ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 315 ਅੰਜਨ ਹੈ ਜਿਹ ਆਖਨ ਮੈ; ਅਰੁ ਬੇਸਰ ਕੋ ਜਿਹ ਭਾਵ ਨਵੀਨੋ ॥ अंजन है जिह आखन मै; अरु बेसर को जिह भाव नवीनो ॥ ਜਾ ਮੁਖ ਕੀ ਸਮ ਚੰਦ ਪ੍ਰਭਾ ਜਸੁ; ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਕਬਿ ਨੇ ਲਖਿ ਲੀਨੋ ॥ जा मुख की सम चंद प्रभा जसु; ता छबि को कबि ने लखि लीनो ॥ ਸਾਜ ਸਭੈ ਸਜ ਕੈ ਸੁਭ ਸੁੰਦਰ; ਭਾਲ ਬਿਖੈ ਬਿੰਦੂਆ ਇਕ ਦੀਨੋ ॥ साज सभै सज कै सुभ सुंदर; भाल बिखै बिंदूआ इक दीनो ॥ ਦੇਖਤ ਹੀ ਹਰਿ ਰੀਝ ਰਹੇ; ਮਨ ਕੋ ਸਬ ਸੋਕ ਬਿਦਾ ਕਰ ਦੀਨੋ ॥੫੮੧॥ देखत ही हरि रीझ रहे; मन को सब सोक बिदा कर दीनो ॥५८१॥ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਸੰਗ ਖੇਲਨ ਕੀ; ਹਸਿ ਕੈ ਹਰਿ ਸੁੰਦਰ ਬਾਤ ਕਹੈ ॥ ब्रिखभानु सुता संग खेलन की; हसि कै हरि सुंदर बात कहै ॥ ਸੁਨਏ ਜਿਹ ਕੇ ਮਨਿ ਆਨੰਦ ਬਾਢਤ; ਜਾ ਸੁਨ ਕੈ ਸਭ ਸੋਕ ਦਹੈ ॥ सुनए जिह के मनि आनंद बाढत; जा सुन कै सभ सोक दहै ॥ ਤਿਹ ਕਉਤੁਕ ਕੌ ਮਨ ਗੋਪਿਨ ਕੋ; ਕਬਿ ਸਯਾਮ ਕਹੈ ਦਿਖਬੋ ਈ ਚਹੈ ॥ तिह कउतुक कौ मन गोपिन को; कबि सयाम कहै दिखबो ई चहै ॥ ਨਭਿ ਮੈ ਪਿਖਿ ਕੈ ਸੁਰ ਗੰਧ੍ਰਬ ਜਾਇ; ਚਲਿਯੋ ਨਹਿ ਜਾਇ, ਸੁ ਰੀਝ ਰਹੈ ॥੫੮੨॥ नभि मै पिखि कै सुर गंध्रब जाइ; चलियो नहि जाइ, सु रीझ रहै ॥५८२॥ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ; ਜਿਹ ਕੇ ਫੁਨਿ ਉਪਰ ਪੀਤ ਪਿਛਉਰੀ ॥ कबि स्याम कहै तिह की उपमा; जिह के फुनि उपर पीत पिछउरी ॥ ਤਾਹੀ ਕੇ ਆਵਤ ਹੈ ਚਲਿ ਕੈ ਢਿਗ; ਸੁੰਦਰ ਗਾਵਤ ਸਾਰੰਗ ਗਉਰੀ ॥ ताही के आवत है चलि कै ढिग; सुंदर गावत सारंग गउरी ॥ ਸਾਵਲੀਆ ਹਰਿ ਕੈ ਢਿਗ ਆਇ; ਰਹੀ ਅਤਿ ਰੀਝ ਇਕਾਵਤ ਦਉਰੀ ॥ सावलीआ हरि कै ढिग आइ; रही अति रीझ इकावत दउरी ॥ ਇਉ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਲਖਿ ਫੂਲ; ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ਮਨੋ ਤ੍ਰੀਯ ਭਉਰੀ ॥੫੮੩॥ इउ उपमा उपजी लखि फूल; रही लपटाइ मनो त्रीय भउरी ॥५८३॥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ; ਜੋਊ ਦੈਤਨ ਕੋ ਰਿਪੁ ਬੀਰ ਜਸੀ ਹੈ ॥ स्याम कहै तिह की उपमा; जोऊ दैतन को रिपु बीर जसी है ॥ ਜੇ ਤਪ ਬੀਚ ਬਡੋ ਤਪੀਆ; ਰਸ ਬਾਤਨ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਜੁ ਰਸੀ ਹੈ ॥ जे तप बीच बडो तपीआ; रस बातन मै अति ही जु रसी है ॥ ਜਾਹੀ ਕੋ ਕੰਠ ਕਪੋਤ ਸੋ ਹੈ; ਜਿਹ ਭਾ ਮੁਖ ਕੀ ਸਮ ਜੋਤਿ ਸਸੀ ਹੈ ॥ जाही को कंठ कपोत सो है; जिह भा मुख की सम जोति ससी है ॥ ਤਾ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਤ੍ਰੀਯ ਮਾਰਨ ਕੋ; ਹਰਿ ਭਉਹਨਿ ਕੀ ਅਰੁ ਪੰਚ ਕਸੀ ਹੈ ॥੫੮੪॥ ता म्रिगनी त्रीय मारन को; हरि भउहनि की अरु पंच कसी है ॥५८४॥ ਫਿਰਿ ਕੈ ਹਰਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੇ ਸੰਗ ਹੋ; ਫੁਨਿ ਗਾਵਤ ਸਾਰੰਗ ਰਾਮਕਲੀ ਹੈ ॥ फिरि कै हरि ग्वारिन के संग हो; फुनि गावत सारंग रामकली है ॥ ਗਾਵਤ ਹੈ ਮਨ ਆਨੰਦ ਕੈ; ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਸੰਗਿ ਜੂਥ ਅਲੀ ਹੈ ॥ गावत है मन आनंद कै; ब्रिखभानु सुता संगि जूथ अली है ॥ ਤਾ ਸੰਗ ਡੋਲਤ ਹੈ ਭਗਵਾਨ; ਜੋਊ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰਿ ਰਾਧੇ ਭਲੀ ਹੈ ॥ ता संग डोलत है भगवान; जोऊ अति सुंदरि राधे भली है ॥ ਰਾਜਤ ਹੈ ਜਿਹ ਕੋ ਸਸਿ ਸੋ ਮੁਖ; ਛਾਜਤ ਭਾ ਦ੍ਰਿਗ ਕੰਜ ਕਲੀ ਹੈ ॥੫੮੫॥ राजत है जिह को ससि सो मुख; छाजत भा द्रिग कंज कली है ॥५८५॥ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਸੰਗ ਬਾਤ ਕਹੀ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਰਿ ਜੂ ਰਸਵਾਰੇ ॥ ब्रिखभानु सुता संग बात कही; कबि स्याम कहै हरि जू रसवारे ॥ ਜਾ ਮੁਖ ਕੀ ਸਮ ਚੰਦ ਪ੍ਰਭਾ; ਜਿਹ ਕੇ ਮ੍ਰਿਗ ਸੇ ਦ੍ਰਿਗ ਸੁੰਦਰ ਕਾਰੇ ॥ जा मुख की सम चंद प्रभा; जिह के म्रिग से द्रिग सुंदर कारे ॥ ਕੇਹਰਿ ਸੀ ਜਿਹ ਕੀ ਕਟਿ ਹੈ; ਤਿਨ ਹੂੰ ਬਚਨਾ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰੇ ॥ केहरि सी जिह की कटि है; तिन हूं बचना इह भांति उचारे ॥ ਸੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ; ਮਨ ਕੇ ਸਭਿ ਸੋਕ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥੫੮੬॥ सो सुनि कै सभ ग्वारनीया; मन के सभि सोक बिदा करि डारे ॥५८६॥ ਹਸਿ ਕੈ ਤਿਹ ਬਾਤ ਕਹੀ ਰਸ ਕੀ; ਸੁ ਪ੍ਰਭਾ ਜਿਨ ਹੂੰ ਬੜਵਾਨਲ ਲੀਲੀ ॥ हसि कै तिह बात कही रस की; सु प्रभा जिन हूं बड़वानल लीली ॥ ਜੋ ਜਗ ਬੀਚ ਰਹਿਯੋ ਰਵਿ ਕੈ; ਨਰ ਕੈ, ਤਰੁ ਕੈ, ਗਜ ਅਉਰ ਪਪੀਲੀ ॥ जो जग बीच रहियो रवि कै; नर कै, तरु कै, गज अउर पपीली ॥ ਮੁਖ ਤੇ ਤਿਨ ਸੁੰਦਰ ਬਾਤ ਕਹੀ; ਸੰਗ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੇ ਅਤਿ ਸਹੀ ਸੁ ਰਸੀਲੀ ॥ मुख ते तिन सुंदर बात कही; संग ग्वारनि के अति सही सु रसीली ॥ ਤਾ ਸੁਨਿ ਕੈ ਸਭ ਰੀਝ ਰਹੀ; ਸੁਨਿ ਰੀਝ ਰਹੀ, ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਛਬੀਲੀ ॥੫੮੭॥ ता सुनि कै सभ रीझ रही; सुनि रीझ रही, ब्रिखभानु छबीली ॥५८७॥ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਸੁਨਿ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ; ਬਤੀਆ ਹਰਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਭੀਨੋ ॥ ग्वारनीया सुनि स्रउनन मै; बतीआ हरि की अति ही मन भीनो ॥ ਕੰਠਸਿਰੀ ਅਰੁ ਬੇਸਰਿ ਮਾਗ; ਧਰੈ ਜੋਊ ਸੁੰਦਰ ਸਾਜ ਨਵੀਨੋ ॥ कंठसिरी अरु बेसरि माग; धरै जोऊ सुंदर साज नवीनो ॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |