॥ मानहु आनंद कै अति ही; मनो केल करै पति सो रति जैसे ॥५८९॥ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੋ ਹਰਿ ਕੰਚਨ ਸੇ; ਤਨ ਮੈ ਮਨਿ ਕੀ ਮਨ ਤੁਲਿ ਖੁਭਾ ਹੈ ॥ ग्वारिन को हरि कंचन से; तन मै मनि की मन तुलि खुभा है ॥ ਖੇਲਤ ਹੈ ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਗ ਸੋ; ਜਿਨ ਕੀ ਬਰਨੀ ਨਹੀ ਜਾਤ ਸੁਭਾ ਹੈ ॥ खेलत है हरि के संग सो; जिन की बरनी नही जात सुभा है ॥ ਖੇਲਨ ਕੋ ਭਗਵਾਨ ਰਚੀ; ਰਸ ਕੇ ਹਿਤ ਚਿਤ੍ਰ ਬਚਿਤ੍ਰ ਸਭਾ ਹੈ ॥ खेलन को भगवान रची; रस के हित चित्र बचित्र सभा है ॥ ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਤਿਨ ਮੈ; ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਮਨੋ ਚੰਦ੍ਰ ਪ੍ਰਭਾ ਹੈ ॥੫੯੦॥ यौ उपजी उपमा तिन मै; ब्रिखभानु सुता मनो चंद्र प्रभा है ॥५९०॥ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਹਰਿ ਆਇਸ ਮਾਨ ਕੈ; ਖੇਲਤ ਭੀ ਅਤਿ ਹੀ ਸ੍ਰਮ ਕੈ ॥ ब्रिखभानु सुता हरि आइस मान कै; खेलत भी अति ही स्रम कै ॥ ਗਹਿ ਹਾਥ ਸੋ ਹਾਥ ਤ੍ਰੀਯਾ ਸਭ ਸੁੰਦਰ; ਨਾਚਤ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਭ੍ਰਮ ਕੈ ॥ गहि हाथ सो हाथ त्रीया सभ सुंदर; नाचत रास बिखै भ्रम कै ॥ ਤਿਹ ਕੀ ਸੁ ਕਥਾ ਮਨ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰਿ; ਕਰੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੀ ਕ੍ਰਮ ਕੈ ॥ तिह की सु कथा मन बीच बिचारि; करै कबि स्याम कही क्रम कै ॥ ਮਨੋ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਘਨ ਸੁੰਦਰ ਮੈ; ਬ੍ਰਿਜ ਭਾਮਿਨਿ ਦਾਮਿਨਿ ਜਿਉ ਦਮਕੈ ॥੫੯੧॥ मनो गोपिन के घन सुंदर मै; ब्रिज भामिनि दामिनि जिउ दमकै ॥५९१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪਿਖਿ ਕੈ ਨਾਚਤ ਰਾਧਿਕਾ; ਕ੍ਰਿਸਨ ਮਨੈ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥ पिखि कै नाचत राधिका; क्रिसन मनै सुख पाइ ॥ ਅਤਿ ਹੁਲਾਸ ਜੁਤ ਪ੍ਰੇਮ ਛਕਿ; ਮੁਰਲੀ ਉਠਿਯੋ ਬਜਾਇ ॥੫੯੨॥ अति हुलास जुत प्रेम छकि; मुरली उठियो बजाइ ॥५९२॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਨਟ ਨਾਇਕ ਸੁੱਧ ਮਲਾਰ ਬਿਲਾਵਲ; ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਬੀਚ ਧਮਾਰਨ ਗਾਵੈ ॥ नट नाइक सुद्ध मलार बिलावल; ग्वारिन बीच धमारन गावै ॥ ਸੋਰਠਿ ਸਾਰੰਗ ਰਾਮਕਲੀ; ਸੁ ਬਿਭਾਸ ਭਲੇ ਹਿਤ ਸਾਥ ਬਸਾਵੈ ॥ सोरठि सारंग रामकली; सु बिभास भले हित साथ बसावै ॥ ਗਾਵਹੁ ਹ੍ਵੈ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਤ੍ਰੀਯ ਕੋ; ਸੁ ਬੁਲਾਵਤ ਹੈ ਉਪਮਾ ਜੀਯ ਭਾਵੈ ॥ गावहु ह्वै म्रिगनी त्रीय को; सु बुलावत है उपमा जीय भावै ॥ ਮਾਨਹੁ ਭਉਹਨ ਕੋ ਕਸਿ ਕੈ ਧਨੁ; ਨੈਨਨ ਕੇ ਮਨੋ ਤੀਰ ਚਲਾਵੈ ॥੫੯੩॥ मानहु भउहन को कसि कै धनु; नैनन के मनो तीर चलावै ॥५९३॥ ਮੇਘ ਮਲਾਰ ਅਉ ਦੇਵਗੰਧਾਰਿ; ਭਲੇ ਗਵਰੀ ਕਰਿ ਕੈ ਹਿਤ ਗਾਵੈ ॥ मेघ मलार अउ देवगंधारि; भले गवरी करि कै हित गावै ॥ ਜੈਤਸਿਰੀ ਅਰੁ ਮਾਲਸਿਰੀ; ਨਟ ਨਾਇਕ ਸੁੰਦਰ ਭਾਂਤਿ ਬਸਾਵੈ ॥ जैतसिरी अरु मालसिरी; नट नाइक सुंदर भांति बसावै ॥ ਰੀਝ ਰਹੀ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਿਨ; ਰੀਝ ਰਹੈ ਸੁਰ ਜੋ ਸੁਨ ਪਾਵੈ ॥ रीझ रही ब्रिज की सभ ग्वारिन; रीझ रहै सुर जो सुन पावै ॥ ਅਉਰ ਕੀ ਬਾਤ ਕਹਾ ਕਹੀਯੈ; ਤਜਿ ਇੰਦ੍ਰ ਸਭਾ ਸਭ ਆਸਨ ਆਵੈ ॥੫੯੪॥ अउर की बात कहा कहीयै; तजि इंद्र सभा सभ आसन आवै ॥५९४॥ ਖੇਲਤ ਰਾਸ ਮੈ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ; ਅਤਿ ਹੀ ਰਸ ਸੰਗ ਤ੍ਰੀਯਾ ਮਿਲਿ ਤੀਨੋ ॥ खेलत रास मै स्याम कहै; अति ही रस संग त्रीया मिलि तीनो ॥ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਅਰੁ ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀ; ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਸਜਿ ਸਾਜ ਨਵੀਨੋ ॥ चंद्रभगा अरु चंद्रमुखी; ब्रिखभान सुता सजि साज नवीनो ॥ ਅੰਜਨ ਆਖਨ ਦੈ ਬਿੰਦੂਆ; ਇਕ ਭਾਲ ਮੈ ਸੇਂਧੁਰ ਸੁੰਦਰ ਦੀਨੋ ॥ अंजन आखन दै बिंदूआ; इक भाल मै सेंधुर सुंदर दीनो ॥ ਯੌ ਉਜਪੀ ਉਪਮਾ ਤ੍ਰੀਯ ਕੈ; ਸੁਭ ਭਾਗ ਪ੍ਰਕਾਸ ਅਬੈ ਮਨੋ ਕੀਨੋ ॥੫੯੫॥ यौ उजपी उपमा त्रीय कै; सुभ भाग प्रकास अबै मनो कीनो ॥५९५॥ ਖੇਲਤ ਕਾਨ੍ਹ ਸੋ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਰਸ ਜੋ ਉਮਹਿਯੋ ਹੈ ॥ खेलत कान्ह सो चंद्रभगा; कबि स्याम कहै रस जो उमहियो है ॥ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੀ ਅਤਿ ਹੀ ਤਿਹ ਸੋ; ਬਹੁ ਲੋਗਨ ਕੋ ਉਪਹਾਸ ਸਹਿਯੋ ਹੈ ॥ प्रीति करी अति ही तिह सो; बहु लोगन को उपहास सहियो है ॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |