ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 308 ਖੇਲਤ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਮਧਿ ਸੋਊ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਰਿ ਜੂ ਛਬਿ ਵਾਰੋ ॥ खेलत ग्वारिन मधि सोऊ; कबि स्याम कहै हरि जू छबि वारो ॥ ਖੇਲਤ ਹੈ ਸੋਊ ਮੈਨ ਭਰੀ; ਇਨ ਹੂੰ ਪਰ ਮਾਨਹੁ ਚੇਟਕ ਡਾਰੋ ॥ खेलत है सोऊ मैन भरी; इन हूं पर मानहु चेटक डारो ॥ ਤੀਰ ਨਦੀ ਬ੍ਰਿਜ ਭੂਮਿ ਬਿਖੈ; ਅਤਿ ਹੋਤ ਹੈ ਸੁੰਦਰ ਭਾਂਤਿ ਅਖਾਰੋ ॥ तीर नदी ब्रिज भूमि बिखै; अति होत है सुंदर भांति अखारो ॥ ਰੀਝ ਰਹੈ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਕੇ ਸਭੈ ਜਨ; ਰੀਝ ਰਹਿਯੋ ਸੁਰ ਮੰਡਲ ਸਾਰੋ ॥੫੩੦॥ रीझ रहै प्रिथमी के सभै जन; रीझ रहियो सुर मंडल सारो ॥५३०॥ ਗਾਵਤ ਏਕ ਨਚੈ ਇਕ ਗ੍ਵਾਰਨਿ; ਤਾਰਿਨ ਕਿੰਕਨ ਕੀ ਧੁਨਿ ਬਾਜੈ ॥ गावत एक नचै इक ग्वारनि; तारिन किंकन की धुनि बाजै ॥ ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗ ਰਾਜਤ ਬੀਚ ਮ੍ਰਿਗੀ; ਹਰਿ ਤਿਉ ਗਨ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਬੀਚ ਬਿਰਾਜੈ ॥ जिउ म्रिग राजत बीच म्रिगी; हरि तिउ गन ग्वारिन बीच बिराजै ॥ ਨਾਚਤ ਸੋਊ ਮਹਾ ਹਿਤ ਸੋ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਪ੍ਰਭਾ ਤਿਨ ਕੀ ਇਮ ਛਾਜੈ ॥ नाचत सोऊ महा हित सो; कबि स्याम प्रभा तिन की इम छाजै ॥ ਗਾਇਬ ਪੇਖਿ ਰਿਸੈ ਗਨ ਗੰਧ੍ਰਬ; ਨਾਚਬ ਦੇਖਿ ਬਧੂ ਸੁਰ ਲਾਜੈ ॥੫੩੧॥ गाइब पेखि रिसै गन गंध्रब; नाचब देखि बधू सुर लाजै ॥५३१॥ ਰਸ ਕਾਰਨ ਕੋ ਭਗਵਾਨ ਤਹਾ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਰਸ ਖੇਲ ਕਰਿਯੋ ॥ रस कारन को भगवान तहा; कबि स्याम कहै रस खेल करियो ॥ ਮਨ ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਹਰਿ ਜੂ; ਇਨ ਪੈ ਜਨੁ ਚੇਟਕ ਮੰਤ੍ਰ ਡਰਿਯੋ ॥ मन यौ उपजी उपमा हरि जू; इन पै जनु चेटक मंत्र डरियो ॥ ਪਿਖ ਕੈ ਜਿਹ ਕੋ ਸੁਰ ਅਛ੍ਰਨ ਕੇ; ਗਿਰਿ ਬੀਚ ਲਜਾਇ ਬਪੈ ਸੁ ਧਰਿਯੋ ॥ पिख कै जिह को सुर अछ्रन के; गिरि बीच लजाइ बपै सु धरियो ॥ ਗੁਪੀਆ ਸੰਗਿ ਕਾਨ੍ਹ ਕੇ ਡੋਲਤ ਹੈ; ਇਨ ਕੋ ਮਨੂਆ ਜਬ ਕਾਨ੍ਹ ਹਰਿਯੋ ॥੫੩੨॥ गुपीआ संगि कान्ह के डोलत है; इन को मनूआ जब कान्ह हरियो ॥५३२॥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸਭ ਹੀ ਗੁਪੀਆ; ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਗਿ ਡੋਲਤ ਹੈ ਸਭ ਹੂਈਆ ॥ स्याम कहै सभ ही गुपीआ; हरि के संगि डोलत है सभ हूईआ ॥ ਗਾਵਤ ਏਕ, ਫਿਰੈ ਇਕ ਨਾਚਤ; ਏਕ ਫਿਰੈ ਰਸ ਰੰਗ ਅਕੂਈਆ ॥ गावत एक, फिरै इक नाचत; एक फिरै रस रंग अकूईआ ॥ ਏਕ ਕਹੈ ਭਗਵਾਨ ਹਰੀ; ਇਕ ਲੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ, ਪਰੈ ਗਿਰਿ ਭੂਈਆ ॥ एक कहै भगवान हरी; इक लै हरि नामु, परै गिरि भूईआ ॥ ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਪਿਖਿ ਚੁੰਮਕ; ਲਾਗੀ ਫਿਰੈ ਤਿਹ ਕੇ ਸੰਗ ਸੂਈਆ ॥੫੩੩॥ यौ उपजी उपमा पिखि चुमक; लागी फिरै तिह के संग सूईआ ॥५३३॥ ਸੰਗ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕਾਨ੍ਹ ਕਹੀ ਹਸਿ ਕੈ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਧ ਰਾਤਿ ਸਮੈ ॥ संग ग्वारिन कान्ह कही हसि कै; कबि स्याम कहै अध राति समै ॥ ਹਮ ਹੂੰ ਤੁਮ ਹੂੰ ਤਜਿ ਕੈ ਸਭ ਖੇਲ; ਸਭੈ ਮਿਲ ਕੈ ਹਮ ਧਾਮਿ ਰਮੈ ॥ हम हूं तुम हूं तजि कै सभ खेल; सभै मिल कै हम धामि रमै ॥ ਹਰਿ ਆਇਸੁ ਮਾਨਿ ਚਲੀ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ; ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਕਰਿ ਦੂਰ ਗਮੈ ॥ हरि आइसु मानि चली ग्रिह को; सभ ग्वारनीया करि दूर गमै ॥ ਅਬ ਜਾਇ ਟਿਕੈ ਸਭ ਆਸਨ ਮੈ; ਕਰਿ ਕੈ ਸਭ ਪ੍ਰਾਤ ਕੀ ਨੇਹ ਤਮੈ ॥੫੩੪॥ अब जाइ टिकै सभ आसन मै; करि कै सभ प्रात की नेह तमै ॥५३४॥ ਹਰਿ ਸੋ ਅਰੁ ਗੋਪਿਨ ਸੰਗਿ ਕਿਧੋ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਖੇਲ ਭਯੋ ਹੈ ॥ हरि सो अरु गोपिन संगि किधो; कबि स्याम कहै अति खेल भयो है ॥ ਲੈ ਹਰਿ ਜੀ ਤਿਨ ਕੋ ਸੰਗ ਆਪਨ; ਤਿਆਗ ਕੈ ਖੇਲ ਕੋ ਧਾਮਿ ਅਯੋ ਹੈ ॥ लै हरि जी तिन को संग आपन; तिआग कै खेल को धामि अयो है ॥ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ; ਕਬਿ ਨੇ ਅਪੁਨੇ ਮਨਿ ਚੀਨ ਲਯੋ ਹੈ ॥ ता छबि को जसु उच महा; कबि ने अपुने मनि चीन लयो है ॥ ਕਾਗਜੀਏ ਰਸ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁ; ਮਨੋ ਗਨਤੀ ਕਰਿ ਜੋਰੁ ਦਯੋ ਹੈ ॥੫੩੫॥ कागजीए रस को अति ही सु; मनो गनती करि जोरु दयो है ॥५३५॥ ਅਥ ਕਰਿ ਪਕਰ ਖੇਲਬੋ ਕਥਨੰ ॥ अथ करि पकर खेलबो कथनं ॥ ਰਾਸ ਮੰਡਲ ॥ रास मंडल ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਹਰਿ ਜੂ ਤਜਿ ਕੈ; ਗ੍ਰਿਹ ਧਾਇ ਗਏ ਉਠਿ ਠਉਰ ਕਹਾ ਕੋ ॥ प्रात भए हरि जू तजि कै; ग्रिह धाइ गए उठि ठउर कहा को ॥ ਫੂਲ ਰਹੇ ਜਿਹਿ ਫੂਲ ਭਲੀ ਬਿਧਿ; ਤੀਰ ਬਹੈ ਜਮੁਨਾ ਸੋ ਤਹਾ ਕੋ ॥ फूल रहे जिहि फूल भली बिधि; तीर बहै जमुना सो तहा को ॥ ਖੇਲਤ ਹੈ ਸੋਊ ਭਾਂਤਿ ਭਲੀ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਛੁ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਤਾ ਕੋ ॥ खेलत है सोऊ भांति भली; कबि स्याम कहै कछु त्रास न ता को ॥ ਸੰਗ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਮੁਰਲੀ; ਸੋਊ ਗਊਅਨ ਕੇ ਮਿਸ ਗ੍ਵਾਰਨਿਯਾ ਕੋ ॥੫੩੬॥ संग बजावत है मुरली; सोऊ गऊअन के मिस ग्वारनिया को ॥५३६॥ |
Dasam Granth |