ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 300 ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਸੋ ॥ गोपी बाच कान्ह जू सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਸੋਊ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਬੋਲਿ ਉਠੀ ਹਰਿ ਸੋ; ਬਚਨਾ ਜਿਨ ਕੇ ਸਮ ਸੁਧ ਅਮੀ ॥ सोऊ ग्वारिन बोलि उठी हरि सो; बचना जिन के सम सुध अमी ॥ ਤਿਹ ਸਾਥ ਲਗੀ ਚਰਚਾ ਕਰਨੇ; ਹਰਤਾ ਮਨ ਸਾਧਨ ਸੁਧਿ ਗਮੀ ॥ तिह साथ लगी चरचा करने; हरता मन साधन सुधि गमी ॥ ਤਜ ਕੈ ਅਪੁਨੇ ਭਰਤਾ ਹਮਰੀ ਮਤਿ; ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ! ਊਪਰਿ ਤੋਹਿ ਰਮੀ ॥ तज कै अपुने भरता हमरी मति; कान्ह जू ! ऊपरि तोहि रमी ॥ ਅਤਿ ਹੀ ਤਨ ਕਾਮ ਕਰਾ ਉਪਜੀ; ਤੁਮ ਕੋ ਪਿਖਏ ਨਹਿ ਜਾਤ ਛਮੀ ॥੪੭੧॥ अति ही तन काम करा उपजी; तुम को पिखए नहि जात छमी ॥४७१॥ ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥ कबियो बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਭਗਵਾਨਿ ਲਖੀ ਅਪੁਨੇ ਮਨ ਮੈ; ਇਹ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਮੋ ਪਿਖਿ ਮੈਨ ਭਰੀ ॥ भगवानि लखी अपुने मन मै; इह ग्वारनि मो पिखि मैन भरी ॥ ਤਬ ਹੀ ਤਜਿ ਸੰਕ ਸਭੈ ਮਨ ਕੀ; ਤਿਨ ਕੇ ਸੰਗਿ ਮਾਨੁਖ ਕੇਲ ਕਰੀ ॥ तब ही तजि संक सभै मन की; तिन के संगि मानुख केल करी ॥ ਹਰਿ ਜੀ ਕਰਿ ਖੇਲ ਕਿਧੌ ਇਨ ਸੋ; ਜਨੁ ਕਾਮ ਜਰੀ ਇਹ ਕੀਨ ਜਰੀ ॥ हरि जी करि खेल किधौ इन सो; जनु काम जरी इह कीन जरी ॥ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਪਿਖਵੋ ਤੁਮ ਕੌਤੁਕ; ਕਾਨ੍ਹ ਹਰਿਯੋ? ਕਿ ਹਰੀ ਸੁ ਹਰੀ? ॥੪੭੨॥ कबि स्याम कहै पिखवो तुम कौतुक; कान्ह हरियो? कि हरी सु हरी? ॥४७२॥ ਜੋ ਜੁਗ ਤੀਸਰ ਮੂਰਤਿ ਰਾਮ; ਧਰੀ ਜਿਹ ਅਉਰ ਕਰਿਯੋ ਅਤਿ ਸੀਲਾ ॥ जो जुग तीसर मूरति राम; धरी जिह अउर करियो अति सीला ॥ ਸਤ੍ਰਨ ਕੋ ਸੁ ਸੰਘਾਰਿ ਕਹੈ; ਪ੍ਰਤਿਪਾਰਕ ਸਾਧਨ ਕੋ ਹਰਿ ਹੀਲਾ ॥ सत्रन को सु संघारि कहै; प्रतिपारक साधन को हरि हीला ॥ ਦਵਾਪਰ ਮੋ ਸੋਊ ਕਾਨ੍ਹ ਭਯੋ; ਮਰੀਯਾ ਅਰਿ ਕੋ ਧਰੀਯਾ ਪਟ ਪੀਲਾ ॥ दवापर मो सोऊ कान्ह भयो; मरीया अरि को धरीया पट पीला ॥ ਸੋ ਹਰਿ ਭੂਮਿ ਬਿਖੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀ; ਹਸਿ ਗੋਪਿਨ ਸਾਥ ਕਰੈ ਰਸ ਲੀਲਾ ॥੪੭੩॥ सो हरि भूमि बिखै ब्रिज की; हसि गोपिन साथ करै रस लीला ॥४७३॥ ਮਾਲਸਿਰੀ ਅਰੁ ਰਾਮਕਲੀ; ਸੁਭ ਸਾਰੰਗ ਭਾਵਨ ਸਾਥ ਬਜਾਵੈ ॥ मालसिरी अरु रामकली; सुभ सारंग भावन साथ बजावै ॥ ਜੈਤਸਿਰੀ ਅਰੁ ਸੁਧ ਮਲ੍ਹਾਰ; ਬਿਲਾਵਲ ਕੀ ਧੁਨਿ ਕੂਕਿ ਸੁਨਾਵੈ ॥ जैतसिरी अरु सुध मल्हार; बिलावल की धुनि कूकि सुनावै ॥ ਲੈ ਮੁਰਲੀ ਅਪੁਨੇ ਕਰਿ ਕਾਨ੍ਹ; ਕਿਧੋ ਅਤਿ ਭਾਵਨ ਸਾਥ ਬਜਾਵੈ ॥ लै मुरली अपुने करि कान्ह; किधो अति भावन साथ बजावै ॥ ਪਉਨ ਚਲੈ ਨ, ਰਹੈ ਜਮੁਨਾ ਥਿਰ; ਮੋਹਿ ਰਹੈ, ਧੁਨਿ ਜੋ ਸੁਨਿ ਪਾਵੈ ॥੪੭੪॥ पउन चलै न, रहै जमुना थिर; मोहि रहै, धुनि जो सुनि पावै ॥४७४॥ ਕਾਨ੍ਹ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਸੁਰ ਸੋ; ਫੁਨਿ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਜੋਊ ਭਾਵੈ ॥ कान्ह बजावत है सुर सो; फुनि गोपिन के मन मै जोऊ भावै ॥ ਰਾਮਕਲੀ ਅਰੁ ਸੁਧ ਮਲ੍ਹਾਰ; ਬਿਲਾਵਲ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਠਟ ਪਾਵੈ ॥ रामकली अरु सुध मल्हार; बिलावल की अति ही ठट पावै ॥ ਰੀਝਿ ਰਹੈ ਸੁ ਸੁਰੀ ਅਸੁਰੀ; ਮ੍ਰਿਗ ਛਾਡਿ ਮ੍ਰਿਗੀ ਬਨ ਕੀ ਚਲਿ ਆਵੈ ॥ रीझि रहै सु सुरी असुरी; म्रिग छाडि म्रिगी बन की चलि आवै ॥ ਸੋ ਮੁਰਲੀ ਮਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਪ੍ਰਬੀਨ; ਮਨੋ ਕਰਿ ਰਾਗਨ ਰੂਪ ਦਿਖਾਵੈ ॥੪੭੫॥ सो मुरली महि स्याम प्रबीन; मनो करि रागन रूप दिखावै ॥४७५॥ ਸੁਨ ਕੈ ਮੁਰਲੀ ਧੁਨਿ ਕਾਨਰ ਕੀ; ਮਨ ਮੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਰੀਝਿ ਰਹੀ ਹੈ ॥ सुन कै मुरली धुनि कानर की; मन मै सभ ग्वारिन रीझि रही है ॥ ਜੋ ਗ੍ਰਿਹ ਲੋਗਨ ਬਾਤ ਕਹੀ; ਤਿਨ ਹੂੰ ਫੁਨਿ ਊਪਰਿ ਸੀਸ ਸਹੀ ਹੈ ॥ जो ग्रिह लोगन बात कही; तिन हूं फुनि ऊपरि सीस सही है ॥ ਸਾਮੁਹਿ ਧਾਇ ਚਲੀ ਹਰਿ ਕੇ; ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੀ ਹੈ ॥ सामुहि धाइ चली हरि के; उपमा तिह की कबि स्याम कही है ॥ ਮਾਨਹੁ ਪੇਖਿ ਸਮਸਨ ਕੇ ਮੁਖ; ਧਾਇ ਚਲੀ ਮਿਲਿ ਜੂਥ ਅਹੀ ਹੈ ॥੪੭੬॥ मानहु पेखि समसन के मुख; धाइ चली मिलि जूथ अही है ॥४७६॥ ਜਿਨਿ ਰੀਝਿ ਬਿਭੀਛਨ ਰਾਜੁ ਦਯੋ; ਕੁਪ ਕੈ ਦਸ ਸੀਸ ਦਈ ਜਿਨਿ ਪੀੜਾ ॥ जिनि रीझि बिभीछन राजु दयो; कुप कै दस सीस दई जिनि पीड़ा ॥ ਮਾਰੁਤ ਹ੍ਵੈ ਦਲ ਦੈਤਨ ਕੋ; ਛਿਨ ਮੈ ਘਨ ਸੋ ਕਰ ਦੀਨ ਉਝੀੜਾ ॥ मारुत ह्वै दल दैतन को; छिन मै घन सो कर दीन उझीड़ा ॥ ਜਾਹਿ ਮਰਿਯੋ ਮੁਰ ਨਾਮ ਮਹਾ ਸੁਰ; ਆਪਨ ਹੀ ਲੰਘਿ ਮਾਰਗੁ ਭੀੜਾ ॥ जाहि मरियो मुर नाम महा सुर; आपन ही लंघि मारगु भीड़ा ॥ ਸੋ ਫੁਨਿ ਭੂਮਿ ਬਿਖੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀ ਸੰਗਿ; ਗੋਪਿਨ ਕੈ ਸੁ ਕਰੈ ਰਸ ਕ੍ਰੀੜਾ ॥੪੭੭॥ सो फुनि भूमि बिखै ब्रिज की संगि; गोपिन कै सु करै रस क्रीड़ा ॥४७७॥ |
Dasam Granth |