ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 313 ਕੇਲ ਕੈ ਰਾਸ ਮੈ ਰੀਝ ਰਹੀ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮਨ ਆਨੰਦ ਕੈ ਕੈ ॥ केल कै रास मै रीझ रही; कबि स्याम कहै मन आनंद कै कै ॥ ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀ ਤਨ ਕੰਚਨ ਭਾ; ਹਸਿ ਸੁੰਦਰ ਬਾਤ ਕਹੀ ਉਮਗੈ ਕੈ ॥ चंद्रमुखी तन कंचन भा; हसि सुंदर बात कही उमगै कै ॥ ਪੇਖਤ ਮੂਰਤਿ ਭੀ ਰਸ ਕੇ ਬਸਿ; ਆਪਨ ਤੇ ਬਢ ਵਾਹਿ ਲਖੈ ਕੈ ॥ पेखत मूरति भी रस के बसि; आपन ते बढ वाहि लखै कै ॥ ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਮ੍ਰਿਗ ਪੇਖਤ ਤਿਉ; ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਭਗਵਾਨ ਚਿਤੈ ਕੈ ॥੫੬੬॥ जिउ म्रिगनी म्रिग पेखत तिउ; ब्रिखभान सुता भगवान चितै कै ॥५६६॥ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਪਿਖਿ ਰੀਝ ਰਹੀ; ਅਤਿ ਸੁੰਦਰਿ ਸੁੰਦਰ ਕਾਨ੍ਹ ਕੋ ਆਨਨ ॥ ब्रिखभानु सुता पिखि रीझ रही; अति सुंदरि सुंदर कान्ह को आनन ॥ ਰਾਜਤ ਤੀਰ ਨਦੀ ਜਿਹ ਕੇ; ਸੁ ਬਿਰਾਜਤ ਫੂਲਨ ਕੇ ਜੁਤ ਕਾਨਨ ॥ राजत तीर नदी जिह के; सु बिराजत फूलन के जुत कानन ॥ ਨੈਨ ਕੈ ਭਾਵਨ ਸੋ ਹਰਿ ਕੋ; ਮਨੁ ਮੋਹਿ ਲਇਓ, ਰਸ ਕੀ ਅਭਿਮਾਨਨ ॥ नैन कै भावन सो हरि को; मनु मोहि लइओ, रस की अभिमानन ॥ ਜਿਉ ਰਸ ਲੋਗਨ ਭਉਹਨ ਲੈ ਧਨੁ; ਨੈਨਨ ਸੈਨ ਸੁ ਕੰਜ ਸੇ ਬਾਨਨ ॥੫੬੭॥ जिउ रस लोगन भउहन लै धनु; नैनन सैन सु कंज से बानन ॥५६७॥ ਕਾਨ੍ਹ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢੀ ਤਿਨ ਕੀ; ਨ ਘਟੀ ਕਛੁ ਹੈ, ਬਢਹੀ ਸੁ ਭਈ ਹੈ ॥ कान्ह सो प्रीति बढी तिन की; न घटी कछु है, बढही सु भई है ॥ ਡਾਰ ਕੈ ਲਾਜ ਸਭੈ ਮਨ ਕੀ; ਹਰਿ ਕੈ ਸੰਗਿ ਖੇਲਨ ਕੋ ਉਮਈ ਹੈ ॥ डार कै लाज सभै मन की; हरि कै संगि खेलन को उमई है ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਕੀ ਉਪਮਾ; ਅਤਿ ਹੀ ਜੁ ਤ੍ਰੀਆ ਅਤਿ ਰੂਪ ਰਈ ਹੈ ॥ स्याम कहै तिन की उपमा; अति ही जु त्रीआ अति रूप रई है ॥ ਸੁੰਦਰ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਕੌ ਪਿਖਿ ਕੈ; ਤਨਮੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਹੋਇ ਗਈ ਹੈ ॥੫੬੮॥ सुंदर कान्ह जू कौ पिखि कै; तनमै सभ ग्वारिन होइ गई है ॥५६८॥ ਨੈਨ ਮ੍ਰਿਗੀ ਤਨ ਕੰਚਨ ਕੇ; ਸਭ ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀ ਮਨੋ ਸਿੰਧੁ ਰਚੀ ਹੈ ॥ नैन म्रिगी तन कंचन के; सभ चंद्रमुखी मनो सिंधु रची है ॥ ਜਾ ਸਮ ਰੂਪ ਨ ਰਾਜਤ ਹੈ; ਰਤਿ, ਰਾਵਨ ਤ੍ਰੀਯ, ਨ ਅਉਰ ਸਚੀ ਹੈ ॥ जा सम रूप न राजत है; रति, रावन त्रीय, न अउर सची है ॥ ਤਾ ਮਹਿ ਰੀਝ ਮਹਾ ਕਰਤਾਰ; ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਟਿ ਕੇਹਰ ਕੈ ਸੁ ਗਚੀ ਹੈ ॥ ता महि रीझ महा करतार; क्रिपा कटि केहर कै सु गची है ॥ ਤਾ ਸੰਗ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ; ਮਹਾ ਭਗਵਾਨਹਿ ਕੀ ਸੁ ਮਚੀ ਹੈ ॥੫੬੯॥ ता संग प्रीति कहै कबि स्याम; महा भगवानहि की सु मची है ॥५६९॥ ਰਾਗਨ ਅਉਰ ਸੁਭਾਵਨ ਕੀ; ਅਤਿ ਗਾਰਨ ਕੀ ਤਹ ਮਾਡ ਪਰੀ ॥ रागन अउर सुभावन की; अति गारन की तह माड परी ॥ ਬ੍ਰਿਜ ਗੀਤਨ ਕੀ ਅਤਿ ਹਾਸਨ ਸੋ; ਜਹ ਖੇਲਤ ਭੀ ਕਈ ਏਕ ਘਰੀ ॥ ब्रिज गीतन की अति हासन सो; जह खेलत भी कई एक घरी ॥ ਗਾਵਤ ਏਕ ਬਜਾਵਤ ਤਾਲ; ਕਹੈ ਇਕ, ਨਾਚਹੁ ਆਇ ਅਰੀ ! ॥ गावत एक बजावत ताल; कहै इक, नाचहु आइ अरी ! ॥ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ; ਜਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਹਰਿ ਰਾਸ ਕਰੀ ॥੫੭੦॥ कबि स्याम कहै तिह ठउर बिखै; जिह ठउर बिखै हरि रास करी ॥५७०॥ ਜਦੁਰਾਇ ਕੋ ਆਇਸੁ ਪਾਇ ਤ੍ਰੀਯਾ ਸਭ; ਖੇਲਤ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਬਿਧਿ ਆਛੀ ॥ जदुराइ को आइसु पाइ त्रीया सभ; खेलत रास बिखै बिधि आछी ॥ ਇੰਦ੍ਰ ਸਭਾ ਜਿਹ ਸਿੰਧੁ ਸੁਤਾ; ਜਿਮ ਖੇਲਨ ਕੇ ਹਿਤ ਕਾਛਨ ਕਾਛੀ ॥ इंद्र सभा जिह सिंधु सुता; जिम खेलन के हित काछन काछी ॥ ਕੈ ਇਹ ਕਿੰਨਰ ਕੀ ਦੁਹਿਤਾ; ਕਿਧੌ ਨਾਗਨ ਕੀ, ਕਿਧੌ ਹੈ ਇਹ ਤਾਛੀ ॥ कै इह किंनर की दुहिता; किधौ नागन की, किधौ है इह ताछी ॥ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਇਮ ਨਾਚਤ ਹੈ; ਜਿਮ ਕੇਲ ਕਰੈ ਜਲ ਭੀਤਰ ਮਾਛੀ ॥੫੭੧॥ रास बिखै इम नाचत है; जिम केल करै जल भीतर माछी ॥५७१॥ ਜਿਹ ਕੇ ਮੁਖਿ ਦੇਖਿ ਛਟਾ ਸੁਭ ਸੁੰਦਰ; ਮਧਿਮ ਲਾਗਤ ਜੋਤਿ ਸਸੀ ਹੈ ॥ जिह के मुखि देखि छटा सुभ सुंदर; मधिम लागत जोति ससी है ॥ ਭਉਰਨ ਭਾਇ ਸੋ ਛਾਜਤ ਹੈ; ਮਦਨੈ ਮਨੋ ਤਾਨ ਕਮਾਨ ਕਸੀ ਹੈ ॥ भउरन भाइ सो छाजत है; मदनै मनो तान कमान कसी है ॥ ਤਾਹੀ ਕੇ ਆਨਨ ਸੁੰਦਰ ਤੇ; ਸੁਰ ਰਾਗਹ ਕੀ ਸਭ ਭਾਂਤਿ ਬਸੀ ਹੈ ॥ ताही के आनन सुंदर ते; सुर रागह की सभ भांति बसी है ॥ ਜਿਉ ਮਧੁ ਬੀਚ ਫਸੈ ਮਖੀਆ; ਮਤਿ ਲੋਗਨ ਕੀ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਫਸੀ ਹੈ ॥੫੭੨॥ जिउ मधु बीच फसै मखीआ; मति लोगन की इह भांति फसी है ॥५७२॥ ਫਿਰਿ ਸੁੰਦਰ ਆਨਨ ਤੇ ਹਰਿ ਜੂ; ਬਿਧਿ ਸੁੰਦਰ ਸੋ ਇਕ ਤਾਨ ਬਸਾਯੋ ॥ फिरि सुंदर आनन ते हरि जू; बिधि सुंदर सो इक तान बसायो ॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |