ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 303 ਸੁਕ ਬਾਚ ਰਾਜਾ ਸੋ ॥ सुक बाच राजा सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਰਾਜਨ ਪਾਸ ਬ੍ਯਾਸ ਕੋ ਬਾਲ; ਕਥਾ ਸੁ ਅਰੌਚਕ ਭਾਂਤਿ ਸੁਨਾਵੈ ॥ राजन पास ब्यास को बाल; कथा सु अरौचक भांति सुनावै ॥ ਗ੍ਵਾਰਨੀਆ ਬਿਰਹਾਨੁਲ ਭਾਵ; ਕਰੈ ਬਿਰਹਾਨਲ ਕੋ ਉਪਜਾਵੈ ॥ ग्वारनीआ बिरहानुल भाव; करै बिरहानल को उपजावै ॥ ਪੰਚ ਭੂ ਆਤਮ ਲੋਗਨ ਕੋ; ਇਹ ਕਉਤੁਕ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਡਰ ਪਾਵੈ ॥ पंच भू आतम लोगन को; इह कउतुक कै अति ही डर पावै ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਕੋ ਧ੍ਯਾਨ ਕਰੇ ਜਬ ਹੀ; ਬਿਰਹਾਨਲ ਕੀ ਲਪਟਾਨ ਬੁਝਾਵੈ ॥੪੯੪॥ कान्ह को ध्यान करे जब ही; बिरहानल की लपटान बुझावै ॥४९४॥ ਬ੍ਰਿਖਭਾਸੁਰ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਏਕ ਬਨੈ; ਬਛੁਰਾਸੁਰ ਮੂਰਤਿ ਏਕ ਧਰੈ ॥ ब्रिखभासुर ग्वारनि एक बनै; बछुरासुर मूरति एक धरै ॥ ਇਕ ਹ੍ਵੈ ਚਤੁਰਾਨਨ ਗ੍ਵਾਰ ਹਰੈ; ਇਕ ਹ੍ਵੈ ਬ੍ਰਹਮਾ ਫਿਰਿ ਪਾਇ ਪਰੈ ॥ इक ह्वै चतुरानन ग्वार हरै; इक ह्वै ब्रहमा फिरि पाइ परै ॥ ਇਕ ਹ੍ਵੈ ਬਗੁਲਾ ਭਗਵਾਨ ਕੇ ਸਾਥ; ਮਹਾ ਕਰ ਕੈ ਮਨਿ ਕੋਪ ਲਰੈ ॥ इक ह्वै बगुला भगवान के साथ; महा कर कै मनि कोप लरै ॥ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬਧੂ ਬ੍ਰਿਜ ਖੇਲ ਕਰੈ; ਜਿਹ ਭਾਂਤਿ ਕਿਧੋ ਨੰਦ ਲਾਲ ਕਰੈ ॥੪੯੫॥ इह भांति बधू ब्रिज खेल करै; जिह भांति किधो नंद लाल करै ॥४९५॥ ਕਾਨ੍ਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਭੈ ਕਰ ਕੈ; ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਫੇਰਿ ਲਗੀ ਗੁਨ ਗਾਵਨ ॥ कान्ह चरित्र सभै कर कै; सभ ग्वारिन फेरि लगी गुन गावन ॥ ਤਾਲ ਬਜਾਇ ਬਜਾ ਮੁਰਲੀ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਕਰਿ ਭਾਵਨ ॥ ताल बजाइ बजा मुरली; कबि स्याम कहै अति ही करि भावन ॥ ਫੇਰਿ ਚਿਤਾਰ ਕਹਿਯੋ ਹਮਰੇ ਸੰਗਿ; ਖੇਲ ਕਰਿਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਇਹ ਠਾਵਨ ॥ फेरि चितार कहियो हमरे संगि; खेल करियो हरि जी इह ठावन ॥ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਭੂਲ ਗਈ ਸੁਧਿ; ਬੀਚ ਲਗੀ ਮਨ ਕੇ ਦੁਖ ਪਾਵਨ ॥੪੯੬॥ ग्वारिन स्याम की भूल गई सुधि; बीच लगी मन के दुख पावन ॥४९६॥ ਅਤਿ ਹੋਇ ਗਈ ਤਨ ਮੈ ਹਰਿ ਸਾਥ; ਸੁ ਗੋਪਿਨ ਕੀ ਸਭ ਹੀ ਘਰਨੀ ॥ अति होइ गई तन मै हरि साथ; सु गोपिन की सभ ही घरनी ॥ ਤਿਹ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਬਸਿ ਭਈ; ਜੁ ਹੁਤੀ ਅਤਿ ਰੂਪਨ ਕੀ ਧਰਨੀ ॥ तिह रूप निहार कै बसि भई; जु हुती अति रूपन की धरनी ॥ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਪਰੀ ਮੁਰਝਾਇ ਧਰੀ; ਕਬਿ ਨੇ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਬਰਨੀ ॥ इह भांति परी मुरझाइ धरी; कबि ने उपमा तिह की बरनी ॥ ਜਿਮ ਘੰਟਕ ਹੇਰ ਮੈ ਭੂਮਿ ਕੇ ਬੀਚ; ਪਰੈ ਗਿਰ ਬਾਨ ਲਗੇ ਹਰਨੀ ॥੪੯੭॥ जिम घंटक हेर मै भूमि के बीच; परै गिर बान लगे हरनी ॥४९७॥ ਬਰੁਨੀ ਸਰ ਭਉਹਨ ਕੋ ਧਨੁ ਕੈ; ਸੁ ਸਿੰਗਾਰ ਕੇ ਸਾਜਨ ਸਾਥ ਕਰੀ ॥ बरुनी सर भउहन को धनु कै; सु सिंगार के साजन साथ करी ॥ ਰਸ ਕੋ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਕਰਿ ਕੋਪ; ਸੁ ਕਾਨ੍ਹ ਕੇ ਸਾਮੁਹਿ ਜਾਇ ਅਰੀ ॥ रस को मन मै अति ही करि कोप; सु कान्ह के सामुहि जाइ अरी ॥ ਅਤਿ ਹੀ ਕਰਿ ਨੇਹੁ ਕੋ ਕ੍ਰੋਧੁ ਮਨੈ; ਤਿਹ ਠਉਰ ਤੇ ਪੈਗ ਨ ਏਕ ਟਰੀ ॥ अति ही करि नेहु को क्रोधु मनै; तिह ठउर ते पैग न एक टरी ॥ ਮਨੋ ਮੈਨ ਹੀ ਸੋ ਅਤਿ ਹੀ ਰਨ ਕੈ; ਧਰਨੀ ਪਰ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਜੂਝਿ ਪਰੀ ॥੪੯੮॥ मनो मैन ही सो अति ही रन कै; धरनी पर ग्वारिन जूझि परी ॥४९८॥ ਤਿਨ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਪਿਖਿ ਪ੍ਰੇਮ; ਤਬੈ ਪ੍ਰਗਟੇ ਭਗਵਾਨ ਸਿਤਾਬੀ ॥ तिन ग्वारिन को अति ही पिखि प्रेम; तबै प्रगटे भगवान सिताबी ॥ ਜੋਤਿ ਭਈ ਧਰਨੀ ਪਰ ਇਉ; ਰਜਨੀ ਮਹਿ ਛੂਟਤ ਜਿਉ ਮਹਤਾਬੀ ॥ जोति भई धरनी पर इउ; रजनी महि छूटत जिउ महताबी ॥ ਚਉਕ ਪਰੀ ਤਬ ਹੀ ਇਹ ਇਉ; ਜੈਸੇ ਚਉਕ ਪਰੈ ਤਮ ਮੈ ਡਰਿ ਖੁਆਬੀ ॥ चउक परी तब ही इह इउ; जैसे चउक परै तम मै डरि खुआबी ॥ ਛਾਡਿ ਚਲਿਯੋ ਤਨ ਕੋ ਮਨ ਇਉ; ਜਿਮ ਭਾਜਤ ਹੈ ਗ੍ਰਿਹ ਛਾਡਿ ਸਰਾਬੀ ॥੪੯੯॥ छाडि चलियो तन को मन इउ; जिम भाजत है ग्रिह छाडि सराबी ॥४९९॥ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਧਾਇ ਚਲੀ ਮਿਲਬੇ ਕਹੁ; ਜੋ ਪਿਖਏ ਭਗਵਾਨ ਗੁਮਾਨੀ ॥ ग्वारिन धाइ चली मिलबे कहु; जो पिखए भगवान गुमानी ॥ ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਮ੍ਰਿਗ ਦੇਖਿ ਚਲੈ; ਜੁ ਹੁਤੀ ਅਤਿ ਰੂਪ ਬਿਖੈ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥ जिउ म्रिगनी म्रिग देखि चलै; जु हुती अति रूप बिखै अभिमानी ॥ ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ; ਕਬਿ ਨੈ ਮੁਖ ਤੇ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬਖਾਨੀ ॥ ता छबि की अति ही उपमा; कबि नै मुख ते इह भांति बखानी ॥ ਜਿਉ ਜਲ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਬੂੰਦ ਪਰੈ; ਜਿਮ ਕੂਦਿ ਪਰੈ ਮਛਲੀ ਪਿਖਿ ਪਾਨੀ ॥੫੦੦॥ जिउ जल चात्रिक बूंद परै; जिम कूदि परै मछली पिखि पानी ॥५००॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |