ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 314 ਸੋਰਠਿ ਸਾਰੰਗ ਸੁਧ ਮਲਾਰ; ਬਿਲਾਵਲ ਕੀ ਸੁਰ ਭੀਤਰ ਗਾਯੋ ॥ सोरठि सारंग सुध मलार; बिलावल की सुर भीतर गायो ॥ ਸੋ ਅਪਨੇ ਸੁਨ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ; ਬ੍ਰਿਜ ਗਵਾਰਨੀਯਾ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥ सो अपने सुन स्रउनन मै; ब्रिज गवारनीया अति ही सुखु पायो ॥ ਮੋਹਿ ਰਹੇ ਬਨ ਕੇ ਖਗ ਅਉ ਮ੍ਰਿਗ; ਰੀਝ ਰਹੈ, ਜਿਨ ਹੂੰ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥੫੭੩॥ मोहि रहे बन के खग अउ म्रिग; रीझ रहै, जिन हूं सुनि पायो ॥५७३॥ ਤਹ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਭਲੈ ਹਰਿ ਜੂ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਰਿ ਭਾਵ ਛਬੈ ॥ तह गावत गीत भलै हरि जू; कबि स्याम कहै करि भाव छबै ॥ ਮੁਰਲੀ ਜੁਤ ਗ੍ਵਰਾਨਿ ਭੀਤਰ ਰਾਜਤ; ਜ੍ਯੋ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਮ੍ਰਿਗ ਬੀਚ ਫਬੈ ॥ मुरली जुत ग्वरानि भीतर राजत; ज्यो म्रिगनी म्रिग बीच फबै ॥ ਜਿਹ ਕੋ ਸਭ ਲੋਗਨ ਮੈ ਜਸੁ ਗਾਵਤ; ਛੂਟਤ ਹੈ ਤਿਨ ਤੇ ਨ ਕਬੈ ॥ जिह को सभ लोगन मै जसु गावत; छूटत है तिन ते न कबै ॥ ਤਿਨਿ ਖੇਲਨ ਕੋ ਮਨ ਗੋਪਿਨ ਕੋ; ਛਿਨ ਬੀਚ ਲੀਯੋ ਫੁਨਿ ਚੋਰ ਸਬੈ ॥੫੭੪॥ तिनि खेलन को मन गोपिन को; छिन बीच लीयो फुनि चोर सबै ॥५७४॥ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ; ਜਿਨ ਜੋਬਨ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਗਹਿਯੋ ਹੈ ॥ कबि स्याम कहै उपमा तिह की; जिन जोबन रूप अनूप गहियो है ॥ ਜਾ ਮੁਖ ਦੇਖਿ ਅਨੰਦ ਬਢਿਯੋ; ਜਿਹ ਕੋ ਸੁਨਿ ਸ੍ਰਉਨਨ ਸੋਕ ਦਹਿਯੋ ਹੈ ॥ जा मुख देखि अनंद बढियो; जिह को सुनि स्रउनन सोक दहियो है ॥ ਆਨੰਦ ਕੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ; ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਗ ਜ੍ਵਾਬ ਸੁ ਐਸ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥ आनंद कै ब्रिखभानु सुता; हरि के संग ज्वाब सु ऐस कहियो है ॥ ਤਾ ਕੇ ਸੁਨੇ ਤ੍ਰੀਯਾ ਮੋਹਿ ਰਹੀ; ਸੁਨਿ ਕੈ ਜਿਹ ਕੋ ਹਰਿ ਰੀਝ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥੫੭੫॥ ता के सुने त्रीया मोहि रही; सुनि कै जिह को हरि रीझ रहियो है ॥५७५॥ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਮਿਲ ਕੈ ਸੰਗਿ ਕਾਨ੍ਹ ਕੈ; ਖੇਲਤ ਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਬੈ ॥ ग्वारनीया मिल कै संगि कान्ह कै; खेलत है कबि स्याम सबै ॥ ਨ ਰਹੀ ਤਿਨ ਕੋ ਸੁਧਿ ਅੰਗਨ ਕੀ; ਨਹਿ ਚੀਰਨ ਕੀ ਤਿਨ ਕੋ ਸੁ ਤਬੈ ॥ न रही तिन को सुधि अंगन की; नहि चीरन की तिन को सु तबै ॥ ਸੁ ਗਨੋ ਕਹ ਲਉ ਤਿਨ ਕੀ ਉਪਮਾ? ਅਤਿ ਹੀ ਗਨ ਮੈ ਮਨਿ ਤਾ ਕੀ ਛਬੈ ॥ सु गनो कह लउ तिन की उपमा? अति ही गन मै मनि ता की छबै ॥ ਮਨ ਭਾਵਨ ਗਾਵਨ ਕੀ ਚਰਚਾ; ਕਛੁ ਥੋਰੀਯੈ ਹੈ ਸੁਨਿ ਲੇਹੁ ਅਬੈ ॥੫੭੬॥ मन भावन गावन की चरचा; कछु थोरीयै है सुनि लेहु अबै ॥५७६॥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਬਾਚ ॥ कान्ह जू बाच ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਾਤ ਕਹੀ ਤਿਨ ਸੋ ਕ੍ਰਿਸਨ; ਅਤਿ ਹੀ ਬਿਹਸਿ ਕੈ ਚੀਤਿ ॥ बात कही तिन सो क्रिसन; अति ही बिहसि कै चीति ॥ ਮੀਤ ! ਰਸਹਿ ਕੀ ਰੀਤਿ ਸੋ; ਕਹਿਯੋ ਸੁ ਗਾਵਹੁ ਗੀਤ ॥੫੭੭॥ मीत ! रसहि की रीति सो; कहियो सु गावहु गीत ॥५७७॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਕੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ; ਸੁਭ ਗਾਵਤ ਸੁੰਦਰ ਗੀਤ ਸਭੈ ॥ बतीआ सुनि कै सभ ग्वारनीया; सुभ गावत सुंदर गीत सभै ॥ ਸਿੰਧੁ ਸੁਤਾ ਰੁ ਘ੍ਰਿਤਾਚੀ ਤ੍ਰੀਯਾ; ਇਨ ਸੀ ਨਹੀ ਨਾਚਤ ਇੰਦ੍ਰ ਸਭੈ ॥ सिंधु सुता रु घ्रिताची त्रीया; इन सी नही नाचत इंद्र सभै ॥ ਦਿਵਯਾ ਇਨ ਕੇ ਸੰਗਿ ਖੇਲਤ ਹੈ; ਗਜ ਕੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁ ਦਾਨ ਅਭੈ ॥ दिवया इन के संगि खेलत है; गज को कबि स्याम सु दान अभै ॥ ਚੜ ਕੈ ਸੁ ਬਿਵਾਨਨ ਸੁੰਦਰ ਮੈ; ਸੁਰ ਦੇਖਨ ਆਵਤ ਤਿਆਗ ਨਭੈ ॥੫੭੮॥ चड़ कै सु बिवानन सुंदर मै; सुर देखन आवत तिआग नभै ॥५७८॥ ਤ੍ਰੇਤਹਿ ਹੋ ਜਿਨਿ ਰਾਮ ਬਲੀ; ਜਗ ਜੀਤਿ ਮਰਿਯੋ ਸੁ ਧਰਿਯੋ ਅਤਿ ਸੀਲਾ ॥ त्रेतहि हो जिनि राम बली; जग जीति मरियो सु धरियो अति सीला ॥ ਗਾਇ ਕੈ ਗੀਤ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸੋ; ਫੁਨਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਬੀਚ ਕਰੈ ਰਸ ਲੀਲਾ ॥ गाइ कै गीत भली बिधि सो; फुनि ग्वारिन बीच करै रस लीला ॥ ਰਾਜਤ ਹੈ ਜਿਹ ਕੋ ਤਨ ਸ੍ਯਾਮ; ਬਿਰਾਜਤ ਊਪਰ ਕੋ ਪਟ ਪੀਲਾ ॥ राजत है जिह को तन स्याम; बिराजत ऊपर को पट पीला ॥ ਖੇਲਤ ਸੋ ਸੰਗਿ ਗੋਪਿਨ ਕੈ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜਦੁਰਾਇ ਹਠੀਲਾ ॥੫੭੯॥ खेलत सो संगि गोपिन कै; कबि स्याम कहै जदुराइ हठीला ॥५७९॥ ਬੋਲਤ ਹੈ ਜਹ ਕੋਕਿਲਕਾ; ਅਰੁ ਸੋਰ ਕਰੈ ਚਹੂੰ ਓਰ ਰਟਾਸੀ ॥ बोलत है जह कोकिलका; अरु सोर करै चहूं ओर रटासी ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਦੇਹ; ਰਜੈ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਮੈਨ ਘਟਾ ਸੀ ॥ स्याम कहै तिह स्याम की देह; रजै अति सुंदर मैन घटा सी ॥ ਤਾ ਪਿਖਿ ਕੈ ਮਨ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਤੇ; ਉਪਜੀ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨੋ ਘੋਰ ਘਟਾ ਸੀ ॥ ता पिखि कै मन ग्वारिन ते; उपजी अति ही मनो घोर घटा सी ॥ ਤਾ ਮਹਿ ਯੌ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ; ਦਮਕੈ ਮਨੋ ਸੁੰਦਰ ਬਿਜੁ ਛਟਾ ਸੀ ॥੫੮੦॥ ता महि यौ ब्रिखभान सुता; दमकै मनो सुंदर बिजु छटा सी ॥५८०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |